ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพื่อน...กู"แค้น"มึงว่ะ (yuri)

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่4: แอบรัก

    • อัปเดตล่าสุด 15 มิ.ย. 53


    นิ: say


    สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคนแต่ขอโทษเราน่าตาดีกว่า(เดี๋ยวแกจะตายไม่รู้ตัว:violet magic)กลับมาพบกับนิกันจนได้ ดีใจไหมเอ๋ย เราเป็นหนึ่งในสมาชิกวงฟอเวิร์ดเลิฟมือกีต้าร์และอีกอย่างน่าตาดีที่สุดในวง ว่ะฮ่าๆ(เชื่อล่ะว่าไอ้วงนี้หลงตัวเองทุกคน: violet magic) เพื่อไม่ให้เสียเวลาหวังว่าทุกคนคงจำชื่อฉันได้หมดล่ะ ฉันมีนามอันไพเราะ เท่ และเฟอร์เฟ็ก คือ นิ สั้นๆง่ายๆแต่ได้ใจความ เอาล่ะๆ เข้าเรื่องกันดีกว่า


    ที่วันนี้ฉันไม่ไปโรงเรียนพูดง่ายๆฉันมีธุระไอ้ธุระที่ว่าก็ไม่ใช่อะไรที่ไหนเดี๋ยวผู้อ่านก็รู้เองหล่ะค่ะ 


    " แม่! " หลังจากที่ฉันตื่นนอนจากเตียงอันเป็นที่รักแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวอย่างเท่ (ยังไม่เลิกคนอื่นเขารู้กันหมดแล้วว่าแกเท่: violet magic) และเดินลงมาข้างล่างและมุ่งหน้าไปที่คุณแม่แสนน่ารักของฉันทันที


    " อะไรกันลูกเช้าอยู่แท้ๆตะโกนซะดังเชียว" โดนเอ็ดจนได้แหะเรา


    " โหยยยย แม่อ่ะหิวแล้วมีไรให้กินบ้าง" หลายๆคนอาจจะคิดว่าฉันติดแม่นะแต่ฉันไม่ได้ติดหรอกแค่อ้อนนิดอ้อนหน่อยพอเป็นกระสัยเท่านั้นเอง


    " มีเยอะแยะเลย แต่เดี๋ยวรอคุณพ่อก่อนเราจะได้กินข้าวพร้อมกันจะได้ไปธุระกันเดี๋ยวจะสาย" แม่ฉันว่าฉันก็พยักหน้ารับก่อนจะช่วยแม่ยกกับข้าวทั้งหมดไปจัดวางบนโต๊ะก่อนจะรอคุณพ่อลงมากินด้วยและสนทนายามเช้ากันเล็กน้อยตามภาษาพ่อแม่ลูก
     

    " ไปแล้วนะแม่" ฉันกล่าวลาแม่ก่อนจะไปสถานที่ที่หนึ่งที่พ่อแม่สั่งให้ไป ฉันเองก็งงๆเหมือนกันว่าจู่ๆพ่อแม่ก็สั่งให้ฉันไปโรงพยาบาลซะงั้น ฮั่นแน่~ หลายคนสงสัยล่ะสิว่าฉันไปธุระที่ว่าคืออะไร คำตอบ ไปเยี่ยมลูกค้าของพ่อล่ะค่ะ แต่ประมาณว่าพ่อไม่ว่างแม่ก็อีกคนฉันเลยต้องหยุดเรียนเพื่อไปแทนท่าน เหตุผลในการหยุดเรียนโครตเหมาะเลยเนอะป่านนี้พวกไอ้มีนบ่นกันใหญ่แน่ๆเลย


    ณ.โรงพยาบาลแห่งหนึ่งแน่นอนไม่ใช่หลังคาแดง ว่ะฮ่าๆ


    เมื่อฉันมาถึงก็เดินไปยังห้องที่คุณพ่อได้บอกเอาไว้เฮ้อ~ ฉันไม่ถูกกับกลิ่นโรงบาลเลยแหะพูดตรงๆว่าไม่ชอบอย่างแรง


    " สวัสดีค่ะ" ฉันเดินเข้าไปก็พบคุณอาที่ป่วยหนักโดยมีภรรยาของท่านอยู่เฝ้าด้วยฉันเขาไปถึงก็ยกมือไหว้ทันทีตามมรรยาท


    " สวัสดีจ๊ะหนูนิ" คุณอาสาวกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้ม


    " คุณพ่อฝากของมาเยี่ยมค่ะ" ฉันว่าพลางยืนช่อดอกไม้ให้คุณอาคุณอาที่นอนอยู่บนเตียงก็พยายามลุกค่ะคุณอาที่เป็นภรรยาของท่านเลยช่วย เฮ้อ~ อิจฉาอ่ะจะมีใครมาอยู่ข้างฉันแบบนี้บ้างไหมหนอ


    " ขอบใจมากนะหนูนิ อุตส่าหยุดเรียนเพื่อมาเยี่ยมอา" คุณอาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงตามภาษาคนไม่สบาย


    " ไม่เป็นไรหรอกค่ะ คุณพ่อคุณแม่ท่านไม่ว่างจริงๆเรื่องแค่นี้เล็กน้อยค่ะ" อีกประการหนึ่งคือขี้เกียจเรียน(ฉันว่าล่ะ: violet magic)


    " อ้าว....นิ" หลังจากที่ฉันคุยกับท่านทั้งสองไปได้ซักพักก็มีบุคคลหนึ่งทักทายฉันจากด้านหลังฉันจึงหันไปดู


    " เจน! " ใช่แล้วค่ะเจนสาวผู้น่ารัก ทั้งรอยยิ้ม เสียง หน้าตาเป็นหนึ่งในเพื่อนสนิทของฉันที่โรงเรียนและที่สำคัญฉันคิดกับมันเกินคำว่าเพื่อนซะด้วยสิและเหตุผลที่ฉันยอมหยุดเรียนเพื่อมาเยี่ยมคนคนเดียวก็เพราะ....เจน


    " หนูนิเขามาเยี่ยมพ่อนะลูก" คุณอาพูดกับเจนเพื่อแก้ความสงสัยให้เจน


    " หรอค่ะ ถึงขนาดหยุดเรียนเลยหรอ" เจนคงจะอึ้งมากเลยแหะ


    " ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เองเราฝากพวกพลอยมันดูงานให้อยู่อ่ะ" ฉันแก้ต่างให้ตัวเองในใจก็คิดอยู่ลึกๆว่า ก็เพราะเจนอ่ะหล่ะถึงยอม


    " ขอบใจมากนะจ๊ะ" เจนส่งยิ้มให้โอ๊ย ใจจะละลาย น่ารักไปไหนเนี่ย


    " งั้นหนูขอกลับก่อนนะค่ะ" ทีแรกกะอยู่ต่อหรอกนะแต่ว่าเห็นหน้าเจนแค่นี้ก็พอใจแล้วล่ะนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้วด้วยไปหาไรกินก่อนดีกว่าหิวและจะได้กลับไปนอนต่อ 55


    " จะกลับแล้วหรอ" เจนถาม


    " อื้มๆ เราจะไปหาอะไรกินด้วยหล่ะ" ฉันว่า


    " โชคดีนะจ๊ะหนูนิ" คุณอาทั้งสองว่าฉันก็ยกมือไหว้ท่านก่อนออกมาจากห้องแต่พอออกมาได้ซักพักก็เหมือนมีเสียงใครตามมาด้วยฉันเลยหันไปดูพบว่าเจนวิ่งตามฉันมาติดๆ


    " ไปด้วยได้ป่าว" เจนเดินมาถามฉันฉันก็พยักหน้าอยากให้ไปด้วยโอ๊ยจะน่ารักไปไหนเนี่ย เดี๋ยวก็ฉุดเข้าม่านรูดซะเลย(ชั่วร้าย: violet magic)


    " ไปดิ" ฉันว่าเป็นเชิงอนุญาติก่อนจะนั่งรถไปห้างแห่งหนึ่ง


    " อยากดูหนังอ่ะได้ป่าว เดี๋ยวเราเลี้ยงเอง" เจนพูดฉันก็ได้แต่พยักหน้า ตามใจเลยค่ะคุณนายอยากทำอะไรเชิญแต่ขอให้รอยยิ้มเป็นของฉันคนเดียวจะได้ไหม (เลี่ยนๆ: violet magic)


    " เอาสิ จะดูเรื่องอะไรหรอ"


    " แฟนฉัน" เห้ยๆ เรื่องนี้มันตั้ง10ปีที่แล้วนะคุณนาย


    " 555 ดูหน้าสิ ล้อเล่นเหอะ เรื่องนั้นมันตั้งกี่ปีแล้วล่ะ" เจนหัวเราะโอ๊ย~ ตอนนี้ยิ่งน่ารักน่าจับกดจริงๆ


    " ไปดูกันเหอะ" หลังจากที่ฉันยืนรออยู่นานก็ถูกเจนลากเข้าไปดูหนัง


    ผ่านไป2 ช.ม


    หนังบ้าอะไรว่ะหนุกโครตๆเลยฮากลิ้งเลยอ่ะ หลายคนคงสงสัยว่าเรื่องอะไรคำตอบโป๊ะแตกเจ้าค่ะ ฮามากๆขอบอก ใครอยากดูรีบไปดูนะไม่ผิดหวังแน่นอน(โปรโมตหนังให้เขาอีกนะ: violet magic)


    " โห! จะ6โมงเย็นล่ะ แป๊ป เดียวเองอ่ะ" มั้นก็จริงความสุขอยู่กะเราแค่ช่วงวินาทีสั้นๆแต่สำหรับฉันมันก็มีค่ามากมายเลยหล่ะ


    " เห้ย! " จู่ๆสายตาฉันก็ไปปะทะเข้ากับคู่รักคู่หนึ่งหลายคนคงสงสัยว่าใคร คำตอบ เพื่อนมิวกับแฟนสาวเฟริ เฮ้อ~ มันคงจะรักของมันจริงๆสินะปกติมิวมันไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนเที่ยว2ต่อ2แบบนี้ เฟริมันคงจะเอาจริงๆ แต่ก็นะอุปสรรค์มันเยอะ ฉันเองก็หวังว่ามันจะผ่านไปได้


    " นั้นมิวกับเฟรินิน่า" เจนทักขึ้นอย่างสงสัย


    " อื้มๆ ปล่อยไปเหอะ" ฉันว่าก่อนจะเดินนำเจนไป


    " อุ๊ย! " จู่ๆเจนก็ไปชนเข้ากับใครคนหนึ่งทำไมวันนี้แมร่งวุ่นวายจังเลยนะ


    " อ้าว! ไอ้พลอย" ใช่ค่ะไม่ใช่ใครที่ไหนอีกตามเคยเพื่อนพลอยหนึ่งในสมาชิกของวงฉันคาดว่าหลายคนคงรู้จักนะค่ะ มากับน้องมัธยมต้นด้วยแหะ รู้สึกจะชื่อกิ๊บน้องคนนี้ค่อนข้างน่ารักและที่สำคัญไอ้พลอยมันจีบอยู่ จะว่าไปสงสารน้องมันจัง โดนใครจีบไม่จีบดันโดนไอ้พลอยจีบแถมเป็นผู้ครองตำแหน่งความเจ้าชู้แห่งปีด้วยนะ เหอะๆ โครตสงสาร


    " ไอ้ห่า นิ" ดูมันทักดีๆไม่เป็นชอบปล่อยสัตว์ออกมาเดินจริงๆเลยนะมึง


    " มากับน้องกิ๊บด้วยนะ....จีบติดแล้วหรอว่ะ" ประโยคแรกๆฉันก็พูดธรรมดาๆนะแต่ประโยคหลังก็เขย่งไปกระซิบมันที่หูคือแบบว่ามันสูง


    " ไอ้บ้ายังโว๊ย.....ว่าแต่มึงเหอะไม่ยอมมาเรียนแต่ที่ไหนได้มาสวีทกะเจนซะงั้น" ถ้าตบมันจะมีคนว่าฉันไหมเนี่ย เซ็งๆ คนรู้ทันจริงๆ


    " ป่าวเว้ย!แค่มาเยี่ยมพ่อเจนเขาแล้วก็คุยเรื่องงานกันนิดหน่อยเพราะเจนหยุดไปหลายวัน" ฉันแก้ตัวกะมันก่อนจะพามันไปกินไอติมประมาณว่าฉันอยากกินแล้วเจนกับน้องกิ๊บก็เห็นดีด้วยเลยพากันเขาร้านไอติม


    " มีงานเข้าด้วยว่ะ ไอ้มีนมันบอกเมื่อกี้อ่ะ เห็นบอกว่าต้อนรับคณะผู้บริหารกลุ่มใหม่" พลอยมันชี้แจงเรื่องงานทันทีงานเข้าไม่ขาดสายจริงๆอุตส่าลาหยุดแล้วนะเนี่ย


    " อื้มๆ" ฉันตอบรับแล้วหันไปมองน้องกิ๊บกับเจนที่คุยกันอยู่สองคนตามภาษารุ่นพี่รุ่นน้องที่ดี ส่วนฉันต้องมาคุยเรื่องงานกับไอ้พลอยเซ็งจิต


    " และที่สำคัญ........" พลอยมันลากเสียงยาวๆแต่ก็หยุดไปซะงั้น


    " อะไรอีกว่ะ" ฉันถามขึ้นอย่างสงสัย


    " เราต้องต้อนรับนักเรียนที่ได้ทุนไปเรียนเมืองนอกที่กลับมาเรียนต่อที่โรงเรียนเรา" ฉันรู้แล้วล่ะว่ามันสื่อถึงใคร นักเรียนทุนที่ได้ไปเมืองนอกคงจะกลับมาแล้วล่ะค่ะ มันไม่สำคัญสำหรับฉันเท่าไรหรอก  เพราะ......


    " เห้ย! จริงดิคราวนี้ล่ะงานเข้าไอ้พิณแน่"

    ***************************************************************************************************

    คนอ่านค้างว่ะฮ่าๆ ตอนนี้ทุกคนเริ่มมีคู่เป็นรูปเป็นร่างแล้วล่ะค่ะรอของพิณออกอีกคนคนแต่งจะแนะนำตัวละครให้อีกทีนะค่ะ(บรรดาแฟนๆของตัวละคร) รับรองว่าของพิณอาจจะมัน อาจจะแรง กว่าคู่เอกอีกค่ะ เพราะคนแต่งเก็บกดมานาน


    สุดท้ายฝากนิยาย+คอมเม้น

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×