คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : FRIENDSHIP : 7
7
หลังจากที่บังทันได้รับรางวัลน้องใหม่เสร็จเมมเบอร์ก็ต่างนัดกันเพื่อไปฉลองที่ประสบความสำเร็จครั้งนี้
“เอ่ออ ผมชวนคนๆนึงมาด้วยได้มั๊ยครับ? อยากจะแนะนำให้ได้รู้จักเธอเอาไว้น่ะ” หลังจากที่เงียบอยู่นาน แทฮยองก็พูดขึ้นมาเบาๆอย่างน่าแปลกใจ... คนอย่างหมอนี่เคยพูดเบาๆซะที่ไหนล่ะ..
“เพื่อนหรอ? เอาดิๆ แต่หวังว่าคงจะไม่ใช่ผู้หญิงหรอกใช่มั๊ย? ฉันไม่อยากจะมีปัญหากับเมเนเจอร์ พีดีนิมนะ” ลีดเดอร์คิมนัมจุน พูดดักคอขึ้นมาเหมือนรู้... ก็จริงแหละที่เขาเตือนแบบนี้ออกมา... ถ้าเกิดว่าข่าวหลุดออกไป อาร์มมี่จะเสียใจเป็นที่สุด...
เหงื่อเม็ดใหญ่ผุดขึ้นกลางหน้าหล่อของคิมแทฮยอง... แล้วจะทำยังไงดีล่ะที่นี้? ตกลงต้องคบก็ผู้ชายอย่างเดียวใช่มั๊ย? ถึงจะสามารถทำทุกอย่างแบบเปิดเผยได้..
“งะ งั้นไม่เป็นไรครับ มันช่วยไม่ได้นี่เนอะ ฮ่าๆ” วีหัวเราะกลบความผิดหวังอย่างช่วยไม่ได้
“หือ ผู้หญิงจริงๆด้วยสินะ” ซูก้าพูดขึ้นมาอย่างรู้แกว
“เป็นอะไรกับนายล่ะ? แฟน?” อาการหวงก้างหรือเปล่าก็ไม่รู้... เกิดขึ้นมากลางใจจีมิน ปากค่อยๆอ้าถามด้วยความอยากรู้
“ไม่ใช่เว้ย เพื่อนสนิทน่ะ” วีพยายามควบคุมเสียงและท่าทางของตัวเองไม่ให้เป็นที่สงสัย แต่มันก็ไม่ทันแล้วล่ะ เพราะว่าอันที่จริงเมมเบอร์ทุกคนได้สงสัยเป็นอันเรียบร้อยแล้ว....
“ถ้าไม่ใช่เป็นแฟนกันจริง... ก็คงไม่เป็นไรนี่ ถ้านายบริสุทธิ์ใจจริง ก็พามาก็ได้”
“แต่ถ้าข่าวหลุดออกไปล่ะ อาร์มมี่จะเป็นยังไง?”
วีทำหน้านิ่งนึกคิดอะไรบางอย่าง ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
“งะงั้น เอางี้นะฮยอง บ้านเพื่อนผมอ่ะ แม่มันเปิดร้านหมูกระทะชื่อดังแถวคังนัม... ไปที่นั่นกันมั๊ยล่ะ? ผมสนิทกับแม่ยัยนั่นอยู่ เดี๊ยวจัดการให้”
“ความคิดไม่เลวนี่ งั้นเอาตามที่นายบอกเลยแล้วกัน หวังว่าจะคงจะได้กินของฟรีที่อร่อยล่ะ ฮ่าๆ” เจโฮปพูดขึ้นมาด้วยความโลภมากล้วนๆ
คิมแทฮยองถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบเมมเบอร์ที่รอฟังคำตอบอยู่ว่าจะเอายังไง ตอนนี้วีรู้สึกความรู้สึกของนักร้องหรือนักแสดงชื่อดังที่ต้องแอบคบแบบหลบๆซ่อนๆแล้วล่ะ ความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง...
ไม่นานนักก็ถึงเวลาตอนเย็นที่มีนัดฉลอง... เวลาเปิดตัวแฟนสาวของคิมแทฮยองมาถึงแล้ว แต่เขาคิดว่าคงยังจะไม่เปิดตัวตอนนี้ เพราะดูท่าทางเมมเบอร์แล้วคงจะรับเรื่องนี้ไม่ได้แน่ๆ
“ที่นี่แหละฮยอง” พอถึงที่หมายแล้ว วีก็กระโดดลงจากรถเป็นคนแรกและนำทาง เผื่อว่ามีเหตุอะไรไม่ชอบมาพากลจะได้วิ่งหนีเป็นคนแรก…
“ว้าวววว ร้านดูดีนะเนี่ยย ไหนวะเพื่อนนาย?” ซูก้าเอ่ยถามเมื่อไม่เห็นคนที่คิมแทฮยองพูดถึงก่อนหน้านี้ อยากรู้จะแย่แล้วว่าจะน่ารักสักแค่ไหน
“สวัสดีครับออมม่า แล้วมาอิอยู่ไหนหรอครับ?” วีถามพลางหย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้
“เดินมาแล้วนั่นไง” แม่ของมาอิพูดพลางชี้เจ้าตัวที่กำลังเดินมาอย่างเก้ๆกัง เนื้อและเครื่องเคียงถูกแม่ยกมาให้เสิร์ฟเต็มโต๊ะ ตามด้วยเครื่องดื่ม
“เฮ้ย มึงหวัดดี” เธอเดินเข้ามาหาเพื่อนรัก พลางตบไหล่คนตัวโตกว่าเต็มแรง
เมมเบอร์ทุกคนมอง ไม่สิเขาเรียกว่าแสกนสินะ ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยก็ว่าได้ ใบหน้าหวาน เรียวได้รูป ดวงตากลมโต ขนตายาวเป็นแพ ผิวสีขาวอมชมพูดูกลมกลืนกับเสื้อยืดสีขาวจนแทบจะกลายเป็นสีเดียวกัน
“สวัสดีครับ ผม”
“รู้จักค่ะๆ พวกโอป้าดังกันมากๆเลย ฉันขอลายเซ็นต์หน่อยได้มั้ยคะ ?” เธอพูดด้วยความตื่นเต้น ก่อนจะยื่นอัลบั้มทั้งหมดไปตรงหน้าเมนของเธอ ใช่แล้วล่ะ ปาร์คจีมิน….
“โห มึงไหนบอกวงกูไม่เจ๋งไง? ไหงมาติ่งได้? กูไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะเนี่ย ปิดมิดเกิ้น” วีพูดพลางเอามือมาตบหัวมาอิเต็มแรง
“เซ็นต์หมดนี้เลยหรอครับเนี่ย ฮ่าๆ เจอแฟนคลับตัวยงซะแล้วสิ” จีมินส่งยิ้มบางๆให้กับผู้หญิงตัวเล็กๆตรงหน้าก่อนจะก้มเซ็นต์อัลบั้มให้
อัลบั้มถึงส่งต่อให้เมมเบอร์ทั้งหมดเซ็นต์จนครบ จนมาหยุดที่คิมแทฮยองเป็นคนสุดท้าย
“เดี๊ยวมึง ไม่ต้องเซ็นต์ก็ได้ แล้วที่กูบอกว่าไม่เจ๋งอ่ะ มึงคนเดียวต่างหาก ”
“อ้าว ไหงงี้วะ? กูก็สามาชิกคนนึงของบังทันนะเว้ยห่านี่”
“ไม่อยากได้ของมึงอ่ะ หยี๋แหวะ ให้เพื่อนมาเซ็นต์ให้เนี่ยนะ?แหยงวะ เหอะๆ” มือเรียวแย่งอัลบั้มมาจากมืออีกคนก่อนจะรีบเก็บใส่กระเป๋าตัวเอง
“โหย เราไม่ใช่เพื่อนกันแล้วนะเว้ยจะพูดอะไรแคร์กูหน่อยก็ดี” พูดจบวีก็ต้องเอามือมาปิดปากตัวเอง ตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ... ลืมตัวเผลอพูดไปซะแล้วสิ...
ความคิดเห็น