วิจารณ์นิยายและแนะนำดีๆคะ ขวัญฝน

ลำดับตอนที่ #2 : PLEASE FORGET ME กรุณาลืมฉัน

ไม่ค่อยถนัดแนวนี้ซะด้วยอิๆๆ
    โดยทั่วไปนิยายคุณ เอ่ออ่านเเล้วมึนมากกว่าโล่งใจคะ เปิดไปครั้งแรกกุมขมับเลยคะ เรื่องมึนๆ ภาษาก็ไม่สละสลวยอ่านไปก็รู้สึกว่ามันขัดกันในตัวบางคำก็สะกดผิด เพลงคะขัดใจมากคะเพลงบางตอนก็ไม่ตรงกับเนื้อเอาซะเลยคนอ่านบางคนนอกจากไม่อินแล้วยังมึนเพลงอีกต่างหาก เนื้อความตีกันไปตีกันมาเมื่อมันยังหนีตายมันยังกังวลอยู่เลย อยู่ดีๆก็ไปอารมย์อื่นซะงั้น บรรยายตลกมากวนไปวนมา  
   สรุป คือนิยายคุณเนื้อเรื่องเหมือนดำเนินตามอารมย์ เข้าใจทริคยากมาก บางครั้งก็หวานซ้าบางครั้งก็หนีตาย นางเอกที่โคตรหยิ่งน่ะถ้าจะให้มาอยู่เรื่องแบบนี้ต้องให้มีคาแรคเตอร์แข็งแกร่งนิดนึงมันถึงจะเร้าใจ ไม่ใช่ปากเก่งแต่สู้ไม่ได้เลยสักครั้ง ภาษา! การบรรยายคุณวนไปวนมามาก บางครั้งการบรรยายที่ละเอียดยิบน่ะไม่จำเป็นต้องร่ายมาเป็นประโยคยาวก็ได้เอาแต่ใจความสำคัญพอคะ   และเหตุผลก็ไม่เข้าใจคะว่าตัวละครในเรื่องเป็นอันตรายบ่อยมากจนกลายเป็นพร่ำเพื่อ เจอฉากเเบบนี้บ่อยมากเกินไปคนอ่านอาจไม่มีอารมย์ร่วมได้นะคะเพราะมีมากเกินไป  แนวเรื่องวกวนมากในตอนเดียวมีอารมย์และเหตุการย์ที่ตัดกันสุดขีดอยู่คะ
                       และขอติคือตัวร้ายในเรื่องใช้เป็นแต่ปืนเหรอคะ  ถ้าจะทำแนวดิบแบบนี้การเพิ่นอาวุธเป็นของอย่างอื่นบ้างก็ดีนะคะ
 แต่แนวรวมเรื่องภาษาเพลงและทริคเรื่องแก้อีกนิดจะดีคะ
                                      http://my.dek-d.com/dekdee/writer/view.php?id=1028495