การระมัดระวัง

การระมัดระวังจำเป็นเมื่อเริ่มต้น
แต่ในที่สุด แล้วต้องละทิ้งเสีย
ชีวิตจะกลมกลืนกับสรรพสิ่งหาได้ไม่
ถ้าต้องอาศัย แต่ความระมัดระวัง

เมื่อผู้กระทำ กับสิ่งที่ถูกกระทำ
รวมเป็นหนึ่งเดียว กัน
โดยมีสติปัญญาเป็นสิ่งเชื่อมประสานแล้ว
การระมัดระวังก็ไม่ใช่ สิ่งจำเป็น

การระมัดระวังความทุกข์มิให้เกิดขึ้น
ก็นับเป็นความ ทุกข์อย่างหนึ่ง
ความสิ้นทุกข์อันเที่ยงแท้จะเกิดขึ้นไม่ได้
ถ้า มีผู้จดจ่อระมัดระวังอยู่โดยประมาทเช่นนี้