คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Littlest Prince 3 : ของฝากจากทะเล
กษัตริย์ทัวร์กอนนั้นก็ทรงปลดม้วนกระดาษแผ่นใหญ่ ขนาดต้องกางออกให้ถือได้ถนัดๆ จากเชือกที่แขวนตรงแผงคอของท่านพญาอินทรี “ ขอบใจท่านนะ ท่านโธรอนดอร์ “
“ ข้ายังต้องตรวจตราแผ่นดินเบเลริอันด์ต่อแล้ว แล้วพบกันใหม่ องค์ราชันย์แห่งศิลานคร และเจ้าชายรัชทายาททั้งสอง “ แล้วนกอินทรีร่างใหญ่ก็กระพือปีกจากหอคอยสีขาวไปตามแรงวายุ
“ บายนะ ท่านอินซี่ๆ “ เออาเรนดิลโบกมือไปมา ดวงหน้าสดใสตามประสาวัยเยาว์
“ เสด็จลุง เอเรย์นิออนส่งข่าวไม่สู้ดีมากระมัง “ มายกลินเอ่ย
“ เสด็จตาจ๋า ดราเอร์ – อดา เออาอยากอ่านนะ อิอิ “
องค์ทัวร์กอนทรงจับมือของเจ้าชายน้อยมาไว้ใกล้ๆ ข้างตัว “ เข้าไปอ่านข้างในห้องนะ “
แล้วทรงตรัสนุ่มนวลกับเอคเธลิออนว่า “ ทั้งอาเรเดล อิดริลและทูออร์ไปไหน
ถ้าเจอพวกเขาบอกให้มาเลยนะ จะได้ทราบข่าวพร้อมๆ กันเลย “
เสนาบดีหนุ่มก็โค้งคำนับลง “ รับพระบัญชา “ แล้วเขาก็มองที่เจ้าชายหนุ่มนั้นอีกครั้ง
องค์ชาย...เมื่อใดท่านจะชอบข้านะ แต่ท่านก็คงรักแต่องค์หญิง และลอร์ดทูออร์...เซ็งจริงๆ
มายกลินก็ยิ้มตอบให้เขา โดยไม่ทันคิดอะไรเลย เพราะพี่เอคธี่ ก็เป็นแค่พี่ชายที่รู้จักและแสนดีเท่านั้นแหละ
แล้วเอลฟ์หนุ่มก็จับมือของเออาเรนดิล “ ไปกัน เซลเล – ยอนโด ( หลานน้า ) “
มือขวาแกร่งของเสด็จตาและมือซ้ายเรียวนุ่มของท่านน้าอุ่นจังเลย...เด็กชายตัวน้อยหน้าแดงระเรื่อ…เออามีความสุขเสมอที่อยู่กับท่านทั้งสอง
+++++++++
พระนางเศวตนารีอาเรเดลก็เดินมาถึงก่อน เลยถามว่า “ เสด็จพี่เพค่ะ หลานน้อยที่พักอยู่ชายทะเล
ส่งข่าวมาเหรอ ? “ ริมฝีปากสีกุหลาบแดงของนางแย้มออก “ คราวที่แล้ว
เราส่งข่าว ว่าเออาเรนดิลเกิดนี่นา ใช่ไหม ? “
เจ้าหญิงอิดริล รัชตบาทเทวีเดินมากับสามีสุดที่รัก “ หม่อมฉันกับทูออร์เพิ่งทำงานบ้านเสร็จ “
นางสะบัดกระโปรงสีม่วงอ่อน เรือนผมสีทองอร่ามคล้อยลงถึงเอวบาง “ เหนื่อยจังเพค่ะ “
พี่หญิงบ้า พี่ทำงานบ้านกับทูออร์ ต่อหน้ากลินและเออาเนี่ยนะ
...แต่สมัยที่ท่านแม่อยู่กับท่านพ่อก็พูดกับพวกสาวใช้นี่นา...มายกลินจำได้..ฮึๆ
“ องค์ชาย “ ทูออร์ทักทาย แต่เขามองเห็นเออาเรนดิล จับมือขาวนวลของท่านน้าอยู่
ด้วยความหมั่นไส้ในจิตใจ เขาจึงเดินไปหาบุตรชาย “ เออามาอยู่กับพ่อมา “
เออาก็เงยหน้ามองน้ามายกลิน แบบสังเกตว่า จะเหมือนที่เสด็จตาเล่าเมื่อกี้ไหม ??
เจ้าชายหนุ่มแห่งกอนโดลิน กลับบอกว่า “ อยู่กับอดาเจ้าซิ “
ใบหน้ากลมๆ ก็แย้มยิ้ม “ ครับ ท่านน้า “ แล้วแขนเล็กๆ ก็ยื่นออกไปกล่าวว่า “ อดาของเออา “
ทูออร์ก็อุ้มบุตรชายและหมุนตัวไปมา “ ลูกรักของพ่อจ๋า “ เด็กน้อยหัวเราะ
สำหรับข้า เห็นเออาเรนดิลและทูออร์มีความสุขก็ดีแล้วนี่....
แต่เอคเธลิออนยืนนิ่ง และกอดอก....องค์ชายเออาเป็นที่รักของทุกคน แล้วข้าก็อยากจะเห็นเขาเป็นหนุ่มเร็วๆ จะได้....แล้วริมฝีปากของเขาก็มีรอยยิ้มที่แสนสะดุดตา
“ พี่เอคธี่ “ อิดริลกล่าวหวานใส “ พี่ยิ้มหวานนะ “ แขนเรียวผุดผ่องของนางกอดอก
“ พี่คิดอะไร นะจ๊ะ “
เสนาบดีหนุ่มหัวเราะ เสียงของเขาไพเราะเหมือนเสียงเพลง เสียงที่เขามักร้องเป็นประจำ
“ ไม่บอกหรอก องค์หญิงหรอกนะ “
“ แหมๆ มีความลับพวกเรานะ “ อิดริลก็ทุบไหล่ของเขาอย่างเขินๆ และคล้องแขนตาม
จนลืมสังเกตสายตาของคนที่เหลืออยู่สามคน
มายกลิน...พี่หญิง...ยังไม่รู้จักกับเขาซะทีนะ โธ่ๆๆๆ
ทูออร์...อิดริล..เกินไปหรอกนะ....
เออา...นานา..น่ารักอ่ะ ^O^
“ สาวๆ หนุ่มๆ ที่รัก ได้เวลาอ่าน จดหมายแล้วนะ “ ทัวร์กอนตรัสเสียงขรึม
และแก้ม้วนกระดาษนั้นออก แต่มันก็มีเปลือกหอยสีต่างๆร่วงลงมา เสียงกระจายทั่วพิ้น
“ ว้าวๆ สวยจัง อะไรนะ “ เออาเรนดิลออกจากอ้อมกอดของพ่อ
มือเล็กๆ หยิบชิ้นที่เป็นสีเขียว “ อดา นี่คืออะไร “
ทูออร์ก็ตอบว่า “ เปลือกหอย อยู่ที่ทะเลจ๊ะลูก แสดงว่า องค์ชายเอเรย์นิออนให้มาเป็นของฝากแน่ๆ “
อาเรเดลก็หยิบขึ้นมาดูด้วยความสนพระทัย “ สวยดีนะ ข้าไม่เห็นหอยแบบนี้ตั้งนานแล้ว “
“ ข้าไม่เคยเห็นเลยท่านแม่ “ มายกลินหยิบขึ้นมา ใช่ข้าไม่ได้เห็นทะเลมาตั้งแต่เด็กๆนี่นา...
“เออา อยากไปจัง “ มือเล็กๆ เก็บ ของฝาก อย่างสนุกสนาน อารมณ์ดี
ทัวร์กอนมองพระนัดดาแล้ว ก็ตรัสว่า “ เริ่มอ่านจดหมายนะ ทุกคน “
ความคิดเห็น