คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #99 : Lily Of The Valley : Part 28...feelings...1
ร่างสูงโปร่งแต่แข็งแรงของลอร์ดกลอร์ฟินเดล ตอนนี้ก็สวมแต่ชุดทูนิคยาวสีเขียวอ่อนสลับทอง
กำลังนั่งเอนกายบนระเบียงขาวแห่งหอคอยกษัตรา ดวงตาของเขาทองสายตาไปไกลถึง
หุบเขาที่ล้อมรอบนครแห่งนี้ไว้ให้รอดพ้นจากสายตาของจอมมารปีศาจดำ
เขาได้เป็นห่วงท่านหญิงขาว พรายหนุ่มไม่มีอารมณ์ที่จะแหย่ใครเล่นอีกแล้ว
...อาเรเดล อิริสเซ ท่านหญิงขาวที่ข้าเคยรัก...แต่ก็ยังรักอยู่ไม่เสื่อมคลาย...
นางต้องไม่เป็นอะไรไปหรอก...นางทั้งงดงามและแข็งแรงปานนั้นนี่นา...
มือเรียวก็เล่นพิณทองคันเล็กของตนเอง พลางเอ่ยลำนำเสียงไพเราะแกมโศก
Feelings
Nothing more than feelings,
Trying to forget my feelings of love
Teardrops,
Rolling down on, my face
Trying to forget my, feelings of love
แต่แล้วเขาก็ได้เห็นชายผ้าคลุมยาวสีดำแสนคุ้นเคย พร้อมทั้งดวงหน้างดงามคล้ายคลึงกับนางยิ่งนัก
เจ้าชายมายกลิน โอรสแห่งท่านหญิงขาวก็ได้มายืนอยู่ใกล้ๆเขาแล้ว และเอ่ยลำนำนี้ต่อ
Feelings,
For all my life I'll feel it
I’ll wish I've never met you, girl
You'll never come again
ลอร์ดกลอร์ฟินเดลก็ร้องต่อไป พร้อมกับริมฝีปากที่พยายามจะยิ้มให้
Feelings,
Wo-o-o feelings
Wo-o-o feelings
Again in my heart
เจ้าชายพรายผู้อ่อนวัยกว่าก็ยังคงร้องต่อไป...ดูเหมือนต้องการปลอบใจตนเอง...
Feelings,
Feelings like I've lost you
And feelings like I've never have you
Again in my heart.
ฝ่ายพรายหนุ่มอีกคนหนึ่งก็คือ เอคเธลิออนก็ได้ก้าวเดินเข้ามาทางด้านซ้ายของกลอร์ฟินเดล
เขาจำได้ดี เพลงนี้เป็นเพลงที่เขาเคยร้องให้พระนางอาเรเดลฟัง พร้อมกับกลอร์ฟี่...
Feelings,
For all my life I'll feel it
I wish I've never met you, girl
You'll never come again
Feelings,
Feelings like I've lost you
And feelings like I've never have you
Again in my life.
ในที่สุดพรายหนุ่มโนลดอร์ก็ร้องเพลงท่อนสุดท้ายพร้อมกับว่า..
Feelings,
Wo-o-o feelings
Wo-o-o feelings
Again in my heart
Feelings,
Wo-o-o feelings
Wo-o-o feelings
แล้วกลอร์ฟินเดลก็หยุดการดีดพิณนั้น ดวงตาสีเขียวมรกตมองยังเจ้าชายพรายซึ่งยังคง
ยืนนิ่งข้างหินอ่อนนั้น...นิ่งราวกับรูปปั้นไร้ชีวิต..
“ องค์ชาย ลอร์ดมายกลิน พระมารดาทรงเป็นเช่นไรบ้าง ? ”
เจ้าชายพรายก็ตอบขุนนางหนุ่มเกศาทองนั้นว่า “ นางโกรธข้า พี่กลอร์ฟี่ โกรธข้า ”
เอคเธลิออนก็ถอนหายใจดังเฮือก ริมฝีปางบางก็เอ่ยขึ้น “ พระนางทรงดื้อนักซิ
กระหม่อมก็ไม่รู้จะทำเช่นไร แผลนั้นก็ไม่มีวันหายได้แล้ว ”
“ ตอนนี้ข้าเป็นห่วงแต่นาง พี่เอคธี่ ข้ามันเป็นลูกชายที่ไม่เอาไหนเลย ”
นั้นทำให้มือแกร่งใหญ่ของลอร์ดเอคเธลิออนเข้าประคองไหล่บางของเจ้าชายพราย
“ อย่าได้ทรงคิดแบบนี้ พระองค์ทรงทำดีที่สุดแล้ว จริงไหม กลอร์ฟี่ ? ”
กลอร์ฟินเดลก็เดินมาโอบไหล่อีกข้างหนึ่งของมายกลิน “ จริงซิ ข้าว่านางไม่โกรธท่านนางหรอก ”
“ ข้าขอบใจพี่ทั้งสองคนมากนะ ” มายกลินตอบเสียงแผ่วเบา
แล้วสองเสนาบดีก็ตอบพร้อมกันว่า “ ของมันแน่อยู่แล้ว !!! ”
แต่ดวงตาของเอคเธลิออนก็สบกับของกลอร์ฟินเดลอีกครั้ง...เจ้านี่มัน...ดูน่ารักขึ้นนะ..
ฝ่ายเสนาบดีหนุ่มฝ่ายซ้ายก็รู้สึกว่า ตัวเองหน้าแดงอีกแล้ว...ข้าจะชอบเจ้าซื่อบื้อนี่นะ ?
“ เอาล่ะ กลอร์ฟี่ เจ้าอย่าลืมนะ ว่าเจ้าแพ้ข้า ” เอคเธลิออนก็คว้ามือซ้ายของเขาไว้แน่น
พรายหนุ่มผมทองก็ตอบไปว่า “ เอ้อๆ ข้ายอมรับ ข้ามันซุ่มซ่ามเองก็ได้ ”
“ ถ้างั้นก็เลิกแซวข้าล่ะ แล้วก็ดีต่อกันเถอะนะ กลอร์ฟี่ ” นิ้วก้อยของเอคธี่ก็เกี่ยวกับของสหาย
กลอร์ฟินเดลยิ่งรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงยิ่งกว่าเก่าซะอีก...อายจังเลย...
“ ดีกันก็ได้ พรายซื่อบื้อเอ๊ย ”
เจ้าชายมายกลินก็เลยเผลอหัวเราะออกมาในกิริยาที่แสนน่าเอ็นดูของเสนาบดีผู้กล้า..
“ โธ่ ! คุนดู นิน ( เจ้าชาย ) ” ทั้งสองเล่นจำอวดต่อกันอีกแล้ว และคราวนี้ก็สบตากันอีกครั้ง..
...เจ้าล่ะจะชอบข้าได้ไหม...กลอร์ฟินเดล พรายผมทอง...แสนงดงาม...
...ข้าไม่รู้...แต่ถ้าข้าอยู่กับเจ้าคนเดียว...การเล่นจีบใครต่อใคร...มีอันจบเห่ชัวร์!!!....
~!~!~!~!~!~
มอบเพลง feelings ของคุณ Albert Morris ให้ฟังเล่นๆ//โดนเขกหัว ฮ่าๆๆๆ
ความคิดเห็น