[Y]นัก(อยาก)สืบ x แวมไพร์(?)!

"นิพนธ์ อุสรา" ชายหนุ่มผู้ติดนิยายสืบสวนเป็นชีวิตจิตใจ มีความฝันเป็นนักสืบจนเลียนแบบคาแรคเตอร์(ออกมารั่ว) ได้ทำตามความฝันแสนสำคัญในการเปิดชมรมนักสืบเยาวชน โดยลืมคิดไปว่าจะเอาคดีที่ไหนมาสืบในโรงเรียนได้... กลายเป็นออกมาเป็นชมรมสารพัดประโยชน์ตั้งแต่จับงู ยันถูอาคาร เเละรับสารภาพรักในราคาย่อมเยาว์ แต่เขาคงรักษาศักศรีชมรมนักสืบอย่างเข้มแข็ง(หรอ) เขาเป็นชายที่เเข็งแรงเเละมีพื้นฐานการต่อสู้(แบบครูพักลักจำ)แต่มันก็ไม่ได้ใช้อ่ะนะ เป็นคนจิตใจดีและซื่อสัตย์เก๊กเท่าไหร่ก็ปิดไม่มิด ด้วยความฝันที่จะเป็นนักสืบเขามีจิตใจที่เที่ยงธรรมซ่อนอยู่

จนกระทั่งวันที่เปลี่ยนชีวิตเขามาถึง"Soul Bloodheaven" ปรากฎตัวขึ้นชายหนุ่มจากตระกูลลึกลับที่ร่ำรวยมากความสามารถด้านวิชาการแต่ลึกๆมีความเกรียนซ่อนอยู่ คุณชายผู้เที่ยงตรงมองทุกอย่างด้วยเหตุผล(แบบสุดขั้ว)บางครั้งก็ดูน่ากลัวหา และแน่นอนว่าชายคนนี้ไม่ได้สนใจการเล่นเป็นนักสืบแต่ประการใด ด้วยความบังเอิญโซลได้จู่โจมพ่อหนุ่มบ้านักสืบในฐานะเเวมไพร์ แต่กลับจบลงด้วยที่การที่นิพนธ์กัดเขาด้วยความบังเอิญในเวลาเดียวกัน พันธสัญญาอันซับซ้อนได้เริ่มขึ้น พร้อมกับปริศนาลึกลับที่โผล่มาโดยไม่ขาดสาย เรียกได้ว่าอยู่ๆก็งานเข้าในทันที...

ปริศนาที่มาพร้อมยาประหลาด"V" ยาที่เปลี่ยนผู้ใช้เป็นแวมไพร์ที่อาละวาดในตอนสุดท้าย หรืออสูรกายโลหิต blood monsters ที่ระบาดไปทั่วเมืองจนลามมาถึงในโรงเรียน... การต่อสู้ของเหล่า blood lordได้เริ่มขึ้นอย่างลับๆ

ในฐานะBlood lord ความสามารถของsoulกลับเป็นการรับรู้ความทรงจำของเจ้าของเลือดที่ตนดื่มยิ่งดื่มเยอะยิ่งเข้าถึงรายละเอียด ขั้นสูงสุดคือการดึงจิตวิญญาณของเจ้าของเลือดมาไว้กับตนเองหรือย้ายจิตใจของตนเองไว้กับเจ้าของเลือด เเละสิ่งที่สำคัญที่สุดเขาสามารถมอบพลังมหาศาลให้แก่อสูรโลหิตทุกประเภทโดยต้องเชื่อมต่อจิตใจซึ่งกันเเละกัน ด้วยความสามารถด้านการต่อสู้ที่น้อยนิด คู่สัญญาช่างหาเรื่อง(ตามภาษานักสืบ)อย่างนิพนธ์จึงร่วมกันเพื่อกำจัด blood monster และตามหาความจริงตามภาษานักสืบ(แบบรั่วๆ)จึงได้เริ่มขึ้น พร้อมความตื่นเต้นของนิพนธ์และความเซ็งของโซล

"ผมเป็นหัวหน้า นายเป็นรองไปก็ได้"นิพนธ์กล่าวอย่างร่าเริง แต่โซลเพียงแค่มองเหลือบๆ"ทั้งชมรมมีกันสองคนนี่นายยังจะตั้งหัวหน้าอีกเรอะ"

นิพนธ์มองอย่างครุ่นคิด"มันยังขาดเหรัญญิกกับเลขาอีกนะเนี่ย" โซลพูดด้วยเสียงราบเรียบ"ยุบชมรมเหอะ"

"ไล่งู ถูพื้น รับทำเวร นี่ตูเป็นนักสืบนะเว้ยมีแต่งานพรรก์นี้มาซะได้!"นิพนธ์ตบโต๊ะด้วยความหัวเสีย โซลมองค่อนๆ"ถ้านายไม่ทำชมรมเราถูกยุบแน่ๆ แต่ถูกยุบไปซะก็ดี"ขณะแกะเอกสารเตือนจากทางโรงเรียนจากหน้าห้องชมรม

"ตู้ม!" ปีศาจตะขาบขนาดมหึมาปรากฎตัวรัดสาวน้อยตนหนึ่ง

"นังแก้ว มึงต้องตายย"หญิงสาวที่มีตัวเป็นตะขาบเอ่ยขึ้น โซลยิ้มแค่นๆ

"คราวนี้ได้บันเทิงสมใจอยากแล้วมั้งพน...แก้วไหนว่ะ"

"แล้วเราจะเอายังไงเนี่ย!"นิพนธ์เริ่มหน้าซีด

"ก่อนอื่น ดูดเลือดผมซะ..."โซลพูดออกมาหน้าตาเฉย

"ห่ะ!!"

"ark ของผมคือ จิตใจ ผมสู้ไม่ได้แต่ผมสามารถเปลี่ยนนายให้เป็น blood lordได้ แต่ความนึกคิดของเราจะเชื่อมกันไปด้วย"โซลอธิบาย

"สรุป คือนายจะสิงผมว่างั้น"

"อธิบาย ได้บัดซบมาก"

"เลือดมันไม่พอ!ผมเห็นผู้หญิงสองคนเดินไปด้วยกัน! มันรางจริงๆ!"โซลพูดพลางพยายามรื้อบอร์ดแผนผัง3มิติที่มีด้ายหลากสีปักอยู่

"ช่วยชั้นด้วยค่ะ!!"สาวน้อยคนหนึ่งที่เป็นหนึ่งในผู้เคราะห์ร้ายเอ่ย นิพนธ์ได้พยายามปลอบเธอ"พวกผมจะช่วยเธอเอง"

โซลที่พึ่งได้สัมผัสเลือดของเหยื่อเพิ่มที่ผ้าม่านเดินเข้ามาอย่างระมัดระวัง"พล ไปซื้อน้ำกับผมหน่อย" นิพนธ์ทำหน้าไม่พอใจ"ไอคนไร้หัวใจ เธอกำลังตกใจนะ" แต่ด้วยอะไรบางอย่างเขาตัดสินใจเดินตามไป 

"ลองใช้ร่าง blood lord ดูสิ"โซลเอ่ยสั่ง แม้จะงงๆแต่เขาก็ทำตาม

ความรู้นึกคิดของโซลได้ผ่านเข้ามา "เห้ยย!"นิพนธ์ตะโกนเสียงหลง โซลเดินไปพูดไป "มันแปลกตั้งแต่หลักฐานเเล้วนึกไม่ถึงใช่ไหมล่ะ"

เสียงพูดในจิตใจของโซลที่สื่อมาเอ่ยต่อ"แต่อย่าเอ็ดไปเธอมีตัวประกัน และเรายังไม่รู้ความสามารถของเธอ"

ภาพที่โซลส่งผ่านความรู้สึกนึกคิดมาคือภาพจากตาเหยื่อที่อยู่ภายใต้การโจมตี และพวงกุญแจของคุณผู้เสียหายที่นั่งร้องไห้อยู่เมื่อกี้ตกกระทบพื้น คือภาพสั้นๆที่เกิดจากเศษเลือด"ว่าเเล้วว่าพวงกุญแจเธอหายไปไหน เอาพวงกุญแจล่อดีไหมเนี่ย"นิพนธ์เริ่มเครียด

"ชักอยากตกงานเหมือนเดิมเเล้วโว้ยยย"

...................................................................................................................................................................................

เป็นเรื่องแนวสืบสวนเหนือธรรมชาติบู๊ล้างผลาญ ที่มีวายประกอบจ้า จริงๆเรื่องนี้มีพล็อตเน้นสืบสวนเพียงแค่ผู้เขียนถนัดวายนั่นเอง555