คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : 8.1 ที่หงุดหงิดน่ะเพราะใครกันแน่
ฝนไม่มีทีท่าว่าะหยุ มีเพียแสสลัวแปลบปลาบผ่านเ้ามาภายในห้อเห็นเป็นเาทั้สอนเี่ยวระหวัรัรึปล่อยให้อารม์ใร่นำพาไปสูุ่หมายปลายทาอันมีวามสุสมในรสเสน่หาเป็นุหมายปลายทา
พาราหายใหอบหนัหน่ว ้านนออาาศเย็นั แ่เนื้อัวเาร้อนระอุ วินาที่อมาาเเลที่ใส่ยานัหนา็ปลิวไปล้าเีย
พาราสัมผัสผิวเนื้อนุ่มนวลเนียนราวำมะหยี่ไม่ว่าเว้นแม้สัเพียารานิ้วเียว ั่วะที่อารม์ใร่เ้ารอบำ ายหนุ่ม็ลืมสิ้นทุอย่ารอบัว เาไม่ไ้ยินแม้ระทั่เสียฝน มีบาราวร่าแบบบาสะุ้น้อย ๆ เาะอเธอเอาไว้แทนารปลอบโยน
เสียราาหิสาวในอ้อมอเร่เร้าเปิเผยอารม์รัวนนายหนุ่มไม่อาะเว้นัหวะไ้แม้เพียสัเสี้ยววินาทีเียว หาไม่อย่านั้นแล้วัวเาเอนั่นแหละที่ะาใายลไปในวินาทีนี้ สายวารีสวยเสียนเาแทบลั่ เปรียบเาอนนี้ราวับนเรือแอยู่ท่ามลาท้อทะเลอันถาโถมโอบล้อม้วยลื่นอารม์ำหนัมิอาะหยุพัแล้วปล่อยัวเอล่อลอยไปับสายน้ำอันบ้าลั่ แ่้อว่ายเวียนวนอย่าสุแรเท่านั้นึะบรรลุเป้าหมายไ้ั่ใปรารถนา
“ุสวยั” ระทั่มีเสียเว้าวอนาหิสาวึ่มิอาะ้านทานวาม้อารล้ำลึที่ำลัเรียร้ออย่าหนัหน่วอัวเอไ้อี่อไป
“ุพาราะ วารีไม่ไหว”
“ลัวหรือเปล่า”
หิสาวส่ายหน้าแทนำอบ
นานทีเียวที่เา้ออทนับวามทรมาน
สอร่าประสานัหวะเร่าร้อนเป็นหนึ่เียว หนัหน่ว ื่นเ้น าบ่านวาบหวามเินะทานทน พารานำพาหิสาวไ่ึ้นยอเาแห่วามใร่ระทั่ทั้เาและเธอไม่อาทานทนพายุรัวนที่ถาโถมไ้อี่อไป ายหนุ่มแอ่นายแ็แร่เบียเนื้อนูนาวเนียน สอเสียรวรารีร้อประสาน้วยอารม์สุสมราวับเห็นสายรุ้โผล่พ้นอบฟ้ายามย่ำ่ำืน
เายับัวประทับริมฝีปาบนหน้าผาื้นเหื่อ ไล้ปลายนิ้วแ็แร่ปัเส้นผมปรหน้าออแผ่วเบา ผิวบอบบาปรารอยแเป็น้ำูบ้ำปลอบโยนบนไหล่เปลือยเปล่าอีสอสามรั้่อนบหน้าแนบสนิทเนิ่นนานสูลิ่นายผิวเนื้อเือลิ่นน้ำทะเลนิ ๆ ระทั่เรี่ยวแรหวนืน พาราึเริ่ม้นทุอย่าใหม่อีรั้้ำแล้ว้ำเล่าระทั่เสียฝนเลือนหายไปาวามทรำ
...................................................................................................................................
ความคิดเห็น