[TS7] บ้านฝัน

ลำดับตอนที่ #3 : Intro ตูมตาม

ร่างสูงโปร่งเดินกลับบ้านดังเช่นเคยทุกวันพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า หากวันนี้เมื่อถึงบ้านกลับมีอะไรแปลกไป

“ปู่ผมซื่อฮองเท้ามาให้แล่ว ปู่” ทั้งที่ควรจะได้เห็นชายชราซึ่งเป็นปู่ของเขาเองออกมาต้อนรับดังเช่นทุกครั้ง แต่วันนี้ไม่มี!

หญิงวัยกลางคนเดินออกมาจากบ้านแล้วพุ่งเข้ากอดลูกชายอย่างไม่สนใจสายตาใคร

“ตูมตาม เฮ็ดใจดีดีไว้เด้อลูก” มือดำกร้านของผู้เป็นแม่ลูบใบหน้าลูกชายอย่างเอ็นดู หากมีน้ำตารื้นในดวงตา

“ปู่ไปสบายแล้วลูก” คำพูดแต่ละคำหลุดจากปากออกมาอย่างยากเย็น หากทันทีที่จบประโยคร่างสูงก็พุ่งเข้าบ้านไปในทันที    รูปเคารพของชายชรา ใบหน้าที่เขาคุ้นเคยยังคงสวยงามเสมอในสายตา หากนับตั้งแต่วันนี้ เขาจะไม่ได้เห็นมันอีกต่อไปแล้ว

“ผมมไปต่างจังหวัด เป็นหยังบ่บอกผมว่าปู่ไปแล่ว” น้ำตาลูกผู้ชายไหลรินลงมาอาบใบหน้าคมนั้นอย่างช่วยอะไรไม่ได้

“ผมไปเฮ็ดงาน ไปซื้อฮองเท้าให้ปู่ ...แม่บ่บอกผม”

ผู้เป็นแม่มีอาการเศร้าไม่แพ้กัน หากยังคงอ้าปากตอบลูกชาย

“สิให้แม่เฮ็ดหยังได้ เงินก็บ่มี พ่อก็บ่สบาย บ้านเรากำลังแย่นะลูก”   เมื่อได้ฟังอย่างที่แม่พูดชายหนุ่มจึงคิดในสิ่งที่เขาคิดมาตลอด พยายามทำทุกทางให้ตัวเองได้เป็นดารา เพื่องานและเพื่อเงินเพื่อครอบครัวพ่อและแม่ของเขาเอง

“อ่ะแม่ เงินทำงานผม     ผมจะไปกรุงเทพฯนะแม่ ไปบ้านฝัน” พูดไว้แค่นั้นแล้วก็รีบวิ่งออกไป ตอนนี้เขาเริ่มรู้แล้วว่าสิ่งที่เขาควรจะทำคืออะไร รู้ดีแล้วว่ากำลังจะทำทุกทุกอย่างเพื่อใคร และจะทำให้ดีที่สุด