เรื่องของนากาตะ

เนื้อเรื่อง

มีเด็กชายคนหนึ่งชื่อ โมโนะชิโระ  นากาตะ เขาเรียนอยู่ที่โรงเรียนมัธยมโตชินงิ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงในเมือง โตเกียว เขาอยู่บ้านกับพ่อแม่ เขาไม่มีพี่น้องซึ่งเขาเป็นลูกคนเดียว
เขามีเพื่อนชื่อ เซสึนะ  ตากาฮาระ  ซึ่งคบกันมาตั้งแต่ตอนปี1 และปัจุบันนี้เขาได้เรียนอยู่ชั้นปีที่3แล้ว และวันนี้ได้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก เขามาโรงเรียนด้วยความดีใจเพราะเขาจะได้มาเจอเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันนาน และมีเพื่อนเขาอีกคนชื่อ โซโบเตะ  โอจีโระ
ได้เข้ามาพูดคุยกัน และเขาก็ได้เจอ ตากาฮาระ เพื่อนของเขา ตากาฮาระก็พูดขึ้นมาว่า "เป็นไงเพื่อนปิดเทอมได้ไปเที่ยวที่ไหนรึเปล่า" เขาก็ตอบว่า "เราแค่ได้ไปหาญาติพี่น้องที่ เมืองโอซาก้า แล้วนายล่ะ" ตากาฮาระก็ตอบว่า "เราก็อยู่แต่ในบ้านที่โตเกียว นอนเล่นเกมทั้งวันเลย" และทั้งสองคนก็คุยกันไป  ในวันต่อมาเขาก็มาโรงเรียน ตอนที่เขาเดินขึ้นบันไดเพื่อที่จะเอากระเป๋าไปเก็บบนห้องเรียน เขาก็ได้เดินสวนทางกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อว่า โคโนะชิวะ  ฮานะ ซึ่งเด็กผู้หญิงคนนี้เรียนอยู่ชั้นปี2และก็เป็นลูกครึ่ง ญี่ปุ่น เยอรมัน เขาตกหลุมรักเด็กผู้หญิงคนนี้ ต่อมาเขาก็เลยไปถามเพื่อนคนหนึ่งว่า "มีเบอร์โทรศัพท์ของน้องฮานะจังรึเปล่า" เพื่อนคนนั้นก็เลยตอบว่า "มีสิ แต่ต้องจ่ายมาสิบบาทมาก่อน" ด้วยความรัก นากาตะก็เลยจ่ายเงินไปสิบบาทเพื่อแลกกับเบอร์โทรศัพท์ของน้องฮานะจัง พอถึงตอนเลิกเรียนมีเพื่อนคนชื่อว่า คาวามูระ  ตากาชิ  มาชวนไปเล่น msn ที่ร้านคอม  หลังจากที่เล่น msn เสร็จเขาก็เดินกลับบ้านเหมือนกับทุกวันพอถึงบ้านเขาไปหยิบมือถือขึ้นมาแล้วก็กดหมายเลยโทรไปหาน้องฮานะจัง ต่อมาฮานะจังก็เลยรับโทรศัพท์แล้วพูดว่า "นั่นใครอ่ะ รู้เบอร์ได้ไง" นากาตะก็ตอบว่า "นั่นใช่ฮานะจังรึเปล่า" ฮานะจังก็เลยตอบว่า "ใช่ แล้วอยู่โรงเรียนไหนล่ะ" นากาตะก็ตอบว่า "ก็อยู่โรงเรียนเดียวกันนั่นล่ะ" นากาตะก็ถามต่อว่า "แล้วฮานะจังอยู่ปี2ใช่มั้ย" ฮานะจังก็ตอบว่า "อืม ..ใช่  แล้วพี่อยู่ปีไหนเนี่ย?" นากาตะก็ตอบว่า "พี่อยู่ปี3" ฮานะจังก็พูดว่า "งั้นแค่นี้ได้มั้ย ต้องไปอ่านหนังสือต่อเพราะว่าใกล้จะสอบกลางภาคแล้ว" นากาตะก็ตอบว่า "โอ้โห!อ่านหนังสือด้วยเหรอ" ฮานะจังก็ตอบว่า "เห็นหน้าอย่างเงี๊ยก็อ่านหนังสือเหมือนกันนะตัว  งั้งแค่นี้นะ" ฮานะจังก็เลยวางสายไป  นากาตะก็นั่นเล่นคอมต่อ    ต่อมาเวลา 19:40 นาที  ฮานะจังก็ยิงเบอร์มา นากาตะเห็นอย่างนั้นก็ไม่รอช้า ก็รีบโทรกลับไปทันที นากาตะก็ถามฮานะจังว่า "ฮานะเป็นลูกครึ่งเยอรมันเหรอ แล้วทำไมสีผมไม่เป็นสีทองล่ะ" ฮานะจังก็เลยตอบว่า "ก็เราย้อมผมนี่ เพราะเราไม่อยากมีผมสีทอง" และทั้งสองคนก็คุยกันไป  วันต่อมา นากาตะก็โทรไปหาฮานะอีก บังเอิญตอนนั้นฮานะกำลังคุยโทรศัพท์กับแฟนอยู่ ฮานะเลยตัดสินใจเปิดประชุมสายหลังจาก นากาตะจึงวางโทรศัพท์ด้วยความตกใจ  ต่อมา นากาตะ ก็ไม่ได้คุยกับ ฮานะ อีกเลย  เรื่องที่คุณอ่านไปนั้นเป็นเรื่องราวของชีวิตของผม บางคนก็คิดว่ามันเป็นเรื่องน้ำเน่า แท้ที่จริงแล้วมันคือความทรงจำยากที่จะลืมได้    จาก สึจิโนะ  มิกาตะ   QQ  8163271   โทร 087-4582108   Email: raxsani@hotmail.com