Destiny...พรหมลิขิตรัก Yonsic Yuri [SNSD]

ข้อมูลเบื้องต้น

ควอน ยูริ : ทำไมเราถึงเจอกันบ่อยนักล่ะ ทั้งๆทีเกาหลีก็ออกจะกว้าง เจอกันบ่อยๆเเบบนี้เค้าเรียกว่าพรหมลิขิตนะ





จอง เจสสิก้า : คุณรู้มั้ยว่าฉันชอบคุณตั่งเเต่เเรกเห็น เเละมันเป็นอะไรที่บังเอิญมากๆกับการที่เราได้เจอกันบ่อยๆ

เนื้อเรื่อง

 

จากใจนักเขียน

สวัสดีค่ะ^^ ด๊อกเขียนฟิดของSNSDเป็นครั้งเเรก ตอนเเรกด๊อกชอบสาวๆwomder girls มากๆ เป็นอะไรที่เห็นเเล้วอยากกริ็ด!!! 

เเต่ตอนนี้ไม่รู้เป็นอะไร ถึงมาชอบSNSDได้ก็ไม่รู้ จ้ินมากๆเลยกับเเทนี่อะ ยูลสิกนี้ก็ด้วย เอาง่ายๆสรุปสั้นๆทั้งวงเลย^^

(มีใครจะว่าไรเตอร์หื่นมั้งอะ )  เค้าชอบมากๆเลยวงเนี้ยติดตามทุกฝีก้าวของพวกนาง ทั้งอ่านฟิดของคนอื่น เลยตัดสินใจมาเขียนเองเเม้รงเลย

ยังไงก็ช่วยเป็นกำัลงใจนักเขียนหน้าเก่าเเต่มือใหม่ด้วยนะค่ะ  อ่านเเล้วช่วยกันเม้มกัยบ้างนร้า!!!

อากาศที่เหน็บหนาวลงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ใครๆหลายๆคน ใส่เสื้อผ้าหนาๆกัน ก็แน่ล่ะ เพราะนี้คือหน้าหนาว คนที่ผ่านไปผ่านมาต่างก็ต้องมองต้นคริสมาร์ตต้นใหญ่นี้ ต้นคริสมาร์ตต้นนี้ซึ่งทำ มาจากต้นสนจริงๆ ใหญ่เท่าตึกสามชั้น ต้นนี้ตั่งอยู่หน้าห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่และดังมากๆของเกาหลี ประดับประดาด้วยแสงไฟสีต่าง มีของขวัญอันเล็กๆห้อยเต็มไปหมด  และนอกจากของขวัญกล่องเล็กๆ นอกเหนือจากของตกแต่งแล้วยังมีแผ่นกระดาษใบเล็กๆห้อยเอาไว้อยู่ทุกมุมของต้นคริสมาร์ตต้นนี้ เพื่อให้คู่รักคู่เพื่อนซี้หรือครอบครัวมาเขียนกัน ที่ทุกคนในเกาหลีเชื่อกันว่าหากใครมาเขียนกับคู่ของเรา ใต้ต้นคริสมาร์ต ซึ่งเป็นวันคริสมาร์ตอีฟ แล้วล่ะก็จะทำให้คู่รัก คู่เพื่อนซี้ และครอบครัวอยู่ด้วยกันนานๆหรือคู่รักคนไหนไม่ใช้คู่แท้จะทำให้ทั่งคู่จากกันด้วยดี หรือคู่รักคนนั้นเป็นคู่แท้ก็จะสมหวังกับสิ่งที่เขียนลงไปนั้น เอาล่ะผล่ามมากเกินไปและ เข้าเรื่องของเราดีกว่า

“นี่มันเลยเวลานัดมาแล้วนะ เมื่อไหร่จะมาซักที”

ใต้ต้นคริสมาร์ตต้นใหญ่มีหญิงสาวคนนึ่ง ก้มมองดูนาฬิกาพลางบ่นด้วยความหนาว คำพูดที่ออกมาจากปากของเธอ ใบหน้าสวยหวานราวกับน้ำเชื่อม จมูกที่โด่งรับกับใบหน้านี้ ทั้งริมฝีปากที่บางเฉียบสีแดงสด ใบหน้าเรียวได้รูป ดวงตาหวานเชื่อมของเธออาจทำให้ใครหลายๆคนติดกับได้

[อยู่ไหนแล้วยูล พวกฉันรอเธออยู่ที่เดิมนะ ให้ว่องให้ไว้ด้วย]

“อืม รู้แล้ว ว่าแต่ที่เดิมของเธอมันอยู่ตรงไหน” ร่างสูงบางกรอกเสียงสวยของเธอไปในโทรศัพท์หรู

[อะไรนะ...เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไร เอ้ย! สัญาณไม่ดีเลยอะแค่นี้ก่อนนะ]

ตู๊ด!!

“อ้าว! เดี๋ยวสิไอ้แท ”

ไอ้หมาเตี้ยได้ตัดไปแล้ว ร่างสูงเอาโทรศัพท์หรูของเธอออกจากใบหู แล้วดูมันก่อนจะเก็บมันไว้ในกระเป๋ากางเกงเอาไว้อย่างเดิม แล้วไอ้ที่เดิมที่ว่ามันคือตรงไหนกันแน่ล่ะเนี่ยเธอก็เคยมาที่นี้หลายครั่งแล้วนะ แต่ทำไมเธอไม่เคยจำเลยซักนิดเดียว ขาเรียวยาวที่อยู่ภายใต้กางเกงยืนขายาวเดฟสีดำของเธอกำลังพาร่างกายที่บอบบางไปยังใต้ต้นคริสมาร์ต เธอไปยื่นอยู่ใกล้ๆกับหญิงสาวอีกคนซึ่งอยู่ใต้ต้นนี้อยู่ก่อนแล้ว หญิงสาวอีกคนเหมือนว่ากำลังรอใครซัดคนอยู่ เธอคนนั้นสวยจริงๆ ตัวเล็กกว่าเธอเสียอีก ผมยาวเธอคนนั้นยื่นหันข้างเลยทำให้เธอเห็นใบหน้าเธอคนนั้นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่ยังไงก็รู้ว่าเธอคนนี้สวยจริงๆ

ร่างสูงเขยิบเข้าไปใกล้ๆคนตัวเล็กนั้นเป็นระยะๆ  จนร่างสูงยื่นอยู่ข้างๆเธอแล้ว ร่างสูงเหล่มองเธอคนนั้นตลอดเวลา ในใจก็คิดว่าเมื่อไหร่เธอจะหันมาซักทีนะ เธอหันมาซักทีเถอะ เอาไงดีอยากเห็นใบหน้าเธอจัง ต้องทำยังไงล่ะทีนี้

ร่างบางรู้สึกตัวตลอดเวลาว่ามีสายตาคมคายคู่หนึ่งกำลังจ้องมองเธอยู่ เธอไม่กล้าพอที่จะหันไป เพราะก่อนหน้านี้เธอก็จ้องเธออยู่เหมือนกัน ร่างบางพยายามที่จะไม่หันไปดู แต่ว่าร่างกายของเธอมันสั่งงานไปเองอะ เธอค่อยๆหันหน้าไปหาสายตาคมคายคู่นั้น เธอไม่กล้าพอที่จะหันไปเค้าคนนั้น เพราะว่าอะไรน่ะหรอ ก็เพราะว่าเธอเขินเค้าน่ะสิ คนอะไรก็ไม่รู้มีเสห์นดึงดูดมาก ขนาดผู้หญิงด้วยกันยังทำให้ใจสั่นได้เลย

“อ่ะ!0///0 ” รู้สึกว่าร่างสูงจะเขินเธอมากกว่านะ ควอน ยูริผงะเล็กน้อยหลังจากที่ได้เห็นใบหน้าสวยๆนั้นเต็มๆ ร่างสูงถึงกับอึ้งไปเลย สายตาที่ร่างสูงมองเธอนั้น มันรู้สึกได้ว่าเธอและเค้าต้องมาเจอกันอีกแน่!

“อะแฮ้ม!”  เสียงกระแฮ้มเล็กน้อยของเธอ เธอพยายามที่จะไม่ยิ้มแล้ว แต่ว่าริมฝีปากมันกระตุ้กอยู่ตลอกเวลา อดที่จะยิ้มไม่ได้

“เอ่อ...สวัสดีค่ะ^///^” เสียงที่ฟังแล้วรื่นหูเอ่ยมาจากริมฝีปากสวยของร่างสูง เค้าทักเธออย่างเขินอาย พยายามที่จะก้มหน้า เพื่อหลบสายตาคู่นี้

ร่างบางมองร่างสูงด้วยความมึนงง เธอไม่คิดว่าเค้าจะเป็นฝ่ายทักก่อนด้วยซ้ำ สายตาที่คมสวยของ ควอน ยูริ มันชั่งดึงดูดเหลือเกิน แถมทั่งยังอีกฝ่ายก็ดูท่าจะเขินเธอพอๆกับที่เธอเขินเค้าซะด้วย ยิ้มเล็กๆของยูริมันได้ขึ้นอยู่บนใบหน้าคมคาย ร่างบางเริ่มหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วล่ะ คนอะไรไม่ยิ้มก็ดูดี พอยิ้มแล้วยิ่งดูดีกว่าเก่าอีก โลกมันชั่งสดใสเหลือเกิน

“อ่าค่ะ...” เธอตอบพลางก้มหน้า อ๊ายเขินชะมัดเลย ยูริมองเธอด้วยท่าทางมีหวัง///หวังอะไรหรอ ไรเตอร์

“คุณ...รอใครอยู่หรือเปล่าค่ะ?” ยูริถามร่างบาง ร่างกายของตัวเองก็บิดไปบิดมาด้วยความเขินแบบสุดๆ ทำไมรู้สึกว่าอากาศมันเริ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆละ ทั่งที่หนาวซะขนาดนี้

“ค่ะ...ฉันรอเพื่อนอยู่ แล้วคุณละค่ะ” ร่างบางถามร่างสูงโดยที่ตัวเองเผลอมองหน้ายูริ ทันใดนั้นเองสายตาคมคายของยูริได้ประสานเข้ากับสายตาที่หวานเชื่อมของร่างบางนั้นมันทำให้เธอหลงใหลในเสห์นปลายจังหวะ มือไม้สั่นไปหมดแล้วยูริ ยิ่งมองกันนานเท่าไหร่ความเขินอายก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

“อ่า...ค่ะ! ฉันรอเพื่อน”  แทบตอบไม่ทันแน่ะ ทำไมเป็นอย่างนี้นะทั้งๆที่ชีวิตของเธอนั้นก็เจอมาหลายรูปแบบแล้ว แล้วทำไมต้องเป็นอย่างนี้ด้วย

“อ่อค่ะ”

หลังสิ้นเสียงเล็กๆของร่างบางแล้ว ทั้งคู่ก็เอาแต่เงียบ ไม่มีใครทำเสียงอะไรขึ้นมาเลย ร่างบางรู้สึกแปลกๆกับผู้หญิงคนนี้แน่ๆเลย ใจสั่นอยู่ตลอดเวลา เวลาผ่านไป15นาทีได้แล้ว ทั้งสองก็ยังไมมีวี่แววจะพูดคุยกันเลยซักนิด! อะไรจะเขินกันขนาดนั้น

“ควอน ยูริ! เจอจนได้”   เสียงหวานตะโกนเรียกชื่อของร่างสูง พลางวิ่งมากับพักพวกที่เหลือ สาวที่อยู่เสื้อโคทสีขาว ตัวเล็กๆหน้าขาวๆปากแดงๆ วิ่งตรงมาทางยูริ

เสียงที่ดังพอสมควรมันทำให้ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อย เพราะไอ้ที่มัวแต่เขินกันไง ยูริมองหน้าเพื่อนของตัวเองอย่างเซ็งๆ มาทำไมวะตอนนี้ ขออีกนิดก็ไม่ได้ เธอเหลือบสายตาคมไปยังร่างบางเล็กน้อย ก่อนจะหันมามองหน้าเพื่อนอีกครั้ง

“แทยอนอ่ามาทำไมเอ้ย!...ไม่ใช้สิ! ทำไมมาช้านักละ” ยูริถามร่างเล็กอย่างตะกุกตะกะ  แต่ว่าสายตาของเธอมองจะเห็นอะไรบางอย่าง ที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของแทยอน

“ฉันก็หาเธอนั้นแหละ...ว่าแต่ผู้หญิงคนนั้นใคร” แทยอนถามยูริพลางทำมือชี้ไปทางร่างบาง ที่เอาแต่มองยูริ ร่างยางรีบหลบสายทันที

“อ๋อ...ไม่รู้หรอก แต่แทยอนอ่าแหวนนั้นของใครกันหรอ” ยูริถามแทยอนกลับ ทำสายตาไปมองที่แหวนด้วย

ร่างเล็กถึงกับหน้าแดง ชักเอามือของตัวเองไว้ด้วนหลังทันที บอกได้ไงยูริ บอกฉันก็โดนล้อน่ะสิ

“อ่อ...ของฉันเองทำไมหรอ?” โกหกได้เนียนสุดๆเลยอะ ยูริทำสายตาแบบไม่เชื่อเด็ดขาด แต่ชั่งเหอะมันไม่ใช้ธุระอะไรซักหน่อย

“อ้าวแล้วซูยองยุนอาและฮโยยอนล่ะไปไหนกันหมด เห็นยังวิ่งตามเธอมาเลยนี่” ยูริถามแทยอนอีกครั้งพลางส่องหาเพื่อนๆที่เหลือ หายไปไหนกันหมดเร็วจริงๆ ยิ่งซูยองด้วยหายเร็วด้วยๆ

“อ่อพวกนั้นบอกจะไปจองโต๊ะกันก่อน ”แทยอนตอบไป แต่สายตาของเธอก็ไม่วายจะมองไปที่ร่างบางอีกจนได้

“แทยอน” ฉันเห็นก่อนนะเธอจะมามองแบบนี้ได้ไง-*- นี่คือความคิดของยูรินะ แน่ล่ะนี่คือความคิดของเธอ  ร่างสูงรีบไปยื่นบังร่างบางไว้ไม่ให้แทยอนได้มองเธออีก แทยอนทำหน้าเสียดาย ไอ้ลิงนี้!!

“ยูลเธอจะมาบังฉันทำไมเนี่ย = =” แทยอนบ่นร่างสูงพลางชะโงกหน้าไปมา ไอ้ลิงนี้ก็สูงเกินไปนะบางที

“นี่! แทยอนเธอจะไปได้หรือยัง-*- เอ้ยห้ามมองนะ! ” ยูริตะโกนลั่นจนผู้คนแถวนั้นก็ต่างมองมา ทั้งสองกำลังเล่นอีแอบกันอยู่หรอ ร่างบางมองทั้งคู่ด้วยท่าทีขำๆ ให้ตายเถอะ! คนที่มาใหม่นั้นก็น่ารักมาก ตัวเล็กๆปากแดงๆหน้าขาวๆ

“อะ...สวัสดีค่ะ!”   ในที่สุดแทยอนก็สามารถหลุดพ้นแล้ว ร่างเล็กตรงดิ่งเข้าไปหาร่างบางอย่างเร็วไว้ ยูริที่ไม่สามารถสกัดดาวรุ่งได้แล้ว ได้แต่ยื่นทำหน้าเอื้อมระอ่ากับเพื่อนของตัวเองจริงๆ = = ไอ้คนเจ้าชู้อย่างคิมแทยอนมีหรอที่จะสามารถห้ามใจตัวเองไม่ให้เข้าไปหาสาวที่น่ารักแบบนี้ได้ ขนาดเธอเองยังจ้องตัวลูกกระตาแทบหลุดแล้ว

“ค่ะ! สวัสดีค่ะ ” ร่างบางตอบอย่างสุภาพและก้มหัวลงตามธรรมเนียมของเกาหลี แทยอนได้แต่คิดในใจ ยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งสวยมิน่าละยูริถึงไม่อยากให้มอง ทั้งๆทียูรินั้นเพิ่งเจอเหมือนกัน แกล้งซักหน่อยดีมั้ย

“คุณชื่ออะไรค่ะ^^” แทยอนถามพลางยิ้มหวานบาดใจคนดู

“จอง เจสสิก้าค่ะ เรียกสิก้าเฉยๆก็ได้^^” เจสสิก้าตอบกลับและยิ้มหวานหัวใจละลาย

แทยอนหันหน้ามามองยูริแวบนึ่ง ก่อนจะแลบลิ้นใส่ และหันหน้ากลับไป

ยูริมองทั้งคู่ที่คุยกันอย่างสนุกสนาน(ทั้งๆทีมันยังคงยื่นกันอยู่เนี่ยนะ) ไม่นานนักยูริต้องดึงคอเสื้อของแทยอนออกมา และเธอไม่ลืมที่จะลาเจสสิก้าเลย แทยอนโบกมือลา ร่างเล็กก็โชว์จูบที่ใครๆก็อย่างได้ให้เจสสิก้า

ณ ร้านGG

แกร็ง!!

เสียงประตูดังขึ้นตามมาด้วยสองสาวสวยน่ารัก แทยอนเดินที่โต๊ะที่พวกเพื่อนๆมาจองกันก่อน  ทั้งคู่เดินเข้าไปนั่ง

“พวกเธอทำไมมาช้านักล่ะ” สาวร่างสูงถามยูริกับแทยอน ในมือก็ถือเหล้าโซจู โต๊ะของพวกเธอบัดนี้เต็มไปด้วยกับแกล้ม เหล้าโซจูนี้เยอะเหลือเกิน

“ก็แทยอนน่ะสิมัวแต่ม้อเอ้ย!!...จีบผู้หญิงอยู่นั้นแหละ= =” ยูริฟ้องเพื่อน แทยอนปลายตามองและยิ้มอย่างเจ้าเลห์   

“ฉันเปล่าซักหน่อย เธอต่างหากที่จีบยูริ ><” แทยอนบอกเพื่อนของเธอ และเอื้อมมือไปหยิบเหล้าโซจูที่วางอยู่กลางโต๊ะ

“ฮั่นแน่! จริงหรอยูริ” เพื่อนในวงต่างมองไปหายูริ ร่างสูงหันหน้าไปมองแทยอน แทยอนมองกลับพลางยักคิ้วให้

“บ้า! ฉันไม่ได้จีบซักหน่อย แทยอนต่างหากล่ะ ที่จีบ” ยูริพูดเสียงดัง โดยปกติแล้วยูริจะโกหกไม่เนียน แต่ว่าเธอก็ไม่ได้จีบนี่ แล้วทำไมต้องเริ่มตัวด้วยละ???

“อ้าว! ยังไงกันเนี่ย แทยอนอ่า”

“เปล่าๆๆไม่มีไรหรอก ว่าแต่มาดามเธอยังไม่มาหรอซูยอง” แทยอนถามร่างสูงซูยอง ร่างสูงมองกลับด้วยสายตาที่แบบว่าแกก็เหมือนกันนนั้นแหละ

“มาดามฉันก็เหมือนของแกนั้นแหละแทยอน= =” ซูยองตอบและส่ายหน้าอย่างเอื้อม ทุกคนเคยคิดมั้ยว่าเพศเดียวกันจะรักกันได้นั้นแหละ เรื่องแบบนี้กำลังเกิดขึ้นกับพวกเธออยู่ ความรักรักนี้ไม่มีความจำกัดเลย ผู้ชายกับผู้ชายยังรักกันได้ แล้วทำไมผู้หญิงกับเพศเดียวกันจะรักกันไม่ได้

“ไม่เหมือนหรอก มาดามฉันสูงกว่ามาดามแกตั่งเยอะ มาดามแกเตี้ยกว่าของฉันอีก” แทยอนตอบซูยองอย่างกวนๆโลกนี้ไม่มีใครกวนเท่าอิพี่แทของเราอีกแล้ว

“-*- อะไรนะ! นี่แกว่ามาดามฉันเตี้ยหรอ? ถึงมาดามฉันจะไม่สูงเหมือนของแกนะแต่ว่ามาดามฉันบึ้มกว่าของแกแน่นอน ส่วนแกก็ไม่ต่างอะไรเลยนะไอ้หมาเตี้ย” ซูยองตอบเอื้มอมือไปตบศรีษะของแทยอน

โป๊ก!

“อ่า! เจ็บนะโว้ย! ตบมาได้” แทยอนร้องและเอามือลูบหัวตัวเองป้อยๆพลางจิกสายตาไปมองซูยอง ทุกคนก็ต่างหัวเราะกับความตลกของทั้งคู่ ไอ้คู่นี้มันหาเรื่องทะเลาะกันแทบทุกวัน ไม่แทยอนก็ซูยองที่เป็นฝ่ายหาเรื่อง แต่อยู่กันแบบนี้ก็ดีนะ ไม่มีเบื่อสำหรับเพื่อนๆเพราะเห็นอะไรเด็ดๆตามมา

“อ้าว! แล้วนี่พวกแกบอกว่าสาวๆจะมากันไม่ใช้หรอ ทำไมยังไม่มาอีกอะ” ยูริถามสมาชิกที่เหลือทุคนณตอนนี้ก็เริ่มมีอาการเมาแล้ว โดยฉเพราะฮโยอนคนนี้เต็มที่ทุกงาน

“เดี๋ยวก็คงมามั้ง เพราะเมื่อกี้ฉันส่งข้อความไปหาแล้ว” แทยอนตอบในทือก็ยังกระดกเหล้าไม่มีว่าท่าทีจะหยุด

แกร็ง!

เสียงประตูดังขึ้นอีกละร่อก ตามมาด้วยสาวๆที่น่ารักทุกคน เดินนำมาโดยลีซุนคยู ซันนี่ ซอฮยอน ทิฟฟานี่ และเจสสิก้า

“นั้นไงมากันแล้ว” ซูยองชี้มือไปทางสาวๆก่อนโบกมือให้กับผู้หญิงตัวเล็ก

“ทางนี่น้องซอ!” ยุนอาที่เงียบไปนานมากก เอ่ยทักซอฮยอนแฟนสาวของเธอ

“แทยอนอ่า~ฟานี่บอกแล้วใช้ไหมค่ะ ว่าอย่าดื่มเหล้าหนัก” ทิฟฟานี่เดิมมาหาแทยอนที่เอาแต่กระดกเหล้าในมืออย่างเมามันส์ ร่างบางดึงเหล้าออกจากมือของแทยอน ก่อนจะไปตีแขนของแทยอนเบาๆ

“ฟานี่อ่าตีแขนทำไมค่ะ” แทยอนพูดพลางทำหน้าแบ๊วสุดขีด คงเพราะอาการมึนเมาล่ะมั้ง

“นี่ทุกคน^^ วันนี้มีคนจะแนะนำให้รู้จักด้วย” ซันนี่พูดในขณะที่เธอเองนั่งตักของซูยองอยู่ ซูยองคงอยู่เฉยๆแหละเนอะ ไม่ใช้อะซูยองนี้มือก็ซนได้เรื่องจริงๆไปกอดเอวของซันนี่ไว้ พลางเอาใบหน้าไซ้เข้ากับซอกคอขาวของซันนี่อย่างไม่อายเพื่อนฝูงกันเลยทีเดียว

“ฉันขอแนะนำเพื่อนของเราอีกคนจองเจสสิก้า!”

“0o0!!!!!” เมื่อเจสสิก้ามาถึงยูริก็ต่างกับตกใจและอึ้งไม่แพ้แทยอนเลย ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างไม่ทันตั่งตัว ก่อนที่แทยอนจะยิ้มอย่างเจ้าเลห์ออกมา ส่วนยูริหลบสายตาไม่ให้ไปมองเจสสิก้าแต่แกล้งมองไปทางอื่นแทน

“แทค่ะทำไมมองยูริเค้าอย่างนั้นละ” ทิฟฟานี่ถามแทยอนหลังจากที่แทยอนมองยูริอย่างเจ้าเลห์ แทยอนละสายตาจากยูริเพื่อหันมาทางทิฟฟานี่ ก่อนจะก้มใบหน้าขาวลงมาข้างใบหูของทิฟฟานี่ ทิฟฟานี่ผงะนิดหน่อย และรีบเอามือดันอกแทยอนออกเพราะนึกว่าแทยอนจะทำอะไรเธอ แต่ที่ไหนได้แทยอนก้มลงมากระซิบอะไรบ้างอย่างต่างหาก

“เพื่อนของฟานี่โสดอยู่มั้ยค่ะ” แทยอนถามทิฟฟานี่เบาๆ ทิฟฟานี่เงยหน้ามามองแทยอนอย่างทำสีหน้าไม่ไว้ใจ

“แทถามทำไมค่ะ หรือว่าแทจะจีบ??” ทิฟานี่ถามแทยอนด้วยน้ำเสียงฉุนๆ

“ฟานี่อ่าใครบอกว่าแทจะจีบละคะ แทมีฟานี่อยู่แล้วเต็มหัวใจ จะหาใครมาก็คงไม่ได้แล้วล่ะค่ะ” แทยอนรีบแก้ข่าว ทิฟฟานี่ยิ้มออกมาอย่างเขินๆ ก่อนจะก้มหน้าเข้าไปใกล้แทยอนอีก

“บ้า! งั้นแทถามฟานี่ทำไมล่ะค่ะ” ทิฟฟานี่ถามแทยอนกลับพลางเอาริมฝีปากงับเบาๆเข้าที่ใบหูของแทยอน ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยแต่หน้าแดงไปหมด

“ฟานี่อ่า~ ” แทยอนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงหวาน”ก็แทเห็นว่ายูลมันไม่มีใครมาเติมเต็มหัวใจมันเลยซักคน แทก็เลยอยากให้เพื่อนของฟานี่กับยูล...”แทยอนเว้นเสียงทิฟฟานี่เลยตอบแทน

“รักกัน?”

“ใช้! แล้วเพื่อนของฟานี่เค้ามีแฟนหรือยังค่ะหืม?” คู่นี้สงสัยจะกระซิบกระซากนานไปหน่อยนะ เพื่อนต่างกันมามองทั่งคู่ด้วยความหมั่นใส้ คงนึกว่าทั่งสองทำอะไรกันน่ะสิ

“มีค่ะ” ทิฟฟานี่ตอบ

“มีแล้วหรอค่ะ!” แทยอนเอ่ยถามอีกพลางทำตาโต

“ค่ะ! มีแล้วเลิกไปแล้วด้วยค่ะ” คำตอบทิฟฟานี่มันทำให้แทยอนโล่งใจไปมากเลยละ ในกลุ่มของเธอนั้นต่างก็มีคู่กันหมดแล้ว ที่เหลือก็แต่ยูริเท่านั้นเอง ส่วนฮโยอนก็มีนะแต่แฟนของฮโยอนนั้นเธออยู่ต่างประเทศ แทยอนเหลือบไปมองหน้าของยูริซักพัก แล้วสิ่งที่แทยอนเห็นนั้นคือยูริกำลังมองเจสสิก้าอยู่เลยเชียว

“ดีเลย! งั้นเรามาช่วยยูลหน่อยเป็นไงค่ะ” แทยอนถามความคิดเห็นของแฟนสาว บนใบหน้าก็มีรอยยิ้มที่เจ้าเลห์มากๆประดับอยู่

“จะดีหรอค่ะแท”

“ดีสิค่ะสิก้าเค้าก็ไม่มีใครอยู่แล้วนี่ ให้ยูลเป็นคนนั้นเถอะค่ะ” แทยอนเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงหวานหยด

“งั้น...ก็ได้ค่ะว่าแต่แทจะทำยังไงหรอค่ะ หรือว่าจะให้เล่นเกมส์กัน” ทิฟฟานี่ถามแทยอนด้วยสีหน้าหวานพลางเอามือขาวของตัสเองลูบไล้ต้นขาของแทยอน

“แทจะให้ทั่งคู่เจอกันโดยบังเอิญ เราจะทำให้ทั่งสองเจอกันบ่อยๆจนเรียกว่าพรหมลิขิตเลยล่ะค่ะ” แทยอนตอบแล้วดึงมือของทิฟฟานี่ออก ทิฟฟานี่โดยขัดเลยทำหน้าง่อ แทยอนที่เห้นทิฟฟานี่หน้าง่อแล้วจึงง้อด้วยการเอาใบ้หน้าของตัวฝั่งลงที่ซอกคอขาวจนทำให้ทิฟฟานี่หน้าแดงแจ๋แทน

“โว้ย!!! ไอ้สองคนนี้จะหวานไปไหนวะ ” ซูยองตะโกนของมาด้วยความหมั่นไส้ จะหมั่นไส้ทำไมเนอะทั่งๆที่ตัวเองก็กอดซันนี่อยู่แท้ๆเลย

ทุกคนต่างสนุกสนานกันเต็มที่ คุยกันแกล้งกัน หวานกันมั้งบ้างเวลา(หรอ!) แต่สองคนเท่านั้นที่นั่งนิ่งกันตั่งแต่เข้ามาแล้ว ไม่ใช้ใครที่ไหนหรอก ยูริเจสสิก้าไงล่ะ พวกเธอทั่งสองไม่รู้หรอกว่าสายตาของพวกเธอนี้เวลาแอบมองกันมันสื่อความหมายว่าอะไร ทั้งๆที่เจอกันเป็นวันแรกก็กลับมองกันด้วยสายตาแบบนี้ซะแล้ว พอยูริหันไปคุยกับเพื่อนเจสสิก้าก็แอบมอง และพอเจสสิก้าหันไปหาเพื่อนบ้างยูริก็มองเธอด้วย ทั้งคู่เป็นแบบนี้นานแล้ว

ยูริมองใบหน้าที่ขาวสวยของเจสสิก้า ทำไมเธอไม่ทักล่ะ? ทำไมเธอไม่พูดด้วยล่ะ? คำถามเหล่านี้ออกมาจากสมองของยูริ ร่างสูงปรายตามองเพื่อนตัวเองอย่างหมั่นไส้มากๆ สายตาคมคายมองร่างบางอยู่นาน ร่างสูงคงคิดว่าร่างบางไม่รู้ว่าตัวเองมอง  ร่างบางรู้สึกตัวตลอดเวลาว่ามีสายตาคู่มองเธออยู่ เธอรู้สึกสายตาคู่นั้นมันทำให้เธอหลงใหลมันมาก รู้ว่าเค้าแอบมองเธอ เธอก็อยากจะทักเค้านะ แต่ว่าเธออายเสียมากกว่า ถ้าเธอจะมีความรักครั่งใหม่มันจะเป็นอย่างไรนะ

-

-

-

-

-

สองสัปดาห์ต่อมา

สตูดิโอแห่งกลางกรุงโซล

“คุณยูลคะ! นางแบบที่จะเป็นนางแบบให้เราน่ะค่ะ เค้าเกิดอุบัติเหตุมาไม่ได้ค่ะ!!” สตารฟ์ผู้หญิงวิ่งมาอย่างตื่นตระหนก  พลางเอ่ยออกมาอย่างเสียงดัง ในขณะที่ยูริยุ่งกับการจัดฉากอยู่

“อะไรนะ! แล้วทีนี้จะทำอย่างไรล่ะเนี่ย เธอติดต่อนางแบบคนใหม่เดี๋ยวนี้เลย ” ยูริดูกังวลมากๆเพราะนื้คืองานที่สำคัญมากสำหรับโปรเจ็กนี้  มันคือชีวิตเลยก็ว่าได้ การถ่ายรูปเป็นอะไรที่ยูริรักมาก

“ค่ะ!” ทีมงานรีบรับคำก่อนจะรีบวิ่งไป แต่ทว่า

“เดี๋ยว! ไม่ต้องไปหรอกฉันหามาให้แล้ว” จู่แทยอนก็มาโพล่มา ยูริหันไปมองทางต้นเสียงก็พบว่านั้นเป็นเสียงของเพื่อนเธอเอง คิมแทยอน แทยอนเดินมาพร้อมกับมาดาม

“แทยอนอ่ามาได้ไง” ยูริถามอย่างสงสัยพร้อมกับมองทั้งคู่ด้วย แทยอนสบตาทิฟฟานี่แปปนึ่งก็ยิ้มให้กัน ยูริมองทั้งด้วยสายตาที่งง

“ฉันก็มาช่วยแกไง” 

“ใช้!ยูริอ่าเราช่วยเธอนะ^^” ทิฟฟานี่ตอบและยิ้มตาหยีให้ยูริ

“ช่วยอะไร? ”

“นางแบบไง 0_<” แทยอนตอบพลางกระพิบตาให้อย่างน่ารัก จนยูริรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกๆแล้วล่ะ ร่างสูงหันไปมองรอบๆข้างก่อนจะพบว่าทีมงานต่างมองมาทางพวกเธอกันหมด ร่างสูงรู้สึกไม่ชอบเลยที่มีคนจ้องกันเยอะๆแบบนี้

“นางแบบหรอ?”

“ใช้!! เจสสิก้า!!!” สิ้นเสียงตะโกนของแทยอน ร่างบางเดินออกมาจากห้องแต่งตัว ยูริหันไปมองเธอย่างตกใจ มาได้ไงอะ??? คำถามมากมายหลั่งใหลมาในสมอง ร่างบางเดินออกมาในชุดคอนเซ็ปป์งานวันเกิด สายตาของเธอก็พลันไปเห็นยูริมองเธออยู่เช่นเดียวกัน ว้าว! วันนี้ยูริเท่มากๆ ทั้งเสื้อผ้าหน้าผมเป๊ะยิ่งกว่านางแบบนายแบบบางคนซะอีก

“อ่อ...สวัสดีคะ” เจสสิก้าเอ่ยขึ้นมาก่อนพลางก้มหัวลง ยูริเลยก้มลงเช่นเดียวกัน

“คะ! ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะค่ะ” ยูริได้ทีเลยเอื้อมมือไปจับมือบางของเจสสิก้า ร่างบางจับมือกับยูริทำไมเธอคนนี้ถึงทำให้เธอต้องใจเต้นอย่างนี้ด้วยละ ความร้อนในร่างกายของเจสสิก้ามันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆนะ

“ยูริอ่า! ทำงานสิมัวแต่ยื่นจับมืออยู่นั้นแหละ” เสียงแทยอนดังแทรกขึ้นมาเอ่ยแซว จนทำให้ทีมงานรอบๆอดยิ้มกับความน่ารักของทั้งคู่ไม่ได้

-

-

-

-

-

คอนโด SS

“นี่แทค่ะ” เสียงหวานเยิ้มเรียกแทยอนก่อนจะเอาหัวซุกเข้ากับไหล่ของคนตัวเล็ก

“ค่ะ! มีอะไรหรอค่ะ” แทยอนเงยหน้ามองทิฟฟานี่ ก่อนจะดันร่างของร่างบางนอนราบกับโซฟา

“แทว่าสองคนนั้นจะชอบกันจริงๆหรือป่าวค่ะ” ทิฟฟานี่ถามร่างเล็กที่กำลังเอาริมฝีปากฝั้งอยูบริเวณซอกคอ

“คงชอบมั้งค่ะ” แทยอนตอบใบหน้าขาวของเธอก็ยังอยู่ จนทิฟฟานี่ต้องดันใบหน้าขาวออกจากตรงนั้น แทยอนทำหน้าเหมือนโดนแย่งขนม ก่อนจะลุกออกจากตัวของทิฟฟานี่ จนต้องนั่งอยู่ที่เดิม

“แทอย่าตอบแบบไม่มั่นคงสิ!” ร่างบางตีแขนแทยอนเบาๆ

“ฟานี่อ่า ตีแขนแททำไมอะ ถ้าเอาจริงๆนะแทว่ามันต้องรักกันแน่เลยๆ” แทยอนตอบสียงดังมั่นคง สร้างความพึงพอใจให้กับมาดามยิ่ง

-

-

-

-

-

คอนโด SM

“คีย์การ์ดอยู่ไหนวะเนี่ย” ร่างสูงบ่นในขณะที่มือก็ควานหาคีย์การ์ดของห้อง วันนี้เหนื่อยก็เหนื่อยยังจะมาหายอีกหรอ พอคิดถึงวันนี้มันทำให้เธอพาลคิดไปหาเจสสิก้าอยู่เรื่อยเลย หน้าหวานเสียงเล็กๆนั้นมันอดที่จะคิดถึงไม่ได้เลย ยิ่งมองก็ยิ่งหลงเข้าไปในหวงนั้นอยู่ทุกที ทุกท้วงท่าของเจสสิก้าในวันนี้

“เจสสิก้า” ร่างสูงพึมพำชื่อของคนที่ตัวเองอยากเจอ ชื่อที่แสนไพเราะ ฟังแล้วคงไม่มีเบื่อแน่ๆถ้าใครได้เป็นแฟนเธอ แต่ทว่าเห็นร่างบางนั้นกลับได้ยินชื่อของตัวเองที่ถูกร่างสูงพึมพำออกมาซะงั้น

“ค่ะ” ยูริให้ไปมองตามเสียงเล็กๆก่อนจะทำตาโตอย่างตกใจ นี่มันเจสสิก้านี้นาเธอมาได้ไง!!!! โอ้ๆๆใครก็ได้ช่วยพยุงยูริคุงทีจะเป็นลมแล้ว เจสสิก้ามองน่ายูริอย่างขำ ทำไมร่างสูงนี้ถึงได้น่ารักอย่างนี้ละ ร่างสูงคงไม่รู้ตัวสินะว่าตัวเองน่าแดงอยู่

“อ่อ…คุณเจสสิก้ามาได้ไงคะ” ยูริถามอย่างเก้ๆกังๆ ร่างบางเองก็ตกใจไม่น้อยที่เห็นยูริที่คอนโดนี้ ยูริอาจจะมาอยู่ก่อนเธอก็เป็นไปได้เพราะเธอเองก็พึ่งบินกลับมาจากอเมริกาเหมือนกัน ร่างบางมองร่างสูงก่อนจะหลบสายตาของตัวเองอย่างรวดเร็ว สายตาที่คมนั้นสบตากลับเธออีกแล้ว ทำไมรู้สึกใจเต้นแรงมากๆ

“สิก้าอยู่ห้องนี้คะ แล้วคุณละคะ” เจสสิก้าถามร่างสูงกลับโอ้ยยยตายแล้ว! ยิ่งมองยิ่งเขินอ่าทำไมยูริถึงน่ารักจนาดนี้นะ หลังคำถามของร่างบางยูริก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำคีย์การ์ดหาย ร่างสูงยิ้มหวานให้ร่างบางก่อนจะตอบเบาๆเหมือนว่าเธออายอยู่ไม่น้อยเลยละ

“เอิ่ม…คือว่ายูลทำคีย์การ์ดห้องหายคะ” ยูริตอบพลางเอามือของตัวเองเกาท้ายทอยแก้เขิน คำตอบนี้มันชั่งทำให้เจสสิก้าขำในความน่ารักของยูริอีก ทำหายเหมือนเด็กเลย

“ยูล?” ร่างบางทวนคำอีกครั่ง ยูลคือใครกันน่ะ หรือว่าแฟนของยูริหรอ คำถามผุดขึ้นมาในหัวของร่างบางอย่างรวกเร็ว สีหน้าของเธอบ่งบอกถึงความ...

“ยูลคือชื่อของฉันเองคะ เพื่อนๆจะเรียกยูล คุณเรียกฉันว่ายูลก็ได้” ยูริตอบเจสสิก้า ร่างบางถอนหายใจอย่างโล่งอก ยูลชื่อน่ารักดีว่ามะ?

“ค่ะ! ยูล ยูลเรียกฉันว่าสิก้าเลยก็ได้ค่ะ” ร่างบางเอ่ยขณะยิ้มไปด้วย ร่างสูงมองเธอด้วยสายตาที่ประมาณว่า’ผู้หยิงคนนี้ต้องมีอะไรซักอย่างแน่’

“สิก้าทานอะไรมาหรือยังค่ะ” ยูริถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน และด้วยสายตาที่อ่อนโยนแล้วด้วยมันทำให้เจสสิก้าอาจจะตกหลุมรักได้

“อ่า!ยังเลยค่ะ ยูลทำคีย์การ์ดห้องหายใช้มั้ย งั้นคืนนี้ยูลมานอนห้องของสิก้าก็ได้ค่ะ” เอิ่ม...แบบว่าไม่ได้ยั่วนะแต่ว่าเธออยากจะสนิทกับยูริให้มากกว่านี้ก็เท่านั้นเอง

หลังเสียงของเจสสิก้ายูริมองคนตัวเล็กอย่างเขินเป็นที่สุด เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเจสสิก้าถึงเธอมานอนด้วยทั้งๆที่เจอกันแค่สองครั้งก็เท่านั้นเองนะ ชั่งเถอะ!นอนก็นอนสิชอบอยู่แล้วด้วย///ไมไอ้ลิงหื่นจังวะ

“จะดีหรอค่ะ?” ถามไปงั้นแหละ ร่างบางมองร่างสูงก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆคนเดียว เมื่อเธอได้เห็นสีหน้าของยูริแดงกล้ำไปถึงหูแน่ะ น่ารักจัง

“มาเถอะค่ะยูล ไม่ต้องเขินสิก้านะคะ” เหมือนเธอจะรู้นะว่ายูริเขินเธอ เจสสิก้าเธอจะให้ท่าฉันมากไปแล้วนะ รู้มั้ยว่าเธอนะสวยขนาดไหน เธอไม่รู้หรือไงว่าเธอทำให้ควอน ยูริต้องหวั่นไหวทั้งๆที่ยูริค่อยนะเรื่องแบบนี้

ห้องเจสสิก้า

“ตามสบายนะคะยูล คิดซะว่าห้องสิก้าเป็นห้องของยูลก็แล้วกัน” เจสสิก้าเอ่ยขึ้นหลังจากที่ทั้งสองได้เข้ามาแล้ว ยูริกวาดสายตาคมของตัวเองมองไปรอบๆหัว ห้องนี้ดูสะอาด แต่สาตตาต้องสะดุดลงกับรูปถ่ายที่ถูกวางอยู่ขางๆโต๊ะข้างหน้าโซฟา ร่างสูงเดินเข้าไปใกล้ๆจนเห็นเจสสิก้าถ่ายรูปคู่กับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งหน้าตาหล่อมากๆขอบอก

“สิก้ารูปนี้...” ยูริถามเจสสิก้าประมาณว่ารูปนี้ถ่ายกับใคร(เอ้ย!ยูลเพิ่งเจอกันเองนะถามแบบนี้เลยหรอ#แล้วใครเขียนละวะ!!)

ร่างบางมองรูปถ่ายของเธอกับชายหนุ่ม ก่อนจะขำออกมา ไม่คิดเลยน่าว่ายูริจะเริ่มมีอาการซะแล้ว เพราะสายตาคมของเธอที่มองรูปนี้ แล้วรู้สึกว่ายูริแผ่รังสีออกมาโยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลย

“อ่อ...สิก้ากับพี่ชายน่ะคะ^^ ทำไมหรอค่ะ หรือว่ายูล...”  เจสสิก้าตอบคำถามของยูริ ร่างบางนี้ชั่งขี้แกล้งจัง ดูสิถามยูริจนเจ้าตัวหน้าแดงไปหมดแล้ว ก็แค่ถามแบบไม่โจ่งแจ้งเองนะ ยูรินี้เขินง่ายจัง

“เอิ่ม...คือว่ายูลเห็นรูปสิก้าสวยดีนะคะ ” ยูริตอบโดยไม่สบตาร่างบางเลย กิริยาแบบนี้มันยิ่งทำให้เจสสิก้ายิ่งอย่างแกล้งเข้าไปใหญ่ แต่ว่าตอนนี้มันก็ดึกแล้ว เอาไว้วันหลังดีกว่าเพราะไงยูริก็ต้องนอนกับเธออยู่ดี^^

1:30PM

นอนไม่หลับ!นี่มันเลยเวลานอนมาพอสมควรแล้วนะ ยูริได้แต่พลิกร่างของตัวเองไปมาบนที่นอน ทำไงก็นอนไม่หลับง่า แค่มาอาศัยนอนห้องคนอื่นวันเดี๋ยวเองทำไมเธอนอนไม่หลับ! ทั้งๆที่ปกติเธอชอบแอบไปนอนห้องแทยอนบ่อยๆ(แหงสินั้นมันห้องเพื่อนแกหนิ) ยูริจึงตัดสินใจลุกออกจากที่นอน แล้วเดินออกมาตรงริมระเบียง ในหัวก็คิดแต่เจสสิก้า เจสสิก้า เจสสิก้า! ทำไมเธอถึงเข้ามาอยู่ในหัวของฉันด้วยเนี่ย

“อ่ายูลนอนไม่หลับหรอ”  

“สิก้า...อืมยูลนอนไม่หลับค่ะ” ยูริหันหลังไปตอบคนที่เพิ่งเข้ามา เจสสิก้า!ให้ตายสิเธอแน่ใจหรอว่าใส่ชุดนอนห๊ะ!! เอาอีกแล้วเจสสิก้าเธอจะทำให้ควอน ยูริคลั่งตายได้รู้มั้ย ทำไมใส่ชุดนอนแบบนี้รู้มั้ยว่ามันอัตรายมากกก

“0o0! เอ่อสิก้าไม่...หนาวหรอ” เจสสิก้าแทบจะหลุดหัวเราะออกมาเลยทีเดียว นี่เธอแกล้งยูริมากไปหรือปเปล่า ดูเค้าทำหน้าสิน่ารักชะมัด ว่าแล้วเจสสิก้าก็เดินเข้าไปใกล้ยูริมากยิ่งขึ้น ลมหายใจร้อนๆของยูริรดอยู่ที่ต้นคอขาวของเจสสิก้า เอิ่ม...อย่าเข้าใจยูริผิดนะ ร่างบางตั่งหากที่เป็นฝ่ายเข้ามาหาเธอเอง มือเรียวของเจสสิก้าไล้ขึ้นไปจับที่ท้ายทอยของยูริอย่างเย้ายวน ก่อนร่างบางจกดคอยูริลงมา ใบหน้าที่ไม่ห่างกันมากทำให้เธอทั้งคู่ได้เห็นใบหน้าของพวกเธอชัด สายตาคมของยูริไล้เลื่อนลงมาอยู่ตรงหน้าอกพอดี ทำแบบนี้ยิ่งให้ยูริอายมากกว่าเดิมอีก ร่างบางต้องการอะไรกันแน่!

“ยูล...ยูลชอบสิก้ามั้ย” ร่างบางถามคนตัวสูงด้วยน้ำเสียงที่เซ็กซี่ แทบกระอักเลือด พลางก็เอามือของตัวเองลูบแก้มของยูริไปมา

“ส...สิก้าท...ทำไมถามยั้งงั้นค่ะ” อ๊ากกกกไม่ไหวแล้ว อารม์ณมันไปหมดแล้ว ยูริตัดสินใจดันไหล่เล็กของเจสสิก้าออกห่างจากตัวเอง เจสสิก้ามองเธอด้วยความขัดใจ

“ยูล! ทำไมถึงผลักสิก้าคะ ยูลไม่ชอบสิก้าหรอ”  เจสสิก้าเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจ เธอสวยนะแล้วทำไมยูริไม่ชอบเธอ ร่างสูงมองเธอสักพักก่อนจะจ้องสายตาที่หวานเกินบรรยายของเจสสิก้า

“ยูลคิดว่ามันยังเร็วเกินไป พวกเราสองคนเจอกันแค่สองครั้งเองนะ และอีกอย่างเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกัน...ยูลคิดว่างั้น ” สิ้นเสียงของยูริทำให้เจสสิก้าเงียบไปเลย นั้นสิเราสองไม่ได้เป็นอะไรกัน เจอกันก็แค่สองครั้งเอง ยังไม่ได้รู้จักกันลึกซึ้งด้วย แล้วมันผิดหรอที่เธอจะชอบภายในครั้ง ผิดหรือเปล่าที่รู้สึกถูกชะตาตั่งแต่แรกพบ

น้ำใสๆค่อยอ่อล้นภายใต้กรอบดวงตาสวย อย่าไหลนะ!แค่เจอเค้าไม่นานแล้วยังจะขอ...เค้าอีกน้ำตาบ้าๆนี้ห้ามไหลเด็ดขาดเลยนะ ไม่นานน้ำตาแห่งความเสียใจน้อยใจก็ไหลลงมา เจ้าของสายตาคมตกใจมากเมื่อเห็นน้ำตาของอีกคนอย่างช่วยไม่ได้ เจสสิก้าร้องไห้หรอ? เธอเป็นอะไรหรือว่าคำพูดเมื่อกี้มันทำร้ายเธอ ควอน ยูริอดรู้สึกผิดไม่ได้

“สิก้า...สิก้าเป็นอะไรค่ะ” ยูริถามพลางยื่นมือของเธอจะเช็ดน้ำตาของเจสสิก้า แต่ว่าโดนร่างบางปัดอกอย่างไม่ใยดี ก่อนจะวิ่งเข้าห้องนอนของตัวเองไป ยูริได้แต่มองร่างนั้น ทำไมเธอรู้สึกเจ็บจังเลย เจ็บที่หัวใจ เธอได้ทำสิ่งไม่ดีเข้าแล้ว ทำให้เจสสิก้าเสียใจ(?) ยูริเดินเข้าไปพลางเอามือเคาะห้อง

“สิก้า...สิก้าเป็นอะไรค่ะ เมื่อกี้ยูลขอโทษนะคะ” โถ่เอ้ยยยูริเอ๋ยไม่น่าพูดแบบนั้นเลย ร่างสูงถามแต่ว่าข้างในนั้นกลับเงียบกริบ ไม่มีเสียงตอบรับอะไรทั้งนั้น

“อึก...อือ...อือ...ยูล” ร่างบางร้องไห้ออกมา ทำไมกันแค่คำพูดนั้นเธอถึงร้องไห้ออกมาขนาดนี้ละ ก็รู้ว่าไม่ได้เป็นอะไรกันแล้สยังจะแคร์ทำไม ร่างบางลุกออกจากที่นอนและเดินไปเปิดประตูก่อนจะเอามือปาดน้ำตาอย่างลวกๆ พอเปิดประตูแล้วก็พอว่ายูริยื่นอยู่หน้าห้องของเธอ สีหน้าและแวนตาแบบนี้มันแสดงถึงความหวงใย และสำนึกผิด เจสสิก้ามองคนตรงหน้า

“ยูลขอโทษนะ” อยู่ๆยูริก็โผเข้ามากอดเธอไว้แน่นราวกับว่าเธอได้สำนึกผิดแล้วพร้อมจะยอมรับผิดนั้น เจสสิก้าตกใจไม่นึกว่ายูริจะเข้ามากอดเธอไว้แบบนี้ แล้วคำขอโทษนี้อีก ยูริเธอจะให้ฉันรักแล้วก็หนีจากหรอ

“ยูล...ทำไมถึง”

“เมื่อกี้ยูลขอโทษนะ” ยูนิเอ่ยเสียงเศร้าๆพลางเอาคางเกยไหล่เจสสิก้า

“ขอโทษเรื่องอะไรคะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย” เจสสิก้าเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทั้งๆที่รู้นะว่าถ้าพูดแบบนี้แล้วยิ่งเจ็บเธอก็ยังพูดอีก เจสสิก้าดันอกของยูริออกดวงตาที่เปียกชื้นบันนี้มันแห้งเหือดหมดแล้ว

“ใช้...เราไม่ได้เป็นอะไรกัน....ตอนแรก” ยูริพูดออกมาอย่างจริงจัง ร่างบางงงกับคำพูดของยูริเหลือเกิน ไหนตอนแรกก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วตอนนี้กลับพูดอีกอย่าง

“...”

“แต่ตอนนี้ยูลอยากเป็น”

“ยูล...อยากเป็นหรอ” เจสสิก้าถามยูริอย่างไม่มั่นใจ ควอนยูริเธอเริ่มชอบฉันแล้วใชมั้ย

“อืม...ยูลก็รู้นะว่ามันยังเร็วไป แต่ว่ายูลเองก็ชอบสิก้าตั่งแต่ครั้งแรกเลยเหมือกัน แค่ว่ายูลยังไม่รู้ใจตัวเองก็เท่านั้น สิก้าอย่าโกรธยูลเลยนะ” สีกน้าและน้ำเสียงที่อ้อนอวดของควอน ยูริที่ไม่มีใครจะได้เห็นมันบ่อยๆนะ

ร่างบางโผเข้ากอดยูริอย่างแรง เลยทำให้ยูริเซเล็กน้อย ก่อนจะกอดตอบร่างบาง พลางเอาคางเกยไหล่เล็กๆของเจสสิก้า ร่างบางที่อยู่ในวงแขนกว้างของยูริยิ่มออกมาด้วยความดีใจ แม้ว่ามันจะเป็นความรักเล็กๆเพิ่งเจอกันไม่นานความรักก็เกิดขึ้นแล้ว ทั้งสองกอดกันอยู่เนินนาน ความรักที่มันไม่ต้องดูกันนานๆความรักที่บริสุทธิ์ของทั้งสองคนงดงามยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น!

หนึ่งเดือนผ่านไป

“แทค่ะ!ฟานี่บอกว่าไม่เอาไง แทอย่าดื้อได้มั้ย” เสียงหวานตะโกนออกมาจากห้องน้ำ (ไปทำอะไรกันในห้องน้ำวะ)

“โถ่ฟานี่!แทขอนะ” เสียงออดอ้อนของแทยอนไล้หลังตามมา

“ไม่เอา! ฟานี่จะเอาไปให้ยูลกับสิก้านะ” ทิฟฟานี่ตอบเสียงจริงจัง

“แทก็จะเอาไปให้ยูลมันเหมือนกัน”

“แทก็หาใหม่สิคะ” เหมือนทิฟฟานี่จะให้คำตอบนะ เพราะมันทำให้แทยอนหยุดดื้อเลยละ

“อ่า...จริงด้วยขอบใจฟานี่มากนะ ” แทยอยขอบคุณและชะโงกหน้าเข้ามา จนทิฟานี่ต้องเอาน้ำสาดใส่

“ออกไปได้แล้วแท!!!”

ฟิดเรื่องนี้จบแล้ววว^^

สุดท้ายสองคนก็มารักกันอย่างที่วาดหวังเอาไว้แต่ว่าเค้าไม่มีกำลังใจแต่งแล้วอะT.T อ่านแล้วช่วยคอมเม้นกันบ้างนร้าๆๆๆๆ  สนุกไม่สนุกยังไงก็มาเม้มบางนร้า จบเรื่องนี้ไรเตอร์ก็จะไปแต่งเรื่องอื่นต่อรับรองมันส์มากกว่านี้แน่นอน แต่ขออย่างเดียวเม้นบ้างนร้า^^

แล้วถ้าไคชอบSNSDก็แอดเฟสมาได้มามันเป็นเพจเปิดใหม่ของไรเตอร์เอง

https://www.facebook.com/pages/We-Love-Girls-Genearation/465309796866776