คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ลำดับตอนที่ 4
ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะโพรงกระต่ายนี่ลึกมาก ก็แสดงว่าคุณกำลังตกลงไปอย่างช้าๆ แต่ขณะที่ตกลงไปอย่างช้าๆนั้นเอง คุณก็พอจะมีเวลามองสำรวจไปรอบๆ ตอนแรกคุณพยายามมองไปที่ข้างล่างสุด แต่มันก็มืดเสียจนมองไม่เห็นอะไรเลย คุณจึงเปลี่ยนมามองที่ด้านข้าง และได้พบว่ามีทั้งตู้เสื้อ ชั้นหนัง หรือแม้แต่โต๊ะ เก้าอี้ แจกันเต็มไปหมด
คุณหล่นหลงไป หล่นลงไป ลงไป ลงไปเรื่อยๆ
มันจะมีวันจบสิ้นมั้ยเนี่ย! คุณคิดอย่างตื่นตระหนก
และในตอนที่คุณกำลังหล่นลงไปเรื่อยๆ และไม่มีอะไรทำจนคุณรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเคลิ้มหลับนั้น คุณก็หันไปเจอเข้ากับ หวีและกระจก คุณจึงรีบคว้ามันมาไว้กับตัวทันที
“นี่หล่นลงมาตั้งนานแล้ว ยังไม่ถึงสักที แถมผมของฉันก็เริ่มจะพันกันจนยุ่งเหยิงไปหมดแล้วด้วยสิ”
แล้วทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้น ตัวของคุณได้ตกลงไปกองบนกิ่งไม้และใบไม้แห้ง และแล้วการล่วงหล่นของคุณก็จบสิ้นลงเสียที
เมื่อคุณลุกขึ้นและทรงตัวได้แล้ว คุณก็มองไปที่ทางข้างหน้า แต่คุณก็เห็นเพียงแค่ความมืดมิด แต่พอเพ่งมองไปก็เห็นกระต่ายขาวเดินยาวไม่ไกลนัก แต่มันก็ยังคงดูรีบร้อนไม่รอช้าแม้แต่ครู่เดียว คุณเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งตามมันไปอย่างไม่ลดละทันที
และตอนที่คุณเลี้ยวนั้น คุณจำได้ดีว่าตามหลังมันมาติดๆ แต่พอเลี้ยวมาก็กลับมองไม่เห็นมันอีกเลย..
“ฉันว่าแล้วเชียว ว่าต้องมีมนุษย์ตามฉันมานะ!!” เสียงของเจ้ากระต่ายดังอยู่ข้างหลังคุณนั้นเอง!!
คุณหันกลับไปมองเจ้ากระต่ายช้าๆ ก็พบว่ามันยืนกอดอกทำหน้าไม่พอใจคุณอยู่ คุณได้แต่ยืนส่งยิ้มแหยๆไปให้มัน
“เอาเถอะ! ในเมื่อมีมนุษย์ตามฉันมาแล้วฉันก็ต้องทำหน้าที่ดูแล” เจ้ากระต่ายเลิกกอดอดและเดินวนรอบๆตัวคุณ มันกำลังพิจารณาและสำรวจคุณอยู่นั้นเอง
คุณขยับตัวไปมาอย่างอึดอัดต่อสายตาเจ้ากระต่ายที่มองคุณ แต่มันก็ยังทำเป็นไม่สนใจและมองรอบๆตัวคุณอยู่อย่างนั้น
‘กระต่ายนี่ไม่มีมารยาทจริงๆ’ คุณคิดและเริ่มทำหน้ามุ่ยกลับใส่มันบ้างและนั้นทำให้กระต่ายขาวรู้ว่าสมควรพูดอะไรออกมาบ้าง
“ฉันคือ กระต่ายขาว สีขนฉันก็บอกอยู่นั้นแหละนะ เอาเถอะ ไหนๆตอนนี้ฉันก็คงไปสายแล้วเพราะฉะนั้นฉันก็ขอแนะนำเธอก่อนเลยแล้วกันนะว่าเธอควรจะไปกรอกใบสมัครเพื่อที่จะเข้า วันเดอร์แลนด์ ก่อน ช่วงนี้ราชินีแดงกลัวการก่อการร้ายเสียเหลือเกิน เพราะฉะนั้น ก็เลยตรวจตรากันอย่างเข้มข้นเหลือเกินล่ะ!”
เมื่อกระต่ายพูดจบมันก็เดินนำคุณไปยังห้องๆหนึ่งซึ่งมีคนต่อแถวอยู่นับสิบคน แต่จะเรียกว่าคนก็ไม่เชิง เพราะต่างก็มีหัวที่ใหญ่เกินขนาดจริง หรือมีตัวที่ใหญ่กว่าหัวอยู่มากนัก บางสิ่งที่ต่อแถวอยู่ก็ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่ดอกไม้ดอกเล็กๆเพียงเท่านั้น
“เอาล่ะ เธอแค่ต่อแถวแล้วรอกรอกใบสมัครเข้าวันเดอร์แลนด์แค่นั้นแหละ ฉันต้องไปก่อนล่ะ แล้วเราคงจะได้เจอกัน!”
เอาล่ะ ตอนนี้ก็เหลือเพียงคุณที่ต่อแถวรอเวลาเท่านั้นแหละ
★tentativo
ความคิดเห็น