ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พรหมแดนหัวใจ [Y เต๋าคชา Ft. เฟรมไทด์]

    ลำดับตอนที่ #4 : พรหมแดนหัวใจ 04

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ย. 54


    แมคโดเลีย..

    "ว่าไงนะเพคะ พวกกบฎ รู้เรื่องที่ลูกเศษษฐพงษ์ไปไทย" ราชีนีทาทายัง สีหน้าตื่นตะหนกเมื่อได้รับข่าวสารจากพระราชาสุธี แสงเสรีชน

    "ใช่ ตอนนี้เราต้องหาทางพาตัวเจ้าลูกชายตัวดีกลับมาแต่งงานกับหญิงภัสให้เร็วที่สุด ก่อนที่พวกกบฎจะตามตัวมันเจอ"

    ------------------------------------------

    หลังจากท้องอิ่มคชาก็พาเจ้าชายเที่ยวซะรอบกทม. ก่อนจะมาที่วัดพระแก้ว คชาพาเจ้าชายมาไหว้พระขอพรในพระอุโบสถ

    คชาก้มหน้าก้มตาไหว้ขอพรอยู่ซะนานก่อนจะเงยหน้าขึ้นมา

    "คุณ คุณขออะไร" เจ้าชายถาม

    "เอิ่ม ก็ขอให้สอบได้เกรดดีๆ เรียนจบมาได้เกียตินิยม ได้งานที่ดีๆ เจ้านายไม่โหด เงินเดือนสูงๆ ฯลฯ" เจ้าชายแอบเหวอเบาๆกับคำขอของคชาที่มากมาย แต่ไม่ยักกะขอเรื่องความรักแหะ

    "ผมไม่เห็นคุณขอเรื่องความรักเลยอ่ะ หรือว่าคุณมีแฟนแล้ว"

    คชาส่ายหัวเบาๆ

    "ไม่มี" เจ้าชายดูจะโล่งใจกับคำตอบ

    "ที่ผมไม่ขอเรื่องความรักอ่ะนะ ผมแค่รู้สึกว่าไม่รู้จะมีไปทำไม มีแล้วมันก็วุ่นวาย พอเลิกก็ปวดใจ"

    "แล้วคุณไม่คิดจะเปิดโอกาสให้ใครมั่งเข้ามาเหรอ"

    "ไม่" คชาตอบคำถามหนักแน่น เจ้าชายถึงกับไล่ทรุกไปข้าง

    "เที่ยวมาทั้งวันแล้วกลับกันเหอะ นี่ก็เย็นมากแล้ว" คชาชวนกลับ เจ้าชายดูเซ็งๆไปเลย

    คชาลุกขึ้น และจู่ก็มีอาการหน้ามืดจนคชาเซจะล้มลง แต่โชคมีแขนสองข้างมาประครองคชาไว้แล้วดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดที่ตัวคชาจะล้มฟาดพื้น คชาเงยหน้ามองคนตัวสูงกว่าตรงหน้าก่อนที่จะหมดสติไปในอ้อมกอดของเจ้าชาย

    "คุณ คุณ" เจ้าชายพยายามจะเรียกคชาให้ได้สติ ก่อนขะจับที่หน้าผากคชา

    "ตัวร้อน" คชาแทบจะไม่ได้นอนมาทั้งคืนแถมยังต้องมาเที่ยวกับเจ้าชายทั้งวัน เลยมีอาการไข้ขึ้นแล้วหมดสติไปด้วยความเพลีย

    -------------------------------------------

    เจ้าชายพาตัวมาคชากลับมาที่หอพักในสภาพที่คชายังไม่รู้สึก และขอร้องแอบติดสินบนจนยามที่ยอมบอกห้องของคชาและปล่อยให้เจ้าชายอุ้มคชาขึ้นไป

    เจ้าชายมาถึงหน้าห้องด้วยความร้อนใจ ก่อนจะค้นหากุญแจในตัวคชาชนเจอ แล้วไขเปิดเข้าไปในห้อง

    "พี่คชา" เสียงคนในห้องรอการกลับมาของคชา

    "เฮ้ยนี่แกเป็นใคร มาอุ้มพี่คชาได้ไง"

    "นี่อย่าเพิ่งถามได้ไหม" เจ้าชายอุ้มคชามาวางไว้บนโซฟากลางห้อง

    "พี่คชา แกเป็นเป็น แกทำอะไรพี่คชา" เฟรมดูท่าทางร้อนใจ

    "ฉันเป็นเพื่อนเค้า แล้วนายล่ะเป็นใคร"

    "ฉัน เอ่อ ฉัน ฉันเป็นแฟนพี่คชา" เฟรมโกหกหน้าตาย เพราะกลัวว่าเจ้าชายจะมายุ่งกับคชา แต่เจ้าชายรู้ทันเพราะคชาเพิ่งจะบอกเองว่าไม่มีแฟนและไ่อยากมีความรัก

    "แกนั่นแหละเป็นเพื่อนพี่คชาจริงรึป่าวทำไมฉันไม่รู้จัก"

    "อ้าว ไหนบอกว่าเป็นแฟนไง ทำไมเรื่องแค่นี้ถึงไม่รู้ หรือว่านายไม่ใช่คนสำคัญ เค้าถึงไม่ได้บอกนาย" เจ้าชายเล่นเอาซะเฟรมเหวอเลย ก่อนจะออกจากห้องไปพร้อมฝากให้เฟรมดูแลคชา

    -------------------------------------------

    นี่เป็นอีกคืนที่เฟรมจะต้องออกมาเข้าเวณที่ร้าน 711 ตอนกลางคืน จริงๆก็ไม่อยากออกมาซักเท่าไหร่เพราะคนที่ห้องยังนอนไม่สบายอยู่

    บรรยากาศเวลาประมาณ 4ทุ่มกว่าๆ ลูกค้าก็ดูจะบางตาอยู่พอสมควร

    ลูกค้าคนหนึ่งเอาของมาคิดเงินที่เคาท์เตอร์ เฟรมก็เอาแต่ก้อหน้าก้อตาคิดเงิน ไม่ได้มองว่าคนตรงหน้าเป็นใคร

    "121 บาทครับ" เฟรมจัดของใส่ถุงแล้วเงยหน้าขึ้นมามองคนตรงหน้า

    "เฮ้ย พี่เตี๊ย"

    "แก ไอ่เด็กแสบ"

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×