The Last Man Standing [WONKYU]

ลำดับตอนที่ #3 : The Last Man Standing 2 1%

The Last Man Standing 2....







"หยู๊ดดดด !!"


"ฮันน่า.."
"แด๊ดดด!!"
"นี่มันอะไรกันเนี่ยคุณ!! คยูหยุด.....ลูกหยุด พ่อบอกให้หยุดไง.....ไม่หยุดใช่ไหม" ฮันกยองคว้าข้อมือขวาที่กำลังฟาดเข้าที่หน้าของคู่อริเอาไว้เอามาถือเอาไว้
"แด๊ดปล่อย..คยูเจ็บนะโอ้ย!!  แด๊ดดดปล่อยเด้ แม่!!~~ช่วยด้วย" คุณลูกก็ใช่ว่าจะยอมลงให้ง่ายๆยื้อยุทธกันอยู่อย่างนั้น จนฮันกยองเห็นท่าว่าจะเอาไว้อยู่ก็เลยต้อง
"ฮ..ฮัน....คุณปล่อยลูกเดี๋ยวนี้นะ ฮันน่า..ฮันกยองงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" ลูกรักถูกสามีของตัวเองลากออกไปไกลเสียแล้ว






ตระกูลชอง



/โจว คยูฮยอนกินผัวอีกแล้ว....../

/มาลัย 3 ชาย โจว คยูฮยอน พุ่มม่ายป้ายแดงหมาด ผัวคนล่าสุดตายโหงหน้าโรงแรมสวาท ช่างน่าสงสาร ไฮแอนด์ผู้อาภัพรัก เหอะๆ../

/สามีไฮโซหนุ่มแอนด์เดอร์กิ๊กดับอนาจหน้าม่านรูกลางวันแสกๆ/







"บ้าเอ้ย บ้าที่สุดเลยอะ ทำไมเขียนข่าวได้น่าเกลียดแบบนี้นะ แย่ที่สุดเลย....เยซอง!!"
"ครับคุณ" 
"ฉันสั่งห้ามแล้วไม่ใช่เหรอไง ว่าให้เก็บหนังสือพิมพ์ให้หมดนะแล้วนี่อะไรกันห๊ะ!! ส่วนแกก็จะกินแต่เหล้าใช้ไหมเนี๊ยะห๊ะ!!" แทแทแผดเสียงตวาดลั่นห้องไปหมดเหมือนเปิดประตูห้องของน้องชายตัวเอง พี่สาวคนโตของบ้านนี้กวาดสายตาเรียวมองสิ่งแวดล้อมลายรอบเห็นแต่กองกระดาษหนังสือพิมพ์สภาพยับเยินกระจัดกระจาย ไม่ต่างกับร่างโปร่งที่กึ่งนั่งกึ่งนอนขาเล็กก่ายกองอยู่บนโซฟาห้อมล้อมขวดเหล้าและไวน์หกเลอะเทอะระเนระนาดทนดูแทบไม่ได้
"ผมเก็บแล้วนะครับคุณ แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่านายผมเขาไปเอาไอ้พวกมาจากไหน" เยซองเอามือเกาหัวตัวเองแกร่กๆ แล้วรับเศษกระดาษบางส่วนจากมือเรียว
"คยูฮยอน...คยูฮยอน"
"อย่ามายุ่งกับช้านนะเจ้!! ฉันอารมณ์ไม่ดีอยู่นะ เข้าใจป๊ะเอิ่ก..อึก..อืมแจ๊บๆ" มือเรียวปัดมือเล็กออกจากไหล่ลาดของตัวเอง ด้วยใบหน้าเรียบเฉยแถมเรอเปรี้ยวออกมากลิ่นลำมุดกระจายฟุ้งไปหมด
"อี๋อออ....ฉันรู้...ว่าแกรู้สึกยังไง แกรู้สึกแย่แค่ไหน...ไอ้เรื่องข่าวเม้าท์มอยแกก็อย่าไปใส่ใจเลยนะ ป่ะแต่งตัวได้ละ" แทแทถึงกับต้องหันหน้าหนี กลั้นใจเอามือเล็กบีบจมูกของตัวเองเพระว่าทนกลิ่นเรอเปลี้ยวของน้องขี้เมาไม่ไหวจริงๆ
"ไปหนาย" มือเรียวลูบไล้ผมนุ่มของตัวเองเสียงยานนนนน เงยหน้าชมพูที่เหื่อไปด้วยฤิทธ์ของแอลกอฮอลส์มองหน้าพี่สาว
"ไปวัดนะสิ่ ถามแปลก"
"สาระแน!!...ฉันไม่ไปนะ แล้วคนบ้านเราก็ห้ามไปด้วย"
"........."
"อะไรอีก!! อย่ามามองหน้าฉันแบบนั้นนะ"
"แกก็พูดเกินไป บ้านเราน่ะมีหน้ามีตาในสังคม ไหนจะก๋งเอย ไหนจะมาดามฮยอกแม่ของพวกเราอีกนะแก บ้านโน้นเขาจะว่าเราได้นะ"
"จะไปสนใจพวกมันทำไม ชั่งหัวมัน มันและพวกมันผลาญเงินบ้านเราไปเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ ให้แม่มโคตรเหง้ามันเผากันไปเองตามมีตามเกิดละกัน"
"........"
"ฉันแค้นใจแม่มจริงๆ เลยนะอิเจ้ สมหน้ามันจริง ตายห่าประจาญความเลวของตัวเอง อึ่ก..." เรียวปากหวานชิดริมขอบแก้วกระดกน้ำเมาลงคอ ก่อนที่จะให้แขนตัวเองปาดเช็ดปากตัวเองมันเสียงอย่างงั้น
"แต่ว่า.."
"ฉันไม่ไป บ้านเราไม่ไป ศพไอ้สารเลวนั้นมันจะไม่ไหม้รึไงอิเจ้"
"ฉันเบื่อที่จะพูดกับแกจริงจริ๊ง"
"รู้แล้วก็ดี...ไม่รู้ล่ะใครเสนอหน้าไปงานมันคืนนี้ ได้เป็นเรื่องกับฉันแน่...คอยดู...เยซอง...!!"
"ครับๆ นาย"
"ไวน์อีกขวดดด  เอิ่กๆ อึก อือ...เรวๆ"




1%

บ้านนี้ ฮันเป็นพ่อ ฮยอกเป็นแม่ ส่วนนางเอกเป็นลูกผู้ชายคนกลางของฮันฮยอก แทแทเป็นลูกสาวคนโต คนสุดท้องคือซอฮยอนคะ ไปแบบช้าบ้าง เร็วบ้าง ละกันนะคะ ขอบคุณมากและซาบซึ้งใจที่สุดสำหรับทุกคอมเม้นท์  เด๋วคยูกี้จะมีผัวใหม่แล้วนะคร่า~~  ตอนนี้ให้เธอดราม่าบ้าบอ วีนเวียง จิกหัวตบไปก่อน....