คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 3 พรข้อที่ 1 2/2
สายฝนพรำพึมพำไปมาไม่หยุหย่อน วนเวียนเหมือนรถหลทาในวเวียน้ำไปมา แว่วไ้ยินเสียทุ้มให่อบลับมาว่า
"เ้าไ้พรนั้นเี๋ยวนี้"
สายฝนพรำรู้สึัวอีทีอนไ้ยินเสียทวีพรร้อเรียมาา้านหลั
"ฝน"
สายฝนพรำสะุ้ หันไปหาเพื่อน แสรอบัวเธอเลือนหาย เหลือเพียวามมืมนปลุมรอบ้านเเ่นัเิม
"วี ื้ออเสร็แล้วเหรอ"
สายฝนพรำยั้าในท่านั่ยอ ๆ หน้าแผแบะินเ่า ๆ รอบัวลับมามืทึมเหมือนเิม
ทวีพรเินหน้ายุ่เ้ามาหา มือเสยผมสั้นปัวามร้อนอบอวลออาาศ เหื่อื้นหน้าผาึม้วยเหื่อ วาหยีแบบสาวผู้เิในระูลนีนหรี่มอเพื่อน ทำมูย่นใส่
"ะื้ออะไรน่ะ"
ในสายาทวีพร เบื้อหน้าสายฝนพรำมีแ่อเ่า ๆ เ็มไปหม เ่าแบบที่แม้ะับยัยาที่ะไม่ให้มือเลอะ
"ะเีย"
"ห่ะ"
ทวีพรมอในมือเพื่อน ะเียในมือสายฝนพรำ ทั้เ่าทั้ำ เธอเินเ้ามานั่ยอล ปัะเียออามือเพื่อน
"สประายแ ทิ้ไป"
ะเียเหล็สีำแ่าาที่สายฝนพรำเห็น ลิ้ไปหายท้อบนพื้น สายฝนพรำใ เยึ้นะมอหานาย ลัวว่าเาะเสียใ ลับลายเป็นว่า
ไม่มี!!
ไม่มีผู้ายหล่อเหมือนเทวา หล่อเหมือนเทพบุรนนั้นอีแล้ว
สายฝนพรำถลาลุึ้นามแรเพื่อนึ เธอยัเหลียวหาเาที่อาะอยู่แล้วนี้ นเรามันะเินไปเร็วนานั้นเลยเหรอ ไม่มีทา ไม่มีทาเ็า
ทวีพรลาเพื่อนมานพ้นรออยมื ปาพึมพำที่สายฝนไม่ไ้ั่ใ ไม่เยื้ออุิแบบผู้หิเาทำ พอะื้อ็บ้าบอไปื้อะเียเ่า ๆ สประั้น
"ลับบ้านันีว่า ร้อน"
สายฝนพรำยัหมมุ่นับำถามในวามิว่าเาหายไปไหน ผู้ายหล่ออเธอหายไปไหน เธอหันไปมออีรั้ในแน่ใว่าเาไม่ไ้อยู่รอบ ๆ ริ ๆ
สายฝนพรำมอนสุสายา ัวเธอห่าออมาามแรึอเพื่อน ระทั่ถึริมอบถนนเธอึยอมพ่ายแพ้ ่อนึ้นสามล้อลับบ้านยัหันไปมออีรอบ้วยวามเสียาย
รถสามล้อพาสายฝนพรำับทวีพรวิ่ห่าออมาไล แวบนึสายฝนพรำเห็นแสทอเรือรอเล็ ๆ ระยิบระยับาลอหลอ เธอนึเสียายที่ับเาไว้ไม่ทัน นาน ๆ ะเอนหล่อสัที
ที่แผแบะิน วันสีทอะุยะายออาปลายะเีย รวมันบิเป็นเลียว่อนลายร่าเป็นายหนุ่มัวสู สวมาเลายวิิรสำปัเลื่อมทอ แผอำยำ เนื้อัวนวลเนียนั่ทอทา
แววามริบราวับเหยี่ยวยามสยายปีบินมอามเส้นทาอหิสาวสอพลาเ่นเี้ยวเี้ยวฟัน มือ้านึับ่วเอวที่ยอเพราะแรระแทอนะเียลิ้หล่นามือสายฝนพรำลสู่พื้น
"ยัยบ้าเอ้ย" เาสบถ
ไม่ใ่เพราะโนโยนลับพื้นนหลัยอนี่หรอที่ทำให้เยฟฟ์ร้อบ่นพึมพำ
ำอนั่น่าหา ำออันเ็มไป้วยิเลสัหาราะนั่น่าหาที่น่าหุหิ !
#ยัษ์ในะเีย #ะเียวิเศษ #อพร #พร้อที่หนึ่
ความคิดเห็น