คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Littlest Prince 6 : นิทานวัยเยาว์ของเสด็จยาย
อาเรเดล : ถึงชั้นจะเป็นสาวเอลฟ์พันปี แต่ก็ยังเร้าใจอยู่นะ
มายกลิน : เข้าเรื่องเถิดขอรับ นานา !! >0<
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
ท่านหญิงขาวทรงลูบแก้มนุ่มของเออาเรนดิลอีกครั้ง
ส่วนมายกลินก็เท้าคางหลังพิงต้นหลิวโดยไม่สนใจว่า ท่านแม่ จะเล่าเรื่องอะไรให้เด็กน้อยฟัง
เวลานั้นผ่านมานาน...นานมาแล้ว ในอาณาจักรของอีกฟากหนึ่งแห่งท้องทะเล
มีเด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่งเธอมีเรือนผมสีดำ เป็นมันเงา และใส่ชุดกระโปรงสีขาวลูกไม้
เหมือนดอกลิลลี่ในทุ่งหญ้าสีเขียวอ่อนภายใต้แสงสว่างยามเช้าตามหลังเธอมานั้นคือ
เด็กชายผมสีทอง ตาสีเทาอมฟ้าสวมชุดสีน้ำตาล ตัวสูงกว่าเด็กหญิงคนนั้นพอควร
เค้าคือ เจ้าชายเคเลกอร์มหรือเชลโคโม เรียกสั้นๆ ว่า เทลโค
“ อิริสเซ “ เด็กชายร้องเรียกเขาถือกิ่งไม้และตวัดไปมาอย่างเพลินใจ อิริสเซเด็กดอกไลแลคจากต้น
และดมราวกับว่าดื่มน้ำหวานอยู่“ พี่เทลโค มาดูไลแลคซิ “
“ ทิเทน ลอธ “
เด็กหญิงก็ทำหน้าเบ้เพราะเขากล่าวคำว่า “ ไม่ชอบ “
“ พี่เทลโคเสด็จลุงชายใหญ่ และอดาบอกให้ท่านตามใจหนูนะ พี่ต้องชมว่าสวยซิ "
เด็กชายก็หัวเราะลัลล้าและเอามือหยิกแก้มสีชมพู
“ ยัยตัวเล็ก ทิเทน ลอธ “
" หนูไม่ใช่ดอกไม้เล็กๆ นะเพค่ะ "
อิริสเสผลักร่างของเด็กตรงหน้า แววตาบ่งบอกว่าอยากเอาชนะ
เทลโคก็เด็ดดอกไลแลคและปาใส่และยิ้มยิงฟันขาวเป็นประกาย
“ พี่อ่ะ “ และนางก็คว้ากิ่งไม้มาตีเทลโคดัง เปรี๊ยะ
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
เด็กชายก็ร้องอุทานว่า “ เสด็จยายโหดมากๆอ่ะครับ “ เขายิ้มเล็กน้อย
“ อิริสเซคือชื่อเดิมของท่านเหรอจ๊ะ ? "
“ ใช่จ๊ะอาเรเดลลูบหลังของหลานชายแต่เทลโค ทำหน้ากวนยายต่างหาก “
เจ้าชายมายกลินก็เด็ดดอกไลแลคขึ้นมาท่านแม่ที่วาลินอร์นั้น ดอกไม้จะงามกว่านี้ไหม ?”
“ หลายเท่า ลูกรัก “ ท่านหญิงขาวเอื้อนเอ่ยเสียงเบา
เออาเรนดิลน้อยก็ขยับตัวซุกพระอุระของนาง “ ท่านเทลโคเป็นอย่างไรต่อ ? “
~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~
เด็กชายก็ล้มลงบนพิ้นหญ้า พลางส่งเสียงร้องโอดครวญ “ ยัยหนูขาว มือหนักชะมัดเลย ! “
" พี่เทลโค อย่าเรียกฉันแบบนั้นนะไม่อย่างนั้น..” อิริสเซก็ตรงเข้าจั้กจี้เด็กชายที่รับเคราะห์
ทันทีโอรสที่สามแห่งเฟอานอร์เจอไม้ตายของราชธิดาแห่งฟิงโกลฟินเข้าไปเลยล่ะ
“ โอ๊ย....โอยแล้วเอาก็ดึงร่างเล็กนั้นมาจั๊กจี้ที่สะเอว บ้างอิริสเซก็ยิ้มออก
เมื่อทั้งสองนอนบนพิ้นหญ้าพี่เป็นลูกพี่ลูกน้องที่หนูรักมากที่สุดเล้ย เพค่ะ“
เด็กชายก็ลูบผมสีดำขลับของนาง“ พี่ก็ไม่มีน้องสาวแท้ๆ มีแต่เจ้าแหล่ะ “
ท่านหญิงขาวตัวน้อยก็ตรงเข้าหยิกแก้มของเทลโค“ พี่...ไม่โกรธหนูน่ะ “
“ ทำไมเจ้าถึงอยาก..เอ่อ..ซี้กับพี่ล่ะ “เด็กชายนั้นก็เริ่มหน้าแดง “ เจ้ามีพี่ชายแท้ๆแล้วนะ “
“ พี่ฟิงกอนไม่สนหนูหรอก เค้าเป็นคู่หูของพี่ชายใหญ่มายติโมต่างหาก
ส่วนพี่ทัวร์กอนก็อ่านแต่หนังสือในห้องสมุดท่าเดียว "
เทลโคหัวเราะ “ มายติโมคือพี่แท้ๆ ของพวกเรานะ เป็นหลานรักมากที่สุดของทูลหม่อมปู่ฟินเวด้วย “
ทันใดนั้นอิริสเซก็โอบคอของเด็กชาย “ หนูรักพี่ เป็นคู่หูของหนูตลอดได้ไหมค่ะ ? “
เด็กชายก็ยิ่งหน้าแดงกว่าผลทับทิมที่เปล่งสุกออกมา “ เป็นอยู่แล้วนี่นา “
“ โตขึ้น หนูอยากแต่งงานกับพี่..” แล้วเทลโคก็ลุกขึ้นทันที จนเด็กหญิงสะดุ้งตัว
“ไม่ๆ อิริสเส เราเป็นพี่น้องกันนะถ้าทูลหม่อมปู่ และอดารู้ ท่านจะโกรธเรามาก "
เด็กหญิงก็รู้สึกว่าน้ำตาร่วง “ หนู..ขอโทษไม่แต่งก็ได้ หนูแค่ได้ยินท่านแม่บอกว่า
การแต่งงานคือการที่ชายหญิงอยู่ร่วมกันมีความสุขเท่านั้น “
คำกล่าวเช่นนี้..เลยทำให้เด็กชายถอนหายใจ แต่เขาก็ลูบหัวของนางอีกครั้ง
“ ยัยเด็กโง่ “ แล้วเขาก็กอดอิริสเซไว้ จนคางของนางชนไหล่เล็กๆ
“ พี่รักเธอเหมือนกันแต่เป็นพี่ชายและน้องสาวไปเถอะนะ “
ท่านหญิงขาวก็ยิ้มออก และเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้ม “ ค่ะ เชลโคโม พี่ชายของหนู "
แล้วฮาล์ฟเอลฟ์น้อยก็เอ่ยว่า “ แล้วเสด็จยายก็ไม่ได้แต่งกับท่านเทลโคซินะ "
ท่านหญิงอาเรเดลหรืออิริสเซก็ยิ้มให้กับคำพูดของหลานชาย
" พอยายเป็นสาวก็ต่างคนต่างอยู่ และเดินทางมายังดินแดนแห่งนี้..เจอลอร์ดเอโอลดาร์กเอลฟ์ พ่อของน้าเจ้า “
มายกลินพยายามกลั้นน้ำตาไว้ เพราะคำของแม่นั้นเศร้าจนหัวใจเต้นระริก
"เป็นพี่สาวและน้องชายเถอะนะ มายกลิน โลมีออน “
มันเหมือนกับที่พี่หญิงอิดริลพูดกับเขาเมื่อหลายปีมาแล้ว
ก่อนที่ทูออร์จะมายังนครกอนโดลินเสียอีก
“ เออาชอบดอกไลแลคนะ สีม่วงสวยดี “ เด็กชายมองดูอีกครั้ง
"หนูรักเสด็จยายเพราะท่านเป็นยายของหนู “ เออาเรนดิลน้อยซุกอกนิ่มของท่านหญิงขาวอย่างเอาใจ
ริมฝีปากอมยิ้มเช่นเดียวกับของอาเรเดล
“ แล้วเจ้าล่ะ มายกลิน “นางจับมือของโอรส“รักแม่หรือไม่ลูก “
“ ก็...แหม..รัก..อยู่แล้ว..นานาอาเรเดล อิริสเซของมายกลิน "
%%%%%%%%%%%%%
ทิเทน ลอธ แปลว่า ดอกไม้เล็กๆ เอลฟ์จะเปรียบเด็กหญิงว่าเป็นดอกไม้แสนสวยเสมอ ^^
ความคิดเห็น