คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ยัยหมาบ้า..O_O"
ต่อเลยค่ะ...*-*
************************************************
"นายรู้ได้ไงอ่ะ" ฉันถามเขาด้วยสีหน้าสงสัย
"รู้อะไร?" นายนี่ก็ทำสีหน้างงๆเช่นกัน
"ก็รู้ว่าฉันกำลังปวดอึ...เลยพามาเข้าห้องน้ำ แฮะๆ =_=!!"
"(O..O)!!" อ่าว ทำไมทำหน้าเป็นไก่ตาแตกอย่างนั้นล่ะ
"เอ่อ...ฉันพูดอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมนาย..."
"ถามมาได้ว่าผิดมั้ย นี่เธอบ้าหรือว่าปัญญาอ่อนเนี่ยถึงได้พูดเรื่องนี้ต่อหน้าผู้ชายน่ะฮะ ตั้งแต่
เกิดมาฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนใหนหน้าไม่อายเท่าเธอมาก่อนเลย เรื่องที่ชนกันเมื่อกี้ก็เหมือนกัน
ฉันก็ขอโทษไปแล้วแต่เธอ(ชี้นิ้วมาที่หน้าฉัน) ก็ตามตื้อฉันอยู่ได้แถมมีไอ้นี่ติดพ่วงมาอีก(เขายก
มือที่มีผมของฉันคาอยู่ขึ้นมา โอ๊ะ..ลืมไปว่าหัวตัวเองจะหลุดแล้ว..เจ็บๆ) ถามจริง........
เธอต้องการจะจับฉันหรอไงฮะ"
"ทนไม่ไหวแล้วโว๊ย...(ขวับ)" ฉันกัดเข้าเต็มๆกับแขนของอีตาหน้าหล่อนี่
"โอ๊ยยยยยยยยยยยย...ปล่อยนะยัยหมาบ้าา.." นายนี่ร้องเสียงหลง ที่จริงก็กะว่าจะตบ
แต่มันไม่สะใจฉัน นอกจากกัดเข้าไปเต็มๆแบบนี้...(รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเหมือนหมาจริงๆละ-_-!)
"ไอ้อ่อย (ไม่ปล่อย)" นอกจากจะไม่ปล่อยแล้วฉันยิ่งฝังเขี้ยวฟันลงไปอีก เริ่มรู้สึกถึงรส
คาวๆเค็มๆของเลือดในปาก ส่วนคนที่โดนฉันกัดก็ทั้งร้องทั้งผลักหน้าฉันให้ปล่อยแขนของเขา
แล้วก็สำเร็จเมื่อฉันยอมปล่อยโดยดีเพื่อจะต่อว่าเขาต่อ
"เห็น'คิมมันซอง'มั้ย หายไปใหนแล้วนะเร็วจริงๆ" เสียงชะนีสักตัวพูดขึ้น
"นั่นสิ ฉันเห็นวิ่งมาทางนี้แวบๆ ไม่รู้ว่าหายไปใหนแล้ว" อยู่ๆก็มีเสียงเปิดประตูแล้วพูดคุยกันอยู่หน้าห้องน้ำ...'คิมมินซอง'ชื่อคุ้นๆนะ
"หรือว่าจะแอบอยู่ในห้องน้ำ" รู้สึกว่าเสียงเท้าของคนที่เข้ามาใหม่ดังขึ้นเรื่อยๆ แต่ไอ้ผู้ชาย
ตรงหน้านี่สิดูลุกลี้ลุกลนยังไงชอบกลแถมยังจุ๊ปากไว้เพื่อให้ฉันเงียบ อ๋อ!!...หรือว่ายัยชะนีที่อยู่ข้างนอกจะตามตัวนายนี่อยู่ หึหึ!..เสร็จฉัน ทันทีที่ความคิดอันบรรเจิดออกมา รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของฉันก็
ผุดขึ้นด้วย แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรนายนี่ก็ขัดซะก่อน
"ถ้าเธอคิดจะทำอะไรบ้าๆจงหยุดความคิดนั้นซะ...เพราะไม่งั้น ฉันได้ให้ของขวัญสุดพิเศษ
แก่เธอแน่" ผู้ชายตรงหน้าพูดเสียงกระซิบแกมข่มขู่พร้อมสายตาพิฆาตส่งมาทางฉัน เหอะ!!...
ใครกลัวก็บ้าแล้ว
"คู....O_O" ฉันกำลังจะเอ่ยปากพูดเรียกคนข้างนอกแต่....กรี๊ดดดด(ในใจ) จู่ๆนายนี่ก็
โน้มหน้าเข้ามาใกล้ จมูกโด่งๆของเขาแตะที่จมูกของฉันเบาๆรู้สึกถึงลมหายใจที่รดอยู่บนใบหน้า....
ทำเอาฉันแทบล้มทั้งยืน
"หรือว่าอยากจะลอง...หืม ของขวัญชิ้นนี้ถ้าเธอได้ รับรองว่าลืมไม่ลงแน่ เพราะสิ่งนั้นก็คือ
จูบไงล่ะ.." ไอ้นี่มันพูดมาได้ จะ...จา...จูบฉันงั้นหรอ พูดแบบนี้กับฉันทั้งที่หน้ายังติดกันอยู่เนี่ยนะ
จะทำไงดี...แล้วทำไมฉันต้องตื่นเต้นด้วยเนี่ย.//// เสียงชะนีสองตัวข้างนอกนี่ก็ดังขึ้นทุกทีเหมือน
จะใกล้ถึงห้องที่ฉันกับไอ้บ้านี่อยู่แล้ว
"ชูว์ว์.." นายนั่นผวะออกจากฉันแล้วเอานิ้วชี้ขึ้นมาอยู่ที่ริมฝีปากเป็นสัญญาณบอกให้
ฉันเงียบ โอ๊ะ..เสียดายจัง เฮ้ย...ไม่ใช่ โล่งอกต่างหากล่ะ
อ่าวเฮ้ย...ไอ้บ้านี่ลากฉันขึ้นไปอยู่บนชักโครกแล้ว คุณคงรู้ว่ามันจะแออัดแค่ใหน นายนี่ก็
ใช่ว่าจะตัวเล็กแถมยังมีฉันอีก โอ้ววว..ถ้าชักโครกมันพังจะทำไงเนี่ยฉันไม่อยากตกลงไป
ในบ่อขี้น้าาา..ถึงเมื่อกี้จะปวดขี้แทบขาดใจก็เถอะ...ฮึ่ม=_-
แกร็กๆ
"อ๊ะ..เปิดไม่ได้อ่ะ หรือว่ามินซองจะอยู่ในห้องนี้" ชะนีตัวแรกพูดขึ้น
"ต้องใช่แน่ๆ ได้ข่าวไปเขียนแล้ววันนี้เรา แล้วก็จะได้รู้สักทีว่าคนดังอย่างคิมมินซอง
แอบมารับสาวคนไหน" ชะนีตัวที่สองพูด
"เอาไงดี ส่องดูเลยดีกว่าจะได้รู้กันไปเลย" ก่อนคนข้างนอกจะทำตามที่พูด จู่ๆก็มีเสียง
โทรศัพท์ดังขึ้น ไม่ใช่ของฉันไม่ใช่ของนังชะนีสองตัวนั่นแต่เป็นของ....
"บ้าชิบ" เสียงแหบๆในลำคอ เขาทำหน้าเซ็งโคตรก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู จากนั้น
ก็ทำหน้าอยากจะบ้าเข้าไปใหญ่ ทำไงดีล่ะทีนี้ไม่รู้ว่านายนั่นคิดยังไงเพราะว่าเขาส่งโทรศัพท์
ให้ฉันแล้วทำสายตาเป็นเชิงให้รับสาย
"ฮัลโหล" จะอึ๋ย...ลืมไปว่าต้องพูดเบาๆแต่นี่ฉันดันฮัลโหลไปเต็มๆเลย
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด..แกเป็นใครนังหน้าด้าน กล้าดียังไงมารับโทรศัพท์
มินซองฮ้า...กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด" อ๊าก...เดี๋ยวฉันก็กรี๊ดกลับเลยนังบ้านี่ มันไปกิน
นกหวีดมาหรอไงเนี่ยเสียงถึงได้ทั้งแหลมทั้งสูงขนาดนี้ ฉันเอาหูออกจากโทรศัพท์แทบไม่ทัน
ขนาดไม่ได้คุยยังได้ยินซะลั่นเลยเพราะดูจากสีหน้าของอีตามินซอง ไอ้บ้านี่ก็ให้ฉันรับไปเต็มเลย
ดูหน้ามัน...ยิ้มอยู่ได้ ฉันกะจะด่าสั่งสอนเอาให้หูชาไปสักเจ็ดชั่วโคตรเลยถ้าไม่มีเสียงประหลาด
ขัดซะก่อนนะ
"เฮ้ย...แกได้ยินเหมือน...เหมือนที่ฉันได้ยินมั้ย..." เสียงสั่นๆ
"อะ...อืม...ฉันดูข้างล่างก็ ไม่...มีคนด้วย" สั่นยิ่งกว่า
"งั้นก็แสดงว่า....ผ...ผะ....ผีหลอกกกกกกก" เสียงร้องและเสียงฝีเท้าของนังชะนีทั้งสองดัง
ลั่นห้องน้ำ คงหลอนน่าดูทั้งเสียงโทรศัพท์เสียงกรี๊ดแถมยังตาถั่วมองไม่เห็นคนที่นั่งอยู่บนชักโครกนี่อีก....แย่จริง
"ฮะๆๆๆๆๆๆๆๆ...ไม่คิดว่าเสียงกรี๊ดของผู้หญิงจะมีประโยชน์นะเนี้ย...ฮะๆๆๆๆๆ" นายมินซอง
หัวเราะเป็นบ้าเป็นหลัง
"นายได้ประโยชน์ แต่ฉันนี่สิหูแทบแตกแถมต้องมานั่งยองๆบนชักโครกพร้อมกับใครก็ไม่รู้
ไอ้ชักโครกนี่ก็ไม่รู้จะพังแหล่ไม่พังแหล่แต่นาย...ยังมีหน้ามายิ้มอยู่ได้" ฉันตะคอกใส่เต็มๆ
มินซองทำท่าอึ้งๆก่อนจะแบะปากแล้วก็หัวเราะออกมาอีก
"ฮะๆๆๆๆๆๆๆ ก็มันน่าขำนี่นา"
"ออหรอ!!..งั้น ถ้าเจอแบบนี้จะขำอยู่มั้ย" พูดจบฉันก็ผลักมินซองหวังจะให้เขาล้มก้นจ้ำเบ้า
ไปเลยแต่....นายนี่ไวกว่า(T..T)
"ตุ๊บ!...(>0<)อ๊ากโอ้ยยย" แทนที่นายมินซองจะเป็นคนล้มแต่กลายเป็นช้านนน หือๆๆ..
เจ็บก้นอ้า แถมผมฉันที่ติดอยู่กับนาฬิกานายนั่นก็ขาดกระจุย อ๊ากเจ็บ.. รู้ไปถึงใหนอายไปถึงนั่น
(สาวสวยแสนน่ารักตกชักโครกหน้าแหก เพราะทนปวดขี้ไม่ไหว โอ้วว ม่ายยยย)
"ฮะๆๆๆๆ ก๊ากๆๆๆๆ เจอแบบนี้แล้วเป็นไงหรอ(ทำหน้ากวนTeenก่อนจะ)..ก๊ากๆๆ" ฮึ่ม...ไอ้
บ้านี่มันหัวเราะเยาะช้านนนน...
"โป๊ก!!!โอ้ยยย" พอฉันลุกขึ้นยืนก็ผลักหัวไอ้บ้ามินซองไปชนกับผนังห้องน้ำซะดังลั่นทำเอา
เขาแทบล้มลงมาเหมือนฉันแน่ะ...ฮะๆๆๆๆๆๆ..สม!!
"เป็นไงน่ะหรอ บอกให้ก็ได้...ก็สะใจนะสิ ฮะๆๆๆๆๆๆจ๊ากๆๆๆๆๆ" เสียงคนหรือว่าลิงเนี่ย(=_=;)
"เอาล่ะ หมดเวลาสนุกแล้วหนุ่มน้อย ชาติหน้าฟ้าใหม่ก็อย่าได้เจอกันอีกเลยนะ..บะบาย"
"นี่....กลับมานะยัยบ้า" ฉันโบกมือบ๊ายบายก่อนจะเปิดประตูแล้วก็ออกจากห้องน้ำไป ปล่อย
ให้มินซองนั่งลูบหัวตัวเองแล้วก็ตะโกนต่อไป คงเจ็บน่าดูทั้งโดนหมา..เอ้ย ฉันกัดแล้วก็ยังโดน
ระเบิดลูกเบ้อเร่อลงหัวอีก ฮะๆๆๆๆ..โฮะๆๆๆๆๆ แต่จะไปสนใจทำไมล่ะในเมื่อยังไง ฉันกับไอ้บ้านั่น
ก็คงไม่ได้เจอกันอีกอยู่ดี...
'ฉันมั่นใจ.*-*'
********************************************
มาต่อแล้วนะคะ..*-*
.......หวังว่าคงจะชอบกันนะ^-^
...
.....
.*.*.*.*..*...mael_jae....*-*-*-*-*
ความคิดเห็น