< !!!!............." />
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    • ฟอนต์ THSarabunNew
    • ฟอนต์ Sarabun
    • ฟอนต์ Mali
    • ฟอนต์ Trirong
    • ฟอนต์ Maitree
    • ฟอนต์ Taviraj
    • ฟอนต์ Kodchasan
    • ฟอนต์ ChakraPetch
~~"หนุ่มสุดฮ้าว...VS...สาวสุดเอ๋อ"~~

ลำดับตอนที่ #1 : ^O^เปิดเทอมวันแรก ....ซวยโคตร >< !!!!.............

  • อัปเดตล่าสุด 28 ต.ค. 49



..................................^o^ !!!
        
                 โดระเอ มอนน...นน  ฉันสะดุ้งตื่นโดยอัตโนมัติทันทีที่เสียงนั้นดังขึ้น แค่0.001 เดซิเบล ไม่ต้องแปลกใจหรอกเพราะมันคือเสียงนาฬิการุ่นเดอะ ที่คุณย่าอุตส่าห์มอบให้เป็นรางวัล   ตั้งแต่ฉันอายุได้ 5 ขวบ  ซึ่งตอนนั้น คุณย่าเล่าให้ฟังว่า ตอนที่ฉันยังเด็ก คุณย่าพาฉันไปแข่งขันในงานรณรงค์เรื่องสิทธิเสรีภาพระหว่างชายกับหญิง ฉันแข่งชนะเลิศในรายการประเภทการฉี่เดี่ยว  "เดี๋ยวนะ อย่าเพิ่งแปลกใจ ขออธิบายกติกาก่อน  กติกามีอยู่ว่า ใครฉี่ใส่ขวดได้เต็มก่อนกันคนนั้นคือผู้ชนะ ตอนที่ฉันแข่งมี ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนเดียว หุหุ แต่ฉันก็ยังชนะ  เก่งมั้ยล่ะ ชั้นเนี่ยย.."     ฉันก้อเลยได้นาฬิกาปลุกตัวนี้มาด้วยประการฉะนี้ ช่างเป็นรางวัลที่มีเกียรติอย่างยิ่ง ^O^ !!   
 
               


                  เอาล่ะที่นี้ก็มาพูดถึงเรื่องฉันซะที ฉันมีชื่อว่า แฟ เป็นคนน่ารักนะ หุหุ ^O^  แต่บางคนบอกว่าฉันเฉิ่ม ซึ่งฉันก้อไม่สนใจหรอก เพราะฉันคิดว่าเค้าคงอิจฉาในความสวยของฉัน โฮะๆๆ
        
               

                 "น้องแฟ ๆๆ ตื่นรึยังลูก นี่มันสายแล้วนะ "  
 
                 

                "อุ้ย!!! ตาย  เสียงคุณแม่  นี่มันจะสายแล้วหรอเนี่ย  ขอหยุดอธิบายความสวยของน้องแฟสุดสวยไว้แค่นี้ก่อนนะค่ะ  ขอตัวไปอาบน้ำ แต่งตัวไปโรงเรียนก่อนนะค่ะ ไม่อยากไปโรงเรียนวันแรกสายค่ะ  !!!   
         
                

                 "มาแล้วค่าาา คุณแม่ วันนี้มีอะไรหม่ำ มั่งค่ะ  เนี่ยหิวจนไส้จะขาดอยู่แล้ว 

                  


                 " ไปดูในครัวสิจ๊ะ  แม่จัดไว้ให้เรียบร้อยแล้วจ๊ะ  ฉันรีบวิ่งเข้าไปในครัวชนิดเร็วกว่าแสง 
 
                 



                    เอ๊ะ!! อะไรแว๊บๆๆ เร็วกว่าฉันอีก แต่ฉันไม่สนใจหรอก โฮะๆๆ ..OoO..  หม่ำของอาหารเช้าดีกว่า เอ้ย!!  อาหารเช้าของช้านหายไปไหนน         
 
                



                    "  นังเฟอรรี่ ตายซะเถอะแก  >//<  
 
                 


                    "บังอาจขโมยอาหารเช้าฉันเรอะ             เหมือนโชคมองข้ามคนสวยอย่างฉันไป  อาหารเช้าที่แสนจะน่าหม่ำเข้าไปอยู่ในกระเพาะอันแสนจะอึดอัดหมดแล้ว ( เอ่อ !! ลืมบอกไปว่าฉันมีน้องสาว อยู่ 1 คนชื่อ เฟอรรี่ น้องฉันมันมีมารยาทดีอยู่อย่างนึงคือ ถ้ามันเห็นอาหารของใครวางอยู่โดยไม่มีเจ้าของล่ะก้อ เป็นอันต้องไปอยู่ในกระเพาะมันทันที โฮะๆๆ!!!  น้องสาวฉันมารยาทดีมั้ยล่ะค่ะ )  เป็นอันว่าฉันต้อง  ไปหม่ำ อาหารเช้าที่โรงเรียนล่ะสิ   เฮ้อ!!!
 
                


                 ฉันเดินออกจากบ้านด้วยอาการหิวสุดๆๆ  +_+!!

                 


                       "โฮ่งๆๆโอ่งๆๆ         เอ๊ะ!!! เสียงสุนัขที่ไหนมาเห่าแถวนี้  แหม!! เจ้าหมานี่ เห็นคนสวยเดินผ่านไม่ได้  แต่เอ๊ะ !!! ทำไมยิ่งเห่าเสียงมันยิ่งดังนะ  
                  
               


                     ว้าย !!! คนสวยแย่แล้ว(พ่อแก้ว แม่แก้วช่วย ลูกช้างด้วย... อาเมน....)
 หมาสามตัว สามสี  ยืนอยู่ ข้างหลังฉัน  แต่ล่ะตัวสูงเท่าเอวฉันได้  น้ำลายยืดทุกตัวสงสัยคงจะหิว  
 
                


                     "ฉันก้อหิวเหมือนกัน คงเข้าใจกานนะ"     ฉันยังไม่ทันได้ปรับความเข้าใจกับพวกมัน พวกมันก็เริ่ม เข้ามาปรับความเข้าใจกับฉันโดยที่ฉันไม่ได้เอ่ยปากชวนสักคำ  ขณะที่ฉันกำลังจะใส่เกียร์หมาเพื่อวิ่งแข่งกับพวกมัน 

               

                        ปัง ปัง!! เสียงบางอย่างก็ดังขึ้น พวกสามสีปีจอ ก็วิงเตลิดไปคนล่ะทิศคนล่ะทางภายในเวลาอันรวดแล้ว ฉันก้อไม่อยู่ ดูแล้วล่ะว่าเสียงอะไร ใส่เกียร์หมาวิ่งไปหน้าปากซอยทันที 

                 


                         เฮ้อ!!! วันนี้ ทำไมมันถึงซวยอย่างนี้นะ  ฉันบ่นพลางโบกมือเรียนมอเตอร์ไซด์รับจ้าง  
  
                


                          บรื้นน....บรื้นๆๆ         .........ครืด ...ครืด...ครืดๆๆๆ  แล้วเสียงมันก็ค่อยๆเงียบไป  ฉันพยายาม้สมองอันน้อยนิดของฉันพิจารณาดูว่าสิ่งที่จอดอยู่ตรงหน้าฉันคืออะไร 
 
              

                        "ขึ้นมาสิ  นังหนู" เอ่อ..!!! นี่ คือคันที่หนูโบกเมื่อกี้หรอค่ะ
 
              

                       "อ๋อ" ไม่ใช่หรอกจ๊ะ   คันเมื่อกี้น่ะมันรับคนที่โบกอยู่ก่อนหน้าหนูคนนึงจ๊ะ   ลุงก็เลยมารับแทน "

             

                       "เอ้า!!!  ทันไมไม่ขึ้นสักทีล่ะ เดี๋ยวก็ไปโรงเรียนสายหรอก"  หนูกลัวจะไปไม่ถึงโรงเรียนมากกว่าค่ะ  ก็น่าตาลุงแกเหมือนกับพวกฆาตกรฆ่าคนแก่แล้วเพิ่งหนีตำรวจมาประมาณนั้น 

              

                         อึบ!!.. ฉันก็ขึ้นอยู่บนรถเรียบบร้อยแล้ว ก่อนที่มันจะสายไปกว่านี้  บรรยากาศบนรถมันชั่งเหมือนกำลังจะไปออกรบในสงครามโลกเลยล่ะ เริ่มด้วยรถสั่น เสียงดังเหมือนเครื่องจะระเบิด

            

                     "เคร้งงง..งงง"  เสียงบางอย่างขนาดเล็กกระทบพื้นถนน

                   "ควับ..บบ "ฉันหันไปอย่างรวดเร็วขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวออกอย่างช้าประมาณว่ากลัวโซ่จะขาดฉันเห็นอะไรบางอย่างลักษณะคล้ายน๊อต 2 อันกลิ้งอยู่บนถนน ">//< 

                ช้านนน..นอยากตาย" ก็น๊อต 2 ตัวนั้นอ่ะ มันหลุดออกมาจากใต้เบาะรถที่ฉันนั่งอยู่นี้เองอ่ะ  ฉันจะรอดไปถึงโรงเรียนมั้ยเนี่ยย.....

               

                      เอี๊ยดด.ดด...    "เคร้ง..งง.. ฉันมาถึงโรงเรียนอย่างปลอดภัยพร้อมด้วยน๊อตอีก 2 ตัว     ที่หล่นออกมากลิ้งอยู่บนพื้นถนนหน้าโรงเรียน  ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าฉันหลุดออกมาจากสงครามโลกแล้วล่ะ ฮิ้วว..วว~   ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าลุงแกหูหนวกหรือป่าว  น๊อตแกหลุดออกมาตั้ง 4 ตัวแล้ว แกยังทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น ฉันคิดขณะที่จ่ายเงินแก 
 
                      "ลุงค่ะ ขับรถดีๆนะค่ะ "  ฉันพูด แล้วก็เดินเข้าโรงเรียน    ฮู่ว์..!!!   

               


                      "สวัสดีค่ะ ลุงยาม แหม..!!!  มานั่งหน้าเครียดแต่เช้า ไม่ดีต่อสุขภาพนะค่ะ"  เงียบ   ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ ..OoO!!!... งั้นหนูไปก่อนนะค่ะ  เพื่อไม่ให้ฉันหน้าแตกไปมากกว่านี้ ฉันจึงจำเป็นต้องรีบเดินออกจากตรงนั้นทันที  "โรงอาหาร  เป้าหมายต่อไปของฉัน" ว้าว..วว  ทำไมคนมันถึงเยอะอย่างนี้ สงสัยเด็กใหม่เยอะ แต่ไม่เป็นไรฉันเด็กเส้น หุหุ      
 
                

                "เจ้ พอลล่าสุดสวย โจ๊กใส่ไข่ชามนึงค่าา"  

                "ได้ค่ะน้องแฟขา  แหม วันนี้ตาถึงแต่เช้าเลยนะค่ะ"

                ฉันเอาร่างบางของฉันแทรกตัวเข้าไปเพื่อรับโจ๊ก ท่ามกลางฝูงลิง เฮ้ย....ยย. ฝูงคน ทั้งหลายที่กำลังส่งเสียงสั่งอาหารกันอย่างเอาเป็นเอาตาย  และแล้วฉันกับโจ๊กก็รอดออกมาจาฝูงคนทั้งหลายอย่าง ปลอดภัย   ฉันรีบลงมือจัดการกับโจ๊กตรงหน้าอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจคนข้างๆๆ ว่าเขาอาจจะคิดว่าฉันอดอยากมาจากไหน แต่ที่รู้ๆคือฉัน "หิวมาก"  โฮะ ๆๆ  แต่เพื่อไม่ให้เสียภาพพจน์คนสวย  ฉันจึงลดความเร็วลงบ้าง ในการโซ้ยอาหาร  หุหุ ^o^  ....      
 
               






               "แฟซ่าาาา.....าาาาาาาาา" 

               จ๋าาา....โบว์อ้วนนนน   นี่คือโบว์อ้วนหรือเรียกสั้นๆว่าโบว์เป็นเพื่อนสนิทของฉันตั้งแต่ ม.ต้น ตอนนี้เราขึ้นม.4 กันแล้วล่ะ แล้วเราก็ยังอยู่ห้องเดียวกันด้วย  ..หุหุ.. (โรงเรียนเราเป็นโรงเรียนหญิงล้วนค่ะ) โบว์อ้วนเพื่อนฉันเองค่ะ น่าตาจิ้มลิ้ม เหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นเลยล่ะ แต่ยังไม่ทิ้งเชื้อสายคนไทยหรอกค่ะ ก็ คือ รูปร่างอวบอั๋น สมบุกสมบัน ตามมาตรฐานหญิงไทยค่ะ หลังจากฉันบรรยายลักษณะทางกายภาพของโบว์เรียบร้อยแล้ว เราก็เข้าเรื่องกันต่อนะค่ะ   เรา 2 คนคุยกันจนเสียงออดเข้าแถวดังขึ้น     ระหว่างที่ฉันกับโบว์รีบวิ่งไปเข้าแถว  
 
                 


                      ตุ๊บ...บบ.. !!!  โอ๊ย..ยยย..   ฉันเห็นเด็กม.ต้น คนหนึ่งวิ่งชนเด็กม.ปลายจนล้มแล้วก็วิ่งไปอย่างเร็ว "เด็กอะไรไม่มีมารยาท" ฉันพูด  อึมม..มม..        
ได้เวลาเป็นนางเอกซะแล้วเรา  ฉันเดินไปหาเธอ ขณะที่ยัยโบว์กำลังเมาท์อยู่กับเพื่อนต่างห้อง 
 
               "เป็นอะไรรึป่าวค่ะ" ฉันถาม  เพราะเห็นเธอคลำไหล่อยู่ 

              เอ่อ !! "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ"   

             

                 เธอตอบ  ว้าว..วว เธอน่ารักมากเลยล่ะ ใบน่ารูปไข่ ตาโต คิ้วเรียว ริวฝีปากสีชมพูได้รูป    ผมสีดำยาวถูกรวบมัดไว้ได้หลัง   แต่เสียอย่างเดียวสิวหัวช้างเม็ดเบร่อ 2 เม็ดขึ้นอยู่ที่ริมจมูกของเธอ ทำให้เธอดูหมดราศีความสวยลงทันที   ยังไม่ทันทีฉันจะถามอะไรเธอ เธอก็รีบวิ่งออกไปทันที

            

                      ตุ๊บ..บบ...   อูยย... เสียงเหมือนเนื้อหมู 10 กิโลตกลงจากดาษฟ้า  
___________________________________________________________________

 ปล.เพิ่งหัดแต่งอ่ะนะ     ถูกใจไม่ถูกใจ  อย่าลืม คอมเมนนะคร๊าบบ..บบ  ขอบพระคุณอย่างสูงจ้า..^o^!!!   

ติดตามเรื่องนี้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน

ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

loading
กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...

ความคิดเห็น

กำลังโหลด...
×
แทรกรูปจากแกลเลอรี่ - Dek-D.com
L o a d i n g . . .
x
เรียงตาม:
ใหม่ล่าสุด
ใหม่ล่าสุด
เก่าที่สุด
ที่กำหนดไว้
*การลบรูปจาก Gallery จะส่งผลให้ภาพที่เคยถูกนำไปใช้ถูกลบไปด้วย

< Back
แทรกรูปโดย URL
กรุณาใส่ URL ที่ขึ้นต้นด้วย
http:// หรือ https://
กำลังโหลด...
ไม่สามารถโหลดรูปภาพนี้ได้
*เมื่อแทรกรูปเป็นการยืนยันว่ารูปที่ใช้เป็นของตัวเอง หรือได้รับอนุญาตจากเจ้าของ และลงเครดิตเจ้าของรูปแล้วเท่านั้น
< Back
สร้างโฟลเดอร์ใหม่
< Back
ครอปรูปภาพ
Picture
px
px
ครอปรูปภาพ
Picture