คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 1 ฉันไม่ใช่เกย์น้าาาาา !!!!!!!!!!!!!!!
บทที่ 1
เช้าวันนึงที่แสนสดใส
หนุ่มน้อยคนนึงได้ตื่นจากนิทราอันแสนหวานและเดินไปหยิบแว่นตาหนาที่ปิดบังหน้าของเขาไปเกือบครึ่งหน้า
“ฮ้าว หกโมงแล้วหรอเนี่ยง่วงชะมัดเลยแฮะ รีบไปอาบน้ำดีกว่า”
ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็ไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อย จากนั้นเขาก็เดินลงไปข้างล่างแล้วก็เจอชายวัยกลางคนกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะพร้อมกับอาหารเช้าที่วางอยู่
“พ่อ ทำไมมาอยู่ตรงนี้อ่ะ ไปพักผ่อนเลยนะ ยังไม่ถึงเวลาทำงานไม่ใช่หรอครับ”พ่อนะพ่อตื่นมาทำไมตอนเช้าขนาดนี้เนี่ย ร่างกายยิ่งไม่แข็งงแรงซะด้วยสิ อุตส่าห์บอกว่าให้พักผ่อนเยอะๆแล้วนะไม่เชื่อกันเลย วันงอน -3-
“ก็ พ่ออยากเห็นเราก่อนไปโรงเรียนเฉยๆ 5 5 5”
“พ่ออ่ะ -3-”ผมวิ่งไปกอดพ่อ ซึ่งพ่อก็ลูบหัวของผมเบาๆ
“อะไรกันหล่ะ หืม แล้วนี่ไม่รีบไปโรงเรียนหรอมัวแต่อ้อนอยู่ได้เดี๋ยวก็ไปสายหรอก”ชายวัยกลางคนได้ขยี้หัวของเด็กน้อยเล็กๆ ส่วนเด็กหนุ่มที่พึ่งจะรู้ว่าเสียเวลาไปมากก็เลยรีบกินอาหารแล้วไปจัดการอะไรให้เรียบร้อยเสร็จแล้วจึงหันไปไหว้พ่อของตน
“ไปแล้วนะครับพ่อ”คนตัวเล็กก็วิ่งไปกอดพ่อของตน ชายหนุ่มผู้เป็นพ่อจึงลูบหัวผู้เป็นลูกของตนเบาๆ
“ไปได้แล้ว ไอลูกหมานี่”ผู้เป็นพ่อขยี้หัวลูกชายของตนเล็กน้อย แล้วยิ้มให้อย่างอ่อนโยน
“พ่ออ่ะ ผมไปแล้วครับ” หลังจากนั้นหนุ่มร่างเล็กก็เดินออกจากบ้านหลังน้อยที่แสนจะอบอุ่นหลังนี้ โดยมีผู้เป็นพ่อมองไล่หลังอย่างอ่อนโยน
Mesa Part
ลูกของเราโตมาเป็นคนดีเลยล่ะนะแม่ ถึงวันมันจะขี้อ้อนไปหน่อยก็เถอะนะ 555 แล้วตอนนี้แม่จะเป็นยังไงบ้างนะ จะสบายดี จะมีความสุขหรือเปล่า เฮ้อ...พ่อคิดถึงแม่นะ ทำไมเธอต้องจากฉันไปด้วยล่ะ ‘มีนา’
สวัสดีครับนักอ่านทุกๆท่าน ผม เมษา พ่อของวันวันแล้วก็ทาม ครอบครัวเราก็มีกันแค่นี้ล่ะนะ ส่วนมีนาแม่ของทั้งคู่ผู้เป็นสุดที่รักของผมเขา...ได้ตายจากผมไปตั้งแต่วันที่คลอดวันวันออกมาแล้วล่ะนะ ถ้าถามว่าทำไม ก็คงเพราะว่ามีนาร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรงอยู่แล้ว จริงๆเธอสามารถคลอดทามที่เป็นพี่ของวันมาได้เพียงแค่คนเดียวเท่านั้น 555 เรื่องนั้นผมก็รู้ดีล่ะนะ ผมก็เคยบอกให้มีนาทำแท้งนะ แต่เขาก็ไม่ทำ ซึ่งผมก็ยังจำเหตุการณ์ในวันนั้นได้เป็นอย่างดี
ในวันนั้นที่ผมรู้ว่าวันวันอยู่ในท้องของมีนา ซึ่งถ้าเธอไม่ทำแท้งเธอก็จะต้องตาย เธอรู้ดี แต่เธอไม่ทำ มันจะเป็นอย่างไรเดี๋ยวผมจะเล่าให้ทุกๆท่านฟังเอง
“มีนาเธออย่าดื้อสิ ฉันขอให้เธอทำแท้งเด็กคนนั้นออกได้ไหม ขอร้องล่ะ ฉันกับทามขาดเธอไม่ได้นะ” ผมบอกแต่เธอแค่ยิ้มรับและมองไปที่ท้องที่ยื่นออกมาเล็กน้อยอย่างอ่อนโยน
“ไม่ล่ะ ขอโทษนะฉันจะไม่มีวันทำแท้งเด็กคนนี้เด็ดขาด อุ้ยเห็นไหมตาหนูดิ้นแล้วดูสิคะคุณ”เธอตอบแบบขำขำ
“นี่มีนามันไม่ใช่เรื่องเล่นเล่นนะ ถ้าเธอไม่ทำแท้งเธอจะตายนะ”ผมตะคอกเธออย่างรุนแรง แต่เมื่อได้ยินดังนั้นเธอก็มีหยดน้ำเล็กๆออกมาจากหางตาของเธอพร้อมตอบผมด้วยเสียงสั่นเครือ
“ขอร้องล่ะเมษา ฮ...ฮึก อย่างน้อยตาหนูนี่ก็เป็นลูกของเรา ขอได้ไหม ขอให้ฉันได้ทำหน้าที่ของแม่จนถึงวาระสุดท้ายได้ไหม ถือว่าฉันข้อร้องล่ะนะ”เธอยิ้มพร้อมน้ำตา แต่ผมกลับรับรู้ถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ที่เธอได้มีให้กับเด็กตัวน้อยๆที่อยู่ในท้องของเธอ ได้ ถ้านี่เป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอต้องการ ฉันก็จะสนับสนุนเธอเอง
มาต่อแล้วนะ
wan wan part
เหนื่อยชะมัดเลยแฮะ นี่แดดมันแดดหรือว่าเตาอบเนี่ย!!!!!! น่าเบื่อชะมัดยาก....รีบๆเดินไปตากแอร์ที่ห้องเรียนดีกว่า โว๊ะ!!
ที่โรงเรียน
"วาน..จาง~~" พอเขามาถึงโรงเรียนอยู่ๆก็มีเด็กสาววิ่งมากระโดดกอดเขาซึ่งเด็กสาวคนนั้นก็คือ......
"คิ สะ จัง !! " ชายหนุ่มขึ้นเสียงดุดุ สาวน้อยที่เห็นท่าไม่ดีจึงแกล้งทำหูลู่คอตก ยอมศิโรราบแต่โดยดี
"อึก....(พยายามระงับอารมณ์หรอตัวเธอ/ไรต์ ....../วัน ชิ..../ไรต์)ไม่ต้องมาทำหน้าตาอย่างนั้นเลยนะครับ ถ้าผมตั้งหลักไม่ทันจะทำยังไง
ไอผมน่ะไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าถ้าคุณเจ็บตัวขึ้นมาจะทำยังไงครับ....อีกอย่างเป็นสาวเป็นนางก็อย่าวิ่งมากอดผมแบบนั้นสิครับคนอื่นเขาจะ..."
เมื่อเห็นว่าวันน้อยจะบ่นอีกนาน เธอจึงเลือกที่จะเข้าไปเกาะแขนเขาเพื่ออ้อนเบาๆ
"อย่าโกรธเขาน้า...ก็คิสะรักวันวันนี่นา คิสะคิดถึงอ่ะ ไม่โกรธเราน้า..."เธอเอาหัวคลอเคลียไปมาเหมือนน้องหมา ซึ่งหนุ่มน้อยก็ทำเพียงเหนื่อยหน่ายกับท่าทางแบบเด็กๆของเธอ
"เฮ้อ....เอาเถอะ วันหลังก็อย่าทำแล้วกันนะครับ ผมเป็นห่วง"เขายิ้มให้แบบเอ็นดู หญิงสาวหน้าแดงแล้วตะโกนออกมาแบบร่าเริง
"กรี๊ด!!! วันจังน่าร๊ากกกก อย่าไปยิ้มแบบนั้นกับใครอีกนะคิสะหวง"เธอพูดแบบจริงจัง แต่เมื่อเธอเหลือบเห็นนาฬิกาเรือนยักษ์ของโรงเรียนซึ่งกำลังบอกว่าพอกเธอสายมากแค่ไหน เธอก็รีบคว้ามือเขาแล้วออกวิ่งทันที "สายแล้ววันจัง รีบวิ่งเร็วววว"
"ก็พึ่งบอกไปเมื่อกี้เองนะโว้ย!!!!"
ที่ห้องเรียน
"อรุณสวัสดิ์ครับท่านคิสะ!!!!!!!!!" เมื่อเข้ามาในห้องก็มีเสียงทักทายลั่นห้องเช่นเคยอย่างที่เป็นมา ก็นะสมเป็นคิสะดี
"........ไปนั่งกันเถอะ"เธอจูงมือผมไปนั่งที่ ถึงจะมีสายตาอำมหิตแผ่มาบ่อยๆก็เถอะ เมื่อถึงที่เธอก็นั่งลงไปแล้วฟุบไปแล้วจับมือผมไปไว้ที่หัวของเธอ
"ลูบหน่อย....."ผมยิ้มแล้วลูบหัวเธอเบาๆ
พักกลางวัน
".....อดหลับอดนอนมาจากไหนเนี่ย......ลุกมาได้แล้ว พักเที่ยงแล้ว" ผมนิ่งๆ แล้วก็ปลุกเธอมา
".....งือ~~~~~ เขาไม่หิวอ่ะ น้าาาา "
"เฮ้อ....ก็รู้อยู่แล้วอ่ะนะ เอ้าเอาไป...."ผมยื่นขนมปัง กับนมหนึ่งกล่องไปให้
".....แบ่งกัน...."เธอหันมาแล้วบิขนมปังส่วนหนึ่งยื่นมา ผมรับแล้วกินเข้าไปพร้อมกับลูบหัวเธอเบาๆ
"รีบกินเถอะ จะเรียนแล้วนะ...."ผมมองนาฬิกาแล้วหันไปบอกเธออย่างเอ็นดู เธอไม่ใช่แค่เพื่อน แต่เธอเหมือนกับน้องสาวตัวน้อยของผมฉนั้นถ้ามีคนมาทำร้ายเธอผมก็พร้อมจะปกป้องเสมอ
ryuuichi part
หลังเลิกเรียน
"นี่วันวัน วันนี้เราไปเดินเล่นแถวห้าง เอ กันไหม " นั่นยัยแสบน้องสาวผมกำลังเดินมากับไอเฉิ่มสักคนที่.....หาความดีอะไรไม่ได้สัอย่าง เฉิ่มก็เฉิ่ม แถมไม่มีมนุษย์สัมพันธ์อีก ดูน่ารำคาญชะมัดยาก
"อืมเอาสิ" ผมเดินไปหาพวกเขาแล้วจับมือของไอเฉิ่มนั่น
"เฮ้ย!!! ไม่ต้องมาทำเอ๋อ มานี่ดิ”
“เอ่อ คุณมีอะไรกับผมงั้นหรอ”
“มี ว่าแต่นาย....เอ่อ...แปป นายชื่ออะไรนะแว่น”
“ผมชื่อวันวัน ว่าแต่คุณมีอะไรหรอ”
“อุปส์ 5555 วันวัน 555” ชื่อบ้าอะไร อย่างกับเสียงร้องของหมาชะมัด ดูๆไป....ก็เหมือนแฮะ 555555
“เห้ย อย่ามาหัวเราะชื่อผมนะ ไอคนไร้มารยาท” 5555 ขนาดโมโหยังดูเฉิ่มเลย ตลกชะมัด
"อ่ะ อ่ะ อ่ะ โทษๆ ว่าแต่ เฉิ่มมีแฟนยัง" ผมยิ้มแสยะและถามข้างหูไอ้เฉิ่มนั่นเบาๆ อ่อยขนาดนี้ไม่ติดกับ ไอ้เฉิ่มนี่ก็โง่แล้ว
“ยังไม่มี แล้วคุณจะทำไม”ไอ้เด็กนั่นผลักตัวผมแล้วหันมาถามด้วยสายตาโกรธๆ ถึงจะพ่วงมาด้วยรีงสีอำมหิตจากยัยแสบก็เถอะ
"งั้น.....เราเป็นแฟนกันนะ"
"หาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!.......คุณจะบ้าหรือไง ผมไม่ใช่เกย์นะโว้ยยยยยย !!!!!!!" เด็กนั่นหน้าเหวอใส่ผม ก็น้าใครมันจะไปคิดว่าเจ้าชายอย่างผมจะมาขอไอเด็กอย่างนี้เป็นแฟน
"เออ...ฉันก็ไม่ใช่เกย์ งั้นสรุปว่าโอเคนะ"
"ขอปฏิเสธครับ ผมขอตัว ไปเถอะคิสะจัง" ไอแว่นของผม(เขาไปเป็นของแกตอนไหน/ไรต์ เออน่าเดี๋ยวก็เป็น/ริว) ก็เดินไป ส่วนยัยน้องของผมก็ส่งสายตากินเลือดกินเนื้อมาให้ หึ...คอยดู พี่ชายคนนี้จะเลี้ยงหมาน้อยให้ดู
จบไปแล้ว 1 ตอน ขอโทษที่ช้าน้าาาาาา สัญญาเลย ว่าว่างๆจะมาแต่งใหม่นะ
ไงก็ปิดท้ายไปกับหนู คิสะคิสะ แล้วกันเนอะ
บทส่งท้าย
"........" ไม่มีหมายเลขที่ท่านเรียกในขณะนี้สินะ เฮ้ คีจัง คิสะจัง คิสะจางงงงงง
"อะไร..." เน่ๆ...แนะนำตัวกับรีดหน่อยสิ
"....คิสะ " .....คิสะจ๋าาาา (ยิ้มเหี้ยม) เด๊๋ยวแม่ป๊ดจับวันจังย้ายโรงเรียนเอาแบบที่เธอไม่มีทางตามเจอเลยเอาไหม
"อ...เอ๋..อ..เอ่อ.. คิสะคิสะเนะค่ะ อายุ15ปี เป็นน้องสาวคนเล็กของครอบครัวค่ะ เอ่อ พ่อหนูชื่อ ก็อด ส่วนแม่ชื่อ เทนชิค่ะ แล้วก็ยังมีพี่ชายสองคนชื่อพี่เท็นกุกับพี่ริวอิจิค่ะ อ้อ ไม่ต้องไปรักสองคนนั้นหรอกค่ะ เพราะวันจังของหนูน่ารักกว่าต้องเยอะ(ไอน้องทรยศ/ริวกับเทน)" ก็จริงนั่นแหละ ไรต์อนุมัติ เอ...แต่ว่านะทำไมพวกไม่เข้าสังคมอย่างวันคุงกับคนที่ไม่สนโลกอย่างคิสะจังถึงมาเข้ากันได้อ่ะ
"..........ไม่รู้......ก็วันน่ารัก -///-.....มั้ง"........จ้ะ เข้าใจมากกกกกกกกก เอาเถอะว่าแต่ เธอคิดไงที่พี่ชายเธอไปขอคบกับหนูวันวันอ่ะ
"ไม่ยอมรับ.....รีบๆลงนรกไปซะตาแก่" เหอๆ......ได้ยินแล้วนะริวคุง(นี่แกเป็นน้องฉันใช่มั้ย/ริว)
"ไม่รู้ล่ะ ยังไงวันน้อยของหนูก็ต้องเจอแต่สิ่งดีๆ และมันต้องไม่ใช่พี่กับพี่เทนกุ" อืมมมม....ก็จริง งั้นเปลี่ยนพระเอกดีไหมคิสะจัง (เฮ้ยเดี๋ยวๆ/ริว) อะไรยะ ผู้หญิงเขาคุยอยู่ไม่เห็นไง !!
"ก็ดีนะคะ คนอย่างนี้แค่ตัวประกอบก็ดีแล้ว"ช่ายๆๆ งั้นก็ตอนหน้าพบกับพระเอกคนใหม่ได้เลยน้าคะ 55555555 (เดี๋ยวววววววววว/ริว)
งั้นตอนหน้าพบกับพระเอกคนใหม่ 55555 ไรต์ล้อเล่นนะ บายค่าาาาาา
"
ความคิดเห็น