คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เลือกชมรม...++...ผีตายทั้งกลม++เข้าสู่วิธีเห็นผี
"สวัสดีนักเรียนทุกคน วันนี้ก็เป็นวันเปิดภาคเรียนที่ 1 แล้วนะครับ หวังว่านักเรียนทุกคนคงเรียนตัวที่จะเรียนมาพร้อมกันเกือบทุกคนแล้ว ขอให้นักเรียนทุกคนตั้งใจเรียนนะครับ" "แปะ แปะๆๆ " นักเรียนทุกคนปรบมือหลังการกล่าวเปิดภาคเรียนของผู้อำนวยการ พลางแยกย้ายกันเข้าห้องเรียนใหม่ ชึ่งแต่ละคนดูตื่นเต้นกันมากรวมทั้งพวกเธอสามคน
ฉัน นิต้าร์ และพิมพา เรากำลังเดินขึ้นอาคาร 5 เพื่อไปยังห้อง 5B ชึ่งเป็นห้องเรียนใหม่ของพวกเรา " ว้าวววว...... ห้องใหม่ของพวกเราสวยมากเลยล่ะ "นิต้าพูดขึ้นมา มีแอร์กับโทรทัศน์ด้วย นิต้าพูดขึ้นมาพลางเอื้อมมือไปหยิบรีโมทเปิดแอร์กับโทรทัศน์ ขณะที่นิต้ากำลังจะเปิดโทรทัศน์
ปิ๊ง ป่อง~ ~ "ประกาศจากฝ่ายวิชาการ ขอให้นักเรียนทุกคนสมัครชมรมให้เรียบร้อยภายในวันนี้ (อีกครั้ง) ประกาศ ขอให้นักเรียนทุกคนสมัครชมรมให้เรียบร้อยภายในวันนี้ "
"พิมสงสัย อยู่แล้วว่าทำไมเพื่อนๆห้องเรายังไม่ขึ้นมาสักคน ที่แท้ก็สมัคร ชมรมกันอยู่นี่เอง"
"งั้นเราก็รีบไปสมัครกันเถอะ" ฉันพูด
"เนตร..." จะเข้าชมรมอะไรหรอ พิมถามฉันขณะที่พวกเราเดินลงมาจากอาคาร
"ไม่รู้สิ " แล้วพิมล่ะ ฉันถาม
"พิมว่าจะเข้าชมรม ดนตรีสากลน่ะ อยากเข้ามาตั้งแต่ม.4 แล้ว แต่มันเต็มซะก่อน"
"ใช่เลย นิต้าก็อยากเข้าชมรมนี้อยู่เหมือนกัน อยากเล่นดนตรีอ่ะ"
"งั้นเรารีบไปสมัครกันเถอะ ก่อนที่มันจะเต็ม" ฉันพูด เราทั้งสามคนจึงรีบวิ่งไปยังชมรมดนตรีสากลซึ่งอยู่ที่อาคารดนตรี
"มาสมัครเข้าชมรมค่ะ" เราทั้งสามคนพูด
"รอสักครู่นะค่ะ" อาจารย์ที่ปรึกษาชนรมบอก "เอ่อ...!!!... เสียใจด้วยนะจ๊ะ ชมรมนี้เต็มหมดแล้วจ๊ะ นักเรียนไปสมัครชมรมอื่นนะค่ะ
"เฮ้อออ..ออ...... มาไม่ทันจนได้พวกเรา!!!" ฉันสบถ "ไป!!! งั้นเราไปหชมรมอื่นสมัครกันเถอะ ก่อนที่จะเต็มทุกชมรม" ระหว่างที่เราเดินหาชมรมผ่านอาคารสีเขียว
"เนตร พิม ต้าร์ " เสียงหนึ่งดังออกมาจากในห้องที่เราเดินผ่าน "พวกเธอสามคนน่ะ มีชมรมกันหรือยัง" เนยเพื่อนร่วมห้องของเราโผล่หน้าออกมาถาม
"ยังเลยอ่ะ"ฉันตอบ
"มาอยู่ชมรมเดียวกับฉันมั้ยล่ะ สนุกนะได้ไปเที่ยวด้วยล่ะ" เนยชวนพวกเรา ฉันหันไปมองหน้าพิมกับต้าร์เพื่อขอความคิดเห็น ก็ดีนะเราจะได้ไปเที่ยวกันด้วย พิมตอบ ส่วนนิต้าร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย "งั้นตกลงเราอยู่ชมรมนี้แล้วกันนะ" ฉันถาม
"อืมม...." พิมและนิต้าร์ตอบ
หลังจากลงชื่อสมัครเข้าชมรมและฟังรายละเอียดของชมรมกันเรียบร้อยแล้ว เราสามคนก็เดินกลับห้องเรียน
"เนตร นิต้าร์ วันนี้เราไปหาหนังสืออ่านกันหน่อยนะ ที่ร้านหนังสือข้างโรงเรียนน่ะ"
"อืมม... ไปสิ วันนี้ฉันว่าง"
"เอ่ออ...ออ.. ขอโทษทีนะเย็นนี้นิต้าร์ไม่ว่างน่ะ ไปกันสองคนนะ "!!! "อืม..ม.. ไม่เป็นไร " เดี๋ยวพิมไปกับเนตรก็ได้"
เลิกเรียน ฉันและพิมเราสองคนไปร้านหนังสือด้วยกันส่วนนิต้าร์ขอตัวกลับบ้านก่อน
"นี่...!!! เนตรมาดูนี่สิ" พิมเรียกฉัน ดูเกาะนี่สิ สวยจังเลยนะ อีกไม่กี่วันก็จะถึงเทศกาลเที่ยวชมเกาะแล้วล่ะ ปีนี้ทางชมรมต้องเราจัดกิจกรรมไปเที่ยวเกาะ พิมจะเสนอเกาะนี่แหละ แค่คิดพิมก็สนุกแล้วล่ะ งั้นเดี๋ยวพิมเอาไปให้นิต้าร์ดูด้วยดีกว่านะ นิต้าร์ต้องชอบแน่ๆๆเลย งั้นเดี๋ยวพิมไปจ่ายเงินและเอาของฝากที่เค้าเตอร์ก่อนนะ เราจะได้กลับบ้านกัน"
"อืม ..." ฉันตอบ พลางเดินออกมารอพิมข้างนอก ฝั่งตรงข้ามมีหญิงสาวท้องแก่คนหนึ่งกำลังเดินข้ามทางม้าลายเพื่อมายังร้านหนังสือที่ฉันยืนอยู่
"เคร้ง....ๆๆ...เสียงวัตถุบางอย่างหล่นมาจากกระเป๋าเสื้อของเธอ เธอก้มลงเก็บอย่างทุลักทุเล ขณะที่เธอเก็บของใส่กระเป๋า บางสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อรถกระบะสีขาวคันหนึ่งวิ่งย้อนศรมาอย่างรวดเร็ว ไม่ทันที่ฉันจะตะโกนบอกคำว่าระวัง เอี๊ยดด..ดดด..... ทุกสิ่งทุกอย่างมันเกิดรวดเร็วมาก ร่างของหญิงท้องแก่หายไปพร้อมกับรถกระบะคันสีขาว พร้อมกับของเหลวสีแดงกระเด็นทั่วใบหน้าและชุดนักเรียนสีขาวของฉัน
"เนตร ๆๆ" พิมเขย่าตัวฉัน "เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรหรือเปล่า" พิมถามอย่างตกใจ ขณะที่ทุกคนกำลังส่งเสียงเรียกร้องขอความช่วยเหลือจากโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด
ร่างหญิงผมยาวในชุดคลุมท้องติดอยู่กับรถกระบะสีขาวซึ่งตอนนี้ถูกย้อมด้วยของเหลวสีแดงไปเกือบทั่วทั้งคัน เจ้าหน้าที่มูลนิธิกำลังช่วยกันนำชิ้นส่วนของทารกซึ่งติดอยู่ในฝากระโปงรถพร้อมกับตัดสายสะดือที่ยังติดอยู่กับผู้เป็นแม่เพื่อจะได้นำซากศพของทารกออกมาโดยเร็วที่สุด
"หนูเห็นเธอโดนรถชนใช่มั้ย"
"ค่ะ" เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังซักถามฉันเกี่ยวกับอุบัติเหตุรถชน เพราะฉันเป็นคนที่เห็นเหตุการณ์โดยตลอด หลังจากเจ้าหน้าที่ซักถามฉันเสร็จเรียบร้อยแล้ว พิมก็โทรศัพท์ให้พ่อขอเธอมารับ ฉันกลับบ้านพร้อมกับพิมเพราะบ้านเราอยู่ทางเดียวกัน
"เนตร!!!" ไปอะไร ทำไมเลือดเต็มตัวอย่างนี้ล่ะ" แม่ฉันถามอย่างตกใจเมื่อฉันกลับมาถึงบ้าน
"เปล่าค่ะ....ไม่ใช่เลือดของเนตรหรอกค่ะ เดี๋ยวเนตรขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะค่ะ แล้วจะมาเล่าให้ฟังค่ะ"ฉันรีบขึ้นไปอาบน้ำในห้องทันทีเพราะรู้สึกว่ากลิ่นคาวมันกำลังจะทำให้ฉันอ้วก....
ความคิดเห็น