ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : monkiez 5
วันรุ่งขึ้น ฉันลงมาในชุดนักเรียนพร้อมกระเป๋า เมื่อเดินมาถึงโต๊ะอาหาร จากใบหน้ายิ้มแย้มแปลเปลี่ยนไปทันที เพราะอีกวันแล้วที่ป๊ากับม๊าไม่ได้มาร่วมโต๊ะเหมือนเคย
"พี่ซุปค่ะ นานะไม่ทานนะค่ะ"ฉันบอกพี่ซุปก่อนเดินออกไป อย่างเซ็ง
ที่หน้าบ้าน นายลิงกอล์ฟกำลังชูตส์ลูกบาสสีส้มอย่างสนุกมือ ส่วนนายลิงไมค์วันนี้เค้าไม่เล่นเพราะมัวแต่อ่านหนังสือการ์ตูนเล่มใหม่ที่นายลิงกอล์ฟซื้อมา
ฉันเดินออกมาหน้าบ้าน นายลิงกอล์ฟเห็นฉันเค้าทิ้งลูกบาสแล้ววิ่งมาหาฉันทันที
"นานะ เป็นอะไรนะ ไม่สบายเหรอ"นายลิงกอล์ฟทักฉัน พร้อมรอยยิ้ม
"ป่าว สบายดี"ฉันตอบ พร้อมใบหน้าที่บูดบึ้ง มันไม่ได้ตรงกับคำพูดสักนิดเดียว
"สบายดีแน่เหรอ ทำไมหน้าบึ้งอย่างนี้หล่ะ ยิ้มหน่อยสิ เดี๋ยวไม่สวยนะ"นายลิงกอล์ฟพยายามทำให้ฉันยิ้ม ฉันจึงหันไปยิ้มเพื่อให้เค้าสบายใจ
"พี่กอล์ฟ อย่าไปยุ่งกับยัยหมูอ้วนเลย ท่าทางเหมือนหมูอ้วนบ้า"นายลิงไมค์บอกออกมา พร้อมกับมายืนข้างๆ นายลิงกอล์ฟ
"นายว่าใคร ว่าหมูอ้วนบ้า"ฉันถามออกไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก
"ก้อว่าเธอไง...รึว่าฟังไม่รู้ว่าฉันกำลังว่าเธอ"นายลิงไมค์ตอบ..พร้อมยักคิ้วให้...
"ว่าฉันง๊านเหรอ...ดี ...ดีมาก"ฉันตอบพร้อมรอยยิ้มที่ขบฟันแน่น...พร้อมกับประชิดตัวนายลิงไมค์ก่อนที่จะเกิดเสียงนี้
"ปึกกกก....!!!"เสียงขาของฉันที่ไปกระแทกกับขาของนายลิงไมค์
"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย....ยัยหมูอ้วน ...เธอยัยบ้า"นายลิงไมค์ร้องเสียงหลง...พร้อมกับคลำหน้าเข็งด้วยความเจ็บ
"สมน้ำหน้า...นายลิงโรคจิต...แหวะ"ฉันว่าพร้อมกับวิ่งหนีขึ้นรถโรงเรียนที่มารับพอดี
"หึ หึ หึ"เสียงหัวเราะของนายลิงกอล์ฟ ที่ยืนขำกับท่าทางของนายลิงไมค์
"พี่กอล์ฟ...พี่เป็นพี่ไมค์ทำไมไปเข้าข้างคนอื่นอย่างนั้นหล่ะ"นายลิงไมค์ ว่า นายลิงกอล์ฟยักไหล่อย่างไม่ทุกข์ร้อน ก่อนจะเดินหนีขึ้นรถอีกคน นายลิงไมค์รีบวิ่งขึ้นรถ พร้อมกับทิ้งตัวลงมานั่งข้างฉัน...ฉันหันขวับไปมอง พร้อมกับการกลั้นหัวเราะ ไม่ให้หลุดหัวเราะกับขาของนายลิงที่ฉันรู้ว่ามันคงเริ่มเขียวอย่างแน่นอน...ฉันกับนายลิงไมค์หันมาสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ...เชอะ...นายลิงบ้าถือว่าหล่อรึไง...(อันที่จริงก้อหล่ออ่ะ)...นายลิงไมค์กับฉันหันหน้าหนีไปคนละทาง เพราะเริ่มรู้สึกว่าแก้มและหูเริ่มแดงโดยไม่รู้ตัว...สงครามเรียกน้ำย่อยระหว่างเราเลยหยุดลงแค่นั้น...ก่อนที่จะถึงโรงเรียน...
....หุหุ ตอนที่6 เป็นไงกันบ้างค่ะ...ช่วย comment ด้วยนะ...
...ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
...ขอบคุณไมค์และกอล์ฟด้วยนะ ที่ทำให้คิดพล็อตดีๆ แบบนี้
...ขอบคุณไมค์ ที่ทำให้เกิด fic เรื่องนี้...(ตอนนี้คงมีความสุขที่ได้ดูซากุระที่ญี่ปุ่นหล่ะสิ...อยากไปม๊างจัง...ดูซากุระแล้วอย่าเพลอดูสาวนะ..หุหุ อ้อ!อย่าพาสาวกลับมานะ....เดี๋ยวจะมีคนหัวใจวายซะก่อน...~อันนี้รวมถึง นานะ ด้วยนะ~)
สุดท้าย สุขสันต์วันสงกรานต์จร้า
By ...Nana
"พี่ซุปค่ะ นานะไม่ทานนะค่ะ"ฉันบอกพี่ซุปก่อนเดินออกไป อย่างเซ็ง
ที่หน้าบ้าน นายลิงกอล์ฟกำลังชูตส์ลูกบาสสีส้มอย่างสนุกมือ ส่วนนายลิงไมค์วันนี้เค้าไม่เล่นเพราะมัวแต่อ่านหนังสือการ์ตูนเล่มใหม่ที่นายลิงกอล์ฟซื้อมา
ฉันเดินออกมาหน้าบ้าน นายลิงกอล์ฟเห็นฉันเค้าทิ้งลูกบาสแล้ววิ่งมาหาฉันทันที
"นานะ เป็นอะไรนะ ไม่สบายเหรอ"นายลิงกอล์ฟทักฉัน พร้อมรอยยิ้ม
"ป่าว สบายดี"ฉันตอบ พร้อมใบหน้าที่บูดบึ้ง มันไม่ได้ตรงกับคำพูดสักนิดเดียว
"สบายดีแน่เหรอ ทำไมหน้าบึ้งอย่างนี้หล่ะ ยิ้มหน่อยสิ เดี๋ยวไม่สวยนะ"นายลิงกอล์ฟพยายามทำให้ฉันยิ้ม ฉันจึงหันไปยิ้มเพื่อให้เค้าสบายใจ
"พี่กอล์ฟ อย่าไปยุ่งกับยัยหมูอ้วนเลย ท่าทางเหมือนหมูอ้วนบ้า"นายลิงไมค์บอกออกมา พร้อมกับมายืนข้างๆ นายลิงกอล์ฟ
"นายว่าใคร ว่าหมูอ้วนบ้า"ฉันถามออกไปอย่างไม่สบอารมณ์นัก
"ก้อว่าเธอไง...รึว่าฟังไม่รู้ว่าฉันกำลังว่าเธอ"นายลิงไมค์ตอบ..พร้อมยักคิ้วให้...
"ว่าฉันง๊านเหรอ...ดี ...ดีมาก"ฉันตอบพร้อมรอยยิ้มที่ขบฟันแน่น...พร้อมกับประชิดตัวนายลิงไมค์ก่อนที่จะเกิดเสียงนี้
"ปึกกกก....!!!"เสียงขาของฉันที่ไปกระแทกกับขาของนายลิงไมค์
"โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย....ยัยหมูอ้วน ...เธอยัยบ้า"นายลิงไมค์ร้องเสียงหลง...พร้อมกับคลำหน้าเข็งด้วยความเจ็บ
"สมน้ำหน้า...นายลิงโรคจิต...แหวะ"ฉันว่าพร้อมกับวิ่งหนีขึ้นรถโรงเรียนที่มารับพอดี
"หึ หึ หึ"เสียงหัวเราะของนายลิงกอล์ฟ ที่ยืนขำกับท่าทางของนายลิงไมค์
"พี่กอล์ฟ...พี่เป็นพี่ไมค์ทำไมไปเข้าข้างคนอื่นอย่างนั้นหล่ะ"นายลิงไมค์ ว่า นายลิงกอล์ฟยักไหล่อย่างไม่ทุกข์ร้อน ก่อนจะเดินหนีขึ้นรถอีกคน นายลิงไมค์รีบวิ่งขึ้นรถ พร้อมกับทิ้งตัวลงมานั่งข้างฉัน...ฉันหันขวับไปมอง พร้อมกับการกลั้นหัวเราะ ไม่ให้หลุดหัวเราะกับขาของนายลิงที่ฉันรู้ว่ามันคงเริ่มเขียวอย่างแน่นอน...ฉันกับนายลิงไมค์หันมาสบตากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ...เชอะ...นายลิงบ้าถือว่าหล่อรึไง...(อันที่จริงก้อหล่ออ่ะ)...นายลิงไมค์กับฉันหันหน้าหนีไปคนละทาง เพราะเริ่มรู้สึกว่าแก้มและหูเริ่มแดงโดยไม่รู้ตัว...สงครามเรียกน้ำย่อยระหว่างเราเลยหยุดลงแค่นั้น...ก่อนที่จะถึงโรงเรียน...
....หุหุ ตอนที่6 เป็นไงกันบ้างค่ะ...ช่วย comment ด้วยนะ...
...ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ
...ขอบคุณไมค์และกอล์ฟด้วยนะ ที่ทำให้คิดพล็อตดีๆ แบบนี้
...ขอบคุณไมค์ ที่ทำให้เกิด fic เรื่องนี้...(ตอนนี้คงมีความสุขที่ได้ดูซากุระที่ญี่ปุ่นหล่ะสิ...อยากไปม๊างจัง...ดูซากุระแล้วอย่าเพลอดูสาวนะ..หุหุ อ้อ!อย่าพาสาวกลับมานะ....เดี๋ยวจะมีคนหัวใจวายซะก่อน...~อันนี้รวมถึง นานะ ด้วยนะ~)
สุดท้าย สุขสันต์วันสงกรานต์จร้า
By ...Nana
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น