ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทเพลงรักแห่งกอนโดลิน [ Love lysics of Gondolin ]

    ลำดับตอนที่ #48 : รักของโลมีออน ( Love of Lomion )

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 187
      0
      17 ม.ค. 56

    กลินคุง : อยากบอกว่า “ ขอคั่นรายการ “ มาหาพี่หญิงนะ ^^

     

    ~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~

     

     

    ข้ามีนามว่า “ โลมีออน ” เป็นภาษาเควนยา หรือภาษาของชาวโนลดอร์ที่ข้ามมาจาก

     

     

    แดนวาลินอร์ มายังแผ่นดินเบเลริอันด์ของชาวซินดาร์ นามนี้ ท่านแม่ของข้าได้ตั้งไว้



     

    คงเป็นเรื่องจริง ที่รัตติกาลนั้นครอบงำชีวิตของข้าเช่นนี้...


     

    เมื่อพี่หญิงอิดริลเดินผ่านข้า และความมืดมาปกคลุมเสมอ เพราะอะไร ทุกครั้งที่ข้ามองความงามของนาง
     

     

    ตั้งแต่มาอยู่ที่กอนโดลิน คำสาปของท่านพ่อนั้นตามหลอกหลอนข้าทุกฝีก้าว รวมถึงเวลาที่นิทรา
     

     

    ข้ามองดูพี่หญิง แสงสว่างของนางคือสิ่งที่ข้าปรารถนา ข้ารู้ดีว่า ข้าไม่อาจหลุดพ้นได้นอกจากใช้ความตายเป็น
     

     

    ทางออก....มันตื้นตันทุกครั้งในหัวใจของข้า และมากขึ้นจากเรือนร่างแสนงามอรชร 


    สายตาอันเจิดจรัส
    และวาจาที่เอื้อนเอ่ย....
     

     

    ความงามของพี่หญิงเปรียบได้กับดวงตะวันอีกดวงหนึ่งของกอนโดลิน ข้ากลับมองว่า
     

     

    มันเป็นพระอาทิตย์ที่อยู่ในฤดูหนาว ที่ส่องสว่าง สูงส่ง แต่หาความอบอุ่นไม่ได้เลย...
     

     

    พี่หญิงเป็นชาวโนลดอร์ที่รู้จักแสงทวิพฤกษาแห่งแดนนิรันดร์วาลินอร์ ที่อยูอีกฟากฝั่งหนึ่งของทะเลใหญ่
     

     

     

    ข้าได้รับความสง่างามมาจากท่านแม่อาเรเดล และเสด็จลุงทัวร์กอน
     

     

    แต่ข้าก็ได้รับความมืดมนในความคิด และความรู้สึกของอดามาเช่นเดียวกัน
     

     

    ชื่อ “ มายกลิน “ ที่เขามอบให้ด้วยความรัก และความสามารถในงานช่างและวิศวกรรมที่เขาสั่งสอนข้ามา
     

     

    ข้าถือกำเนิดในราชสกุลแห่งปฐมกษัตริย์ฟินเว เป็นราชนัดดาแห่งพระเจ้าฟิงโกลฟินมหาราช
     

     

    เช่นเดียวกับพี่หญิง..ลูกพี่ลูกน้องคนเดียวที่ข้ารู้จัก....นี่คือสาเหตุที่เราจะแต่งงานกันไม่ได้....
     

     

    ถึงกระนั้น ข้าก็ต้องการครอบครองอิดริล เคเลบรินดัล รัชตบาทเทวีแห่งกอนโดลิน

     

     

    พี่หญิงได้อยู่ในอ้อมกอดของเจ้ามนุษย์คนนั้น...เขาไม่เหมาะสมกับนางหรอก
     

     

    ชายหนุ่มวัยเบญจเพส มาคู่ควรกับเจ้าหญิงชาวเอลดาร์ที่มีอายุหลายร้อยปี นางสูงศักดิ์กว่าเขามากนัก
     

     

    พี่หญิงกลับมอบใจให้เขา ทุติยชน บุตรแห่งฮูออร์ และหันหนีจากข้าตลอดกาล...


     

     

    ข้าอยู่ในสงครามเนียร์นายธ์ อาร์นอยดินัด ที่เราทั้งสองก็ต้องสูญเสีย เสด็จลุงฟิงกอนไปนั้น
     

     

    และพระบิดาของพี่หญิงก็ได้เป็นราชาเหนือหัวแห่งชาวโนลดอร์ เผ่าพันธุ์ที่ถูกเทพเจ้าเนรเทศมา
     

     

    พี่หญิงได้เป็นรัชทายาท ตามด้วยข้าเป็นที่สอง เอเรย์นิออน พระโอรสแห่งฟิงกอนนั้นอย่าได้สนใจเลย

     

     

    เขาไม่มีวันได้เป็นกษัตริย์เอลฟ์หรอก...ไม่มีวันเสีย...
     

     

    อย่าลืม “ แสงดาวดวงใหม่จะมาถึง “ ฮูออร์บอกด้วยน้ำเสียงที่องอาจไว้ก่อนถึงแก่กาล
     

     

    และข้าก็รู้ดีว่า “ ความหวัง “ คือสิ่งใด..ทายาทของเขาที่จะถึงกำเนิดมาในไม่ช้านี้...

     

    ~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~!~

     

     

    กลิน : พร่ำๆ ไปแหล่ะ.....รีดเดอร์ สงสัยก็เม้นท์ข้างล่างนะครับ ^O^

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×