คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ::3::Moving
[ PD : ภาริรับ]
“ อบุ่ะ” ฮโยยอนที่เพิ่ลาเวทีรับมาเปิอ่าน
“ ให้พวุย้ายไปอยู่เรือนหอ้วยัน”
“ วันนี้เลยหรอะ? ไอู~”
[ PD : รับ..เี๋ยวผมะให้รถู้ไปรับที่หอุอนหโมเย็นนะรับ เรียมอให้พร้อมนะรับ]
“ ่ะ เ้าใแล้ว่ะ” ฮโยยอนบอ่อนเินออไปอีทา
[ PD : ภาริรับ]
“ อบุรับ” อุที่พัาาร้อมเ้นรับมา
“ ให้พวุย้ายไปอยู่เรือนหอ้วยัน”
“ ระ...เรือนหอหรอรับ -\-“
[ PD : ุหน้าแอีแล้วนะรับ..]
“ อ่า~มันแ้ไม่ไ้นิฮะ”
[ PD : เี๋ยวผมะให้รถู้ไปรับที่หอุอนหโมเย็นนะรับ เรียมอให้พร้อมนะรับ]
“ รับ..” เารับำ่อนเินลับไป้อม
.
.
“ รถมาแล้วๆๆๆ” ทิฟฟานี่ที่มายืนรอเป็นเพื่อนฮโยยอนระโึ้นล
“ ไป่อนนะ” เธอโบมือยระเป๋าเินทาเ้าไปในรถู้
“ โีนะะออนนี่” อฮยอนโบมือให้่อนประูรถู้ะปิลแล้วเลื่อนออไปยัหอพัอว BTS
“ แอ๊~” ประูรถู้เปิออพร้อมอาารอ้าปา้าอนที่ยืนรอ...
“ ระ..รุ่นพี่ฮโยยอน สวัสีรับ” หนุ่มวๆ BTS ที่มายืนส่มัเน่โ้ให้อย่าพร้อมเพรีย
“ สวัสีะ..ไม่้อเร็นานั้น็ไ้นะ ันไม่ั” เธอพูำๆ
“ ะ..รับ ฝะ..ฝามัเน่้วยนะรับ” ูาร์พู
“ ไ้ะ”
“ ั้นผมไป่อนนะฮะฮยอ” อุบอเินึ้นรถมา
“ โีนะมัเน่” ทุนโบมือให้่อนรถะปิประูแล้วเลื่อนออไป
“ วอิส์เป็นห่วมาเลยนะ มายืนรอส่ทุนเลย”
“ รับ”
“ อ่า~ ื่นเ้นัเนอะ ไม่รู้เรือนหอเราะเป็นแบบไหน”
“ รับ..วีนส์อบบ้านแบบไหนหรอรับ”
“ ็แบบโมเิร์นหน่อยๆ มีสวน มีบริเวอ่ะ...แล้วิส์อ่ะ”
“ ผมอบบ้านแบบโบราหน่ะรับ ผมว่ามันูลาสสิี”
“ นละแบบันเลยนะเนี่ย” ฮโยยอนบอแ้มพอ
[ PD : ถึเรือนหอแล้วรับ ลารถไ้]
“ ลไป้าล่าันเถอะ” ฮโยยอนบอ่อนเลื่อนประูรถ่อนมอบ้านรหน้าอย่าใ...บ้านแบบเาหลีโบราหลัให่
“ เ้าไป้าในันรับ” อุับมือฮโยยอนเ้าไป ้าในทา้วยสีน้ำาลไม้แบ่เป็นโนห้อนั่เล่นที่ิับมุมรัว แล้วมีห้อหนึ่เป็นห้อนอน อีห้อเป็นห้อน้ำ บริเวว่าเปล่าไม่มีเฟอร์นิเอร์สัิ้น
[ PD : เราะให้พวุไปื้ออมาแ่ันเอนะรับ ส่วนเสื้อผ้าอพวุสามารถเอาเ้ามาไว้้าในไ้เลย ุสามารถเินไปมอลล์ไ้เพราะห่าาที่นี่แ่ 500 เมรรับ]
“ เน่!!” ทั้สอาน่อนะัสินใเินไปมอลล์้วยัน
.
.
“ วีน! มานี่สิฮะ” อุวัมือเรียฮโยยอนเ้าไปใล้
“ มีอะไรหรอ?”
“ แ๊นแน~” เาหลบออเผยให้เห็นรถเ็นแบบที่ใ้ามูเปอร์มาร์เ็
“ แล้วทำไมหรอ?”
“ วีนไม่เยเล่นหรอฮะ?”
“ หืม?”
“ ั้นเี๋ยววีนึ้นไปนั่บนรถเ็นนะ” เาบอ่อนฮโยยอนะปีนึ้นไปนั่บนรถเ็น
“ ับีๆนะฮะ” อุบอ มือสอ้าอฮโยยอนับที่อบ่อนอุะเ็นมันออไป้วยวามเร็ว ทำให้รถเ็นเลื่อนที่ออไปอย่ารวเร็ว
“ ฮ่าๆๆๆ” ฮโยยอนหัวเราะิัอย่าถูใ
“ สนุมั้ยฮะ” เาถามยิ้มว้า
“ สนุสิ! ั้นนายมานั่บ้าสิ ันะเ็นให้”
“ ไหวหรอฮะ? เห็นผมัวเล็ๆแ่ริๆผม็หนันะ”
“ ลอูๆ” ันบอ่อนเราะสลับำแหน่ัน ันใ้แรทั้หมเ็นเา
“ โห! วีนแรเยอะเหมือนันนะเนี่ย” เาแว
( ู่นี้เหมือนเ็เลยนะฮะ : อีุน)
“ เอาหล่ะ หมเวลาเล่นละ ไปื้ออันีว่า” ฮโยยอนบอ่อนที่อุะปีนออมา ฮโยยอนล้อแนับนอ่อนวัยว่าแล้วเินไปเลือื้ออเพื่อะมาแ่บ้านอทั้สอน
[่วสัมภาษ์]
-ฮโยยอน-
(( วันนี้ย้ายเ้าบ้านับสามีวันแรเป็นไบ้ารับ))
“ ็ี่ะ ประหม่านิหน่อยแ่็ผ่านไปไ้ี”
((ุอบเรือนหอหลันี้มั้ยรับ))
“อบ่ะ ันอยาไ้บ้านหลัให่ๆบบนี้มานานแล้ว ิิ”
((แล้ววันนี้มีอะไรพิเศษอยาบอิส์อุมั้ยรับ))
“ วันนี้อนนั่ลเ็นที่มอลล์ ันสนุมาเลยนะะิส์ อบุนะะ~”
-อุ-
(( ย้ายเ้ามาอยู่บ้าับภรรยาวันแรรู้สึยัไบ้ารับ))
“ ็ื่นเ้นีฮะ -\\-”
(( แล้ววามิเห็นอุ่อเรือนหอ?))
“ ผมอบนะฮะ ผสานแบบเ่าับแบบใหม่ไ้ลัวมา”
(( แล้ววันนี้ิยัไถึพาภรรยาุเล่นรถเ็นแบบนั้น))
“ ผมอยาให้เธอสนุรับ”
((วันนี้มีอะไรอยาบอวีนส์อุมั้ยรับ))
“ เวลาวีนส์ยิ้มและหัวเราะมันน่ารัมาเลยนะฮะ~”
ความคิดเห็น