บุปผาบานที่ใด

  ภูเขาเขียว ทะเลกว้าง นับแต่โบราณมาโลกมนุษย์เป็นสถานที่พบรักต่างเผ่าพันธ์โดยแท้ 

  ชาวสวรรค์ลงไปถึงใต้พิภพล้วนเสพสำราญ ทำให้เกิดตำนานรักสะเทือนใจคน

  

  300 ปีข้าเที่ยวเสพสุขไม่คิดหวนตำหนักมิคาดท่านพ่อส่งจดหมายด่วนเร่งขึ้นชั้นฟ้าด้วยพระบัญชาส่งพี่น้องจิ้งจอกเชื่อมสัมพันธ์แดนสันติ

"ผู้บุตรน้อมพบบิดา" 

"ลุกขึ้นเถิด เสี่ยวซาน เจ้ายื้อเวลาป่านนี้เจ้าฟ้าทรงพิโรธแล้ว" ผู้เป็นบิดาถอนหายใจราชโองการไม่อาจฝืน หากเลือกได้เขามีหรือจะส่งบุตรสาวลงไป

ข้าไม่ตอบคำหลุบตามองกลุ่มเมฆมิคาดเรื่องนี้กลับเป็นภัยถึงตัวข้า เนิ่นนานที่สตรีบนสวรรค์ โลกเซียน ลงไปถึงนรก แดนปีศาจล้วนลดจำนวนลงเป็นเพราะคำสาปในยุคมหาเทวีองค์ก่อนหลายปีต่อมาข้อบัญญัติของบุรุษ - สตรีเปลี่ยนไป การพลิกขั้วอำนาจนี้สะเทือนฟ้าดิน มีเพียงโลกมนุษย์ไม่ได้ผลกระทบทั้งยังเสพสุขกับอิสตรีดังยุคบรรพกาล แต่5ดินแดนนั้นลำบากยิ่ง คราวนี้แดนสันติขอความช่วยเหลือขึ้นมาเพียงปันส่วนเทพธิดาจากชั้นฟ้าเท่านั้นเป็นหัวข้อถกเถียงกัน

ยาวนานว่าจะส่งผู้ใดลงไป สุดท้ายก็วนมาที่เทพลิขิตชะตา พระบิดาข้าภิเษกกับเทพจิ้งจอกเก้าหาง มีธิดาทั้งหมด 4 องค์ ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าจะมีใครสักคนอาละวาด

"เสี่ยวซาน คราวนี้เจ้าก็ไปพร้อมพี่ใหญ่ พี่รองของเจ้าเถิด" ถอนหายใจแล้ว ถอนหายใจอีก ที่แท้สวรรค์กำหนดแล้ว เคาะไม้เท้าครั้งนึงม้าสีหมอกทรงเกี้ยวมรกตปรากฏตรงหน้าจัดการยัดนางเข้าไปกองรวมกับธิดาอีกสองในนั้น

ตุบ!!

"บิดา เรื่องเช่นนี้สตรีดื้อดึงเช่นพี่ใหญ่จักยอมหรือ บิดา!!" ข้าตะโกนผ่านประตูกั้นไม่ทันมองด้านในจนเสียงลงอาคมจากด้านนอกดังขึ้นพลันสงบใจได้จึงพบว่า พี่ใหญ่ พี่รอง ล้วนถูกบิดาหน้าไม่อายผู้นั้นโยนเข้ามาก่อนแล้ว 

"ผู้ใดดื้อดึง มิใช่เจ้าที่หนีไปโลกมนุษย์หรือ" พี่ใหญ่ถลึงตามองข้า มองแล้วได้ไม่คุ้มเสียจึงยิ้มประจบพลางขยับตัวชิดพี่รองสักหน่อย นางเอาแต่เงียบตั้งแต่ข้าขึ้นมา ไม่รู้ว่าจอมพยศเช่นพวกนางอึดอัดใจเพียงไร แดนสันตินั้นปกครองได้สง่าผ่าเผยยิ่ง สตรีมีได้6สามี 3หอชมเดือน อนาคตข้างหน้ามีแต่จะวุ่นวายขึ้นแล้ว