ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    พรหมแดนหัวใจ [Y เต๋าคชา Ft. เฟรมไทด์]

    ลำดับตอนที่ #1 : พรหมแดนหัวใจ 01

    • อัปเดตล่าสุด 11 ส.ค. 54


     เวลาประมาณ 3ทุ่มเศษๆตามเวลาในประเทศไทย 
    เที่ยวบินจากประเทศแมคโดเลียประเทศทางตอนเหนือของไทยได้จอดเทียบท่าที่สนามบินสุวรรณภูมิ
    ชายหนุ่มเดินปะปนมากับกลุ่มผู้โดนสานในสนามบิน โดยมีผู้ติดตาม 1 คนที่กำลังเข็นสัมภาระตามมาอยู่ด้านหลัง ภายนอกเค้าคนนี้อาจจะดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปโดยที่ไม่มีใครรู้เลยว่าเค้าคือ "เจ้าชายเศรษพงษ์" แห่งประเทศแมคโดเลีย
    "เจ้าชาย หม่อมฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยพ่ะเจ้าค่ะ ที่เราหนีมาแบบนี้" ไทด์ผู้ติดตามเอ่ยขึ้น
    "โธ่ พี่ไทด์การที่เราต้องแต่งงานกับคนที่เราไม่ได้รักอ่ะ มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะ ชายแค่ขอหลบมาทำใจซัก 10วัน 20วัน เดี๋ยวเราค่อยหลับไป"
    "เราจะจะมาอยู่ที่ในฐานะสามัญชนจะพี่ไทด์ ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ไม่ต้องใช้ราชาศัพท์กับชายเข้าใจมั๊ย"
    "พ่ะเจ้าค่ะ" ไทด์รับคำ แต่ก็ยังแอบหลุดเพราความเคยชิน
    "ฮึ..ฮึ่ม" เจ้าชายส่งสัญญาณเตือนให้พูดใหม่
    "เอ่อ ครับ"
    *****************
    ประเทศแมคโดเลีย
    "นี่พี่ชายไม่อยากแต่งงานกับหญิงถึงขนาดต้องหนีไปยหรอเพคะเสด็จน้า" เจ้าหญิงนันนภัสตัดพ้อด้วยความน้อยใจกับราชินีทาทายังเสด็จแม่ของเจ้าชายเศรษฐพงษ์
    "น้าต้องขอโทษหลาน และเสด็จพ่อเสด็จแม่ของหลานแทน เศรษฐพงษ์ด้วยนะหญิงภัส น้าสัญญาว่าจะตามตัวเศรษพงษ์กลับมาแต่งงานกับหลานให้เร็วที่สุด" ราชินีทาทายังดึงตัวเจ้าหญฺงนันนภัสเข้ามาซบไหล่แล้วลูบหัวปลอบใจ ในตอนนี้สีหน้าของเจ้าหญิงเต็มไปด้วยความกังวล
    *****************
    หน้าร้าน 7-11 ที่คชาและเฟรมทำงานอยู่
    "พี่คชากลับบ้านคนเดียวได้แน่นะครับ" เฟรมส่งคชาหน้าร้าน ตอนนี้คชากำลังนั่งอยู่บนรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจ
    "ได้ดิ พี่ไม่ใช่เด็กแล้วนะ"
    "ผมเป็นห่วงพี่นะ นี่ก็ดึกมากแล้ว เพื่อนผมมันขอลาผมเลยต้องมาเข้าแทน"
    "เอาน่าไม่ต้องห่วงพี่หรอก พี่ไปก่อนนะ" คชาสตาร์จเครื่องแล้วขับรถออกไป
    *****************
    รถยนต์สุดหรู ที่เจ้าชายนั่งมา โดยไทด์เป็นคนขับ
    "อีกไกลมั๊ยอ่ะพี่ไทด์ กว่าจะถึงบ้านที่เตรียมไว้"
    "คงไม่น่าจะนะพ่ะเจ้าค่ะ หม่อมฉันเองก็ไม่ค่อยคุ้นทางในประเทศไทยซักเท่าไหร่"
    ระหว่างที่เจ้าชายและไทด์สนทนากัน ไทด์รู้สึกตัวอีกที มอเตอร์ไซด์ที่คชาขับมาแซงหน้าขึ้นไปโดยที่ไทด์ไม่ทันตั้งตัว ด้วยความที่คชาขับรถไม่ค่อยแข็ง ไทด์เองก็ไม่คุ้นเคยกับถนนในไทย อุบัติเหตุจึงเกิดขึ้นแบบไม่ได้ตั้งใจ ไทด์เหยียบเบรคสุดชีวิตเพราะกลัวจะชนรถคชา รถคชาล้มลง
    "เกิดอะไรขึ้นอ่ะพี่ไทด์" เจ้าชายก็ตกใจเหมือนกัน
    "มอเตอร์ไซด์ตัดหน้ารถพ่ะเจ้าค่ะ"
    เจ้าชายและไทด์รีบลงจากรถเพื่อไปดูคู่กรณี เมื่อลงมาดูก็พบคชาตอนโดนรถมอเตอร์ไซด์สลบอยู่
    *****************
    โรงพยาบาล
    "คนไข้ไม่มีอะไรหน้าเป็นห่วงแล้วนะครับ ร่างกายมีแค่รอยฟกช้ำเล็กๆน้อยๆ ไม่ได้โดนรถชน แค่ตกใจจนสลบไปแค่นั้นเอง"
    "ขอบคุณครับหมอ" คุณหมอเดินออกจากห้องไป
    "พี่ไทด์ไปจัดการ เรื่องที่บ้านก่อนเถอะ เดี๋ยวทางนี้ชายจัดการเอง"
    "จะดีหรอพ่ะเจ้าค่ะ"
    "ไปต้องห่วงหรอก พี่ไทด์ไปเถอะ" 
    ไทด์ออกจากห้องไปอีกคน ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงแค่เจ้าชายกับคชาเท่านั้น เจ้าชายเดินเข้าไปใกล้ๆเตียงคนไข้ หวังจะดูหน้าคู่กรณีให้ชัดๆ
    "น่ารัก" เจ้าชายมองคชาตาหวาน ลูบผมคชาเบาๆ
    ร่างเล็กที่นอนสลบอยู่บนเตียงค่อยๆขยับตัว คชาค่อยๆลืมตาขึ้นมา เมื่อลืมตาขึ้นมาปรากฏว่าคนตรงหน้า
    "คุณเป็นใครอ่ะ แล้วผมมาอยู่ที่นี่ได้ไง" คชาดีดตัวเองลุกขึ้นทันที
    "คุณไม่ต้องกลัวนะ ผมเป็นเจ้าของรถคันที่เกือบจะชนคุณไง ตอนนี้คุณอยู่ที่โรงพยาบาลคุณไม่เป็นไรแล้วนะ" 

    ************************โปรดติดตามตอนต่อไป*****************************


    เปิดตัวตอนแรกอาจยังไม่ค่อยดีเท่าไหร่สัญญาว่าจะพยายามแต่งให้ดีขึ้นเรื่อยๆจ้ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×