คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : monkiez 1
ฉันนานะ ยามาดะ อายุ 16 ปี วันนี้วันแรกของการมาเรียนที่ใหม่ ฉันตามพ่อกับแม่ย้ายมาอยู่เมืองไทย เพราะพ่อและแม่กลับมาดูแลกิจการครอบครัวที่คุณปู่เพิ่งเสียไป กิจการกำลังไปได้ดี เพราะกิจการที่ว่าคือกิจการโรงแรมและรีสอร์ทที่คุณปู่สร้างไว้
ตอนนี้ฉันกำลังจะไปโรงเรียน เกรด 10 โรงเรียนที่อยู่กลางใจเมือง ฉันต้องตื่นเช้าเพราะบ้านไกล
รถมารับฉันตอน 7 โมงแล้ว ฉันขึ้นรถไปทุกคนในรถมองฉันอย่างไม่เป็นมิตรซักเท่าไหร่ ฉันเลือกนั่งด้านหลังสุดที่ไม่ค่อยมีคนนัก มีแค่สองคนเอง และ นั่นก้อเป็นเด็กผู้ชายทั้งคู่เสียด้วยสิ
ฉันนั่งอึดอัดไปตลอดทาง รอบๆ ตัวผู้ชายสองคนนั้นมีผู้หญิงล้อมหน้าล้อมหลังไปหมดทำให้ฉันเห็นหน้าเค้าไม่ถนัดนัก แต่ฉันก้อไม่สนใจ ฉันมองออกไปนอกหน้าต่าง คิดถึงเพื่อนๆ ที่ญี่ปุ่น ฉันมาโดยไม่ทันได้ลาเพื่อนๆ เลย แต่โชคดีที่ฉันพูดไทยได้ เพราะพ่อสอนตั้งแต่เด็ก ฉันจะพูดญี่ปุ่นเมื่ออยู่ต่อหน้าแม่เท่านั้น
รถมาถึงโรงเรียนแล้ว ทุกคนรีบลงจากรถ ผู้ชายสองคนนั้นเค้าหันมามองฉัน เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นหน้าเค้าสองคนอย่างจริงจัง
+หน้าเหมือนคนญี่ปุ่นเลย+ฉันคิดในใจ ก่อนจะเดินขึ้นตึกไปหาอาจารย์ใหญ่
"สวัสดีค่ะ หนู นานะ ยามาดะค่ะ"ฉันแนะนำตัวเอง อาจารย์ใหญ่เป็นเพื่อนของปู่มานาน ทำให้ฉันไม่เกร็งเท่าไหร่นัก
"เสียใจด้วยนะ เรื่องปู่ของหนู"อาจารย์ใหญ่เอ่ย
"ค่ะ ขอบคุณนะค่ะ ที่เคยช่วยดูแลคุณปู่หนูมาตลอด"ฉันเอ่ยออกไป ท่าทางอาจารย์ใหญ่ใจดีกับฉันมาก
"เอ่อ ห้องเรียนของหนู คือห้อง B เดินไปอีกตึกก้อถึงแล้วหล่ะ"อาจารย์ใหญ่บอกพร้อมรอยยิ้ม
"ขอบคุณค่ะ"ฉันตอบ พร้อมกับเปิดประตูออกไป
"เอ่อ ถ้ามีอะไรมาหาได้นะนานะ"อาจารย์ใหญ่พูดกับฉันอีกครั้งก่อนที่ฉันจะปิดประตู ฉันโค้งให้แบบญี่ปุ่นก่อนปิดประตู
ฉันมองบรรยากาศรอบๆ นักเรียนที่เดินผ่านไปมามองฉันตั้งแต่หัวจดเท้า ฉันไม่สนใจเดินข้ามไปอีกตึก
"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดด"เสียงเด็กผู้หญิงร้องอยู่รอบสนาม ที่กลางสนามมีเด็กผู้ชายกำลังเล่นบาสกันอยู่ ฉันหันไปมอง แต่ก้อเห็นไม่ถนัดเท่าไหร่นัก ก่อนจะสนใจหาห้องเรียนต่อไป
"อืม ห้อง B อยู่ไหนนะ"ฉันบ่นพึมพำ
"เจอแล้ว ห้องนี่นิเอง"ฉันร้องออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะสูดหายใจเต็มปอดแล้วเปิดประตูเข้าไป ในห้องเรียนเงียบกริบ ทุกคนในห้องหันมามองที่ฉันเป็นตาเดียว
"เอ่อ คือ เอ่อ"ฉันติดอ่างขึ้นมาทันที เด็กสาวสองคนท่าทางแบบญี่ปุ่น เดินมาหาฉัน
"นานะ นานะใช่มั้ย"เด็กสาวผมสั้นเรียกชื่อชั้น ชั้นงงๆ เลยได้แต่พยักหน้ารับ
"ใช่นานะ จริงๆ ด้วย ..ฉัน มิเอะไง และนี่ยัย อามิไง"เด็กสาวผมสั้นเอ่ยกับฉันอย่างตื่นเต้น
"มิเอะ กับ อามิ"ฉันร้องออกมา มิเอะกับอามิเป็นเพื่อนสมัยประถมที่ญี่ปุ่น เราสามคนเล่นด้วยกันเสมอ พวกเรากอดกันกลมเชียวหล่ะ
"เธอมาเรียนที่นี่เหรอ"มิเอะถามฉัน หลังจากคลายกอด
"อืม ฉันย้ายตามพ่อแม่มานะ พอดีปู่ฉันเสีย ฉันเลยต้องย้ายมาดูแลกิจการให้ปู่"ฉันตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม กับการพบเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอนาน
"ง๊าน ฉันจะพาเธอไปหาที่นั่งเอง"อามิบอกฉัน ทั้งสองคนดึงฉันไปนั่งที่โต๊ะใกล้กัน ข้างๆ โต๊ะฉันว่าง โดยที่ฉันไม่รู้ว่ามันคือโต๊ะของใคร กระเป๋าสีดำวางอยู่ด้วย
"ทำไมเธอย้ายมากลางเทอมอย่างนี้หล่ะ นานะ"อามิถามฉัน
"จริงๆ ฉันต้องมาเรียนตั้งแต่ต้นเทอมแล้วหล่ะ แต่มันยุ่งๆ ก้อเลยไม่ได้มา"ฉันตอบ
"เหรอ เอ่อ หิวไหม๊ ฉันสองคนจะพาเธอไปหาของกิน"มิเอะเสนอความเห็น ฉันตอบรับทันที ก้อแหมยังไม่มีอะไรลงท้องเลยนิหน่า
เราสามคนเดินไปที่ร้านค้าด้านล่าง ได้ยินเสียงกริ๊ดที่สนามเมื่อกี้เป็นระยะๆ
"นี่ พวกนั้นเค้ากริ๊ดอะไรกันเหรอ"ฉันถามมิเอะกับอามิด้วยความสงสัย
"อ๋อ พี่กอล์ฟ กับ ไมค์นะ พี่น้องคู่เนี้ย เค้าดังในหมู่สาวๆ "มิเอะตอบฉัน
"ใช่ เราสองคนสนิทกับพี่กอล์ฟ แต่กับไมค์เนี้ย เราไม่สนิทเท่าไหร่หรอก"อามิบอกฉัน ฉันพยักหน้ารับแกนๆ เป็นเชิงรับรู้
เราสามคนเดินขึ้นตึกเรียนอย่างเร็ว ต่อมาอีก 10 นาที อ๊อดเข้าเรียนดัง นักเรียนต่างขึ้นห้องเรียนกันหมด
ร่างสูงโปร่ง หน้าตาหวาน เดินเข้ามาหยุดที่โต๊ะตัวข้างๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่ง เหงื่อชุ่มกายเค้าทั้งตัว ฉันหันไปมองเค้าแว๊บนึง ก่อนจะหันไปสนใจคุยกับอามิและมิเอะต่อ
ความคิดเห็น