ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Alice in wonderland {Role-Play} - ON GOING-

    ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4

    • อัปเดตล่าสุด 29 เม.ย. 57




     

                    ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะโพรงกระต่ายนี่ลึกมาก ก็แสดงว่าคุณกำลังตกลงไปอย่างช้าๆ แต่ขณะที่ตกลงไปอย่างช้าๆนั้นเอง คุณก็พอจะมีเวลามองสำรวจไปรอบๆ ตอนแรกคุณพยายามมองไปที่ข้างล่างสุด แต่มันก็มืดเสียจนมองไม่เห็นอะไรเลย คุณจึงเปลี่ยนมามองที่ด้านข้าง และได้พบว่ามีทั้งตู้เสื้อ ชั้นหนัง หรือแม้แต่โต๊ะ เก้าอี้ แจกันเต็มไปหมด

                    คุณหล่นหลงไป หล่นลงไป ลงไป ลงไปเรื่อยๆ

                    มันจะมีวันจบสิ้นมั้ยเนี่ย! คุณคิดอย่างตื่นตระหนก

                    และในตอนที่คุณกำลังหล่นลงไปเรื่อยๆ และไม่มีอะไรทำจนคุณรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเคลิ้มหลับนั้น คุณก็หันไปเจอเข้ากับ หวีและกระจก คุณจึงรีบคว้ามันมาไว้กับตัวทันที

                    “นี่หล่นลงมาตั้งนานแล้ว ยังไม่ถึงสักที แถมผมของฉันก็เริ่มจะพันกันจนยุ่งเหยิงไปหมดแล้วด้วยสิ”

                    แล้วทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้น ตัวของคุณได้ตกลงไปกองบนกิ่งไม้และใบไม้แห้ง และแล้วการล่วงหล่นของคุณก็จบสิ้นลงเสียที

                    เมื่อคุณลุกขึ้นและทรงตัวได้แล้ว คุณก็มองไปที่ทางข้างหน้า แต่คุณก็เห็นเพียงแค่ความมืดมิด แต่พอเพ่งมองไปก็เห็นกระต่ายขาวเดินยาวไม่ไกลนัก แต่มันก็ยังคงดูรีบร้อนไม่รอช้าแม้แต่ครู่เดียว คุณเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งตามมันไปอย่างไม่ลดละทันที

                    และตอนที่คุณเลี้ยวนั้น คุณจำได้ดีว่าตามหลังมันมาติดๆ แต่พอเลี้ยวมาก็กลับมองไม่เห็นมันอีกเลย..

                    “ฉันว่าแล้วเชียว ว่าต้องมีมนุษย์ตามฉันมานะ!!” เสียงของเจ้ากระต่ายดังอยู่ข้างหลังคุณนั้นเอง!!

                    คุณหันกลับไปมองเจ้ากระต่ายช้าๆ ก็พบว่ามันยืนกอดอกทำหน้าไม่พอใจคุณอยู่ คุณได้แต่ยืนส่งยิ้มแหยๆไปให้มัน

                    “เอาเถอะ! ในเมื่อมีมนุษย์ตามฉันมาแล้วฉันก็ต้องทำหน้าที่ดูแล” เจ้ากระต่ายเลิกกอดอดและเดินวนรอบๆตัวคุณ มันกำลังพิจารณาและสำรวจคุณอยู่นั้นเอง

                    คุณขยับตัวไปมาอย่างอึดอัดต่อสายตาเจ้ากระต่ายที่มองคุณ แต่มันก็ยังทำเป็นไม่สนใจและมองรอบๆตัวคุณอยู่อย่างนั้น

                    กระต่ายนี่ไม่มีมารยาทจริงๆ คุณคิดและเริ่มทำหน้ามุ่ยกลับใส่มันบ้างและนั้นทำให้กระต่ายขาวรู้ว่าสมควรพูดอะไรออกมาบ้าง

                    “ฉันคือ กระต่ายขาว สีขนฉันก็บอกอยู่นั้นแหละนะ เอาเถอะ ไหนๆตอนนี้ฉันก็คงไปสายแล้วเพราะฉะนั้นฉันก็ขอแนะนำเธอก่อนเลยแล้วกันนะว่าเธอควรจะไปกรอกใบสมัครเพื่อที่จะเข้า วันเดอร์แลนด์ ก่อน ช่วงนี้ราชินีแดงกลัวการก่อการร้ายเสียเหลือเกิน เพราะฉะนั้น ก็เลยตรวจตรากันอย่างเข้มข้นเหลือเกินล่ะ!

                    เมื่อกระต่ายพูดจบมันก็เดินนำคุณไปยังห้องๆหนึ่งซึ่งมีคนต่อแถวอยู่นับสิบคน แต่จะเรียกว่าคนก็ไม่เชิง เพราะต่างก็มีหัวที่ใหญ่เกินขนาดจริง หรือมีตัวที่ใหญ่กว่าหัวอยู่มากนัก บางสิ่งที่ต่อแถวอยู่ก็ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่ดอกไม้ดอกเล็กๆเพียงเท่านั้น

                    “เอาล่ะ เธอแค่ต่อแถวแล้วรอกรอกใบสมัครเข้าวันเดอร์แลนด์แค่นั้นแหละ ฉันต้องไปก่อนล่ะ แล้วเราคงจะได้เจอกัน!

                    เอาล่ะ ตอนนี้ก็เหลือเพียงคุณที่ต่อแถวรอเวลาเท่านั้นแหละ

    {x} เดินไปต่อแถวเพื่อรอกรอกใบสมัคร

    {x} หันหลังเดินกลับไปทางเดิม


    ★tentativo
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×