คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2
นิดนึง::
เหตุเกิดจากไรท์เตอร์แต่งพระเอกหน้านิ่งๆไม่เป็น -__-; แบบมันยากเกิ๊นนนน!
ไรท์เตอร์ก็คิดไว้แล้วว่ามันต้องไม่ได้แล้วก็…ไม่ได้ T^T; ขอโทษนักอ่านด้วยน้า~!ที่อิมเมจไม่ตรงกับที่บอกไว้ คือไรท์เตอร์เป็นคนชอบกวนส้นเลยทำหน้านิ่งไม่เป็นค่ะ!
บทที่ 2 เหตุเกิดเมื่อมันหอมแก้ม
ตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวกระโดดทับไอ้ซันครับ วี้ฮ่า~!แหม่ ผมน่ะทั้งเตะ ทั้งถีบ ทั้งดัน ทั้งแงะ ก็ไม่สามารถที่จะพาไอ้ซันนี่หลุดออกจากเตียงผมได้ซักที!-_-; ผมหันไปขอความเห็นปิ้ปปี้(ที่กลายร่างเป็นแมว)ปิ้ปปี้บอกว่าทำยังไงมันก็ไม่ตื่นหรอก…นอกจากจะมีของหนักมาทับตัวมันจากนั้นปิ้ปปี้ก็ขอออกไปข้างนอก(มันบอกจะไปเหมาตู้เย็น ผม- -;)ผมก็คิดแล้ว คิดอีกสรุปโดดแม่งเนี่ยแหล่ะ!ผมไปหาที่คาดผมมาคาด(ของแม่)และไปเอาเสื้อหนาวมาทำเป็นปีกเป็นปีก(ของพี่มันเป็นเสื้อแขนยาวเก่าๆที่ตัวใหญ่มากก!)แล้วไปเอาถุงเท้าทำงานพ่อ(ที่ยาวมาก)ตอนนี้บนตัวผมมีที่คาดผมสีแดง ผ้าคลุม เสื้อยืด บ๊อกเซอร์ ถุงท้าวยาวๆของพ่อดูจะปัญญาอ่อนใช่ไหม?แต่ผมตั้งใจแต่งมากเลยนะ!>///< ก่อนจะนับ
“1…2…3…4…5 I love you baby Die!”ก่อนที่ผมจะกระโดดขึ้นเตียงและ
ตุ้บ!
ผมกระโดดโดยเอาข้างหลังลงจากนั้นก็รู้สึกถึงการขยับตัวของคนใต้ร่าง
“ฮ้าววววววว~!”มันหาวแล้วแสดงว่าตื่นผมก็ควรลุก
ฮึบ!
อ้าว?ทำไมมันไม่ขึ้นว่ะ = =;; ฮึบ ฮึบ ฮึบ ฮึบ ไม่ขึ้น
“แฮ่กๆๆเหนื่อย”ผมพึมพำมาก่อนจะมองมือเจ้าปัญหาที่เกี่ยวเอวผมไว้อะไรว่ะ!? ผมหันไปมองซันนี่เห็นมันยิ้มกริ่มอยู่ อะไร อะไร กูเป็นชายแท้ทั้งแท่งนะมึง!> < มันมองผมที่หน้าเริ่มแดงก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆผมที่กำลังเหวอเลยถูกฉวยโอกาสด้วยการ…
ฟอด!
“หอมจัง!นิ่มด้วย!อีกซักข้าง”
ฟอด!
“ปิ้ปปี้ไปไหนแล้วเนี่ย ไปหาปิ้ปปี้ดีกว่า”มันพูดขึ้น(หาทางหนี)หลังจากขโมย เฟิร์ส แก้มผมไปอ๊ากกกกๆ!
ปัง!
มันออกไปแล้วผมยังนั่งนิ่ง หน้าแดง หัวใจเต้นรัวด้วยความเขิน…เขินหรอ? ไม่มั้งงงง = =;; เราเป็นชายจะชอบชายด้วยกันได้ไง๊(สำเนียงเริ่มเพี้ยน เหงื่อเริ่มออก)เกิดอันหยังขึ้นกับตัวผมมมมมม!กร๊าซซซๆ!เออ แล้วทำไมเราถึงยอมให้ไอ้ซันนี่มาอยู่บ้านเราเนี่ยคิดดีแล้วหรอ? ดีแล้วมันมีปีก มันเป็นแวมไพร์ อ่าฮะ!ประสาทกูจะแดกแล้ว วี้ฮ่า~!
เฮ้อ!นี่ก็ 1 อาทิตย์ผ่านไปแล้วแต่ผมรู้สึกว่ามันยาวนาน…ก็เพราะมีไอ้ซันกับไอ้ปิ้ปปี้ปิ้ดอ่ะดิ แม่ง!ป่วนได้ทั้งวันเลยครับ -*- กูล่ะเซ็ง!เมื่อไหร่มึงจะกลับบ้านมึงไปซักทีเนี่ย อยากพูดแบบนี้หรอกนะแต่พอเวลาพูดมันจะมาไม้นี้ทุกที…
‘เมื่อไหร่มึงจะกลับบ้านเกิดมึงไปซักทีเนี่ย!-*-’ผมตวาดมันเสียงดังเลยครับ
‘ฮึก ไล่เค้าทำไม…เค้าทำอะไรผิดเนอะ ปิ้ปปี้เราสองคนนี่มีชะตาชีวิตที่น่าสงสารมากมาอยู่กับหมา หมาก็เห่าง’นี่มึงด่ากูหมา?!ว่าแล้วมันสองคนก็กอดคอกันกระแดะบีบน้ำตา
‘โห่ ควายกูเจอเยอะแล้วมุขนี้คิอว่ากูยอม’ผมถามมันกวนๆ
‘แล้วยอมป้ะล่ะ ^-^’
‘- - หน้าอย่างนี้…ยอมอยู่แล้ว TT^TT’
ผมมันคนใจอ่อนนี่ จะให้ทำยังไงเล่าเอาหัวใจไปแช่แข็งไหม?เผื่อมันจะแข็ง TT^TT(มุขนี้มั่นใจเล่น - -?)
TALK No Copy
ตอนนี้ไรท์เครียดขอระบายนิดนึง(หยิบสีกับกระดาษพร้อม!)คือเข้าใจนะค่ะ ว่าแนวเดียวกัน แต่อย่าเหมือนกันมากได้มั้ย?คือไรท์พูดดีที่สุดแล้วนะค่ะ!ความคิดใครความคิดมันสิ?!คุณเคยบอกว่าไม่ชอบให้ใครทำตามแล้วนี่อะไร?ถ้ายังคิดได้อยู่แก้ไขด้วยนะค่ะ!เพราะมันเหมือนกันไป...ขอบคุณค่ะ
TALK FAN FAN~!
ก็มาให้อีกนิดยาวยังอ่ะ > <!
ความคิดเห็น