คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [Imperfect Love] Character Main Actress - Piano
“เปียโน” พรพรรณ พลอยศิริธีวกาญจน์[23]
“คิดว่าหล่อพ่อรวยแล้วฉันจะชอบนายรึไง!! ไอ้คนหลงตัวเอง”
“ถ้านายกล้าเข้าใกล้ฉันอีกแม้แต่ก้าวเดียว ฉันจะฆ่านายซะ!!”
“ผู้ชายมันก็เจ้าชู้เหมือนกันทั้งโลกนั่นแหละ”
“ไอ้บ้าเอ๊ย!! ฟื้นขึ้นมาสิ
ไหนนายบอกว่าจะปกป้องฉันไง อย่าตายนะ!!” ใบสมัคร นางเอกคุณชายสายรุ้ง[ซองมิน] คำถามชมพู คำตอบสีดำ ข้อมูลตัวละคร ชื่อ(ภาษาไทย): พรพรรณ พลอยศิริ สะกดเป็นภาษาอังกฤษ): Pornpan Ploysiri ชื่อเล่น: เปียโน วันเกิด/อายุ: 12 มกราคม / 23 ปี น้ำหนัก/ส่วนสูง: 46 / 166 บุคลิก: นิ่งๆ เย็นชา เเข็งกระด้าง ลักษณะนิสัย: เป็นคนที่สุขุม เป็นผู้หญิงที่เกร่งด้านได้อายอด ทำงานทุกอย่างได้ อดทน เข้มเเข็ง ไม่ยอมคน แต่ก็ไม่ชอบเถียง เวลาที่มีคนมาว่ามาด่า เธอจะตัดสินใจทำหน้านิ่งเเละเย็นชาใส่!! หรือไม่ก็ด่ามันออกไปเลยไม่มียั้ง เป็นตัวของตัวเอง เป็นคนที่พูดตรงๆไม่ชอบคนอ้อมค้อม ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ นอกจากจะจำเป็นจริงๆ เธอยอมเสียศักดิ์ได้เพื่อให้น้องของเธอได้เรียนหนังสือ เเต่ที่เสียศักดิ์ศรีไม่ใช่ว่าเธอจะไปขายตัวนะ เเต่เรื่องที่คนไฮโซมักดูถูก ว๊าย! พวกรับจ้าง เด็กเข้นผัก ต่างๆนานา เธอจึง เกลียด!! พวกไฮโซเป็นที่สุดพวกที่ชอบดูถูกคนอื่นพวกที่ชอบพูดหยามคนอื่น ตัวเองก็คนเหมือนกันนั่นแหละเเค่เธอเกิดมาในความยากจนลำบาก!! แต่นึกๆเเล้วเธอเป็นคนอ่อนไหว เเละ อ่อนโยนเหมือนกับผู้หญิงทั่วๆไป แต่ในความอ่อนไหวเธอก็ได้เเต่เผยความรู้สึกนิ่งๆเฉยๆ ออกมาให้คนอื่นเห็นว่า!! เธอเข้มเเข็งเธอไม่ได้อ่อนแอ รักความยุติธรรมเป็นที่หนึ่ง ถ้าใครผิดก็ว่าไปตามผิด...ถ้าน้องของเธอทำผิดเธอก็จะทำโทษน้องเธอโดยไม่เข้าข้างใครทั้งสิ้น ชีวิตของเธอ ที่เธออยู่ทุกวันนี้เธอไม่ได้ทำเพื่อตัวเองเเต่อย่างใด เธอทำเพื่อนน้องสาวของเธอน้องสาวคนเดียวเเละครอบครัวคนเดียวของเธอ!! แม้บางครั้งเธอจะเเสดงมันออกมาไม่ดีนัก!! แต่มันออกมาจากใจ!! เธอเกลียดผู้ชายเจ้าชู้ ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นของเล่น ผู้ชายแอ๊บเเบ๊ว ผู้ชายทั้งโลก เธอเกลียดๆๆๆถึงขั้นไม่อยากจะเกิดมาร่วมโลกด้วยซ้ำ เพราะเหตุผลบางประการที่เธอจำไปจนวันตาย!! และเธอก็ยังเป็นคนที่เก่งชะทุกด้าน ฉลาด เอาตัวรอดเก่ง หลอกคนเก่ง เเต่ก็สุจริตทุกอย่างที่ทำ! เก่งกว่าที่เห็น เก่งกว่าที่รู้สึก ประวัติครอบครัว: เธอมีฐานะที่ยากจน เธอมีน้องสาวอยู่อีกคน พ่อแม่เสียชีวิตตั้งเเต่เธออายุ ได้ 15 ขวบ เธออยู่กับน้องเเค่สองคนเร่ร่อนไปตามที่ต่างๆ จริงเธอได้ถูกส่งตัวไปอยู่กับยาย แต่ยายกลับมาด่วนจากไปซะก่อน!! เธอจึงต้องอยู่กับน้องสองคน...จากนั้นมาเธอก็ทำงานหาเลี้ยงน้องเเละก็ตัวเองส่งน้องเรียนหมาลัย เธอทำได้ทุกอย่างให้น้องได้สุขสบาย! ชอบ: ดอกไม้สีขาว ไม่ชอบ:พวกไฮโซ , พวกชอบนินทาคนอื่น! , พวกนิสัยเสียทั้งหลายเละสำคัญที่สุด!! ผู้ชายยย!! เกลียด: ไฮโซ , ผู้ชาย กลัว:ดอกไม้สีแดง เห็นเเล้วขยะเเขยงชอบกล ความสามารถพิเศษ: อดทนทำอะไรได้จนสำเร็จ เเรงถึกเยอะอีกด้วย!! , เปียโน , ภาษาอังกฤษ งานอดิเรก: ครูสอนเปียโน[โรงเรียนเล็กๆ เป็นงานพิเศษ งานอดิเรก] ชื่ออิมเมจคุณ: Naomi Panda อิมเมจคุณ: อิมเมจคู่ของคุณ: ------------------------------------------------ คำถามชิงบท 1)คุณทำงานพิเศษรับจ้างส่งหนังสือพิมพ์ตอนเช้า แต่บังเอิญวันนี้เพื่อนร่วมงานของคุณเกิดท้องเสียกะทันหันทำให้คุณต้องไปส่งหนังสือพิมพ์ส่วนของเพื่อนด้วย ในหมู่บ้านที่พวกเศรษฐีเขาอยู่กัน ระหว่างที่คุณกำลังปั่นจักรยานชมบ้านราคาแพงหลังโตอยู่อย่างอารมณ์ดี อยู่ๆ รถยนต์คันหรูก็วิ่งออกมาจากปากซอย เฉี่ยวเข้ากับจักรยานของคุณอย่างแรง คุณพยายามจะพยุงตัวขึ้นแต่ก็ลุกไม่ไหว ชายหนุ่มหน้าตาแอ๊บแบ็วเจ้าของรถก็รีบวิ่งลงมาดูอาการของคุณ แต่เพราะคุณเกลียดพวกไฮโซ และพวกผู้ชายเป็นที่สุด คุณจึงบอกปัดไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา แต่แล้วชายหนุ่มก็ไม่รอช้าช้อนร่างบางของคุณอุ้มขึ้นรถไปทำแผลที่บ้านของเขา คุณคิดว่าเหตุการณ์ต่อไปจะเป็นอย่างไรคะ? (บรรยายพร้อมบทพูดตั้งแต่รถเฉี่ยวกัน) 2)ผู้ชายแอ๊บแบ็วที่บังอาจลวนลามคุณวันนั้น(เค้าแค่อุ้มแกเองไม่ใช่เรอะ!) ยิ่งคุณเกลียดเขามากเท่าไร ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้งคุณบังเอิญพบเขาจอดรถหรูคันเดิมอยู่ริมถนนใกล้ที่ทำงานคุณ คุณคิดได้โดยไม่ต้องตรึกตรอง นายคนนี้ต้องสะกดรอยตามคุณมาแน่ๆ คุณจึงตรงไปเคาะกระจกเพื่อเคลียร์ปัญหาคาใจ แต่แล้วเมื่อกระจกเลื่อนต่ำลง คุณกลับเห็นใบหน้าที่สุดโทรมและเศร้าสร้อย ซีดเซียวของชายหนุ่มผู้เคยแอ๊บแบ็วได้ตลอดเวลา คุณคิดว่าเขาเป็นอะไรไปคะ(บรรยายพร้อมบทพูด ตั้งแต่เรื่อยเปื่อยจนถึงเคาะกระจกเคลียร์ปัญหา) เหมือนกับฉัน.....ฉันเจ็บปวดยิ่งกว่าเอามีดมากรีดเนื้อตัวเองเยอีก ------------------------------------------------ คุยกับผู้สมัคร ชื่ออะไรคะ? : กลอย อายุเท่าไรแล้ว : 15 ปีเศษๆ คาดหวังอะไรกับฟิคเรื่องนี้บ้าง : คาดว่ามันต้องสนุกแน่นอนค่ะ คิดยังไงกับพล็อตเรื่องคะ : ชอบค่ะ [กลอยชอบหมดเเหละค่ะ เป็นพล็อตที่ไม่ค่อยมีคนเเต่ง ถ้าถามว่าแนวเรื่องบังคับแต่งงานมันก็มีเยอะ เเต่ของเเต่ละครก็แตกต่างกันไปตามความติดอะค่ะ] บทพระเอกถูกใจไหม? :ถูกใจมากๆค่ะ ช๊อบชอบ>+< มีอะไรจะบอกไรท์เตอร์เปล่า? : กลอยยังไม่มั่นใจว่าทำมันดีหรือยังสำหรับพี่มะนาว เเต่กลอยสัญญาด้วยความสัจจริงว่า กลอยคิดมันออกมาจากสมองเเละไม่ได้ลอกใครมาแม้เเต่บรรทัดเดียวเเน่นอนค่ะ โชคดีนะคะ ขอบคุณที่สละเวลามา :ด้วยความเต็มใจค่ะตอนที่ 65 : ~KEEP~ :: ~•From Audition // มะนาวโซดา19 •~ / โดย SUJU&ค่ายSM - Wifeme~KYUHYUN / อัพเดท 17 ก.พ. 52
ผู้เข้าชม : 26 โพส : 0 คะแนน : 0 / 0 โวต
:: ในขณะที่ฉันกำลังรื่นรมณ์ชมวิวอยู่นั้น
รถคันหรูคันหนึ่งขับมาอย่างเเรง ด้วยความเร็ว 100 เเรงมาต่อนาที
อ๊าย!!!
โคร้ม!!!
จักรยานคันหรูของฉัน[จริงๆของร้านส่งหนังสือพิมพ์]
มันกระเดนขึ้นฟ้าเเล้วตกลงมายับเยินเเละย่อยยับสุดๆ
"บอกได้มั้ยฉันฝันไปเนี่ย!!"ฉันมองสภาพจักรยานอย่างอึ้งๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นไปหยิบซากจักรยาน
โอ๊ยย!!!
ฉันมองไปที่ร่างกายของตัวเองพบว่าที่ศอกเลือดไหลเต็มไปหมดส่วนตรงขาก็มีเลือดซึมออกมา
กางเกงยืนเข่าลอยของฉัน!! เสื้อราคา 200 ตอนนี้มันเปื้อนเเละขาดเป็นหย่อมๆ
ให้ตายสิ!!
"คุณเป็นอะไรรึเปล่า?"ชายหนุ่มหน้าตาแอ๊บเเบ๊วเดินลงมาจากรถคันหรูที่เมื้อกี้เพิ่งทำให้ฉันอยู่ในสภาพแบบนี้
"นี่!! ขับรถภาษาอะไรห๊า! ไม่มีตาเหรอไง? หรือว่าแว่นที่ใส่หน่ะ เป็นแว่นคนตาบอด?"
ฉันไม่สนใจด่าชายตรงหน้าไปเป็นชุดใหญ่
"ผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ!! ให้ผมช่วยนะ"
ชายตรงหน้าพยายามจะเข้ามาพยุงฉันลุกขึ้น
"ไม่ต้องมายุ่ง!!"ฉันผลักคนตรงหน้าทันที
"ผมทำคุณเจ็บนะให้ผมช่วยสิ!!"ชายคนนั้นพยายามจะเข้ามาช่วยฉันอีกครั้ง
"บอกว่าไม่ต้องมายุ่ง!!!!"
ฉันผลักร่างของชายตรงหน้าจนกระเดน
ฉันพยายามลุกขึ้นด้วยตัวเองอีกครั้ง
เเต่......
โอ๊ยยย!!!
เเล้วฉันก็ลมลงไปอีกครั้งจนได้!!
พรึ๊บบบบ!!!
ไม่ทันทีฉันจะได้ตั้งตัว
ไอ้ผู้ชายไฮโซ โฉยโอกาสตรงหน้า
ก็อุ้มฉันขึ้นไปเเล้วปล่อยฉันลงบนเบาะหรู
"ไอ้โรคจิต!! ปล่อยฉันลงไปนะเว้ย!! ถ้านายไม่ปล่อยฉันร้องจริงๆด้วย!!"
ฉันพยายามจะเปิดประตูเเต่มันเปิดไม่ออก!! รถอะไรเนี่ย ทำไมมันมีปุ่มไรมากมายไปหมด T^T
เมื่อถึงบ้านหรูหลังหนึ่ง.....ไอ้โรคจิตชอบโฉยโอกาศก็ลงจากฝั่งคนขับเเล้วลงมาอุ้มฉันลงไปอีกครั้ง
"นายจะทำอะไรหน่ะ?!! เฮ้ย ฉันสู้นะเว้ย!! ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆ"ฉันดิ้นพรากๆเหมือนปลาไม่ได้น้ำอยู่บนอกของชายที่กำลังอุ้มฉันอยู่
"นี่!! ผู้หญิงอะไรแรงควายจริงๆเลย!!"
เเล้วเขาก็ปล่อยฉันลงบนโซฟาสีขาว ที่นุ่มมากๆ >,<
"นั่งอยู่เฉยๆนะ!!"
นั่งให้โง่สิ ฉันลุกขึ้นเเล้วพยายามจะวิ่งหนีทันทีเเต่.....
โอ๊ยยย!!
ท่าทางแผลของฉันมันจะไม่นิดหน่อยเเล้วหน่ะสิ!! T___T
"ผมบอกไม่ให้หนีไง"นายคนนั้นเดินมาพยุงตัวฉันเเล้ววางลงบนโซฟาตัวเดิม
"ใครจะอยู่ให้นายทำไม่ดีไม่ร้ายหล่ะ!!"ฉันทำหน้าง้อทันที
"อะไรกัน แค่ผมจะทำแผลให้คุณเองนะ!!!"
"ฉันไม่ได้ขอ!"
"มันเป็นสิ่งที่ผมต้องทำ!!"
"ตรงไหน?"
"ผมขับรถเชี่ยวคุณนะ!!"
"ฉันกลับไปทำแผลที่บ้านเองได้!!"
"แค่ลุกคุณยังลุกไม่ไหวเลย! อย่ามาอวดเก่งหน่อยเลย!!"
"นายว่าฉันเหรอ??? หยุดไม่ต้อง!! ฉันทำเอง!!"
ให้ตายสิ ฉันอยากเอาแอลกอฮอลยัดปากนายนี่จริงๆ
คิดว่าเป็นคนรวยเเล้วจะขู่คนจนกว่าได้เหรอ?
ไอ้โรคจิตเอ้ย!!!
:: อ๊า!! วันนี้อากาศสดใสสุดๆเลย
ฉันมีความสุขจังแฮะ! ชีวิตที่สุขใจร่มรื่น โฮกฮาก!!
เอ๊ะ!!
เเต่เเล้วสายตาของฉันมันก็ไปสะดุดกับรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ริมถนน เฉียงๆกับโรงเรียนสอนเปียโน!
"ไอ้โรคจิต!!"แน่นอนรถแบบนี้ไม่มีใครในประเทศมีเเน่นอน!! ฉันจำได้เเม่นเลย
รถคันนี้ทำให้ฉันถูกตัดเงินเดือนไปถึงครึ่ง!!!
หนอยยยยสะกดรอยตามฉันมาอย่างนั้นเหรอ?
ได้ๆ ไม่จบใช่มั้ย? ฉันจะต้องเครียร์กับนายให้รู้เรื่องไปเลยวันนี้!!!
ฉันเดินตรงไปที่รถคันหรูทันที เเล้วเคาะกระจกเสียงดังสนั่น
ฟรืดดดดด~~~~!!!!
O_O.....
ภายใต้กระจกดำ นั่นเผยหน้าตาของผู้ชายที่คาดว่าน่าจะตายไปเเล้ว 10 วันออกมา[บ้า!!]
หน้าของเขาเปลี่ยนไปมาก เขาดูผอมลงเเละหน้าดูซีดไม่สดใสเหมือนกับที่เจอกันครั้งเเรก
หรือเขาจะเป็นโรคร้ายใกล้ตาย?
ไม่หรอกๆ
เอ๊ะ! หรือจะเป็นคนติดยา?
ไม่หรอกหน่าคิดมาก!
หรือจะถูกแฟนทิ้ง เเล้วคิดจะฆ่าตัวตาย!! อ๊ะ! ใช่เเน่ๆเลย!!
แต่เขาจะมาหาฉันทำไมกันหล่ะ?!!
หรือจะให้ฉันปลอบใจ!!?
โรคจิต คิดมาก โอ๊ยยอยู่กับนายนี่เเล้วปวดหัวจริงๆ!
เเล้วฉันก็คิดไปเรื่อยเปื่อย จนตัดสินใจถามเขาตรงๆ
"นาย!! ยังหายใจอยู่รึเปล่า?"
ฉันเอามือปัดไปปัดมาอยู่ตรงหน้าของเขา
"^_^เปล่า?"
คำปฏิเสธเดียวที่ฉันไม่กล้าถามต่ออีกเลย
หน้ากับคำพูดมันตัดกันอย่างสิ้นเชิง
ฉันต้องรู้ให้ได้ นายเป็นอะไร?
"นายติดยาเหรอ?"ฉันนี่โง่หรือซื่อบื่อเนี่ย! แถมไปอย่างงี้ได้ยังไง!!
"เธอคิดว่าฉันติดยารึเปล่าหล่ะ?"
เขาเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่อมยิ้มเล็กน้อย
ฉันชื่นใจนะที่นายนี่ยิ้ม เเต่มันเเค่การยิ้มเล็กน้อย!เท่านั้นเอง
"จริงเหรอO_O"ฉันแกล้งทำเป็นคิดเชื่อ
"ความลับ!!"ให้ตายสิทำไมนายนี่ความลับเยอะจัง
"นายถูกแฟนทิ้ง?"
"ความลับ!!"
ฉันยังคงยิงทำถามไปเรื่อยๆ
เเละเขาก็ยังไม่ตอบเเละบอกคำว่าความลับ!!ทุกครั้ง
"เออ!! เรื่องของนายเหอะ ไม่บอกก็ไม่ต้องบอก!!"
ฉันทำท่าจะเดินหนีหายเเต่นายนั่นเปิดประตูเเล้ว
จับเเขนฉันเอาไว้
"เธอเป็นห่วงฉันเหรอ?"
นายนั่นเอ่ยถามด้วยสีหน้าจิงจัง
"ไม่บอก!! ความลับ!!"
เอาหล่ะฉันขอแก้เเค้นคืนบ้าง ความลับๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
"อ๊ะ! ฉันบอกก็ได้....."
ว่าเเล้วนายนี่ก็ทำหน้าเศร้ายังกับแมวเสียใส่ฉัน!
"......"
ฉันยืนจ้องหน้าเขาอยู่นาน
เอ๊ะ! จะพูดมั้ยเนี่ย
ตอนนี้นี้ฉันเริ่มจะเดือดเเล้วนะ บอกจะพูดแต่ก็ไม่พูด
เวลาฉันเป็นเงินเป็นทองนะ!!
"นายจะบอก....."
ไม่ทันทีฉันจะพูดจบ
คำพูดที่หลุดออกมาจากปากของผู้ชายตรงหน้าทำให้ฉันหยุดชะงักทันที
"เธอตายเเล้ว........"
ตอนนี้คำถามมากมายมันผลุดขึ้นอยู่ในหัวสมองของฉัน
เธอคือใคร?
เเล้วใครคือเธอ?
นายพูดเรื่องอะไรของนาย!!
ฉันงง!!
ไม่ใช่เพราะฉันโง่หรือเข้าใจอะไรยากหรอกนะ!!
เเต่ทว่านายนี่พูดจาเเปลกๆ
"เธอคือใคร?"
ฉันตัดสินใจพูดคำถามที่มันจะหลุดออกมาจากหัวสมองให้ได้ออกมาทั้งหมด
"เพราะฉันเธอถึงได้ตาย!! ฉันมันเลว ฉันมันเเย่มากใช่มั้ย?T___T"
พรึ๊บบ!!
O_O!
ร่างของชายหนุ่มตรงหน้าที่ยืนห่างจากฉัน 50 เซน
ณ ตอนนี้ร่างของฉันเเละเขาก็กลืนกลมกันเหมือนกับคนๆเดียวกันเเล้ว
เขากอดฉันเเล้วร้องไห้!!! อะไรกันเนี่ย!! มันเกิดอะไรขึ้นฉันงงไปหมดเเล้ว!!
"เธอเป็นใคร นายตอบฉันมาสิ!!"
ฉันเผลอตะคอกใส่คนที่ตอนนี้หัวใจเเละทุกอย่างกำลังอ่อนแอ
"....."
เขาไม่พูดอะไรได้เเต่กอดฉันเเน่นขึ้น เเน่นขึ้นจน.....
"ฉันหายใจไม่ออกเเล้วนะ!!"
ฉันพูดความรู้สึกออกไปทันที
เขาเผยกอดจากฉันเเล้วก้มหน้าลงด้วยความเศร้า+ขอโทษ
"ตกลงนายจะบอกมั้ยว่าเธอคือใคร?"
เป็นคำถามที่ฉันอยากรู้มากที่สุด
"โซวอน!!...."
"น้องสาว?"
"คนรัก....."
น้ำเสียงเย็นชา+ความเจ็บปวดที่ออกมาจากนายแอ๊บแบ๊วตรงหน้าฉัน
ฉันเห็นใจเขานะที่การที่เสียคนที่รักไป....
มันเป็นอะไรที่แสนเจ็บปวดทรมาน...
วันที่รู้ว่าพ่อแม่ได้ตายจากฉันไปแล้ว....
ทุกวันพอฉันนึกถึงหน้าท่านสองคน...
มันทำให้ฉันต้องแอบร้องไห้เเละเก็บความรู้สึกเอาไว้ข้างในลึกๆ
ณ ตอนนี้น้ำตาของฉันมันคลอเบ้าเเล้วไม่ใช่เพราะเรื่องของผู้ชายตรงหน้า
เเต่เพราะฉันนึกถึงพ่อกับแม่....ดวงใจของฉัน....
"เธอร้องไห้เหรอ?"ชายตรงหน้าเอ่ยถามฉันด้วยแววตาสงสัย
"...."
"เธอ!!"
ฉันสะดุ้งเล็กน้อย เเล้วหันไปมองค้อนผู้ชายตรงหน้า
"ฉันเกลียดนาย!!!"
จู่ๆฉันก็พูดคำนี่ออกมาฉันไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมฉันถึงต้องพูดไปแบบนี้
หรือเพราะฉันเกลียดผู้ชายทั้งโลก!!
เขามองหน้าฉันอย่างอึ้งๆเเละงงๆ
ก่อนที่ฉันจะเดินหนีออกมาจากตรงนั้นทันที
"เดี๋ยวก่อนสิ"
นายนั่นตามฉันมา!!
"อย่าตามมานะ!!!"
คพเดียวที่ทำให้ชายที่กำลังตามฉันมาหลุดชะงัก
จากนั้นฉันก็รีบเดินต่อไปด้วยความเร็วทันที
ฉันไม่ต้องการให้ใครเห็นความเจ็บปวดที่ฉันเผลอเเสดงออกมา....
โดยเฉพาะ ผู้ชายอย่างนาย!!!!
ตอนที่ 65 : ~KEEP~ :: ~•From Audition // มะนาวโซดา19 •~ / โดย SUJU&ค่ายSM - Wifeme~KYUHYUN / อัพเดท 17 ก.พ
| ||||||
[Audition]รับสมัครนางเอกนิยาย Imperfect Love DBSK SJ 2PM ตอนที่ 21 : [รายงานตัวแล้ว] "เปียโน" สาวห้าวผู้ครองหัวใจนายมาเฟียแอ๊บแบ็ว , ผู้เข้าชมตอนนี้ : 26 , โพส : 3 , Rating : 0 / 0 vote(s) | ||||||
ความคิดเห็น