คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 เมียของลมหนาว 😊😊
สายฟ้า talks
เมื่อืนผม็หลอล่อนที่เป็นผัวให้่วยรีพิษูไปหลายรอบ ว่าะหลอล่อไ้ใ้มารยาหลายเล่มเวียนเลยทีเียว
ผมเริ่มิใมือนุ่มๆ อหนาวมาว่ามือัวเอแล้วสิ
"หนาวื่นไ้แล้ว่ะ วันนี้หนาวมีเรียนเ้า" ลใรโนรีพิษันแน่เนี่ย ทำไมนรีถึนอนี้เาว่านโนรี
"เฮีย ออีสิบนาทีนะนะ หนาว่ว เมื่อยแนไปหม ปวท้อเมนส์้วย" ็น่าส่สารนัวเล็อยู่นะเนี่ย
"เี๋ยว เฮียไปทำอาหารเ้าให้นะะ เสร็แล้วะมาเรียนะ" ็ผมเป็นเมียนี่เนอะ ้อหา้าวหาปลาให้ผัวิน
"ฟ๊อ รัเมียั" อ้อนแ่เ้านานี้ผมไม่ายเหรอ ...ไม่ิว่าวันหนึ่ผมะมีผัวนะเนี่ย มีผัวเป็นทอม
"้า..นอนไ้แ่สิบ นาทีนะะ" ุ๊บ ..่อนลุออาที่นอนผม็ุ๊บที่ริมฝีปาลมหนาวไปหนึ่ที ริๆอยาะทำมาว่านี้แ่็อสสารนปวแนปวท้อไม่ไ้
ไม่รู้ว่าสถานะอนนี้ืออะไร แ่ารที่อยู่้วยันแบบนี้็มีวามสุีอยู่เหมือนันนะ
ยี่สิบนาที่อมา ...
"เฮีย ทำอะไรหอมั" เสียหวานที่เรียผม ่าัับุที่ใส่เหลือเิน เสื้อ็อปาเยีนส์ ผมสั้น หน้าไม่แ่ ูเท่ว่าผมอี เฮ้อ ..ไม่แปลใหรอว่าทำไมสาวๆ ถึไ้รี๊สาวหล่อนนี้ันทั้มหาวิทยาลัย
"ทำไมวันนี้ไม่ใส่ระโปรล่ะ"
"วันนี้มีานลุยๆ เยอะ ใส่ระโปรไม่ไ้หรอ" ยัไม่ทันพูอะไร่อ็มีเสียโทรศัพท์ัึ้นมาเสีย่อน
"โทรศัพท์เ้า เี๋ยวหนาวรับ่อนนะ" เธอบอผมแล้วึรับสาย...."เอือว่าไเมีย๋า" ....
เร้… ถ้วยานที่อยู่ในมืออผมร่วผล่อย พอผมไ้ยินลมหนาวรับโทรศัพท์แบบนั้น มันเรียทุนเป็นเมียหมเลยเหรอ ..ทุวันนี้ผมเป็นเมียหลวหรือเมียน้อยวะ
"อือ ...อือ ...เี๋ยวเอันลานเียร์นะ๊ะ ้า ุ๊บๆๆ " พอเธอวาสายล เธอึหันมาิน้าวแ่ไม่ินธรรมา แมุ่ยาึ้นวาบนเ้าอี้ ไม่สมับเป็นลูผู้หิเล้ย
"ทำไมไม่นั่ีๆ ิน้าวยแ้ยาึ้นมาทำไม" ผมบ่น ูท่าินอุเธอ ทำไมไม่เรียบร้อยเอาเสียเลย
"ี้บ่นเป็นนแ่เลยนะเฮีย" ยัมาทำหน้าล้อเลียนอี
"ใรโทรมาเมื่อี้" ผมทำเสียและสีหน้าไม่พอใ ไม่รู้ว่าเ้าัวะรู้ไหมว่าเพราะไม่พอใ
"ฟ้าใส เพื่อนที่เอ"
"เมียหนาวอีนเหรอ" ปานี่็ไวเิน ะถามทำไม
"อย่าบอนะว่าเฮียหึ" ห่ะ นอย่า สายฟ้า ประทานพรศิริ เนี่ยนะ ะหึทอมอย่าเธอ
"เปล๊า"
"้าเสียสูนานี้ ไม่หึเลย้า เมียหนาวี้หึัมานี่เร็วอหน่อย" ไอ้ผม็เินุ่มๆ ไปให้ลมหนาวอเยแถมทำท่าบไหล่เธออี อนนี้ผมว่าผมเป็นเมียลมหนาวเ็มัวแล้วแหละ
"เฮียไม่อบให้หนาวเรียนอื่นแบบนั้น"
"หนาวไม่เรียใรแบบนั้นอี็ไ้ ปลายฝน ับ ฟ้าใส เป็นเพื่อนรัหนาวเราไม่ไ้มีอะไร เราแ่เรียันเล่นๆ เฮียไม่ิมานะ" พอไ้ยินำนี้ผมยิ่หัวใพอโ เหมือนผัวำลัปลอบเมียอยู่ริๆ
มหาวิทยาลัย M
วันนี้ผมไม่มีเรียน ็เลยั้ใว่าะมาส่ผัวแล้ว็แวะไปบ้านลมหนาวหน่อยเพราะว่า ลมหนาวฝาให้ไปเอาุนัศึษาับหนัสือเรียน เพราะอาทิย์หน้าแม่อลมหนาวไป่าัหวัปิบัิธรรมสออาทิย์ ผมเลยะให้เธอมาอยู่ับผมที่อนโ ะไ้ไม่้อับรถวนไปวนมาบ้านับมหาวิทยาลัย
"เฮีย วันนี้ไม่้อมารับหนาว็ไ้นะ หนาวะไปินหมูระทะับเพื่อน" นั่นไยัไม่ทันะเย็นมีแผน่อทันที บ้าน่อไม่ิะลับเหรอ ไ้ยินเท่านี้ผม็โมโหแล้วให้ายสิ
"หนาวะไปี่โมเี๋ยวเฮียะมารับ เฮียไป้วยไ้ไหม" อไป้วยหน้า้านๆ นี่แหละ ะว่ายัไ็่า
"เฮีย ินเป็นเหรอหมูระทะ ร้อน็ร้อนไม่ิแอร์นะ"
"หนาวินไ้ เฮีย็ินไ้"
"ามใถ้าเฮียอยาไป หนาวเลิเรียนสี่โมรึ่ ไป่อนนะ เย็นนี้เอัน" นัวเล็วิ่ลรถไปโยที่ไม่หันลับมามอผมอีเลยโน่น วิ่ไปหาเพื่อนโน่นแล้ว
"โอเ เฮียมารับนะะ" ผมะโนไล่หลัไป ไม่รู้ะไ้ยินไหม 'สายฟ้ามึเป็นบ้าอะไรเนี่ย ะถ่อสัารไปินหมูระทะ ทั้ที่ปิมึบ่นว่าร้อน มึอบอะไรแบบนี้ที่ไหน’ ถึใบหน้าผมะยิ้มแ่ผม็อ่าัวเอไม่ไ้ ผมเป็นนไม่อบหมูระทะที่สุเพราะอะไรนะเหรอ เพราะมันร้อน วัน็เยอะ เสี่ย่อารเป็นมะเร็มาามันที่ไหม้เรียม แ่ิ็สยอแล้ว แ่วันนี้ผมะไปินหมูระทะ ....เรีย
@ร้านหมูะทะ หลัมหาวิทยาลัย
"เออ สวัสี่ะ/รับ พี่สายฟ้า" เพื่อนๆ ลมหนาวทัแบบันเอ เรามาันทั้หมหน เพื่อนลมหนาวอีสี่น ฟ้าใส นัท แม็ วั ล้วนเป็นเพื่อนในวิาเอเียวันับลมหนาวทั้นั้น ทุนในนี้รู้ัผมในานะ พี่เมียลมหนาว ฟัไม่ผิหรอรับ ทุนิว่าปลายฝนเป็นเมียลมหนาวส่วนผม็เป็นพี่เมียลมหนาว ถ้าพวมันรู้วามริเ้าแล้วะหนาว ว่าใรันแน่ที่เป็นเมียลมหนาว
"สวัสีรับ" ผมล่าวทัทายทุน ้วยรอยยิ้ม แ่เหื่อไหลมาเป็นทา เพราะร้อนมาถึมาที่สุ
"ลมหนาว วันนี้ปลายฝนไม่มา้วยเหรอ" ไอ้นัท เพื่อนลมหนาวเอ่ยถามึ้น
"อือ เี๋ยวมา ใล้ถึแล้วล่ะ" ห่ะ ปลายฝนมา้วยเหรอเนี่ย
"ทานี้ปลายฝน" มาแล้วเหรอยัยน้อัวแสบ ไม่รู้ะทำหน้ายัไับมันี
"สวัสีทุนไม่เอันนานเลยพอี่วนี้ฝนยุ่ๆ ...หือ เฮียฟ้ามาไ้ยัไะ" นั่นไยัไม่ทันอะไรเลย
"พอีเราวนเฮียฟ้ามาเอ" ลมหนาวรีบอบแทนผมทันที เพราะเห็นว่าผมำลัอึ้อยู่
"เฮียฟ้าไม่อบินหมูระทะ หนาววนเฮียมาไ้ไเนี่ย" นั่นไ ลมหนาวหันหน้ามามอผมแล้ว
"ปลายฝน ืออนนี้เฮีย็ินไ้นิหนึ่อย่าอื่น็มีเฮียินไ้ เบียร์ไเฮียอบินเบียร์ สั่เลยทุนเฮียเลี้ยเอเ็มที่"
"เย๊ ...อบุเฮียฟ้า"
Line!!!
"หนาวไม่้อินเบียร์นะ ับรถให้เฮียหน่อย เฮียอยาินเบียร์ับเพื่อนๆ หนาว" ผมส่้อวามบอลมหนาวเพราะอนนี้ ผมนั่หัวโ๊ะ ส่วนลมหนาว็ถูประบ้าทั้สอ้วยปลายฝน ฟ้าใส ผมเลียะนีที่มาเาะแะลมหนาวเสียริ
"อ๊าว เฮียไหี้ล่ะ หนาว็อยาื่มับเพื่อน" ูท่าทายัยัวแสบะไม่ยอม่ายๆ ้อใ้ไม้าย
"หรือว่าหนาวอยาให้เพื่อนรู้ว่าเราเป็นอะไรัน"
"ไอ้เฮีย ไม่น่า่วยรีพิษเลยเมื่อืน"
"นะ นะ พี่เป็นเมียหนาวนะ หนาว้อับรถให้เมียสิ" อ้อน หน่อยเี๋ยว็ใอ่อน
"อย่าเมามาล่ะ แบึ้นอนโไม่ไหว" นั่นไ ผมว่าแล้ว ถึะห้าวยัไลมหนาว็อ่อนโยนและแพ้ลูอ้อนผมลอ
"รัผัวั ไ้เป็นเมียลมหนาวนี่ีั อิอิ"
"เลิ อ้อนรีบินรีบลับ"
******************
อ่านเรื่อเ็มไ้ที่
ีรีส์ เียร์อใ
ความคิดเห็น