ความรู้เกี่ยวกับเวทย์มนต์

ลำดับตอนที่ #7 : ไม้กวาด

ก่อนต้นคริสต์ศตวรรษที่ 19 กีฬาควิดดิชเล่นกันโดยใช้ไม้กวาดประจำวันที่มีคุณสมบัติแตกต่างกันมาก ไม้กวาดเหล่านี้ที่จริงก็ได้พัฒนาไปไกลจากไม้กวาดในยุคกลางมามากแล้ว การประดิษฐ์คาถาเบาะรองนั่งโดยเอลเลียต สเม็ตวิก เมื่อ ค.ศ.1820 ช่วยทำให้ไม้กวาดนั่งสบายกว่าแต่ก่อนมาก (ดูรูป ฉ.) อย่างไรก็ตาม ไม้กวาดทั่วๆไปในคริสต์ศตวรรษที่ 19 นั้นไม่สามารถบินขึ้นไปด้วยความเร็วสูงได้ และยิ่งยากที่จะควบคุมได้ดีเมื่อบินขึ้นไปถึงระดับที่สูงมากๆได้ ไม้กวาดเหล่านี้มักจะประดิษฐ์ด้วยมือ โดยช่างไม้กวาดแต่ละคน และแม้ว่าไม้กวาดพวกนี้จะเป็นที่นิยมชมชื่นกันในด้านรูปแบบและฝีมือ แต่สมรรถภาพของไม้กวาดนั้นมักจะไม่เท่าเทียมกับรูปร่างที่สวยงามเลย

ตัวอย่างของไม้กวาดประเภทนี้คือ ไม้กวาดโอ๊กชาฟต์ 79 (Oakshaft 79) ซึ่งตั้งชื่อนี้เพราะต้นแบบแรกนั้นสร้างขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1879 ประดิษฐ์โดยอีไลอัส กริมสโตน ช่างทำไม้กวาดแห่งเมืองปอร์ตสมัท ไม้กวาดโอ๊กชาฟต์นี้สวยงามมาก ด้ามทำด้วยไม้โอ๊กหนา ออกแบบมาเพื่อให้บินได้นานและแข็งแรงพอจะต้านกระแสลมแรงๆไ ไม้กวาดโอ๊กชาฟต์ในปัจจุบันถือว่าเป็นไม้กวาดมีระดับชั้นเยี่ยม แต่ความพยายามที่จะใช้ไม้กวาดนี้ในการแข่งขันควิดดิชไม่เคยประสบความสำเร็จเลย เพราะมันอุ้ยอ้ายเกินกว่าจะเลี้ยวโค้งได้เมื่อบินมาด้วยความเร็วสูง ดังนั้นไม้กวาดโอ๊กชาฟต์จึงไม่เคยเป็นที่นิยมของพวกที่ถือความคล่องแคล่วว่องไว สำคัญเหนือกว่าความปลอดภัย กระนั้นไม้กวาดนี้ก็เป็นที่จดจำระลึกถึงเสมอในฐานะไม้กวาดที่ โจคุนด้า ไซกส์ ใช้บินข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกเป็นครั้งแรกเมื่อ ค.ศ1935 (ก่อนหน้านั้นเมื่อต้องเดินทางเป็นระยะไกลๆ พ่อมดแม่มดพอใจที่จะเดินทางด้วยเรือโดยสารมากกว่าจะไว้ใจเดินทางด้วยไม้กวาด การหายตัวก็ไว้ใจไม่ได้ถ้าระยะทางไกลมาก และมีแต่พ่อมดแม่มดที่เชี่ยวชาญมากๆเท่านั้นที่จะกล้าใช้วิธีการหายตัวข้ามทวีป)


✚

naru