ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~Little Lord Of Nan-Elmoth~ ( ลอร์ดน้อยแห่งพนานันเอลม็อธ )

    ลำดับตอนที่ #13 : Sweet Child Of Twilight : Part 9

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.พ. 56



    ...ฝันร้ายจากการสูญเสียพ่อและแม่จากพวกปีศาจร้าย...เป็นสิ่งที่ข้าไม่อาจลืมได้จริงๆ....

     

    เอโอลได้รู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากหลุดพ้นออกจากภาวะนิทรา..ตรงหน้าของเขา..ร่างเล็กในอ้อมแขน

     

    คือ ลูกชายซึ่งกำลังหลับและยังไม่สนใจสิ่งใดเลย นิ้วเรียวสีคล้ำของพรายหนุ่มปัดเรือนผมสีนิลออกจากหน้าผาก

     

    และเขาก็ได้จูบหน้าผากน้อยแผ่วเบา แต่นั้นก็ทำให้เอลฟ์น้อยรู้สึกตัวและขยับกายเล็กน้อย

     

    อือม...อดา ”

     

    พรายหนุ่มร่างสูงก็ยิ้มให้ลูกน้อยของตน “ ไง อิออน หลับสบายไหม ? ”

     

    หลับดีจ๊ะ อดา...”

     

    เอโอลจึงได้ขยับกายลุกขึ้นจากเตียง นัยน์ตาสีนิลก็พบว่า ผู้เป็นภรรยาลุกออกไปเสียแล้ว

     

    .นางคงลุกไปสั่งพวกสาวใช้ทำอาหารแล้วซินะ...

     

    เอาล่ะ ลูกพ่อ...เราตื่นกันเถอะ ”

     

    พรายน้อยผมดำก็ยังมาประชิด และอิงแขนแกร่งของท่านพ่อ “ หนูยังไม่หาย..อ๊า..ง่วง...”

     

    ตื่นเถอะ ลูกพ่อ..ลูกรัก...มายกลิน บุตรแห่งเอโอล...”

     

    คำพูดนี้ ทำให้เด็กชายร่างบางสะดุ้งขึ้น และลุกออกจากเตียงทันที

     

    ริมฝีปากสีชมพูราวกลีบดอกไม้น้อยเผยอถาม “ อดา...ท่านพูดว่าอะไรนะ ? ”

     

    เจ้าจะตกใจไปไยเล่า พ่อให้นามแก่เจ้าแล้ว ลูกรัก ต่อไปนี้ เจ้าคือ มายกลิน เพราะว่า

     

    ดวงตาของเจ้าสดใส เปล่งประกายคมกล้านัก ดวงตาของเจ้าก็สามารถสังเกตสิ่งต่างๆ

     

    ได้รอบตัวเป็นอย่างดี ไม่มีสิ่งใดจะหลุดพ้นไปจากสายตาของเจ้าได้อีกต่อไป พ่อขอมอบนามนี้ให้เจ้า ”

     

    ด้วยคำกล่าวของบิดานี้ ทำให้เด็กชายผู้ได้รับการตั้งชื่อ ถึงกับกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ

     

    และตรงเข้าจุมพิตที่โหนกแก้มของผู้เป็นบิดา “ อดา ขอบคุณครับ ขอบคุณ เย้ๆ ”

     

    ร่างน้อยก็รีบวิ่งออกจากห้อง ฝ่ายเอโอลก็ยังนั่งนิ่งพลางถอนหายใจ

     

    ~!~!~!~!~!~!~!~

     

    แม่หนูคาเลนพอได้ยินเสียงของนายน้อยอุทานด้วยความดีใจ นางจึงรีบวิ่งไปหาเด็กชายทันที

     

    นายน้อย ทิเทน ฮีร์ ดีใจอะไรเหรอเจ้าค่ะ ? ”

     

    บุตรแห่งเอโอลจึงได้มาจับมือเล็กของเด็กหญิงผิวสีน้ำตาลไว้แน่น

     

    คาเลน ! คาเลน ! ต่อไปนี้ เรามีชื่อแล้วนะ เจ้าต้องเรียกเราว่า มายกลิน นะรู้เปล่า ? ”

     

    เด็กหญิงก็กระโดดโลดเต้นและจับมือของนายน้อยไว้ด้วย “ เย้ๆ นายน้อย มีชื่อแล้ว นายน้อยมีชื่อแล้ว เย้ๆ ”

     

    พอดีนั้นเอง เด็กชายผู้โตกว่าก็ได้เดินมาหาพวกเขา แต่สีหน้าดูไม่ค่อยจะร่าเริงนัก

     

    นายน้อย ! คาเลน ! ทำไมเหรอ ? ”

     

    ผู้เป็นน้องสาวก็ได้วิ่งไปโอบกอดร่างสูงกว่าในชุดสีเขียวแทน “ พี่รอน นายน้อยของเรามีชื่อแล้ว ”

     

    ดวงตาสีหมอกก็เลยสบกับสีอำพันใสของคาเลน “ จริงเหรอ ? นายท่านตังชื่อให้นายน้อย ? ”

     

    แปร้ๆ เค้าจะโกหกให้พี่ทำไมล่ะ ? ”

     

    ผู้ถูกได้รับนามใหม่ก็เดินมาหาโดรอน พร้อมกับโอบกอดเขาไว้ ซึ่งทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงอีกแล้ว

     

    พี่รอน หนูได้ชื่อแล้ว พี่ต้องเรียกหนูว่า มายกลิน นะครับ ”

     

    เด็กชายผมสีเงินก็ได้มองยังร่างที่เล็กกว่าตนเอง พร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย

     

    นายน้อย...นายน้อย...มายกลิน เอโอลิออน...” โดรอนรู้สึกดีใจมากอย่างบอกไม่ถูก

     

    มือที่ใหญ่กว่ากุมมือเล็กสีขาวนวลไว้ พลางกล่าวต่อ “ ต่อไปนี้ ข้าจะเรียกว่านายน้อยมายกลินแล้วกัน ”

     

    เด็กชายผมดำก็โอบรอบคอของโดรอนพลางยิ้มแป้นให้ด้วย “ ขอบใจนะ พี่ชาย ”

     

    พรายหนุ่มน้อยก็ได้ยิ้มตอบ และในใจของเขาก็รู้สึกว่าอยากจะหอมแก้มขาวนวลของมายกลินอีกครั้ง...

     

    แต่แล้ว...น้องสาวของเขาก็มาดึงแขนเรียวให้เขาต้องลุกขึ้นยืนจากพิ้น

     

    พี่รอน ! นายน้อย ! ไปทานอาหารเช้ากันเถอะค่ะ ”

     

    เวลาเช้าของวันนี้เป็นวันที่โลมีออนน้อย หรือได้รับนามใหม่ว่า ' มายกลิน ' มีจิตใจร่าเริงและสดใสไปทั้งวันเลย !

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×