ได้แค่...แอบรัก

ลำดับตอนที่ #1 : รักแรกพบ

 Junior...

ผมจูเนียร์ครับ เพิ่งจะย้ายมาจากเชียงใหม่เพราะพี่นัดพี่ชายผมได้งานที่กทม. พ่อกับแม่ก็เลยส่งให้ผมมาเรียนที่นี่ด้วย ผมเพิ่งจะมาเรียนที่ใหม่ได้อาทิตย์กว่าๆเองครับ เส้นทางในกทม.ก็ยังไม่ค่อยคุ้นชินเท่าไหร่ ตั้งแต่มาอยู่ที่กทม.ผมก็มีเพื่อนสนิทคนนึงชื่อแซมครับ

***********************

"จูเนียร์ เสร็จรึยัง เดี๋ยวก็ไปเรียนสาย" เสียงพี่นัดตะโดนมาจากหน้าบ้าน สตาร์ทรถรอแล้ว

"คร๊าบ ไปเดี๋ยวนี้แหละ" นี่เป็นกิจวัตรประจําวันของผมกับพี่นัดตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพคือพี่นัดจะต้องไปส่งที่มหาลัย ความจริงก็อายเพื่อนเหมือนกันนะเนี่ยเหมือนกันนะเนี่ยโตจนป่านนี้แล้วยังไม่ต้องให้พี่มาส่งอีก

***********************

เย็นวันนั้น

"จูเนียร์ เลิกเรียนแล้วไปดูหนังกันป่าว" แซมมันชวนผมหนีเที่ยวอีกแล้ว

"แกก็ชวนแทบทุกวันอ่ะแซม ฉันเคยไปกับแกป่าว"

"ก็ไม่เคย แต่ไม่รู้แหละยังไงวันนี้แกก็ต้องไปไม่งั้นฉันโกรธจริงด้วย" เอ้าดูแซมมันเล่นไม้นี้

"ไม่ใช่ฉันไม่อยากไปนะ แต่พี่นัดไม่ให้หรอก"

"เอาน่า เดี๋ยวฉันช่วยขอพี่แกให้ แล้วเดี๋ยวฉันไปส่งแกที่บ้านเอง " แล้วไอ่แซมมันก็โทรไปอ้วนวอนจนพี่นัดยอมให้ผมไปกับมัน เฮ้อ 

ระหว่างทางที่ผมกับแซมเดิน มันต้องผ่านสนามบาสของมหาลัย ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่จู่ๆ ลูกกลมๆมันพุ่งมาทางผม 

"ปั้ก" และแล้วลูกบาสก็โดนหัวผมเต็มๆ เจ็บนะเนี่ย

"ขอโทษนะครับ เก็บบาสให้หน่อย" ไอ้ตัวการยังมีหน้ามาใช้เราเก็บอีก

ผมเก็บลูกบาส พออาการมึนลดลง ผมก็หันไปมองหน้าไอ่ตัวการชัดๆ  เห็นหน้าหมอนั่นแล้วผมถึงกับอึ้ง เฮ้ย!! คนหรือเทพบุตรวะเนี่ย 

ผมจ้องหน้านายนั่นอยู่ซักพัก จนนายนั่นน่าจะรู้สึกว่ามันนานเกินไป เลยเดินมาเอาลูกบาสกับมือของผมเลย

"ขอบคุณนะครับ" เค้ายิ้มให้ผม มือเค้าโดนมือผม นาทีมือสั่นมือไม้สั่นหมด แต่หัวใจเต้นแรงมาก

"ค่ะ ครับ" เค้ากลับไปเล่นกับเพื่อนต่อ แต่ผมยังยืนนิ่ง นิ่ง จนแซมมันต้อง...

"จูเนียร์" แซมมันมาตะโกนข้างๆหูผม เล่นเอาสะดุ้งเลย -*-

"เล่นอะไรของแก ไอ่บ้า ตกใจหมด"

"ก็แกอ่ะ มัวแต่เหม่อ ทำไมแค่โดนพี่ตูมตาม จับมือแค่มือ ถึงกับเคลิ้มเลยหรอ"

"พี่ตูมตาม" 

"ก็ใช่ไง นี่แกอย่าบอกนะว่าแกไม่รู้จักพี่เค้าอ่ะ" ผมส่ายหัวงงๆ

"พี่เค้าดังจะตาย ทั้งมหาลัยมีแกคนเดียวมั๊งที่ไม่รู้จัก แต่ตอนนี้รีบไปกันก่อนเถอะ กลับช้าเดี๋ยวพี่แกบ่นอีก" แซมมันลากแขนผมไป แต่ผมยังแอบเลี้ยวหลังกลับมามองพี่ตูมตาม ไม่รู้ว่าคิดไปเองรึป่าว เหมือนพี่เค้าหันมายิ้มให้ผมด้วย

***********************

กว่าหนังจะจบ ปาเข้าทุ่มครึ่ง แซมมันก็มั่วแต่คุยโทรศัพท์อยู่ ยังไม่ไปส่งผมซะที

"เฮ้ย จูเนียร์แม่ฉันโทร.มาตามบอกว่ามีธุระด่วนให้รีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยอ่ะ"

"อ้าว งั้นแกก็รีบไปเถอะ"

"เห๊ย แล้วแกอ่ะ ให้ฉันไปส่งแกก่อนป่าว"

"ไม่ต้องหรอก แกไปเหอะฉันกลับเองได้"

"แน่นะ ถ้างั้นฉันไปก่อนนะ" แซมมันแยกตัวออกไป ผมหันมองซ้ายมองขวา สายตาหวาดหวั่น พูดไปงั้นแหละจริงๆกลับไม่ถูกนะเนี่ย

"เอาไงดีวะเรา" ในใจตอนนั้นคิด หรือจะกลับแท๊กซี่ดี แต่คำสั่งของพี่นัดมันก็วิ่งเข้ามาในหัว

"จำไว้นะเนียร์ ห้ามขึ้นแท๊กซี่คนเดียวตอนกลางคึนเด็ดขาด คนเมืองสมัยนี้มในไว้ใจไม่ได้"

ระหว่างที่ยืนคิดหาวิธีกลับบ้าน ทันใดนั้นเหมือนส่งเจ้าชายขี่ม้าขาวมาช่วย ผมเห็นไปเจอพี่ตูมตามกำลังเดินหลังไวๆอยู่ เฮ้อ! เอาไงก็เอาวะ ตามพี่ตูมตามไปนี่แหละ

ผมแอบเดินตามพี่ตูมตามไปเรื่อยๆ พี่เค้าก็คงจะผิดสังเกตุ เพราะเค้าก็หันมามองผมอยู่เป็นระยะๆ 

"พี่ตมตามหายไปไหนแล้ว" ผมมองหาพี่ตูมตามรอบตัวก็ไม่เจอพี่เค้าแล้ว เอาไงต่อล่ะทีนี้ไม่มีทางไปแล้วอ่ะ

ผมสะดุ้งเฮือก อยู่ดีๆก็มีมือใครไม่รู้มาจับไหล่ผมจากทางด้านหลัง

"นี่เราอ่ะ" เฮ้ยนี่มันพี่ตูมตามนี่หว่า

"มีเราอะไรรึป่าว เห็นตามพี่มาตั้งนานแล้ว หรือว่าโกรธเรื่องเมื่อตอนเย็น"

"ปะ ป่าวนะครับ พี่เนียร์ตามพี่มาอ่ะ เพราะเนียรืกลับบ้านไม่ถูก พอดีเนียร์เพิ่งย้ายมาจากเชียงใหม่อ่ะครับ ยังไม่รู้จักเส้นทางในกรุงเทพ" ผมยิ้มแหยๆ เล่าเรื่องให้พี่ตูมตามฟัง

"อ้าว แล้วเพื่อนเราล่ะ"

"คือพอดีเพื่อนมันมีธุระอ่ะครับ เลยขอตัวกลับไปก่อน เนียร์ไม่รู้จะเอาไงต่อ พอดีมาเจอพี่นี่แหละ"

"อ้าว ถ้างั้นบ้านเราอยู่ไหนล่ะ เดี๋ยวพพี่ไปส่งก็ได้ ทีหลังอ่ะมีปัญหาอะไรก็บอกนะ มาแอบตามพี่แบบนี้แล้วจะกลับบ้านได้มั๊ยล่ะ"

********************************

สรุปผมต้องให้พี่ตูมตามมาส่งที่บ้าน อายนะเนี่ยหลงทางเป็นเด็กๆ แต่มันก็ทำให้ผมกับพี่ตูมตามรู้จักกันมากขึ้น

********************************

ดวงตาที่มองฉัน เป็นดั่งดวงดาวแห่งความฝัน เมื่อฉันใกล้เธอ

นาทีที่เราสอง ได้ลองคุยกันมีความหมาย มากมายเหลือเกิน

เธอมาเติมฟ้าสีเทาให้มีดวงดาวมากมาย

เธอเป็นดังฝนโปรยปรายตกในฤดูร้อน

ไม่เคยเจอใคร แล้วคิดว่าใช่ขนาดนี้

เธออาจไม่ใช่รัก...ครั้งแรก แต่ว่าเธอคือรัก...แรกพบ

อยากจับมือเธอบินไป ไม่รู้จบ ไปพบกับสิ่งที่ฝัน

เธออาจไม่ใช่รัก...ครั้งแรก แต่อาจเป็นครั้งสุดท้าย...ของฉัน

อยากลืมความรักทุกครั้งที่เคยผ่าน และเริ่มใหม่กับเธอ

เธอคืออนาคต ที่ช่วยมาลบอดีตฉัน ในวันสีเทา

คงไม่มีความเหงา เมื่อเราได้นำเอาความรัก มาแชร์ร่วมกัน

เธอมาเติมฟ้าสีเทาให้มีดวงดาวมากมาย

เธอเป็นดังฝนโปรยปรายตกในฤดูร้อน

ไม่เคยเจอใคร แล้วคิดว่าใช่ขนาดนี้

เธออาจไม่ใช่รัก...ครั้งแรก แต่ว่าเธอคือรัก...แรกพบ

อยากจับมือเธอบินไป ไม่รู้จบ ไปพบกับสิ่งที่ฝัน

เธออาจไม่ใช่รัก...ครั้งแรก แต่อาจเป็นครั้งสุดท้าย...ของฉัน

อยากลืมความรักทุกครั้งที่เคยผ่าน และเริ่มใหม่กับเธอ

เธออาจไม่ใช่รัก...ครั้งแรก แต่ว่าเธอคือรัก...แรกพบ

อยากจับมือเธอบินไป ไม่รู้จบ ไปพบกับสิ่งที่ฝัน

Music Playlist at MixPod.com