เกรด0 แห่งโรงเรียนเวทมนต์

อัจฉริยะด้านวิชาการ ผู้เป็นบรมห่วยเเห่งโรงเรียนเวทมนต์

"ทุน genius one"พาเด็กหนุ่มอัจฉริยะด้านวิชาการมาจบที่โรงเรียนเวทมนต์อันเป็นความฝันในดวงใจ โดยไม่สนใจพลังเวทมนต์ที่น้อยนิด(จริงๆคือไม่มีเลยแหละ)จากgenius one กลายเป็นzero one(เกรด0เพียงหนึ่งเดียว)ไปเสียแล้ว

นิยายที่ฉีกกฎพระเอกเทพ(ด้านเวทมนต์)อันแสนอารมย์ดี ของพระเอกที่ทำอะไรก็พินาศไปเสียหมด

และความโรแมนติกพิลึกๆระหว่างราชาพ่อมดและซีโร่วันท่ามกลางความฮา

"อ้าวเราไม่สอบกลางภาควิชาการกันหรอครับ?"

"คุณเรย์ ในโรงเรียนเวทมนต์เราสอบปฎิบัติเวทมนต์กันค่ะ"

"..."

"นายจะจำคาถาไปทำไมยังไงก็ใช้ไม่ได้อยู่เเล้ว"

"ก็จำไปให้คนที่ใช้ได้ท่องไง"

"ขอโทษนะครับอาจารย์ไม้กวาดมีสวิทต์อยู่ตรงไหนหรอครับ"เงียบทั้งห้อง

"คุณเรย์คะ เราจะไม่ใส่ปุ่มกดที่ไม้กวาดเวทมนต์"

"ไม้กวาดนี่มีความเร่งขึ้นอยู่กับพลังเวทย์เเล้วมวลที่รับได้สูงสุด..."

"ถ้านายยังขยับไม่เลิกคงต้องปล่อยลงเเล้วล่ะมั้ง"

"ชะอุ้ย"

"ถ้าเรื่องสอบล่ะก็ผมถนัด"

สอบผ่านไป

"zero one ถือกำเนิด"

"เราคงไม่มีอะไรต้องพูดกับไอห่วยอย่างแกล่ะมั้ง"

โต๊ะเรียนโดนเขียนอีกแล้ว... เห้อพยายามกันจริงมาแต่เช้าแถมทำเรื่องยุ่งยากขนาดนี้

ดีนะเนี่ยที่เราเอาผ้าปูโต๊ะมาด้วย! ลายยูนิคอร์นซะด้วย

"ถ้าคุณปล่อยเวทใส่ก้อนหินด้านบนนั่นมันจะกระแทกใส่น้ำและขัดขวางการสะท้อนแบบจากน้ำของแม่มดแห่งเงาที่ใช้ได้เฉพาะสิ่งที่คล้ายกระจก เป็นวิธีที่ทำให้ตั้งตัวไม่ทัน"ก็ทำได้แค่นี้ล่ะนะ

พระเอกไม่เทพ(?)ที่สะท้อนความผิดพลาดและความสุข