คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ChapTer 2
“ ให้ผมไปส่นะ ^^” แบฮยอนไ้แ่หลับาปี๋ แล้วำใพูไปว่า
“เออๆๆๆๆๆ ไปส่็ไ้ เอาหน้านายออไปไ้แล้ว >_<” ‘โอยไอ่บ้านิ เอาหน้าออไปสิวะูเินไอ่เหรี้.ยยยย แ่ว่าแล้วูะเินทำห่าไรเนี่ย โอ้ยๆ ูบ้าไปแล้ว =_=’
“ั้นป่ะ. ไปส่ที่บ้านอนายัน ^ w ^” านยอลเินูมือแบฮยอนอย่าสบายใ หารู้ไม่แบฮยอนหน้าแ่ำโยที่ไม่รู้สาเหุ ไ้แ่เิน้มหน้า่อไปอย่าไม่เ้าใัวเอ ‘ูะเินทำไม .. ทำไมหัวใเ้นแรแบบนี้นะ..ูบ้ารึเปล่าวะ =_=’ แบฮยอนรุ่นิในใ
“ิอะไรอยู่หรอ ลมบ้า.ฮ่าๆๆๆๆๆ” แบฮยอนรีบเยหน้ามออย่าเือ =[]=
“ไอ่บ้า.เลิเรียลมบ้าสะมีไ้ไหม ไอ่หูัมโบ้!” แบฮยอนะโนเสียัใส่านยอล นานยอลสะุ้เล็น้อยแล้ว็ำลิ้.
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หูัมโบ้ั้นหรอ? ื่อนี้น่ารัีนะผมอบ(?).5555555” แบฮยอนเล็น้อย ‘แม่บ้าป่ะวะ.ู่ามึ มึอบ - - ประสาทะแ’
“นิ! นเาอุส่าห์ว่า(?) นายยัะมายิ้มระรื่นอี - - บ้ารึเปล่าฮะ!!”
“ถ้าผมบ้า.. แล้วนายอบป่ะล่ะ? แบฮยอน ^^” แบฮยอนหน้าแึ้นมาทันที ทำไมเาถึ้อเินับนรหน้า อย่าานยอล้วยนะ..
“อบ..อบที่ไหนหล่ะอีาบ้า!!! ” แบฮยอนพูแล้ว้เอามือีไปที่แนอานยอลแรๆ
“โอ้ยๆผมเ็บน่า.-3- ว่าแ่บ้านนายอยู่ไหนเนี่ย เราเินมาั้นานแล้วนะ.” แบฮยอนใเล็น้อย.เาลืมไปเลยว่าเา้อเินลับบ้าน แล้วนี้มัน็ะมืแล้ว เอา่ายๆว่า.... พวเาหลแล้วหล่ะ -0-
“เอ่อ.. ันว่าเราหลหล่ะ -_- มัวแุ่ยลืมูทาเลยเห็นไหม เพราะนายนเียว ไอ่หูัมโบ้!!”
“เอ้า! ทาลับบ้านนายเอนะ -_- มันะวามผิผมไ้ไ.เอาี้ผมมี้อเสนอีๆหล่ะ -_,-” านยอลยิ้มเ้าเล่ห์ใส่แบฮยอน ‘ มึิอะไรเนี่ย ยิ้มน่าลัวะมั..‘
“อะไรอนาย -_- ้อเสนออะไรอนาย.รีบๆพูมา ันะลับบ้านโว้ยยยยยยยยยย” แบฮยอนพูอย่าร้อนใ.็มันะมืแล้วนี่น่า.แบฮยอนลัววามมืนิ..
“ลับบ้านผมแทนละัน ^ w ^ เพราะนี้มัน็ใล้ทาลับบ้านผมพอี.ไปบ้านผมนะ ^^”
“อีาบ้า!! =_= ันะลับบ้านอัน.บ้านนาย นายลับไปนเียวเลย็ไ้ เี๋ยวเรียรถลับบบ้านเอ็ไ้ -3-”
“ะลับบ้านผมไหม..”านยอลีบมือแบฮยอนทั้2้าไว้แล้ว ันเ้าิำแพ(อีแล้วเรอะ-,.-)
“อะไรอนายอี =/= ะวิธีนี้อีหรอิว่าไ้ผลไ ย๊า!!” แบฮยอนเอาเ่าระแทไปที่ ุสำัในารสืบพันธุ์-,.-อานยอล นานยอลร้อโอรว แทบะร้อไห้ออมาอยู่แล้ว..
“โอ้ยยยยยยยยยยยยยย เ็บบบบบบบบบบบ T[]T แม่๋า โฮ ผมเ็บบบบบ” แบฮยอนใเล็น้อยเมื่อเห็นนรหน้าเาเ็บปว ไปมาว่าที่เาิ ‘ิบหายแล้ว.ูรุนแรไปหรอ -0-’
“เห้ย!! ไม่ไ้ั้ใ!! ”
“นี้นาไม่ไ้ั้ใ T wT ยันานี้... ”
“แล้วะให้ันทำไหล่ะ - - เินไหวไหมเนี่ยย” แบฮยอนถาม้วยน้ำเสียที่เป็นห่ว..
“เป็นห่วหรอ? ” แบฮยอน หน้าแึ้นมาทันที
“-_- มัวแ่ถามอยู่นั่นแหล่ะ.ะลับบ้านไหล่ะทีนี้ฮะ!!”
“่วยผมเินไปให้ถึบ้านผม ละันนะ.แล้วนาย็อยู่ับผม้วย.มันมืแล้ว ลับนเียวไม่ีนะลมบ้า ^ ^ 55” แบฮยอนีไปที่แนานยอลรัวๆ-0-
“อีาบ้า!เวลานี้ยัะมาเรียลมบ้าอีนะ ัมโบ้!! ”
“555. นาย้เรียผมัมโบ้ไม่ใ่หรอ? ”
“้แล้วไ?.ันเรียไ้นเียว.. -3-”
“อ่ะๆยอมๆ ” แบฮยอน่อยๆพยุานานยอลเินลับบ้านอเา ‘นายนี้แม่หนัะมั - - แนะหัแล้วเนี่ย’
“ไหวเปล่าเนี่ย. ผมหนัไปใ่ไหม?.55” แบฮยอนมอหน้านิ่ใส่านยอล -_- ‘็เออสิวะ หนัิบหาย’
“ใ่หนั - - รู้ัว็ทำัวเบาๆหน่อยสิ ัมโบ้ -3-”
“-0- นบ้าอะไรทำัวเบาไ้ฮะ. อ๊ะ!นั่น บ้านผมเ้าไปโล*0*” านยอลทำท่าีใเมื่อถึบ้านอเา - -; ‘มึไม่เยเห็นบ้านัวเอรึไวะ ีในาหนั’
แบฮยอนเปิประูบ้าน และพยุานยอลไปที่โฟา
“โอยยย ปวแนะมั-3-” แบฮยอนบ่นอย่าเหนื่อยล้า านยอลนี้เาหนัริๆสินะ - -
“เอาน่า อย่าน้อยนาย็มาส่ผมอบในะ ^^” านบอลพูพลา ยีผมแบฮยอน
“อ่า.ไม่เป็นไรหรอ..-/- ผมยุ่หมแล้วเนี่ย อุส่าห์เ็ผมมาอย่าหล่อ -3- ”แบฮยอนพูแ้เิน ไม่รู้ทำไมเาถึ้อเินนานี้. เพราะอะไรัน..
“อ่า.เี๋ยวผมัผมให้ใหม่นะ.” านยอลพูเสร็็ ัทรผมอแบฮยอนให้ บรรยาาศในอนนี้ เหมือนพวเาเป็นู่รััน. มือให่ที่่อยๆัผม ลูบหัวอนัวเล็.. ‘อ่า..ทำไมรู้สึอบอุ่นันะ..’
“อ่ะัเสร็แล้ว ^ ^” านยอลพูแล้ว้หยิแ้มแบฮยอน
“โอ้ยย หยิแ้มทำไม -3- เ็บนะ”
“หยิๆเบาๆเอ.นะ เ็บหรอ เี๋ยวทำให้หายเ็บ..” านยอลพูแล้ว็เ้าไปหอมแ้มฟอให่ให้ับแบฮยอน ทำเอาแบฮยอนอึ้ันไปเลยทีเียว..
“=[]= .... นะ..นาย..นายยยยยยยยยยย!!! ” านยอลยิ้มเล็น้อยแล้ว็เินอย่าสบาย ไป้าบนห้อ.
“ไอ่บ้า นายหลอันนน ไม่เห็นเ็บเลยนิ!! เินสบายเลยนะแถมยัมา... โอ้ยยย ไอ่บ้า =[]=” แบฮอยอนสถบำพูรัวๆใส่านยอล อนึ้นไปแล้ว(?) -0-
“ไอ่บ้า..หอมแ้มทำไม.. แล้วทำไมู้อใเ้นรัวแบบนี้้วย โอ้ยๆ ูะเป็นบ้าเพราะมึ T T” แบฮยอนพูแล้วเินึ้นไป้าบนเพื่อท่เาะไ้นอน อย่าเ็มอิ่ม โีที่วันพรุ่นี้หยุ. ทำให้ไม่้อื่นเ้าไป ร.ร. ทำให้เานอนหลับเ็มอิ่มสะที -..-
“อ่า~ ผมอาบน้ำเสร็แล้ว นายไปอาบ่อไ้เลย เี๋ยวผมนอนรอ..” นอนรอ? แบฮยอนสะุ้เล็น้อยับำๆนี้.
“นายหลับไปเลยเถอะ ันะไปนอนโฟาเอ - -”
“อ้าว.เียผมออะว้า มานอน้วยันสิ ^^ ”
“ไม่อ่ะ.. ลัว =_=”
“ลัวผมทำไม.เอาน่า อาบน้ำเสร็แล้วมานอนับผมเถอะ.. ” านยอลพูอ้อนใส่แบฮยอน
“ไม่รู้แหล่ะ ันะนอนโฟา อาบน้ำและ” แบฮยอนพูเสร็็เินไปอาบน้ำ
พอแบฮยอนอาบน้ำเสร็...
“=_= นายยัไม่หลับอีรึไ”
“ไม่นว่านายะมานอนับผมหล่ะนะ ^^”
“ไม่อ่ะ - - ันะนอนโฟา” านยอลทำหน้ามุ่ยเล็น้อย แล้ว็ลาแบฮยอนึ้นมานอนอ
“เอาล่ะ นอนไ้และ ^^ แบฮยอนนี่~ 555” แบฮยอนทั้ใ ทั้เิน เาำลัโนออยู่นะ.
“อีาบ้าปล่อยนะเว้ยย!!=[]=”
“ไม่ปล่อยนว่า นายะหลับละนะ~ นอนไ้แล้วปิไฟๆ”
“อย่าปิไฟ!!..” แบฮยอนรีบะโนออมาทันที ็เาลัววามมืนิ.. เวลาเานอนเา็ะเปิไฟหรี่ๆไว้.
“อ่า.ทำไมหล่ะ ไม่ปิไฟะนอนหลับไหมหล่ะ -3-”
“็ัน...ลัววามมืนิ..” แบฮยอนพูอย่าอายๆ ผู้ายบ้าอะไรลัววามมื..
“โอ๋ๆ.ผมเปิไฟหรี่ๆไว้็ไ้ ^^ นอนไ้แล้วนะ เ็น้อย 55” านยอลพูพลาเอาผ้าห่มมาห่มให้เาทั้2อุ่นึ้น
แล้วทั้2็หลับไปท่ามลาารอที่แสนะอบอุ่น... และเ็มไป้วยำถามมามาย..
ทำไมานยอล้อทำแบบนี้ับแบฮยอน.. แล้วทำไมแบฮยอนถึยอม?.. เพราะเาทั้2ิอะไรันรึเปล่านะ..
บไปอีอนแล้ว >w< ใล้า nc แล้วน้า -,.- เรียมัวหล่ะ~
ความคิดเห็น