คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทเรียนที่1 เด็กดีไม่ควรอยู่ข้างนอกคนเดียวเพราะเดี๋ยวจะโดนไททั่นจับกิน(?)
2ชั่วโมงผ่านไป ไวยังกะฟิค~
“หนังสนุกดีนะ คิวจัง”โอทาเอะหัวเราะ
“นั่นสิ ซึ้งมากเลย”น้องทวินเทลพูด(แกมีสิทธิ์อะไรมาเรียกนายน้อยแบบนั้นฟระ//โทโจ/ตูจะเรียก มีปัญหาอะไร//ไรเตอร์ /ก็ที่แกเรียกมันเหมือนพวกโรคจิต//โทโจ/หุบปากไม่งั้นตูจะแต่งให้เอ็งคู่กับเบะ//ไรเตอร์/อ๊ากกกกก~//โทโจ และแล้วโทโจก็โดนเบะลากเข้าห้องน้ำ...อาเมน - /\ - ) โอเค ออกทะเลมานานกลับเข้าเรื่องกัน
Otae’s part
ฉันมองคิวจังในชุดกิโมโนสั้นสีชมพูลายซากุระกับผ้าปิดตาสีชมพูที่ฉันซื้อมาฝาก คิวจังเนี่ย เหมาะกับสีชมพูดีเนอะ น่าเสียดายที่โดนเลี้ยงแบบผู้ชาย คิวจังออกจะน่ารักมากแท้ๆ
“คิวจัง วันนี้ไปกินไข่เจียวที่บ้านฉันมั้ย”ฉันเอ่ยชวน(ชะตาขาดแล้วคิวเบเอ๋ย//ไรเตอร์ ~ พบศพเด็กม.ต้นในสภาพเหมือนโดนเอเลี่ยนทั้งสิบของเบ็นเท็นรุมตื้บ//เคสึโนะ)
‘ไข่เจียวเหรอ น่าสนใจดีนะ’เสียงประหลาดดังขึ้นในหัว
“โอ๊ย!!”ปวดหัวจัง
“เป็นอะไรรึเปล่า โอทาเอะจัง ไม่สบายเหรอ”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ แค่ปวดหัวนิดหน่อย ขอโทษนะจ๊ะคิวจัง ไข่เจียวเอาไว้พรุ่งนี้ละกันนะ”
“ได้ จะอดข้าวรอเลย ว่าแต่ ไหวมั้ยเดี๋ยวฉันไปส่ง”
“ไม่ต้องหรอก ฉันเดินเองได้“
“งั้นเหรอ...งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ”คิวจังโบกมือแล้วเดินไปจนหายไปกับเส้นขอบฟ้า(เว่อร์ละเจ๊//ไรต์/แล้วใครเป็นคนแต่งละ//โอทาเอะ/เงิบเลยตรู- -//ไรต์)
“มากับฉันสิ โอทาเอะ”เสียงนี้อีกแล้วแต่คราวนี้มันดังอยู่ข้างหลัง ฉันรีบหันกลับไปดู เจอ...ผู้หญิงผมสั้นสีชมพูในชุดกิโมโนสีชมพูคาดดาบไว้ที่เอวในมือถือพัดญี่ปุ่นสีชมพู(ชมพูให้ได้โล่เรอะ//ไรต์/ไม่เอาโล่ จะเอาเหรียญ//บุคคลต้องสงสัย)
“แกเป็นใคร แล้วรู้ชื่อฉันได้ยังไง”
“เธอไม่จำเป็นต้องรู้หรอก เธอน่ะรู้แค่ว่าต้องมาเป็นตัวประกันให้ฉันก็พอแล้ว”
“แล้วคิดว่าฉันจะยอมเหรอ”
“ก็ลองขักขืนดูสิ”นังนั่น(นังเลยเหรอเจ๊//ไรต์)ชักดาบออกมา
Writer’s part
เนื่องจากโอทาเอะไม่ว่างไรต์เลยขอมาบรรยายแทนน่อ
โครม!!!!
ร่างของโอทาเอะกระเด็นไปชนเสาไฟฟ้าจนหักโค่นแต่ก็ยังลุกขึ้นสู้
“ทำไมแถวนี้ไม่มีใครเลยล่ะ”เธอมองดูรอบตัว ไม่มีเงาของใครเลยยกเว้นเธอกับเลดี้พิ้งค์ที่ยืนอยู่ตรงหน้า(เลดี้พิ้งค์นี้มันคร้ายยยยยยยย!!//เลดี้พิ้งค์)
“จะมีได้ไงกันล่ะ ก็นี่เป็นอีกมิตินึงที่ฉันสร้างขึ้น...”ไม่รอให้พูดจบ โอทาเอะเข้าประชิดตัว หมัดเล็กๆแต่หนักปานควายถึก(?)ซัดเข้าที่ปลายคางทำให้เลดี้พิ้งค์(ยังไม่เลิก)ถอยกรูดไปหลายก้าว
“แก!!! บังอาจทำให้ฉันเลือดออก! ตาย!!!!!!!!!!!”แล้วเข้าประชิดตัวโอทาเอะ
ปึก
แล้วโอทาเอะก็สลบไป อาเมน~
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------มุมบ่น
โอ้ ในที่สุดตอนแรกก็เสร็จ ดีใจมากแถมมีคนมาเม้นอีก วู้ว ฉลอง เย่
โรงเรียนของคุโระเปิดเทอมวันที่7 พ.ค. เร็วมากกกกก แถมการบ้านก็เยอะไม่มีเวลาเลย เหอๆ
ยังไงก็เม้นหน่อยละกัน
ความคิดเห็น