คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : FRIENDSHIP : 1
1
“มึง อกหักอีกแล้วหรอวะ? ฮ่าๆ สมน้ำหน้าว่ะ” คิมแทฮยองหรือ วี เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดพูดหยอกล้ออย่างไม่ได้ดูสีหน้าอีกคนเลยสักนิด.. ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วเป็นปม ปากบางเม้มแน่น พยายามเก็บความรู้สึกแย่ๆเอาไว้คนเดียว เพราะไม่อยากจะให้เพื่อนเป็นห่วง
“อ่าฮะ ความรักแม่งก็ตลกกับกูดีเนอะ” เจ้าของเสียงพูดแล้วก็หันหน้ามายิ้มแหยให้อีกคน
“เออน่าเพื่อน อย่างน้อยมึงยังมีกูอยู่ข้างๆนี่แล้วไง กูน่ะคิมแทฮยองเลยนะเว้ย มึงอ่ะโชคดีแค่ไหนแล้ว” วีตบหลังอีกคนเบาๆ เพื่อเป็นการปลอบใจ...
แต่ทว่า... มันกลับไม่เบาอย่างที่คิด
“เจ็บๆ” คนถูกกระทำหันมามองอีกคนตาขวาง
“ทำเป็นบอบบางอย่างกับผู้หญิงไปได้น่า ”
“เออ กูขอบอบบาง ขออ่อนแอ เฉพาะตอนนี้เท่านั้นแหละว่ะ.. กูขอเป็นฝ่ายที่จะอ้อนบ้างได้ป่ะวะ?” คนตัวเล็กที่กลับมีร่างกายที่กำยำกว่า มือเรียวยกขึ้นมาลูบหลังที่โดนคนตรงหน้าตีเมื่อครู่ ด้วยความเจ็บแสบที่แผ่นหลังนิดๆ
“....”
“กูแม่งน่าสมเพชเนอะ...” จีมินพูดพึมพำในลำคอเบาๆ คิ้วบนหน้าหล่อขมวดเป็นปมแสดงได้ถึงความเศร้าที่ก่อขึ้นกลางใจ
“กูกับมึงก็พอกันแหละเพื่อน”
เมื่อวีพูดออกไปแบบนั้น คนที่นั่งอยู่ข้างๆก็ค่อยๆหันมามองอีกคนอย่างสงสัย
“หือ? มึงอกหักจากใครมาอีกหรือไง?”
“อกหักรอบสองจากมึงแหละ” วีพูดเสียงจริงจัง พลางหันมามองสังเกตท่าทางของอีกคนที่กำลังทำหน้าตาเหวอหวาใหญ่โต
“อะไรของมึง พูดงี้เดี๋ยวกูตกใจ หัวใจวายตายว่าไงวะ?”
“หน้ากูเหมือนเล่นมากหรือไง? กูจริงจังนะเว้ย”
“.....”คนได้ยินได้แต่ทำหน้าตาเหรอหราไม่พูดอะไร ไม่เข้าใจกับสิ่งที่อีกคนพยายามจะสื่อ ... มือเรียวถูกยกขึ้นมาเกาหัวแก้เก้อ
ก็แน่ล่ะ... ที่จะต้องตกใจ ก็เป็นทั้งเพื่อนทั้งรูมเมทกันมาตั้งนาน มาล้อเล่นกันแบบนี้มันก็ต้องรู้สึกแปลกๆเป็นธรรมดาแหละ.. แต่ก็ยังปักใจเชื่อไม่ได้หรอกนะ คำพูดของคิมแทฮยองน่ะเชื่อไม่ค่อยได้สักเท่าไหร่...
“หรอ?”
“อ่าฮะ มันคือเรื่องจริงที่เพิ่งเกิดขึ้น”
“...”
“กูก็ไม่ทันได้ตั้งตัวเหมือนกัน รู้ตัวอีกทีกูก็ชอบมึงไปแล้วนิ ความรักมักจะเล่นตลกกับใจคนเสมอเลยเนาะ”
“...” ไร้คำพูดใดๆออกจากปากของจีมิน ความเงียบเริ่มเข้าปกคลุม ความอึดอัดเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หยดเหงื่อไหลผ่านใบหน้าเรียวได้รูปเพราะความอึดอัดที่มี
“ฮ่าฮ่า อย่าอึ้งดิวะ กูแค่เคยชอบเท่านั้นแหละว่ะ มึงจำได้ป่ะล่ะตอนที่กูอกหักจากจินฮยองแล้วมึงอกหักจากจองกุก เราช่วยกันปลอบกันและกัน... ตอนนั้นแหละที่กูเผลอใจชอบมึงไป แต่อย่างที่เห็นในตอนนี้ มึงชอบคนนั้นก็เท่ากับกูอกหักไง... เกมโอเวอร์แล้ว ! ”
“เป็นใครจะไม่อึ้งบ้างวะ? เพื่อนสนิทเล่นมาบอกชอบแปลกๆว่ะ” ว่าแล้วจีมินก็ใช้แรงพลักเบาๆที่หน้าอกคนตรงหน้า
“แต่มึงก็อกหักจากคนๆนั้นเหมือนกันแล้วสินะ..” วีจับมือของอีกคนก่อนจะยกขึ้นมาจูบเบาๆที่หลังมือหนึ่งที
“ฮะ เฮ้ยย ก็เออดิ ! ทำบ้าอะไรของมึงเนี่ย? แหยงว่ะ” จีมินดึงมือตัวเองออกก่อนจะตวาดอีกคนเสียงดังว่า “กูเป็นเพื่อนมึงนะเว้ย! ฟังนะมึง เราเป็นเพื่อนสนิทกัน มึงจำไม่ได้หรือไงวะ?”
“เออ เพื่อนแล้วเป็นยังไงวะ? กูชอบมึงไม่ได้หรือไง?”
“กะก็ ไม่ใช่ไม่ได้ แต่มันแปลกๆว่ะ”
“เพราะว่าพวกเราเป็นเพื่อนกันงั้นหรอ?”
“ก็เออดิ !”
“...” วีชักสีหน้าไม่พอใจ คิ้วหนาขมวดเป็นปม น้ำใสๆคลอเต็มดวงตาคู่สวยที่มองมาอย่างผิดหวัง ถึงแม้จะรู้สึกผิดที่พูดออกไปแบบนั้น แต่ทุกอย่างที่จีมินพูดไปมันก็เป็นความรู้สึกจริงๆที่มันมีอยู่ในตอนนนี้
“ถ้ามึงกับกูเป็นแค่คนรู้จักมันก็โอนะ... แต่นี่มันไม่ใช่ไง กูก็เลยลำบากใจว่ะ โทษนะมึง” จีมินยกมือขึ้นยกมือขึ้นมาตบหลังอีกคนเบาๆเป็นการปลอบใจ
วีมองหน้าอีกคนอย่างนิ่งๆ ก่อนจะสะบัดมืออีกคนออกอย่างหัวเสีย คิมแทฮยองดาร์กงั้นหรอ? เรียกแบบนั้นก็คงจะเหมาะและมั้ง? เพราะเวลาทีเขาโกรธมันน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร.. ไม่ได้เห็นเขาเป็นแบบนี้มานานเท่าไหร่แล้วนะ?
“เพราะเป็นเพื่อน... สินะ?”วีพูดทวนคำพูดก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นยืน ลิ้นร้อนเลียริมฝีปากตัวเองเบาๆ เมื่อคิมแทฮยองใช้ความคิดเขาจะทำแบบนี้เสมอ
“...”
“ถ้าการที่มึงปฏิเสธกู เพราะว่ากูเป็นเพื่อน มึงก็เลยเลือกที่จะมองข้ามกูไป..งั้นก็เราเลิกเป็นเพื่อนกันเถอะ...”
ความคิดเห็น