คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หลินฮวากินข้าวกับครอบครัว
พ่อหลินฮและหลินฮวาเินทาลับมาิน้าวเที่ยที่บ้านพร้อมรอบรัวอเธอ
“แม่ะ หนูลับมาแล้ว่ะ”
“โอ้ ผลรวเป็นอย่าไรบ้าลู”
“ผลรวร่าายและผลารสแนสมออหนู ปิทุอย่า่ะ และอาารย์หมอ็ให้ใบรับรอแพทย์มา้วยนะะ พรุ่นี้หนูะลับไปทำานที่โรพยาบาลแล้วนะะ”
“ั้น พรุ่นี้ลู็นั่รถไปทำานพร้อมพ่อ่อนีไหม”
“็ไ้่ะ แ่ริๆ แล้วหนูับรถไปเอะสะวว่านะะ”
“วันพรุ่นี้วันเียว็พอ แล้ววันถัไปลู่อยับรถไปทำานเอนะ”
“โอ้ ่าวีๆ ั้นเราไปิน้าวเที่ยัน่อนนะะ อาหลา อาหลาน นั่รออยู่ที่โ๊ะอาหารแล้ว้า”
“อาหลา อาหลาน อาฮวามาแล้ว้า”
“สวัสีรับ/่ะ”
“ทุนิน้าวันเถอะรับ”
“อร่อยรับ/่ะ”
หลัานั้น ทุน็แยย้ายันพัผ่อนามอัธยาศัย แ่พ่อหลินฮ็ลับไปทำานในโรพยาบาล่อใน่วบ่าย
“พ่อะลับไปทำานที่โรพยาบาลใน่วบ่าย่อ ลูอยู่บ้าน็พัผ่อนให้เพียพอ ่อนเริ่มลับไปทำานในวันพรุ่นี้”
“่ะพ่อ”
“ั้นหนูไปพัผ่อนและเรียมัวไปทำานพรุ่นี้่อนนะะ”
“้า ไปเถอะ”
หลินไปพัผ่อนในห้ออเธอแล้วเินรวสอบว่าสิ่อใอยู่ในห้อนอนอเธอบ้าและเรียมสิ่อพร้อมุที่ะใส่ไปทำานในวันพรุ่นี้ ่อนะนอนหลับ่อนะื่นนอนมาอีรั้ในเวลาบ่าย 4 โม
หลินฮวาลมาาห้อนอนอเธอ แล้ว็พบว่าหลานแฝทั้สอำลันั่เล่นอเล่นอนเออยู่ในห้อโถ
“อาหลา อาหลาน ย่าอยู่ไหนเอ่ย”
“ย่าอยู่ในรัวรับ/่ะ”
หลัานั้น หลินฮวาเินไปหาแม่หลินเหมยที่ห้อรัวทันที
“แม่ะ มีอะไรให้หนู่วยทำอาหารเย็นไหมะแม่”
“ลูหั่นหมูแล้วสับ และหั่นผัาาวให้แม่นะ เี๋ยวแม่ะผัผัาาวใส่หมูสับ”
“ไ้เลย่ะแม่ แล้วแม่ำลั้มืฟัใส่ระูหมูอยู่ใ่ไหมะ หนูไ้ลิ่นหอมมาเลย่ะ”
“ลูยัมูีมาๆ เหมือนเิมเลยนะ ใ่แล้ว แม่ำลัทำ้มืฟัใส่ี่โรหมูอยู่ริๆ นั่นแหละ”
“หนูเรียมอไ่ 5 ฟอ ให้แม่หน่อย๊ะ เี๋ยวะทำไุ่๋นหมูสับอี 1 อย่า”
“ไ้เลย่ะ แม่”
“เี๋ยว หนูยับ้าวและ้าวไปที่โ๊ะอาหาร่อนนะะ แม่”
“ไ้ๆ ลูยับ้าวและ้าวเสร็แล้ว็ไปอาบน้ำแ่ัว่อนลมาินอาหารเย็นพร้อมพ่อ พี่ายและพี่สะใภ้อลูเลยนะ”
“่ะแม่”
แม่หลินเหมยทำวามสะอาห้อรัวเสร็แล้ว็พาหลานแฝทั้สอนไปอาบน้ำใสุ่ใหม่่อนเธอะอาบน้ำแล้วใสุ่ใหม่ทีหลั
“อาหลา อาหลาน มาอาบน้ำ่อนแล้ว่อยมารอินอาหารเย็นพร้อมปู่ แม่และพ่ออหลานนะ”
“รับ/่ะ”
หลัเลิาน 5 โมเย็นแล้วพ่อหลินฮ พี่หลินฮ่าวและพี่สะใภ้ ‘หลิวห’ ็ลับบ้านมาอาบน้ำแ่ัวใสุ่ใหม่่อนินอาหารเย็นพร้อมันทั้รอบรัว
“ปู่ พ่อ แม่ มาแล้วรับ/่ะ ย่า”
“อาหลา อาหลาน เี๋ยวพ่อับแม่ไปอาบน้ำ่อนแล้วะลมาินอาหารพร้อมันนะลู”
“รับ/่ะ”
หลัานั้น ทุน็ินอาหารเย็น: ้มืฟัใส่ี่โรหมู ผัผัาาวใส่หมูสับ ไุ่๋นใส่หมูสับ และินสาลี่หลัอาหารเย็น
“อร่อยรับ/่ะ”
“อร่อย็ินเยอะๆ นะ อาหลา อาหลาน ะไ้โไวๆ”
“รับ/่ะ”
“แม่ทำอาหารอร่อยมาเลยนะะ”
“สสัยเป็นเพราะหลินฮวา่วยแม่ทำอาหารเย็นเลยอร่อยมาแน่ๆ เลย๊ะ”
“ใ่เลย่ะแม่”
“โอ้ หลินฮวา่วยแม่ทำับ้าว้วยหรือนี่ ปิน้อไม่เย่วยแม่ทำอาหารเลยนะเนี่ย”
“น้อสาวลู้อทำานเหมือนที่โรพยาบาลเหมือนลูนั่นเเหละ เลยไม่มีเวลา แ่วันนี้น้อไม่ไ้ไปทำานเลยมีเวลา่วยแม่ทำอาหารหน่ะ”
“ผลรวร่าายและผลารสแนสมออน้อเป็นอย่าไรบ้าหล่ะ”
“ผลรวร่าายและผลารสแนสมออัน ปิทุอย่า่ะ และอาารย์ยัออใบรับรอแพทย์ให้ว่าันสามารถลับไปทำานที่โรพยาบาลไ้แล้วในวันพรุ่นี้้วยนะะ”
“ีี ยินี้วยนะน้อสาว”
“ยินี้วยนะ๊ะ น้อหลินฮวา”
“อบุ่ะ พี่และพี่สะใภ้”
“แล้วพรุ่นี้ น้อไปทำานอย่าไรหล่ะ”
“พ่อให้น้ออลู นั่รถพ่อไป่อนในวันพรุ่นี้ แล้ววันหลั่อยให้น้อับรถไปทำานเอในวันถัไป”
“ีรับ ผมเห็น้วย”
หลัานั่พูุยันสัพั แล้วทุน็แยย้ายันไปพัผ่อนในห้อนอนอนเอ
ความคิดเห็น