[fic reborn] B59 เบ๊ของผมเป็นปลาหมึก

ลำดับตอนที่ #2 : วันที่ 2 สงครามก๊กเถื่อน vs เจ้าชายโครตร็อค?(เสื่อมขั้นเมพ)

::GOKUDERA TALK::

"หนักโว้ยยยยยยยยยย"
"เลิกแหกปากซักที ติดเชื้อสควอโล่มารึไง - -" ไอ้มงกุฏงี่เง่าจิ้มเอวผมซึ่ง..กุบ้าจี้นะว้อยยยยยยย > [ ] <
แทบจะล้มหน้าคว่ำของทับตายเพราะโดนจี้เอว =w= กุบ้าจี้แล้วกุผิดหรา? ตอนนี้ผมกำลังเดินกลับบ้านกะไอ้หัวมงกุฏซึ่งมันใช้ผมให้ถือของให้มัน รวมระยะความสูงไม่ต่ำกว่า 3 เมตร..แล้วจะจิ้มเอวกุทำม๊ายยยยยยย ของเมิงร่วงกุไม่รับผิดชอบนะว้อยยยยยย = [ ] =<<อาการของผู้ป่วยโรคประสาทกำเริบ = _ =
"เลิกจิ้มฉันซักทีไอ้หัวมงกุฏ ไม่งั้นแม่จะโยนของแกทิ้ง = =++" ผมแผ่รังสีอาฆาตด้วยความหมั่นไส้
"ชิ เลิกก็เลิก - -" ไอ้หัวมงกุฏเลิกจิ้มเอวผมแล้วหันมาเล่นมีดแทน สรุปว่าแกเดินดีๆไม่ได้ชิมิ - -?
"อ้าว โกคุเดระ อ้อ เบลเฟกอล" เสียงคุ้นหู ใบหน้าคุ้นตา มันเป็นใครวะ - -?(วิ่ีงหนีดงตรีน)
"ไอ้เจ้าบ้าเบสบอล เจ้าหัวสนามหญ้า อ้ะ รุ่นที 10 สวัสดีครับ ^ ^"
"โกคุเดระคุง มาทำอะไรที่นี่น่ะ" บอสที่เคารพของผมถาม
"คือรีบอร์นให้ผมรับไอ้เกรียนนี่มาอยู่ด้วยน่ะครับ ^ ^"
"ใครเกรียนวะไอ้ก๊กเถื่อน - -"
"ไม่ได้เถื่อนว้อย ไอ้หัวมงกุฏบ้ามีด =w="
"ห้ามเถียง เพราะเจ้าชายพูดเรื่องจริง - -"
"เรื่องจริงกับพ่อเมิงเส่ะ"
"ก็พ่อกุอ่ะ - -"
"ไปตายซร้าาาาาาาาาาาาา" และแล้วผมก็คว้า RPG LAUNCHER รุ่น M-150(?)ยิงใส่ไอ้บ้ามีดทันที ซึ่งทั้ง 3 ชีวิตที่ยืนอยู่ต่างอ้าปากค้างแบบเหวอๆ
"ไอ้หัวหมึกแกทำอะไรสุดขั้วลงไปวะเนี่ยยยยย นี่แกจะฆ่าคนเรอะ = [ ] =" ไอ้หัวสนามหญ้าแหกปาก
"ก็เออนะสิ" ตอบแบบโคตด้าน =w=
"แค่กๆ ไอ้ก๊ก เมิงยิงกุทำไมวะ - -" โอ้ว ยาราไนก้า(โดนตบ) อึดชิบหาย
"ก้อกุร็อคอ่ะ - -lml แล้วทำไมเมิงไม่ตายวะ"
"ก้อกุร็อคกว่าเมิงอ่ะ - -lml"
"= =;;" สีหน้าทั้ง 3 ชีวิตที่นั่งฟังการสนทนาของชาวร็อค
"อยากแดรก RPG อีกลูกเหรอ = =++"
"โกคุเดระคุง พอเถอะ เดี๋ยวจะเสื่อมกว่านี้" กุก้อว่างั้นแหละซาวาดะ : ไรท์
"เหอะ เพราะรุ่นที่ 10 ห้ามหรอกนะ ไม่งั้นแกได้เละของจริงแน่"
...มันยังไม่เละของจิงอีกหรอกอีเชรี่ยยยยยยย = [ ] =...