ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Vampires.รักแวมไพร์ซะแล้วกู![YAOI]

    ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 กินข้าวนอกบ้าน

    • อัปเดตล่าสุด 10 ส.ค. 55




    (ปล.กำลังชอบไม่เกี่ยวกับเรื่องค่ะ ฮ่าๆๆๆ)


    บทที่ 3 กินข้าวนอกบ้าน


    "เฮ้ เฮ้ ฮูเลเฮฮา ฮูล่าฮูล่าฮูลาฮาเฮ!"

    "อารมณ์ดีเพราะมีความสุขมีความทุกข์จะสุขได้อย่างไร"

    "เฮ้ย!ซัน ปิ้ปขอร้องหุบปากพวกนายซักห้านาทีได้มั้ย - -"

    "ไม่ได้/ไม่ได้"

    "อ๊ากกกกกกก "

    ผม โคตรจะหงุดหงิดเลยอะไรของพวกมันก็ไม่รู้มากินข้าวแหกปากอย่างกับจะได้ไปนอก โลก เรามากินข้าวนอกบ้านกันเนื่องจากเสบียงเกลี้ยงตู้เย็นไม่ต้องสงสัยเลยว่า เป็นเพราะใครผมหล่ะหน่ายจิต เหนื่อยใจ อยากกระโดดน้ำคลองเล่นจริงๆ

    "นี่ๆวันนี้จะกินข้าวอะไรกันดีปิ้ปปี้"

    "ตีนกบซอสเซส หรือว่า เขาวัวชุบเลือดดี อ่า พูดแล้วคิดถึงอยากกินจัง"

    "ห้ะ พวกนายพูดว่าอะไรกันนะ - -?"

    "อ้อ เปล่าปิ้ปปี้มันแค่เห็นกบกินวัวน่ะ"

    "ห้ะ กบกินวัว -[]-"

    "เอ้ยไม่ใช่ๆกบกินแมลง ฮ่าๆๆๆๆ - -;"

    "อ่อ เออวันนี้กินข้าวนอกบ้านแล้วก็ไปซื้อเสบียงเพิ่มอืม ซื้อเสื้อผ้าให้ซันซักสองสามชุดปิ้นายเอามั้ยเผื่อตอนแปลงร่างเป็นคนจะได้มี ชุดใส่"

    "อือ เอาอะไรที่ผลาญเงินนายได้นายก็รู้ว่าฉันชอบ :D"

    "ไอ้รากปิ้ป!"

    "อะไรจ้ะ -3-"

    "ฮึ่ยยย!"

    ผม กับปิ้ปก็เดินเถียงกันมาตลอดทางจนถึงหน้าร้านที่ต้องการไอ้ซันกับปิ้ปปี้พอ ถึงมันสองตัวก็ไปหลบอยู่หลังเสาผมมองด้วยความสงสัยพวกมันพยักเพยิกไปทาง ลูกค้าผู้หญิงที่นั่งกินซี่โครงหมูอย่างตะกละตะกลาม ผมหันกลับไปมองซันกับปิ้ปที่แม่งเอาแว่นดำมาจากไหนก็ไม่รู้ยืนแข็งเป็นรูป ปั้น มันมองผมหน้าซีดก่อนจะค่อยๆหันมาพูด

    "เธอคนนั้นมีจิตสังหารที่แรงกล้ามาก ถ้าที่เธอกินบอกได้เลยว่าเธอคือ....ผู้หญิงอ้วน บรึ๋ยย~"

    แป่ววววววว!

    "โอ๊ะ ออกมาเร็วๆนึกว่าอะไรพูดมาซะเหมือนเธอจะฆ่านายอย่างนั้นแหละ เร็วจะได้ไปกินข้าวหิวจนเครื่องในจะไหลแล้ว!"

    "โอเค ซันระวังๆนะ"

    "โอเค"

    ว่า แล้วพวกมันก็ทำตัวเป็นสายลับทันทีเดี๋ยวก็คลานหลบหลังเสาเดินหันซ้ายหันขวา หลบหลังพนักงาน อ๊ากกกก ผมไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนทุกคนมองพวกมันสลับกับผมแล้วก็ขำกันใหญ่เลย ฮือออออออ ไอ้พวกสายสะดือวันหลังจะไม่พามาด้วยอีกแล้ว T^T

    5 นาทีต่อมา

    มา ถึงที่้โต๊ะครบสามคนแต่อีกสองหัวมันลงไปวางแผนกันข้างล่างต่อครับ ไม่รู้ว่าแม่งเล่นเกมซุปเปอร์มาริโอ้อยู่รึไงเว่อร์ซะ!พนักงานหญิงคนนึงเดิน มารับออเดอร์ผมก็บอกไปประมาณสิบกว่าอย่างเธอรับออเดอร์งงๆก่อนจะมองไปที่ใต้ โต๊ะที่มีหัวไอ้ซันกับไอ้ปิ้ปโผล่ขึ้นมาสั่งอาหารแล้วมองยิ้มๆก่อนจะมองผม แล้วพูดอย่างขำๆ

    "มีอะไรให้ช่วยก็บอกนะค่ะ :)" 

    ผมไม่ขำด้วยเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ฮือออออออออออออออออออออออออTT


    10 นาทีต่อมา

    พวกผมก็สวาปามกันหมดแต่ที่กินส่วนใหญ่ก็เห็นจะมีแต่ซันกับปิ้ปส่วนผมนั่งรอแดกซากจากพวกมันเนี่ยแหละ = = สวาปามแบบเหลือให้ผมแค่เนื้อติดกระดูกน่ากลัวกว่าหญิงอ้วนอีกอ๊าาาาา

     

    อ้า โคตรอิ่มอ่ะปิ้ป > <”

     

    นั่นดิ เออซันมื้อนี้เลี้ยงใช่ป้ะ?

     

    อื้อ ให้ไนส์จ่ายทีนี้พ่นไฟแน่ๆฮ่าๆๆๆ

     

    ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

     

    ขำหาพ่องมึงเส่ะ ฮึ่ยยผมพึมพำกับตัวเองเบาๆแน่สิให้ผมจ่ายพวกมึงตายแดกกันอย่างกับข้าวไม่เคยตกถึงท้องกูเลี้ยงพวกมึงไม่ไหวหรอกนะไอ้พวกลูกหลานควายป่าทั้งหลาย = =

     

    ต่อไปก็ช๊อปปิ้ง > <” หลังจากที่ซันจ่ายตังค์ตอนแรกผมก็งงว่ะมันมีตังค์เยอะกว่าผมอีกแล้วผมยังจะซื้อเสื้อผ้าให้มันตังค์ในกระเป๋าก็เหลืออยู่แค่พันเดียว -..-  

     

    อะเอ้อ ซันปิ้ปกลับบ้านกันมั้ยเดี๋ยววันอื่นค่อยมาใหม่  ^ ^; ”

     

    ทำไมอ่ะหรือว่าไม่มีตังค์ - -”

     

    จะผิดคำพูด?

     

    ไม๊ช่ายยยยยยย ป้ะ งั้นไปกันซวยแน่กู TT ตังค์จะแดกยังไม่มีจะไปซื้อเสื้อผ้าให้คนอื่อนใส่ถุย!ไม่ดูน้ำหน้าตัวเองเลยกู TTOTT  

     

    ตอนนี้ผมนั่งรอปิ้ปที่ซื้อไอติมกินอยู่ท.ทำใจ แง้ง ผมหันไปมองไอซันมันนั่งเหม่อพอผมหันไปมองมันก็หันกลับมายิ้มให้ผม อ้า รอยยิ้มคนหล่อมันเป็นอย่างนี้นี่เอง แต่เดี๋ยวคนหล่อยิ้มแต่คนหล่อมากกว่าเศร้าไม่มีตังค์

     

    ไม่เป็นไรหรอกก็แค่แกล้งเล่นไม่ต้องซื้อให้ก็ได้ หน้าเครียดเดี๋ยวแก่เร็วซันไม่อยากมีแฟนแก่หรอกนะมันพูดประโยคหลังออกมาเบาๆแล้วหันมายิ้มให้ผม ใจผมเต้นรัวเหมือนมีคนมาตีกลองในอกมันพูดอะไรว่ะเนี่ย อ๊ากกกก

     

    ฮ่าๆๆๆๆๆหน้าแดงแล้วเดี๋ยวก็โดนปิ้ปล้อหรอกว่าแล้วมันก็เอื้อมมือมาหยิกแก้มผม อ๊ากยิ่งทำก็ยิ่งแดงดิว่ะไอ้ซัน >\\\<

     

    เฮ้ย ซันติมโคตรอร่อยอ่ะนี่ๆไม่อยากจะอวดเคยกินเปล่ารสมะนาวววววว ไม่เคยอ่ะดิกร๊ากกกกๆอร่อยกับสะใจมีความสุข เอ๊อะ!ไนส์แก้มเหมือนมีคนเอาสีแดงมาทาเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆมีความสุขอีกแล้ว

     

    ปิ้ปเคยเป็นโรคประสาทหรือว่ามีอาการผิดปกติทางสมองรึเปล่าซัน?

     

    ไม่นะ ทำไมอ่ะ

     

    มันเหมือนไป้บ้าที่ชอบโชว์ของลับเลยว่ะ = =”

    ของลับคือไรอ่ะ

     

    “= =**”ประสาทแดกทั้งเจ้านายทั้งลูกน้องแล้วกูจะรอดมั้ยเนี่ยยยยยยยยยย ฮือออออออ T^T

     

    เออ ปิ้ปจำวันแรกที่เรามาที่โลกมนุษย์กันได้ป้ะ

     

    อือ ทำไมอ่ะ -0- โคตรอร่อยอ่ะซันไม่กินจริงอ๋อ

     

    ไม่กินเว้ย ก็ตอนแรกที่มาฉันจำได้ว่าตอนนั้นมาเนเน่บอกว่าฉันต้องรีบกลับก่อนวันจันทร์เต็มดวงเพราะอะไรซักอย่าง

     

    อืม งั้นพรุ่งนี้ก็กลับกันก่อนเดี๋ยววันพรุ่งนี้ค่อยมาใหม่แล้วกันพวกมันคุยอะไรกันหงุมหงิมกันผมฟังไม่รู้เรื่อง

     

    คุยไรกันอยากรู้ ฟังด้วยไหนๆพูดใหม่ๆ *0*”

     

    ยุ่งไรเนี่ย/กินติมป้ะ?ตอบกันแบบว่ากูกลายเป็นไอ้เสร่อเลยนะ T^T

     

    TALK XD

     

    ช๊อคโลกกลับมาแล้วค่า(เย่) หลังจากดองมานานฮา จะไปตามเรื่องอื่นต่อแล้วนะฮ้า บิบุ่ยยยย >3<

     

     

     
    Ha .ha
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×