คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 เริ่มเกม
ตอนที่ 2 เริ่มเกม
เมื่ออาทิตย์ลืมตาขึ้นมากก็พบกับความมืดมิด รอบข้างเงียบกริบราวกับว่าสถานที่แห่งนี้มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น
“เมื่อครั้งอดีต เหล่าเทพผู้สร้างได้ร่วมมือกันสร้างโลกขึ้นมา เป็นโลกที่สร้างโลกแห่งนี้ขึ้นมาเพื่อให้เหล่าสรรพสัตว์และมนุษย์ได้อยู่ร่วมกัน โลกที่มีแต่ความสงบสุข โลกที่ทุกสิ่งพึ่งพาอาศัยกัน ”
เสียงของหญิงสาวเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความสุข จากนั้นก็เริ่มมีภาพฉายรอบตัวของเขาราวกับว่าอยู่ในเหตุการณ์นั้นจริงๆ บนโลกที่มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะราวกับอยู่บนสรวงสวรรค์ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยก้อนเมฆสีขาวสะอาดตา แสงแดดอ่อนๆที่ให้ความรู้สึกอบอุ่น หมู่นกบินไปมาบนท้องฟ้าราวกับว่านี้คือโลกแห่งความสงบสุขที่สวยงามอย่างแท้จริง
“ว้าว... สวยจังเลย ทำได้ขนาดนี้เลยหรอเนี้ย ชักอยากเข้าไปเล่นเกมเร็วแล้วสิ” ชายหนุ่มกล่าวด้วยความตื่นเต้นที่จะได้เข้าไปสู่โลกแห่งนี้
“แต่ทุกสิ่งก็มิได้ง่ายดายขนาดนั้น”
ท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำสนิท ราวกับช่วงเวลาของเดือนแรม แต่ต่างกันตรงที่ ณ เวลานี้ท้องฟ้ามืดสนิทมองไม่เห็นแม้แต่ดวงดาวในยามราตรี
เปรี้ยง!! เสียงสายฟ้าฟาดลงสู่พื้นราวกับว่าวันนี้จะเป็นแห่งโลกาวินาศ
“เมื่อเหล่าจอมมารเห็นโลกแห่งนี้มีแต่ความสงบสุขก็คิดอยากจะทำลายโลกนี้ให้สิ้นซาก จึงส่งกองทัพของตนเพื่อเข้ามาแย่งชิงและขับไล่เหล่ามนุษย์เหล่านี้ออกไป”
“เหล่าทวยเทพเห็นเช่นนั้นก็มิได้นิ่งเฉยเข้ามาต่อสู่กับเหล่าจอมมาร เพื่อปกป้องสิ่งที่ตนเองพยายามจะสร้างขึ้นมา”
“สงครามขยายวงกว้างออกไปทั่วทุกสารทิศ เหล่าสรรพสัตว์และมนุษย์ผู้อ่อนแอมีหรือจะต่อต้านกองทัพนับล้านของเหล่าอสูรได้”
เสียงอาวุธกระทบกันดังสนั่น เสียงระเบิดดังก้องพื้นปฐพี พื้นนองไปด้วยเลือดสีแดงฉาน พื้นดินเต็มไปด้วยซากศพเกลื่อนกลาดราวกับขุมนรกโลกันต์ อาทิตย์ได้แต่มองตาค้างด้วยความสยดดสยอง
“ผลของสงครามก็คือความพินาศย่อยยับ”
“ ทั้งเหล่าทวยเทพเห็นดังนั้นก็เกิดสำนึกผิดขึ้นมา ดังนั้นเพื่อเป็นการปกป้องมนุษย์และสรรพสัตว์ เหล่าเทพเจ้าจึงได้มอบพลังอำนาจกับพวกเขาเหล่านั้นเพื่อปกป้องตนเอง ปกป้องคนที่ตนเองรัก ปกป้องโลกของพวกเขาเหล่านั้น”
“เมื่อเหล่าจอมมารเห็นการกรทำของทวยเทพ จึงมอบพลังส่วนหนึ่งของตนให้สถิตอยู่กับสัตว์อสูรตัวหนึ่ง ซึ่งเมื่อมันได้รับพลังอำนาจมาแล้วมันก็ได้ปรุกระดมพลเหล่าสรรพสัตว์ให้ร่วมกันขับไล่เหล่ามนุษย์ และได้มอบพลังให้กับสัตว์อสูรตัวอื่นๆ”
“ด้วยความที่มีพลังอยู่กับตัวมากมายขนาดนี้มีหรือที่คนโลภจะรู้จักพอ เกิดการแสวงหาอำนาจและพลัง สงครามมีไม่เว้นแต่ละวัน ด้วยการชิงดีชิงเด่นของมนุษย์และเหล่าสรรพสัตว์ โลกได้เข้าสู่ยุคแห่งการสงครามอีกครั้ง”
“สงครามดำเนินต่อไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุด”
“จนกระทั้งเหล่าทวยเทพทนไม่ไหว ร่วมกันพนึกพลังของสัตว์อสูรตัวนั้นไว้ แม้จะถูกพนึกกำลังไว้แต่ก็มีเศษเสี่ยวของพลังที่หลุดรอดออกมาได้ทำให้มีสัตว์อสูรบางตัวมีพลังอำนาจมากมายมหาศาล รอคอยวันที่จะลงมือล้างแค้นเหล่าทวยเทพและมนุษย์”
ชายหนุ่มมองภาพฉากต่างๆด้วยความตื่นเต้น ในใจก็อยากจะรีบเข้าไปเล่นเกมเร็วๆ แต่ก็อยากดูภาพประวัติต่อให้จบและเสียงหญิงสาวก็กล่าวขึ้นมาอีกครั้ง
“เหล่ามนุษย์เอ๋ย.. อนาคตอยู่ในมือของท่านแล้ว พลังอำนาจก็อยู่ที่ท่านแล้ว จงนำทาง Dream magical world แห่งนี้ไปในทางที่ท่านต้องการ จะเป็นทิศทางใดนั้นมิอาจรู้แจ้งได้ ขอให้ท่านได้สนุกกับการใช้ชีวิตในโลกแห่งนี้และจงมีชีวิตรอดภายใต้โลกแห่งนี้”
เมื่อสิ้นเสียง ภาพเหตุการณ์ทั้งหมดก็หายไปภายในห้องพลันมีแสงสว่างขึ้น หญิงสาวใบหน้างดงามราวกับนางฟ้ายืนอยู่ข้างหลัง ส่งยิ้มที่แสนอบอุ่นมาให้
“สวัสดีค่ะท่านผู้เล่นใหม่ ดิฉันชื่อจูเลียค่ะเป็น NPC ประจำห้องสร้างตังละครค่ะ”เธอกล่าวขึ้นมา ในขณะที่อาทิตย์ที่กำลังเคลิ้มไปก็น้ำเสียงและใบหน้าที่งดงามของ NPC คนนี้
“เอ่อ..สวัสดีครับ”
“กรุณาสแกนนิ้วมือเพื่อยืนยันตนด้วยค่ะ”เธอกล่าว จากนั้นก็มีเครื่องสแกนนิ้วมือปรากฏขึ้นที่ต่อหน้าของอาทิตย์ เขาใช้มือกดไปที่เครื่องสแกนทันที มีเสียงของระบบยืนยันการสแกนเสร็จสิ้น
“คุณจะใช้ชื่อในเกมว่ายังไงดีค่ะ”เธอถามต่อด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ
ชายหนุ่มยังไม่ได้คิดชื่อที่จะใช้ในการเล่นจึงตอบไปในทันที
“อาทิตย์”ชายหนุ่มตอบไป
“ยืนยันการใช้ชื่อนะคะ ชื่ออาทิตย์มีผู้ใช้ทั้งหมด 7คน คุณเป็นผู้เล่นคนที่ 7 นะคะ ต้องการเปลี่ยนไหมคะ”
“ไม่ครับ”
“งั้นต่อไปนะคะ คุณผู้เล่นสามารถปรับเปลี่ยนตัวละครได้ 30% ของตัวจริงนะคะ” กระจกปรากฏขึ้นที่ต่อหน้าของอาทิตย์อีกครั้ง
‘30% เลยหรอ ขนาดร่างจริงเรายังหล่อขนาดนี้ แล้วถ้าปรับให้หล่อขึ้นอีก 30% มีหวังสาวได้กรี๊ดตามแน่ๆ ฮ่าๆๆ’ ชายหนุ่มคิดก่อนจะเผยรอยยิ้มในแบบที่เรียกว่าใครได้เห็นคงคิดว่า ‘ไอ้หม่อนี้โรคจิตแน่ๆ’
จากนั้นชายหนุ่มก็ปรับเปลี่ยนอยู่นานก่อนจะได้ตัวละครใหม่ที่มีรูปร่างสูงสมส่วน ไม่ได้หล่อล่ำแบบคนที่ชอบออกกำลังกาย แต่ก็ไม่ได้ดูอ่อนปวกเปียก ผมสีส้มแดง ดวงตาสีน้ำตาลที่ใครมองเข้าไปจะพบแต่ความอบอุ่น ใบหน้าคมคายได้รูป
“ยืนยันการปรับแต่งด้วยนะค่ะ”NPC สาวกล่าวถามออกมา
“ยืนยัน”
ผู้เล่น อาทิตย์ ผ่านภารกิจสร้างตัวละคร เลื่อนระดับเป็น ระดับ 1 ค่ะ สามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ที่อาคารภารกิจค่ะ
“ท่านสามารถสอบถามและรับของสำหรับผู้เล่นใหม่ได้ที่อาคารภารกิจของเมืองที่ระบบสุ่มให้ท่านไปเกิดนะคะ ขอให้สนุกกับการเล่นค่ะ”พูดจบร่างของNPC สาวก็ค่อยๆจางหายไป
แสงสว่างปรากฏขึ้นล้อมรอบตัวของอาทิตย์ไว้ จากนั้นร่างของเขาก็ล่วงลงสู่ด้านล่างด้วยความเร็วสูงก่อนมี่จะค่อยๆช้าลงเรื่อยๆทำให้เห็นบรรยากาศของเมือง ผู้เล่นมากมายกำลังเดินในเมือง บ้างก็กำลังล่าสัตว์อสูร
ร่างของเขาค่อยๆปรากฏอยู่ที่ป่าด้านนอกเมือง เมื่อมองไปรอบๆก็เห็นผู้เล่นหลายคนกำลังไล่ฟันสัตว์อสูรกันอย่างเมามัน
“เฮ้ย!! ไอ้หน้าหล่อนั้นหลบไม่ซิว่ะ อยากโดนเหยียบตายรึไงเนี้ยยย” เสียงหนึ่งดังขึ้น อาทิตย์หันไปกลับไปในทันที ทันใดนั้นสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ฝูงหมูป่าตัวสีดำสนิท ดวงตาแดงก่ำ สูงกว่า 3 เมตรกำลังวิ่งมาทางที่เขายืนอยู่พอดี เสียงจากระบบก็ดังขึ้นภายในหัวของชายหนุ่มทันที
ผู้เล่น อาทิตย์ พบกับสัตว์อสูรหมูป่าทมิฬ ระดับ 25 ผู้ที่ถูกหมูป่าทมิฬฆ่า ระดับลด 1 ระดับ เวลาในการเกิดใหม่เพิ่มเป็น 2 ชั่วโมง
สิ้นเสียงจากระบบ อาทิตย์ได้แต่อ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก
ผู้เล่น อาทิตย์ เสียชีวิตจากการถูกสัตว์อสูรหมูป่าทมิฬฆ่าตาย ระดับถูกลดเป็น ระดับ 0 เวลาเกิดใหม่เพิ่มเป็น 2 ชั่วโมง
“ฮ่าๆๆ แกเห็นไอ้หน้าหล่อเมื่อกี้ไหม ดันซวยมาเกิดตรงที่เขกำลังไล่ล่าสัตว์อสูรกัน เลยได้ตายแบบไม่รู้ตัวเลย คนอะไรไม่รู้ซวยฉิบหายเลยหว่ะ ฮ่าๆๆ”เสียงผู้เล่นที่อยู่บริเวณนั้นหัวเราะร่ากับความซวยของอาทิตย์ จากนั้นทั่วบริเวรนั้นก็เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะลั่นป่าทางด้านทิศใต้ที่เป็นบริเวณจุดเกิดประจำเมืองและบริเวณที่เหล่าผู้เล่นชอบพากันมาล่าสัตว์อสูร
สิ้นเสียงจาระบบอาทิตย์ได้แต่อ้าปากค้าง งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ร่างของเขาพลันปรากฏขึ้นอีกครั้งที่ห้องสี่เหลี่ยมที่มืดสนิท
ภายในหัวกำลังเรียงลำดับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เมื่อกี้เราเห็นไอ้หมูยักษ์นั้นกำลังวิ่งมา แล้วเราก็...”
“อากกก!!...ไอ้หมูบ้ามันมาเหยียบชั้นทำไมเนี้ย คนหล่องง หนอยแน่สงสัยเป็นฝีมือไอ้พวกผู้เล่นแถวนั้นแน่ มันคงอิจฉาในความหล่อของชั้นหละสิ ถึงได้แกล้งไล่ไอ้หมูยักษ์นั้นมาเหยียบชั้น”อาทิตย์กล่าวด้วยความคับแค้นใจที่อยู่ดีๆก็ด้องมาตายโดยที่ตนเองยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ เขาดิ้นพล่านลงกับพื้นด้วยความขัดใจ แต่แล้วความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่สมองเพื่อตอกย้ำว่านี่ไม่ใช่ความฝัน
“โอ้ย!! เจ็บๆๆๆ อะไรกันเนี้ย ขนาดตายแล้วยังเจ็บอีก ทำไมเกมนี้มันโหดจังว่ะ”ชายหนุ่มกล่าวด้วยความน้อยใจที่โชคชะตาได้กลั่นแกล้งตนเอง
“หื้ออ. แง้ๆๆๆ ไม่ไหวแล้วโว้ยย ทั้งเจ็บ ทั้งเบื่อ อะไรกันเนี้ย คนหล่อเซ็ง”
หลังจากอดทนกับความเจ็บปวดได้ไม่นานเขาก็เพลอหลับไปด้วยความเหนื่อยล้า
“ผู้เล่น อาทิตย์ เตรียมตัวเกิดใหม่ในอีก สิบ เก้า แปด...”
อาทิตย์ สะดุ้งตื่นทันทีที่เสียงจากระบบประกาศถึงเวลาที่เขาจะต้องไปเกิดใหม่ ร่างของเขาค่อยๆปรากฏขึ้นในพื้นหญ้า ตรงบริเวณที่เขาเกิดและตายเมื่อ 2 ชั่วโมงก่อน
ความคิดเห็น