คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #151 : Bright Days Of King Turgon : ต้นไม้งามกับค้อนเหล็ก
ต้นไม้งามกับขวานเหล็ก
แสงตะวันสีทองจับจ้องยอดไม้ หากดวงตาสีเขียวเข้มของลอร์ดกัลดอร์แห่งสกุลพฤกษา
กำลังสังเกตยอดประดับของต้นไม้เล็กๆในกระถางสีน้ำตาล อย่างพินิจพิเคราะห์ ขณะนั้นก็มีเสียงฝีเท้า
ของเกือกบู๊ตที่เข้ามาประชิดใกล้ พร้อมกับโอบกอดแข็งแกร่งมารั้งร่างโปร่งบางของตน
“ กัลดอร์ เป็นไงบ้าง ? ” ลมหายใจอบอุ่นประเรียวหูแหลม มือแกร่งจากงานหนักโอบรัดไว้
ลอร์ดหนุ่มสะดุ้งเล็กน้อย “ ร็อค ? เจ้ามีธุระอะไรกับข้าเหรอ ? ”
ริมฝีปากอบอุ่นทาบลงโหนกแก้มขาวที่เริ่มผลัดสีเป็นแดงเรื่อ
“ ข้าคิดถึงเจ้านี่นา เจ้าไม่มาข้าเลย ข้าเหงาด้วย ”
ร่างสูงใหญ่ในชุดสีแดงสดก็เลื่อนลงใกล้สะโพกเรียวบางภายใต้ชุดทูนิคเขียวเข้ม
“ ไม่เอาน่า ร็อค ข้าดูแลต้นไม้อยู่นะ ข้าไม่มีเวลาอยากเจ๊าะแจ๊ะกับเจ้า...”
ลอร์ดหนุ่มเจ้าของเรือนเกศาสีแดงเลือดหมูก็ยังพยายามโอ้โลมให้กับร่างเพรียวต่อเรื่อยๆ
จนกระทั่งได้ยินเสียงทุ้มใสของพรายหนุ่มน้อยวัยรุ่นคนหนึ่ง
“ ท่านน้าครับ ! ท่านน้าครับ ! ”
กัลดอร์จำได้ว่าเสียงใคร จึงรีบดันกายของตัวเองออกจากการโอบกอดทันที
“ เลโกลัส ! ”
พรายหนุ่มน้อยเรือนผมสีน้ำตาลอมทองและมีดวงตาสีเขียวเช่นเดียวกับของน้าชาย
หากว่าร่างยังเล็กและบอบบางกว่า
“ องค์ทัวร์กอนเสด็จมาครับ อ้าว ! ท่านลุงร็อค ท่านมาอยู่ในสวนกับท่านด้วยเหรอ ? ”
ร็อค หรือลอร์ดแห่งสกุลค้อนเหล็กยิ้มร่า พลางเดินมาโอบไหล่บางของเด็กหนุ่ม
“ เลโกลัส เจ้าหน้าแดงจังเลยนะเนี่ย ”
หนุ่มน้อยก็ตอบว่า “ พอดีองค์ทัวร์กอนเสด็จมาแล้ว ก็ทรงมาประชิดข้าและก็...”
ลอร์ดหนุ่มแห่งสกุลพฤกษาก็สังเกตว่าใบหน้านวลผ่องของหลานชายสุดที่รักแดงเรื่อดังดอก
กุหลาบที่เขาเพิ่งรดน้ำให้ คอเสื้อสีน้ำตาลอ่อนก็มีรอยยับ นี่ ! องค์ราชาทรงทำอะไร ?
“ ลัส ! เกิดอะไรขึ้นกับเจ้า...” กัลดอร์ไม่รอช้าที่จะคว้าเด็กหนุ่มมาโอบกอดไว้
ทันใดนั้นเสียงทุ้มดังก็ได้ยินมาจากด้านหลัง
“ เค้าเป็นหนุ่มน้อยที่น่ารักดีออก ข้าแค่อยากแกล้งเท่านั้น...”
องค์ทัวร์กอนดำเนินมาอย่างช้าๆ รอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ปรากฏบนพักตร์เรียวคมงามตรึงตรา
กัลดอร์และร็อคจึงคำนับลง “ อาราน ' ยา ( ฝ่าพระบาท ) ”
จอมราชาทรงมองยังดวงตาสีเขียวเข้มกลมใหญ่ของลอร์ดหนุ่มแห่งสกุลพฤกษา
และหันมาสบตาสีน้ำตาลเจือส้มของร็อค ราวกับกับว่าจะทรงอ่านใจ...
“ เจ้าสองคน คุยกันอยู่เหรอ โอ้ ! ข้าน่าจะอยู่คุยกับเจ้าได้ซินะเนี่ย...”
ร็อคหัวเราะหึๆ มือเรียวแกร่งสีแทนเข้มประคองหัตถ์เรียวผ่องขององค์จอมพรายมาจุมพิต
“ กระหม่อมก็ปรารถนารับใช้พระองค์อยู่แล้ว ”
กัลดอร์ซึ่งโอบกอดหลานชายไว้แนบแน่นก็เมินหน้าหนี ขณะที่เลโกลัสก็ยังทำหน้าเขิน
“ ข้าว่า...เจ้าอยู่กับกัลดอร์ดีกว่ามั้ง ? ”
ลอร์ดหนุ่มผมน้ำตาลอมทองจางๆ ก็ส่ายหน้าปฏิเสธ “ ข้าพระองค์ไม่อยากที่จะ...”
องค์ทัวร์กอนได้ทีเข้าโอบร่างเพรียวของกัลดอร์และถือโอกาสกอดหนุ่มน้อยเลโกลัสไปด้วย
“ ไม่เอานะ ! กัลดอร์ ข้ารู้ว่าเจ้ากับร็อค ชอบพอกันมากแค่ไหน และเจ้าเองจะอยู่เป็นหนุ่มโสด
เลี้ยงหลานให้เป็นเด็กเล็กๆ อยู่ได้หรือไร ? มาซิ ”
สองน้าหลานแห่งสกุลพฤกษาสบตากัน ลอร์ดหนุ่มรูปงามถอนหายใจ
แต่เลโกลัสก็หอมแก้มของน้าชาย “ ท่านน้าครับ ลัสไม่เป็นไรหรอกนะ ”
แล้วกัลดอร์ก็ยอมปล่อยร่างบางออก แล้วร่างใหญ่ก็มาโอบกอดเขาอีกครั้ง
ลอร์ดร็อคเอ่ยคำขอบคุณว่า “ ฮานอนเล ฝ่าพระบาท ”
แล้วกษัตริย์พรายก็ทรงประคองไหล่ของร่างบอบบางแทนอย่างหน้าตาเฉย
“ เลโกลัส เจ้าพาข้าไปเดินเล่นซิ ปล่อยให้ท่านน้าของเจ้าอยู่กับร็อคเถอะ ”
“ พระองค์จะทรงแหย่อะไรหลาน...โอ...” แล้วกัลดอร์ก็ได้รับการจุมพิตทันที
แถมยังไม่สามารถจะผลักอ้อมกอดแกร่งของขุนพลพรายแห่งสกุลค้อนโทสะได้อีก...
“ เอ่อ...น้ากัลดอร์...”
พรายหนุ่มถูกโอบไหล่คู่บาง พร้อมเสียงกระซิบภาษาเควนยาอันไพเราะ
“ ไปกับข้า หนุ่มน้อย ไลควาลัสเซ เลโกลัสเอ๋ย ”
ฝีเท้าสองคู่จากเข้าไปในสวน ปล่อยให้อีกคู่หนึ่งได้สร้างบรรยากาศตรงนั้นไปเรื่อยๆ...
~*~*~*~*~*~
แนะนำครับ !
กัลดอร์ เป็นลอร์ดหนุ่มแห่งสกุลพฤกษาแห่งกอนโดลิน ส่วนร็อคเป็นลอร์ดแห่งสกุลขุนค้อนแห่งโทสะ
ส่วนเลโกลัส ไม่ใช่เลกี้จังในลอร์ดนะครับ แต่เป็นหลานชายของกัลดอร์
ปรากฎในหนังสือ Book Of Lost Tales เล่ม 2 ในชุดประวัติศาสตร์มิดเดิลเอิร์ธ
ความคิดเห็น