ลำดับตอนที่ #27
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : [AU Fic KNB] Forbidden Love รักต้องห้ามกับคุณน้องสาว
Application
"หุบปากนายไปซะ น่ารำคาญ"
บทที่สมัคร:: น้องสาวคิเสะ
ชื่อ-นามสกุล:: คาเนชิ อาสึกะ [Kaneshi Atsuga]
ชื่อเล่น:: สึกะ [Tsuga] , สึกัจจิ (นางหมาโกลเด้น-- แค่ก คิเสะเรียกค่ะ)
อายุ:: 16
เชื้อชาติ/สัญชาติ:: ญี่ปุ่น
ลักษณะภายนอก:: เด็กสาวรูปร่างผอมสูง ส่วนสูง 168 น้ำหนัก 54 เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้มยาวสลวยถึงกลางแผ่นหลัง ดวงตากลมโตฉายแววเย็นชาสีเขียวมรกต ผิวขาวเนียนอมชมพู
ส่วนสูง/น้ำหนัก:: 168/54
ลักษณะนิสัย:: สึกะเป็นคนเย็นชาและพูดน้อยมาก ในวันๆนึงสามารถนับประโยคที่เธอเอ่ยออกมาได้เลยมีเดียว และคำส่วนมากที่ออกมาจากปากบางๆของเธอก็คือ"น่ารำคาญ" เป็นคนที่ไร้ความปราณีต่อทุกสิ่งทุกอย่างหากใครทำเธออารมณ์เสียหรือเกลียดชี้หน้าก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุข เป็นคนที่มีความฉลาดหลักแหลมมีความรับผิดชอบ เธอถูกจัดว่าเป็นเด็กที่มีความเก่งกาจด้านการเรียนคนนึงเลยทีเดียวเพราะทุกครั้งที่ทีสอบเธอตะไม่เคยหลุดออกจาก ท็อป 5 เลยซักครั้ง และหากเธอได้ระบบมอบหมายให้ทำงานหรือมีการบ้านอะไรก็ตามเธอก็จะทำเสร็จอย่างรวดเร็วและเรียบร้อย ไม่สนใจโลกและคนรอบข้าง เธอเป็นคนที่ไม่ชอบเข้าสังคมไม่ว่าจะเป็น ปาร์ตี้ ช๊อปปิ้ง หรืออะไรก็ตามแต่ แม้แต่การแต่งหน้าเธอยังไม่ค่อยสนใจด้วยซ้ำ นี่จึงเป็นสาเหตุที่เธอมีเพื่อนน้อย(จนแทบไม่มีเลย) เข้ากับใครไม่ค่อยได้ เหตุที่เธอเข้ากับใครไม่ค่อยได้ก็เพราะอย่างที่บอกไปในตอนแรกค่ะว่าเธอเป็นพวกพูดน้อย กฎการเป็นเพื่อนกับเธอเพียง 2 ข้อที่ต้องรักษาค่ะ 1.รับเธอได้ในทุกๆด้าน และ 2.ต้องไม่ทิ้งกัน แค่นี้ค่ะง่ายๆ เป็นคนพูดตรงๆ เธอเป็นคนที่พูดทุกอย่างตามความรู้สึกค่ะนำคาญก็บอกรำคาญ ไม่ชอบก็บอกไม่ชอบเลย เป็นคนที่รักในความสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างจะต้องเป๊ะ 100% เสมอสำหรับเธอ ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่งวางของ หรือแม้แต่คำพูดคำจาที่เด็ดขาดและเต็มไปด้วยความหนักแน่น เป็นคนโกหกเก่ง เป็นคนที่สามารถเอ่ยคำโกหกออกมาได้อย่างรื่นไหลและไร้ข้อผิดพลาดมาก เรื่องจากหน้าตายของเธอที่ไม่เคยแสดงสีหน้าอื่นออกมาทำให้ไม่มีใครดูคำโกหกของเธอออก เป็นพวกที่พอได้ด่าจะด่าแรงและเจ็บแสบอย่างร้ายกาจ และเธอยังไม่แคร์คนที่เธอด่าอีกด้วย ขี้เบื่อขี้รำคาญ เป็นคนที่เบื่อได้ง่ายมากๆและขี้รำคาญอย่างถึงที่สุด ต่อให้ของที่เธอชอบมากองอยู่ตรงหน้าแต่ถ้าเธอเบื่อเธอก็จะโยนมันทิ้งอย่างไม่ไยดี หากมีคนมาส่งเสียงรบกวนหรือตามตื้อเธอมากๆ...อย่างที่บอกว่าเธอด่าแรงเตรียมตัวโดนได้เลย รักในศักดิ์ศรี เธอถือคติว่า"ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้"ลองมาหยามเธอดูสิ...ตายแน่ เป็นบุคคลที่มีหน้าเดียว ไม่ว่าใครจะมาทำให้เธอโกรธ เธออายหรือแม้แต่ด่าเธอเธอก็จะยังคงทพหน้านิวเฮ้ยไร้ความรู่สึกถึงแม้มือกับเท้าจะขยับ"ทำอะไรๆ"ไม่แล้วก็ตาม มั่นใจในตัวเอง ก่อนที่เธอจะทำอะไรเธอจะคิดไตร่ตรองให้ดีก่อนเสมอถึงแม้จะไม่รู้ถึงผลที่ตามมาแต่เธอก็มั่นใจว่าจะต้องออกมาดี .......ถึงแม้ที่กล่าวมาจะเป็นการบอกว่าเธอเย็นชามากก็ตามแต่นั่นเป็นเพียงสิ่งที่อยู่ภายนอกกำแพงหัวใจที่เป็นเหล็กเท่านั้นไม่เคยมีใครที่คิดจะลองฝ่าปราการเหล็กนั่นเพื่อดูนิสัยที่ถูกซุกซ่อนไว้ภัยในส่วนลึกของจิตใจนั้นเลย ถึงจะเป็นคนที่เย็นชาแค่ไหนแต่การที่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวไร้เพื่อนสนิทและมีคนคอยด่าว่าร้ายนินทาก็ทำให้หัวใจดวงน้อยๆนี่สั่นไหวได้เช่นกัน เพียงแต่เธอแค่ไม่ยอมแสดงความอ่อนแอออกมาแค่นั้นเอง
ประวัติ :: ตระกูลคาเนชิของเธอนั้นเป็นเพียงตนะกูลที่สืบเชื้อสายขุนนางเก้าแก่มาและล่มสลายลงเท่านั้น เหตุผลก็คือการทรยศของคนภายในตระกูลนั่นเองที่นำเอาความลับสูงสุดของตระกูลไปมอบให้กับศัตรูทำให้ตฤหาสน์ถูกทำลายลง ผู้ที่เหลือรอดคือ"คาเนชิ ทามาฮิสะ"บิดาของเธอที่หนีรอดออกมาได้และได้พบกับ"ทาคาริ ยูเอะ"มารดาของเธอ ในระหว่างที่มารดกำลังเที่ยวกับเพื่อนสนิทอยู่(เพื่อนสนิทที่ว่าคือแม่ของคิเสะ)ส่วนในตอนนั้นบิดาเธอก็กำลังหางานทำเพื่อใช้เลี้ยงชีพ โชคชะตาฟ้าลิขิตให้พวกเขาทั้งสองตกหลุมรักกันแต่แรกเห็นมารดาของเธอจึงแนะนำให้เขาไปทำงานที่โรงเตี้ยมของครอบครัวตน จากนั้นเมื่อพวกเขาตกลงปลงใจที่จะรักกันแล้วก็เลยไม่บอกให้คุณตาและคุณยายของสึกะทราบซึ่งพวกท่านก็ไม่ได้ขัดขวางและจัดงานแต่งงานให้ พวกเขารักกันมากและได้ให้กำเนิดทารกเพศหญิงหน้าตาน่ารัดออกมาและตัดสินใจให้สึกะใช้นามสกุลฝ่ายบิดาเพื่อสืบสายเลือดของตระกูลขุนนางนี่ต่อไป แต่แล้ววันหนึ่งพวกที่เป็นศัตรูกับคาเนชิก็ได้ปรากฎตัวอีกครั้งเพื่อจะสังหารคาเนชิ ทามาฮิสะลงให้ได้ทำให้โรงเตี้ยมทาคาริ(มารดาไม่ได้เปลี่ยนนามสกุลโรงเตี้ยมจึงไม่ได้เปลี่ยนชื่อ) ถูกทำลายคุณตาและคุณยายถูกไฟคลอกภายในบ้านเพราะหนีไม่ทัน คุณพ่อพยายามเข้าไปช่วยแต่ก็ถูกเสาภายในนั้นทับลงมาและตายลง ส่วนคุณแม่ที่ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อยก็พยายามพาเธอหนีไปและเพื่อนเพียงคนเดียวที่ไว้ใจได้ก็คือแม่ของคิเสะนั่นเอง แม่ของคิเสะให้พวกเธอสองแม่ลูกได้พักอยู่ด้วยกันและดูแลเป็นอย่างดีรวมทั้งสึกะเองก็ได้มีพี่ชายอย่างคิเสะ เรียวตะด้วย กาลเวลาผันผ่านตอนนี้สึกะอายุ 4 ขวบแล้วผ่านจากช่วงเวลาเหล่านั้นมา 3 ปีแล้ว ทาคาริ ยูเอะ มารดาของเธอล้มป่วยลงและเสียชีวิตในที่สุดดูเหมือนว่าแม่ของเธอจะสุขภาพทรุดลงตั้งแต่เมื่อ 3 ปีก่อนแล้วแต่ฝืนจนมาถึงปัจจุบันสุดท้ายก็ล้มป่วยและจากเธอไปอีกคน สามี-ภรรยาตระกูลคิเสะจึงตัดสินใจรับ คาเนชิ อาสึกะมาเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้านเปลี่ยนจากคาเนชิ อาสึกะให้มาเป็น คิเสะ อาสึกะ
สิ่งที่ชอบ :: อ่านหนังสือ(รู้สึกเหมือนได้รู้จักอะไรมากขึ้น) , ฟังเพลง(รู้สึกได้อยู่กับตนเอง) , ธรรมชาติที่เงียบสงบ(รู้สึกปลอดโปร่งสบายใจ) , สุนัข(ทันซื่อสัตย์และไม่มีทางทรยศต่อเจ้าของ)
สิ่งที่ไม่ชอบ :: คนทรยศ(เพราะคนพวกนี้มัดชอบพาความซวยมาให้) , ที่ๆเสียงดังหนวกหู(ทำให้รู้สึกไม่สงบเท่าไร) , แมลง(น่าขนลุก) , สัตว์ที่มีเมือกลื่นๆ(น่าขนลุก)
สิ่งที่เกลียด :: อากาศร้อนๆ(มันทำให้นึกถึงบรรยากาศตอนที่บ้านถูกไฟไหม้เพราะมันฝังลึกอยู่ในความทรงจำ) , สัตว์ที่มีเมือกลื่นๆ(มันน่าขนลุก) , ฝุ่น และ ขี้เถ้า(เพราะเธอแพ้)
สิ่งที่กลัว :: ไฟที่กำลังลูกโชติช่วง เช่น ไฟไหม้บ้านคน , กองไฟที่ไว้ใช้ในการเทศกาล (ทำให้เห็นภาพตอนที่บ้านถูกไฟไหม้และพ่อตาย) , การถูกทรยศหักหลัง (เพราะเธอพอรู้สาเหตุที่ตระกูลคาเนชิล่มมลายค่ะเลยฝังใจ) , สัตว์ที่มีเมือกลื่นๆ(มันน่าขนลุกและขยะแขยงมาก *อันนี้ ผปค.กลัวเองด้วยค่ะ*)
ความสามารถพิเศษ :: ร้องเพลง , ความจำดี , แต่งเพลง
แพ้:: ฝุ่น , ขี้เถ้า (จามจนน้ำตาไหลและเป็นผื่นแดง)
ลักษณะคำพูด :: จะแทนตัวเองว่า"ฉัน"และแทนอีกฝ้ายด้วยชื่อไปเลย แต้ถ้าอารมณ์ไม่ดีจะเป็น"นาย,หล่อน"มักพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆนิ่งๆเย็นชาและลงท้าย ค่ะ"เกือบ"ทุกครั้ง เรียกคิเสะ เรียวตะว่า"พี่เรียว"
-"นี่...หลีกทางหน่อยสิ"
-"พี่เรียววันนี้ซ้อมบาสเหรอ?"
-"ค่ะเข้าใจแล้วค่ะ อาจารย์"
-"รุ่นพี่มิโดริมะช่วยเลิกบ่นทีสิคะ"
"หุบปากเน่าๆของหล่อนไปซะ น่ารำคาญ"
งานอดิเรก:: แต่งเพลง , อ่านหนังสือ , ฟังเพลง
เพิ่มเติม:: -สึกะเป็นนักร้องเดี่ยว ชื่อในวงการคือ คาเนะกะ('คาเน'ชิ + อาสึ'กะ')
~~Talk One ~~
เธอชื่ออะไรเหรอ? แนะนำตัวหน่อยสิ
- หญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาล เหลือบดวงตาสีเขียวมรกตอันแสนเย็นชานั่นมาจ้องคนตรงหน้าด้วยสายตาที่แสนอ่านยากก่อนจะเบือนสายตาไปทางอื่นแล้วเอ่ยตอบคำถามที่คนตรงกน้าถามมา"...คิเสะ อาสึกะ"เธอตอบเพียงแค่นั้นแล้วปล่อยให้อีกฝ่ายเอ่ยถามคำถามข้อต่อไป
คุณคิดว่าตัวเองนิสัยยังไงเหรอ
- หญิงสาวนามว่าคิเสะ อาสึกะหันมาจ้องคนตรงหน้าอีกครั้งพร้อมกับหรี่ตาจ้องเหมือนกับอยากถามว่า'ถามแบบนี้ต้องการอะไร'แต่สุดท้ายก็ทำได้เพียงแค่เอ่ยตอบกลับมาเท่านั้น"หยิ่ง...เย็นชา....พูดน้อย คนอื่นเขาว่ามาแบบนั้นน่ะ"
ถ้าคุณแอบชอบคนๆนึงคุณจะทำยังไง
- เมื่อหญิงสาวได้หัวคำถามขอต่อไปก็มี'ปฏิกิริยา'เกิดขึ้น'เล็กน้อย'ก่อนจะพึมพำเบาๆว่า น่ารำคาญ แล้วก็เอยตอบแบบขอไปที"คอยดูแลห่างๆจนแน่ใจในความรู้สึกแล้วค่อยสารภาพ"
และถ้าคนนั้นเป็นพี่ชายคุณล่ะ
- เธอเงียบไปสักพักแต่หากสังเกตดีๆในแววตาแสนเย็นชานั่นมีความสับสนซ่อนอยู่แต่เพียงแต่แวบเดียวก็กลับมาเป็นดังเดิม"พี่...หรอ..."เธอพึมพำกับตัวเองสักพักก่อนจะเงียบไปอีกครั้งแล้วสูบลมหายใจเข้าลึกๆเหมือนตั้งสติ"ถ้าเป็นพี่น้องแท้ๆก็ตัดใจแต่...ถ้าไม่แท้ก็เดินหน้าต่อ"
งั้นขอให้โชคดี ลาก่อน
- เมื่อคำพูดสุดท้ายออกมาจากปากคนตรงหน้าหญิงสาวไม่ลังเลที่จะลุกขึ้นและเดินจากมาโดยทันที
~~Talk to Shiro~~
โย่วววววว ไรท์ชื่อมาชิโระ เรียกชิโระก็ได้ ผปค.ชื่ออะไรเหรอ
- ดีค่ะ ผปค.ชื่อมาโฮะค่ะ ยูเฟเลีย มาโฮะ
คิดว่าฟิคนี้เป็นไงบ้างอ่ะ จะได้ปรับปรุงถูก แฮะๆ
- น่าสนุกมาก >_< เค้าชอบแนวรักต้องห้ามค่ะ//โดนโบก
ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้อ่ะ
- อย่างที่บอกไปเมื่อกี้ค่ะ ชอบแนวค้ำคอร์แบบนี้ที่สุด แค่กๆ
ทำไมถึงอยากให้ลูกคู่กับคนๆนั้นอ่ะ
- เราเป็นติ่งนางหมาโกลเด้นค่ะ .__.
ถ้าติดแต่ไม่ได้คู่ที่ต้องการอ่ะ
- ไม่เป็นไรค่ะเราไม่ซี
ถ้าไม่ติดจะให้ยัดบทหรือรับกลับคะแต่แน่นอนไม่ใช่ตัวประกอบธรรมดาคะ
- ยัดบทไปเลยค่ะ
ขอบคุณที่ส่งลูกที่น่ารักมาให้นะคะและขอบคุณที่มาสมัครด้วยคะ
- ฝากสึกะจังด้วยนะคะ //โค้ง
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น