ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    บทเพลงรักแห่งกอนโดลิน [ Love lysics of Gondolin ]

    ลำดับตอนที่ #18 : Littlest Prince 14 : เซอร์ไพรส์และความลับเกิดขึ้น!

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 271
      0
      6 ม.ค. 56

     เออา :  555+  ( อย่างเดียวครับ )

    +++++++++

     

     

    แสงอรุณจากดวงอาทิตย์ที่สาดส่องมา  ทำให้เออาเรนดิลน้อยตื่นขึ้น

    มือเล็กๆก็คว้าหามือเรียวใหญ่ของท่านน้ามายกลิน ซึ่งคิดว่าอยู่ใกล้ๆ

    “ กวานัวร์ – นานา “

    แต่แล้ว องค์ชายน้อยก็คว้าถูกร่างอ้วนๆขึ้น  “ เอ้ยๆ ระวังหน่อย “

    เสียงอะไรนะ ? เด็กชายคิดอย่างุนงง จึงลืมตาขึ้น

    เจ้าตุ่นน้อยสีเทา  มันคือโนลปาที่เขากอด  ตอนนี้มันกอดอกตัวเอง 

    และทำหน้าฉุนได้ด้วย !!!

    “ โนลปาเหรอ ? “

    “ ใช่แล้วองค์ชายน้อยเออาเรนดิลที่รัก “

    “ เจ้าพูดได้เหรอ  พูดได้ตั้งแต่เมื่อไร ??” 

    ตุ่นน้อยสีเทาจะหันหลังให้เออาเรนดิลมองเห็นไขลานของตน

    “ ไขลานนี้ องค์ชายใหญ่ติดให้ข้าเมื่อคืน  และทำให้ข้าพูดได้ด้วยแหล่ะ “

    และนั้นทำให้เด็กน้อยยิ้มออกมา   และตะโกนว่า

     “ เย้ๆๆโนลปาพูดได้แล้ว  พูดได้จริงๆๆ “

    เออาเรนดิลก็กอดโนลปาไว้แนบแน่น  “ ดีใจจังเลย”

    และเด็กชายก็รีบยกตัวเจ้าตุ่นขึ้น  “ ไปกันนะ ไปหาทุกคนกัน “

    +++++++++

    องค์ชายน้อยแห่งกอนโดลินยังอยู่ในชุดนอน  แต่ก็รีบไปที่ห้องเสวย

    “ ท่านพ่อท่านแม่  เสด็จตาเสด็จยาย “

    ผู้สูงศักดิ์ทั้งสี่ก็หันมามองที่เออาเรนดิล ที่อยู่โนลปาอยู่

    “ อะไรเหรอจ๊ะ  ลูกแม่ “ อิดริลรีบคุกเข่าหอมแก้มบุตรชาย

    “แม่ไม่เห็นเจ้าที่เตียง  แต่เจอมายกลิน แต่เขาไปที่เหมืองแล้ว

      เจ้าไปนอนที่ห้องของเขาใช่ไหม ? “

    “ ใช่ๆ  นานาของหนู “ แล้วเขาก็ชี้ที่ตุ๊กตา  “ โนลปาพูดได้ พูดได้แหล่ะ “

    “ จริงเหรอลูก ?  ตุ่นเนี่ยเหรอ “  ทูออร์ถามบ้าง

    “ พูดซิ  โนลปา  พูดซิ “

    แต่แล้ว โนลปาก็นิ่งเงียบ  ทำตัวเป็นตุ๊กตาดังเดิม  .....

    “ ทำไม ไม่พูดล่ะ ? “  เด็กน้อยถาม

    ทัวร์กอนทรงกล่าวว่า  “หลานเพ้ออะไรแต่เช้าเนี่ย “

    “ เออาไม่เพ้อ  เสด็จตา มันพูดได้  พูดกับเออาด้วย “

    แต่สายตาของทุกคนก็มองอย่างไม่เชื่อ  แม้แต่อาเรเดลเองก็ตาม

    “ น้าเจ้าเค้าไม่สามารถทำให้โนลปาพูดได้หรอก  หลานยาย “

    “ แต่...”

    องค์หญิงอิดริลจึงกล่าวว่า “ ทานข้าวเช้าเถอะลูก “

    ++++++++

    เออาเรนดิลน้อยก็ทำหน้าครุ่นคิด  ขณะที่มองเจ้าโนลปากลิ้งบนพิ้นหญ้า 

    “ ลัลล้าๆ “

    “ ไม่ต้องลัลล้าเลยนะ  เจ้าพูดได้  ทำไมพูดไม่ออก “

    “ ก็ข้าไม่ได้สนิทกับพวกเขานี่นา “ โนลปายิ้ม “ ข้าอยู่กับท่านและองค์ชายใหญ่ “

    “ กวานัวร์ – นานาให้เจ้าพูดแต่เออาเหรองั้ย ? “

    เจ้าตุ่นพยักหน้า และยิ้มแบบมีเลศนัย  “ ข้าจะเป็นคู่หูของท่านเอง “

    เจ้าชายในชุดดำก็เดินใกล้  “ ถูกต้องแล้ว “ และเขาก็ปรบมือ

    “ ท่านน้า...ทำไมให้โนลปาพูดกับเออาคนเดียว “

    “ เจ้าไม่ชอบเหรอ  หลานชายข้า “ มือแกร่งแตะที่ไหล่เล็ก

    “ ชอบซิครับ ชอบมาก  เออาขอบคุณท่านน้ามากจริงๆ “

    ดวงตากลมแป๋วของโนลปาหันมองที่มายกลิน

     “ องค์ชายใหญ่ขอรับ เรื่องนี้คือความลับซินะ “

    “ความลับเหรอ ? “ เด็กชายฮาล์ฟเอลฟ์ถาม

    “ ที่รู้กันเพียงเราสองคน” แล้วเขาก็กุมมือเล็กของอีกฝ่ายไว้แน่น

    “ โนลปาจะพูดกับเราสองคนเท่านั้น เออาเรนดิล “  เอลฟ์หนุ่มกล่าวเสียงขรึม

    แววตาไร้เดียงสาของหลานชายเป็นประกาย  และยิ้มออกมา

    แต่เขาไม่รู้ว่า นี่คือการร่ายเวทแบบเอลฟ์ซินดาร์ที่แสนลึกลับ

    อย่างหนึ่งของมายกลินเอง

    ที่ต้องการให้โนลปาเป็นผู้พิทักษ์ของเขาในเวลาต่อไปที่จะกล่าวถึง


    จบภาคนี้แล้ว  คร้าบบๆๆ  อาจมี sp ให้อีกนะ บายล่ะ !!

    ถ้าอยากรู้เจ้าโนลปาว่าอยู่กับเออาเรนดิลได้ไง ดูที่
    http://writer.dek-d.com/maeglingondolin/writer/viewlongc.php?id=682439&chapter=9

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×