ลิขิตฟ้า สัญญาเถื่อน

ลิขิตฟ้า สัญญาเถื่อน

 

 

 






 

 

อัษฎากานต์    ศรีวิธโยธิน        เรย์

 

“เธอเป็นน้องภาษาอะไร ฆ่าได้แม้กระทั่งพี่สาวตัวเอง เธอมันเลือดเย็น ไม่สมควรที่จะเกิดมาเป็นคนด้วยซ้ำ” ภาพความทรงจำครั้งก่อนยังจดจำได้เสมอ แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ความเจ็บปวดไม่เคยจางหาย ยังคอยย่ำเตือนให้จดจำความแค้นครั้งนี้ไม่รู้วันลืม

      “ฉันเกลียดเธอ เกลียดทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นเธอ แม้แต่อากาศฉันก็ไม่ต้องการ หายใจร่วมกับเธอ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โรสรินดา   วิฆมานวิสิทธ์    ข้าวสวย

 

“ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันก็เจ็บไม่น้อยกว่าคุณ ฉันยอมทำทุกอย่าง ขอแค่คุณไม่เกลียดฉัน โกรธฉัน” หากเธอย้อนเวลากลับไปได้ ขอให้คนที่ตายเป็นตัวเธอเอง จะได้ไม่ต้องเจ็บ ทนทรมาน หรือทนเห็นสายตาที่มองมาด้วยความแค้นคู่นั้น “ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้พี่ข้าวหมากต้องตายอย่าจองจำฉันให้เป็นฆาตกรฆ่าพี่สาวตัวเองเลย”

 

 

ข้อมูลเบื้องต้น
 

 

        “ผมจำได้ทุกอย่างที่เป็นคุณ สิ่งไหนที่คุณชอบหรือ ไม่ชอบ อาหารอะไรที่คุณชอบทานเวลาที่เราไปเที่ยวด้วยกัน ที่ไหนที่คุณชอบเป็นพิเศษ ทุกวันนี้ผมก็ยังไป เสื้อผ้าของคุณ ทรงผมของคุณ หรือ แม้แต่เครื่องประดับของคุณที่คุณชอบใส่มัน ผมยังจำได้ คำพูดที่บอก ว่า คิดถึง และบอกว่ารักกันนั้น ผมยังจำได้ทุกลมหายใจ แล้วคุณล่ะ ยังจดจำมันได้ไหม”

“ฉันรักคุณเสมอ ไม่ว่าเวลาไหนคุณอยู่ในหัวใจของฉัน ฉันเคยสัญญากับคุณไว้แล้วไงว่าฉันจะรักคุณไปจนวันสิ้นลมหายใจของฉัน”

“ผมเสียใจที่ผมรักษา มันไม่ได้ คุณจะโกรธผมก็ได้ ผมผิดเอง รู้ไหม ไม่มีคุณ ทุกวันคืนมันเป็นช่วงเวลาที่โหดร้าย และทรมานสำหรับผม ทุกวินาทีช่างยาวนาน ทุกวันนี้มันช่างไร้ความหมายสำหรับผมเหลือเกิน หากผมไม่เป็นคนที่ปล่อยมือคุณไปในวันนั้น หากผมยอมที่จะเห็นแก่ตัวเอง เราคงจะมีความสุขด้วยกัน”

“อย่าโทษตัวเอง เลยค่ะ ทุกอย่างฟ้าคงลิขิตไว้แล้ว เราคงมีวาสนาแค่ได้ พบเจอกันและรักกันแต่คงไม่มีวาสนาที่จะได้อยู่ด้วยกัน อย่าทำร้ายตัวเอง คุณอย่าจมอยู่กับมันเลยค่ะ เริ่มต้นชีวิตใหม่นะค่ะ ฉันเชื่อว่าคุณคงจะมีความสุขได้อีกไม่ช้า”

“ไม่ ..ไม่มีวันนั้นหรอก ผมจะมีความสุขได้อย่างไร ในเมื่อความสุขเดียวของผม คือคุณ นอกจากคุณในโลกนี้ ผมก็ไม่ต้องการใครอีก ได้โปรดอย่าไล่ผมให้ไปรักใคร อย่าบอกผมให้ไปรักคนอื่นเลย"

 

 



 






ปล.ดิฉันเป็นพวกประเภทล่องหน มาทีหายไปนาน น๊านๆๆ ถีงจะโผล่มาหายใจสักที อิอิ

อย่ารำคาญเขาเลย เขามีงานประจำ เยอะด้วย ๕๕๕๕๕

แต่เขาก็ให้สัญญากับตัวเองไม่ว่าจะนานแค่ไหน เขาก็จะแต่งให้จนจบให้ได้

(ไม่ต้องรักเขาก็ได้ จะสาปแช่งบ้างก็ได้ แต่ให้คิดถึงกันบ้าง บางเวลา)

รักนะ....แต่ชอบแสดงออก

เรื่องทั้งหมดทั้งมวล มาจากความเพ้อฝันของข้าพเจ้า ที่มักจะเก็บกดมาจากความเหนื่อยความเครียดจากการงานของตัวเอง เลยมาระบายเป็นตัวอักษรเรียงร้อยมาเป็นเรื่องที่จะหาสาระไม่ค่อยจะเจอ อิอิ



*-*  MAECAVEE  *-*