พรหมแดนหัวใจ [Y เต๋าคชา Ft. เฟรมไทด์]

ลำดับตอนที่ #6 : พรหมแดนหัวใจ 06

หลังจากที่เจ้าชาย(แอบ)เข้ามาในห้องได้ ก็เดินวนหาตัวคชารอบห้องแต่ก็ไม่เจอ จนเจ้าชายมาหยุดที่ห้องๆนึง เจ้าชายจึงใช้พวงกุญแจที่ติดมือมา(ติดมือมาจริงๆนะ) ค่อยๆไล่ไขทีละดอกจนในที่สุด เค้าก็สามารถเปิดเข้าไปได้สำเร็จ ภาพที่พบตรงหน้าเป็นหนุ่มที่ซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหนากำลังหลับไหลอยู่ในภวังค์ ภาพที่เห็นแทบจะทำเจ้าชายหัวใจละลายลงซะตรงนี้ 

เจ้าค่อยเข้าไปข้างๆ ลากเก้าอี้มานั่งโดยให้มีเสียงเบาที่สุด เพราะกลัวคนที่กำลังหลับตื่น เพราะอยากจะเชยชมภาพนี้นานๆ นั่งไป มองหน้าไป ยิ้มอย่างมีความสุข เพลินซะจนเจ้าชายรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ปากกับจมูกไปชนติดกับแก้มคชาเรียบร้อยแล้ว เมื่อรู้สึกตัวเจ้าชายรีบดึงตัวเองออก กลัวจะทำให้คชาตื่น แต่เมื่อมองไปคชายังนิ่งไม่รู้สึกตัว

"อย่างนี้ต้องมีซ้ำ" เจ้าชายคิดที่จะทำแบบเดิมอีกครั้ง แต่คราวนี้เป้าหมายมันไม่ได้อยู่แค่ที่แก้ม เจ้าชายเพ็งเล็งไปที่ริมฝีปากอันบอบบางของคชา เจ้าชายค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนริมฝีปากแทบจะชนกันอยู่แล้ว 

แต่ก่อนที่เจ้าชายจะบรรลุจุดมุ่งหมาย ดวงตาสองข้างของคนตรงหน้าได้เปิดขึ้น ทำเอาเจ้าชายตกใจผละตัวออกมาอย่างแรงจนเก้าอี้ล้ม

"นี่คุณเข้ามาได้ยังไงอ่ะ" คชาน้อยกับอาการตกใจ ดีดตัวลุกขึ้นนั่งแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัว

"นี่ไง" เจ้าชายยิ้มกวน ชูพวงคุณแจรูปคิดตี้ที่ใช้ไขห้องเข้ามาแกว่งให้คชาดู

"นี่คุณ ขโมยกุญแจผมไปหรอ" คชาน้อยเริ่มมีน้ำโห

"อ้าว ผมไม่ได้ขโมยนะ ก็เมื่อวานคุณหมดสติไปผมก็เลยพามาส่ง แล้วกุญแจมันก็ติดมือผมไป ผมก็อุตส่าห์เป็นห่วงเข้ามาดูอาการ ดูดิไม่ขอบคุณยังจะมาทำหน้าบึ้งใส่อีก"

"ไม่ต้องมาทวงบุญคุณเลยนะ คุณอยากได้อะไรอ่ะบอกผมมาเลย ถ้าผมให้ได้ผมให้หมด จะได้หายกัน" 

"เอิ่ม ทุกอย่างจริงหรอ" เจ้าชายเริ่มมีสายตาเจ้าเล่ห์ คชาน้อยผู้ใสซื่อไม่ทันเกมส์ซะแล้ว

"จริง คนอย่างคชาพูดแล้วไม่คืนคำ"

"งั้น ขอคิดดูก่อน คิดได้แล้วจะมาเอา สัญญาแล้วนะว่าจะให้"

"ผมชื่อเต๋านะ(ชื่อนี้เจ้าชายนอนคิดมาทั้งคืน)" เจ้าชายแนะนำตัว

"ไม่อยากรู้จัก" คชาน้อยยังเหวี่ยงไม่เลิก

"ก็ผมอยากให้คุณรู้จักนี่ ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะใช้คิดตี้ด้วย" เจ้าชายมองพวงกุญฉจแล้วแอบขำ

"นี่คุณเอาคืนมานะ" คชาพยายามจะแย่งกุญฉจคืนมา แต่เจ้าก็พยายามหลบ จนคชาเผลอลุกขึ้นเล่นกับเจ้าชาย(ซะงั้น) 

ยื้อแย่งกันไปมา จนเจ้าชายสะดุดขาตัวเอง ถลาเข้าหาคชาแล้วล้มทับคชาลงไปบนที่นอน นี่เป็นครั้งแรกที่ตาสองคู่ได้สบประสานกัน เมื่อเห็นแววตาของเจ้าชายคชารู้สึกหวิวบอกไม่ถูก ส่วนเจ้าชายเมื่อเห็นแววตาใสแป๋วของคนตรงหน้า ก็เกิดอาการตกอยู่ในภวังค์ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จนถึงขั้นก้มลงไปจูบปากคชา

คชาคนที่โดนจูบถึงตกใจตาโต เพราะนี่เป็นโดนจูบครั้งแรก (แต่ก็แอบเคลิ้ม) คชาผลักตัวเจ้าชายออก แล้วรีบลุกขึ้นเดินออกห่างจากเตียง

"คุณจูบผมทำไม" คชาตัวสั่น

"ผมชอบคุณ" เจ้าชายหลับตา กลั้นใจตอบ คชานิ่งไป

"คุณ คุณออกไปจากห้องผมเดี๋ยวนี้เลย" จริงๆก็ไม่อยากจะไล่หรอก แต่นาทีนั้นคชาทำตัวไม่ถูกจริงๆ

"ก็ได้ วันนี้ผมจะไป แต่คุณก็อย่าลืมสัญญาที่ให้ไว้กับผมแล้วกัน " เจ้าชายมองตาคชาอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องไปช้าๆ (คราวนี้ไม่ได้เอากุญแจไปด้วยเพราะแอบปั๋มไว้แล้ว)

หลังจากที่เจ้าชายออกไป คชาจับที่ริมสีปากตัวเอง แอบหน้าแดง 

"ผมขอโทษนะ ก็เราเพิ่งจะเจอกันเอง จะให้ผมพูดไปได้ไงว่า.............ชอบคุณเหมือน ขอดูพฤติกรรมก่อนแล้วกัน"

-------------------------

ตอนค่ำ ที่ร้าน เฮียปั๋งหมูกะทะ ที่ทำงานใหม่ของ ไทด์ก็แอบเป็นห่วงเฟรมลึกๆ จึงแอบมาดูที่ร้าน711 ก็ได้รับข้อมูลจากพนักงานที่นั้นว่าเฟรมย้านมาทำงานที่นี่แล้ว 

เพิ่งได้เวลาร้านเปิดไม่นานเลยยังไม่ค่อยมีลูกค้าเท่าไหร่ ไทด์พยายามมองหา เดินหาเฟรมจนทั่วแต่ก็หาไม่เจอ 

เจ้าเฟรมแอบเดินมาข้างหลังไทด์ ทำท่าจะสะกิด แต่หยุดชะงักเพราะคิดวิธีที่พิเรนกว่านั้นได้ เฟรมยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะตีเพี๊ยะที่ก้นไปแรงๆ

"เฮ้ย" ด้วยความตกใจไทด์หันกลับมาชกปากคนตรงหน้าทันที เจ้าเฟรมถึงกับเซ จับที่มุมปากที่โดนชกเมื่อกี้ แล้วร้องซี๊ด

"เจ็บ นะพี่ชกมาได้"

"ก็แกอยากเล่นอะไรไม่รู้เรื่องก่อนทำไมล่ะ"

"แล้วนี่ตามผมมาถึงที่นี่อ่ะ ติดใจผมรึไง" 

"หลงตัวเองมากไปรึป่าว ชั้นแค่มาหาอะไรกิน" ไทด์บ่ายเบี่ยง หลบสายตา

"จริงหรอ แต่เมื่อกี้พี่ที่ร้าน711 เค้าโทรมาบอกว่าพี่ไปตามหาผมนะ" เฟรมขยับตัวเดินชัดไทด์เข้ามาเรื่อยๆ ไทด์ก็พยายามจะถอยหนีจนตัวติดกำแพงไม่สามารถถอยไปได้อีก

"อยากจะโดนอีกหมัดรึไง"

"ก็เอาซี๊ เมื่อี้ทีเผลอผมไม่ได้ระวัง แต่คราวนี้ถ้าที่ชกอ่ะ ผมจะ..."

"จะเอาอะไร หลีกไปเดี๋ยวนี้เลย ฉันจะกลับแล้ว" ไทด์ผลักเฟรมออก แล้วจะเดิน เฟรมฉุดดึงมือไว้

"เดี๋ยวดิพี่ จะรีบไปไหนล่ะอยู่ฟังผมร้องเพลงก่อน"

"อย่างนายร้องเพลงเป็นด้วยหรอ"

"ก็ลองฟังดูก่อน"

"ก็ได้ แต่ตอนนี้อ่ะ ปล่อยมือฉันได้แล้ว"