คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันแรก...
แซ่ด…แซด ....ด
“เฮ้ยนาย!!~....เด็กใหม่??”
ทันทีที่ผมอยุดฝีเท้าลงที่หน้าห้อง C4 เสียงทักทายจากใครบางคนก็ดังสะดุดขึ้น
“เรียกแล้วทำไมไม่หันฟ่ะ!!!~ หาเรื่องกันหรือไง!”
อ้าว? อะไรกันเนี่ย..หาเรื่องอะไร ใคร ...ใครกันแน่ที่มาหาเรื่องเรารู้จักกันด้วยเหรอ....แล้วนี่คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน มาขวางทางแบบนี้ แล้วฉันจะเข้าห้องได้ยังไงล่ะ!!
“เออ ...หลีกไปหน่อย...ฉันไม่รู้หรอกน่ะว่านายเป็นใครและใหญ่มาจากไหน แต่ฉันจะเข้าห้อง เพราะฉนั้นหลีก!”
นั่น คิดว่าตัวเองสูงมากนักสิ บอกให้หลีกก็ไม่ฟัง ไปเข้าอีกทางก็ได้ วันแรกยังไม่อยากมีเรื่องหรอกน่ะ ไม่งั้นฮืม!มม
“นายคิดว่าตัวเองจะเดินไปไหน.....เข้าทางนี้ก็ได้..ฉันจะไม่เกะกะนายแล้วเจ้าเปี๊ยก..”
โป๊ก!!!ก
“เฮ้ย!! แกทำอะไร” พลั่ก “กล้าดีนักน่ะ!!!”
“เออสิ.....ไอ้คนปากเสีย!!”
พลั่ก ....โป๊ก!!!
หนอย......เล่นต่อยไม่ยั้ง แล้วคิดว่าคนอย่างฉันจะยอมนายหรือไง ถึงตัวเล็กแต่ก็ใช่ว่าจะต่อยไม่เป็นน่ะเฟ้ย.....
“เฮ้ย!! ข่าวใหญ่ๆว่ะ!! เจ้ามากิกับเด็กใหม่มีเรื่องกัน!!”
“อ่ะ กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้วจนได้สิเนี่ย!!~”
แซ่ด…แซด ....ด
.............................................................................................................................................................
“ต่อยไปเพราะไอซาว่า มันเรียกเธอว่าเจ้าเปี๊ยกงั้นเหรอ??? นี่มันเรื่องอะไรกัน....เหตุผลแบบนั้นมันช่วยแก้อะไรได้”
“ใช่แล้วครับอาจารย์ ผมไม่ผิดสักหน่อยที่ผมเรียกหมอนี่ว่าเจ้าเตี้ยก็เพราะว่ามันเตี้ยจริงๆ ไม่ได้พูดโกหกสักนิด”
“พูดแบบเนี่ยได้ไงว่ะ!!”
รับไม่ได้เฟ้ย!! มาโทษกันฝ่ายเดียวได้ไง ไอซาว่างั้นสิน่ะ เกลียดมันวะ เกลียดมันมากที่สุด
“พอที!!..พวกเธอไปเข้าห้องเรียนได้...แล้ว ทาคาราอิคุง ครูคงต้องแจ้งเรื่องนี้ให้ผู้ปกครองเธอทราบน่ะ รู้จักทำตัวให้มันดีๆหน่อยน่ะเสียชื่อตระกูล”
“ครับ”
แล้วในที่สุดการเข้าเรียนวันแรกในโรงเรียนใหม่ก็เกิดปัญหาอีกจนได้ แล้วเราจะอยู่ได้สักเท่าไหร่กันน่ะ ยังไงก็ตามเรื่องเมื่อกี้ปล่อยให้มันผ่านไปเถอะ แต่ไหงตอนนี้เราต้องมานั่งข้างไอ้หมอนั่นด้วยฟ่ะ มันเป็นการกลั่นแกล้งหรือไง....รับไม่ได้น่ะเนี่ย
“ไม่พอใจก็ย้ายไปนั่งที่อื่นซะสิ...เจ้าเปี๊ยก”
“หนอยแก~~~ อีกแล้วสิน่ะ!!!!”
“ไอซาว่า ทาคาราอิ ออกไปยืนหน้าห้อง..เดี๋ยวนี่!!”
อ่ะ...ลืมไปเลยสิว่ามีอาจารย์ยืนอยู่ โง่รึเปล่าฟ่ะเนี่ย.....ออกก็ออกว่ะ ต้องรู้จักข่มอารมณ์หน่อยแล้วสิเราเฮ้อ~~
“ห้อง 102 ตรงไปแล้วเลี้ยวขวาน่ะ”
“ครับขอบคุณ”
หอรวม คุณปู่คิดไงให้เรามาอยู่ที่นี่น่ะ แทนที่จะให้อยู่บ้านสบายๆกลับลากหลานตัวเองมาลำบาก ...ก็งี้แหละจะขัดได้ไงล่ะ ปู่เป็นถึงผู้มีอำนาจ....แล้วคนที่จะอยู่กับเราจะเป็นไงหนอคิดแล้วปวดหัวจริง
ก๊อกๆๆๆ เอียด.....ด
“ขอโทษครับ...ผ...”
“นายมาทำอะไรที่นี่ไม่ทราบ รีบไสหัวไปซะ!!”
“อ้าวเฮ้ย....นายพูดงี้ได้ไงฟ่ะ ทำยังก่ะฉันอยากอยู่กับนายนักงั้นล่ะ...ถ้าไม่อยากอยู่กับฉันนายนั่นแหละที่ควรไสหัวออกไป.....เอ้าเร็วเข้าสิ..ไอ้หัวลูกเจี๊ยบ”
เป็นไงล่ะ เจอมุขนี้หน้าหวอเลยอ่ะดิ....ไม่อยากจะบอกเลยว่าหมอนี่มันต้องทำตามที่ฉันสั่งอย่างแน่นอน เพราะไม่เคยมีใครปฏิเสชฉันได้..
“ 555555555555555555555 5 ขำฟ่ะ 55555555555 โค-ตะ-ระ ขำเลย รู้ตัวมั้ยเจ้าเปี๊ยกว่าตัวเองพูดอะไรออกมา555555....กลับบ้านเก่าไปล้างสมองซะดีกว่ามั้ง.ชิ่วๆ
ไอสารเลวปากปีจอ....ขำบ้าขำบออะไรกันเล่า!! โมโหแล้วน่ะ!! เออก็ได้แล่นงี้ใช่ป่ะงั้นก็อยู่ด้วยกันสักหน่อยเป็นไง
“ทำอะไรอ่ะ..!! เฮ้ยเจ้าเปี๊ยกออกไปเดี๊ยวนี่น่ะ...เฮ้ย!!”
“ยังไงก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะ ไอซาว่า มากิ ผม ทาคาราอิ ฮารุมิยินดีที่ได้รู้จัก”
“อ่ะอ้าวเฮ้ย....ทำอะไรของนาย!! ออกไปจากห้องฉัน!!”
เห็นมั้ยล่ะ แผนนี้แหละเด็จสุดแล้ว เมื่อฉันเกลียดนายละนายเองก็เกลียดฉัน การอยู่ด้วยกันของเรามันจะได้ทำให้นายประสาทเล่นๆ 55+ คอยดูอย่าแม้แต่กระพริบตาเลย ฉันจะปั่นหัวนายให้สุดไปเลย......ไอซาว่า มากิ ฮึฮึๆๆๆ
ความคิดเห็น