วิวาห์โดยบังเอิญ

แพรวพิลาสทั้งเซ็งทั้งเศร้าและเสียใจ เสียหน้าอย่างสุดซึ้ง  

เรื่องคนรักของตัวเองไปเอาเพื่อนแพศยาทำเมีย จัดสรรแต่งงานกันเสร็จสรรพ

เอ้อ ก็ถ้าสี่ห้าปีมันไม่มีประโยชน์ มันรั้งผู้ชายไม่ได้ ก็ลองคนที่มันเจอกันตอนนี้เดี๋ยวนี้ดู 

ในงานแต่งคนรักเก่า ตอนเมาได้ที่ แพรวพิลาสเลยขอหมอคชาที่เดินเตร็ดเตร่แถวนั้นแต่งงาน ! 

ความจริงผู้หญิงแบบแพรวพิลาสไม่ใช่สเปคเขาสักนิด 

คชาชอบประเภทน้องน้อยอ่อนหวาน น่ารัก พูดจาเสนาะหู ทำกับข้าวเก่ง

ไม่ใช่คนบ้างาน ชีวิตยุ่งเหยิง เรื่องมากมากเรื่อง 

อีโก้สูงแถมยังก้าวร้าวในบางทีและหลงลืมนั่นนี่ ยิ่งกว่านั้นห้องรกมาก

แต่..ตอนนั้นชุดเลื่อมปักคริสตัลของเธอแหวกจนเห็นความสะบึมอึ๋มแหลก 

แถมผิวขาวจั๊วะ สะโพกผาย ผมยาว หน้าตาหยิ่งยะโสชวนหมั่นเขี้ยว 

จะไปตอบอย่างอื่นได้เหรอ นอกจากคำว่า

'เอาสิ' คือหมายถึงตกลง "เป็นเจ้าบ่าวต้องทำอะไรมั่ง เข้าหอด้วยใช่มั้ย"

เขาพร้อม ! พร้อมมาก สำหรับเหตุการณ์นั้น

มันจำเป็นมั้ยที่ความรักจะต้องมาก่อนการแต่งงาน  ถ้าหากไม่ล่ะ ทั้งเขาและเธอจะเดินร่วมทางกันได้หรือเปล่า

ถ้างานแต่งและเซ็กส์มาก่อน

ความรักจะตามมามั้ย

ถ้าไม่! ชีวิตคู่อาจจะไม่รอด และงานแต่งครั้งนี้ก็อาจจะเป็นแค่เครื่องบังเอิญครั้งหนึ่งในชีวิตเท่านั้นเอง

 #แต่งงาน #คู่กัดคู่กัน #รักไม่ต้องการเวลา #พระเอกเป็นหมอ #นางเอกเก่ง

E-Book ประมาณมิถุนายนนะคะ