คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : ★ Quest 0.1 [ CHB ] - LUVIA -
LUVIA JONES
ใครนะ?..
ลูเวีย ..
ลูเวีย โจนส์?..
ใช่ ลูเวีย โจนส์ คือชื่อของฉัน..
ชื่อของฉันคือ ลูเวีย โจนส์
หลายวันมาแล้วที่เด็กสาวอายุ 14 ลูเวีย โจนส์ เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านเฮอร์เมส เธอนั่งเงียบไม่พูดไม่คุยกับสมาชิกร่วมบ้านและคนอื่นๆในค่ายเลย
วันแรกที่เธอมาถึงที่ค่าย สภาพของเธอไม่ต่างอะไรจากทหารออกศึกที่รอดกลับมาที่ค่าย แขนซ้ายของเธอมีเลือดไหลอบลงมาจากบาดแผล ที่ขาข้างซ้ายเองก็มีรอยเขี้ยวขนาดใหญ่ประทับอยู่ เสื้อผ้าที่ฉีกขาดและบาดแผลฟกช้ำเต็มตัวทำให้ทุกคนรู้ได้ทันทีว่าเธอต่อสู้กับ “สิ่งที่เธอเจอ” มา
แต่ยังไม่ทันที่ได้ใครจะได้ไถ่ถามอะไรลูเวียก็สลบไปซะก่อน และเธอก็ได้รับการรักษาอย่างดีจนแผลกายหาย แต่ แผลใจยังคงอยู่ ชาวค่ายมารู้เอาทีหลังว่า พ่อ/แม่ ของลูเวียนั้นตายต่อหน้าของเธอ มันออกจะดูโหดร้ายไปสักหน่อยกับเด็กอายุ 14 ที่เห็นผู้ปกครองของตัวเองตายต่อหน้าต่อตา
ที่เธอรอดมาได้ก็ถือว่าเป็นเรื่องอัศจรรย์ใจเหลือเกินแล้ว..
ลูเวียจะไม่ออกไปข้างนอกบ้านเฮอร์เมสถ้าไม่ใช่เวลาทานอาหารหรือเวลาที่ค่ายจัดกิจกรรมที่บังคับทุกคนจริงๆ มีบางคนใจกล้าเข้าไปพูดคุยกับเธอ และไถ่ถามอาการเธอ แต่คำตอบของลูเวียมักตอบมาว่าไม่เป็นไร และเธอต้องการอยู่เงียบๆคนเดียว
“คุณลูเวียค่ะ พินาร์ชื่อพินาร์นะคะ ยินดีอย่างยิ่งที่จะได้ทำความรู้จักและพูดคุยกับคุณนะคะ” เสียงหวานที่ดูมีความเรียบเย็นเอ่ยทักทายลูเวียที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง เธอหันไปมองคนที่ชื่อพินาร์แล้วพยักหน้าช้าๆเป็นการตอบรับ
“แต่จากที่ดูๆแล้วคุณลูเวียน่าจะเด็กกว่าพินาร์นะ พินาร์อายุ 16 ค่ะ แล้วคุณลูเวียล่ะ?”
“14” ลูเวียตอบเสียงเบา เธอไม่อยากคุยกับคนตรงหน้าสักเท่าไหร่แต่ก็ต้องจำใจคุยเพราะดูเหมือนพินาร์คนนี้จะไม่ไปไหนง่ายๆแน่
“ว่าแต่อยู่แต่ในนี้ไม่อุดอู้หรือไงคะ พินาร์ว่าที่บ้านเฮอร์เมสมันก็สบายนะคะ แต่ออกจะเงียบไปสักหน่อย ทุกคนออกไปข้างนอกกันหมดแล้ว” พินาร์บอกก่อนที่จะหยิบบางอย่างขึ้นมา
“ไม่หรอก..”
“คุณลูเวียพอจะรู้จัก ทอม ฮิดเดิลสตัน มั้ยคะ เนี่ย พินาร์ไปเจอรูปของเขาในกระเป๋าเดินทางของพี่ชาย พินาร์อยากจะรู้เรื่องราวของเขาสักหน่อย แต่ก็ไม่รู้จะไปถามกับใครดี” เด็กสาวผมเขียวแสร้งทำเสียงเศร้า ก่อนที่จะส่งรูปของ ทอม ฮิดเดิลสตัน ให้ลูเวียดู
“ฉันรู้จักนะ..” ลูเวียพูดทันทีที่พินาร์พูดจบ เธอขอดูรูปของ ทอม ฮิดเดิลสตัน และชั่วขณะหนึ่งพินาร์มองเห็นว่าแววตาของลูเวียเป็นประกายขึ้นมาเมื่อได้เห็นรูปของนักแสดงหนุ่มสุดหล่อเลิศเลอเพอร์เฟ็คนิสัยดีน่ารักเป็นกันเอง #อวยพี่ทอมแปป
และวันนั้นทั้งวันพินาร์ก็นั่งคุยกับลูเวียกันจนสนิทเป็นอย่างดีและนั้นทำให้คนในค่ายแอบตกใจเมื่อเห็นลูเวียเดินออกมาพร้อมพินาร์ยิ้มและทักทายคนอื่นเหมือนกับเป็นคนล่ะคนกับเด็กสาวมืดมนคนนั้น
“อ้าว ว่าไงล่ะแม่สาวคนสวย ร่าเริงขึ้นมาแล้วสินะ” เสียงชายหนุ่มผมส้ม คนหนึ่งตะโกนทักทายลูเวียด้วยรอยยิ้ม เธอหันกลับไปยิ้มให้และทักทายกับเขาเสียงใส
หลังจากนั้นอีกเป็นเดือนลูเวียก็กลับมาสดใสร่าเริงและได้ทำความรู้จักกับทุกคนทั้งในบ้านเฮอร์เมสและในค่ายจนสนิทสนมกลมเกรียว
และวันหนึ่งขณะที่กลับมาจากการฝึกซ้อมเหนื่อยๆ ลูเวียที่กำลังจะล้มตัวลงนอนบนเตียงก็ต้องชะงักกับสิ่งที่เห็น
เธอเห็นอะไรนะหรอ?..
ก็..
สิ่งที่เธอเห็น บนเตียงของเด็กสาวมีเมล็ดข้าวมากมายอยู่บนเตียง ลูเวียก็ไม่รู้ว่าใครมาทำเอาไว้ และเธอก็ไม่รู้ว่าใครที่คิดจะแกล้งเธอ แต่เธอก็ส่ายหน้าและไม่ได้คิดมากอะไร มันก็แค่การกลั่นแกล้งแบบเด็กๆแหละน่า
ลูเวียเดินหายไปและกลับมาพร้อมไม้กวาดกับที่โกย เธอพยายามจะปัดเมล็ดข้าวลงจากเตียง แต่ไม่ว่ายังไงก็ปัดมันไม่ได้ นั้นทำให้เธอตกใจและนิ่งชะงัก
“ทำไมล่ะ?”
และดูเหมือนเมล็ดข้าวตรงหน้าจะเข้าใจคำถามเธอ เพราะพวกมันค่อยๆขยับเคลื่อนไหวและเรียงตัวออกมาเป็นคำพูด
“เพราะว่านี่คือสิ่งที่ข้ามอบให้เจ้า”
“สิ่งที่มอบให้ฉัน นี่...พวกแกคือเมล็ดข้าวผีสิงหรอ?” เมื่อลูเวียพูดจบเหล่าเมล็ดข้าวก็สั่นและรีบเรียงตัวกันใหม่อย่างรวดเร็ว
“ข้าคือแม่ของเจ้า”
...แม่ของฉันงั้นหรอ?..
“ห๊ะ!!! นี่พ่อของฉัน....”
“เจ้าลูกบ้า! ข้าหมดความอดทนแล้วนะ..ข้าคือ ดีมีเทอร์ ยังไงล่ะ ข้าคือแม่ของเจ้า” และลูเวียก็ต้องชะงักค้างตกใจกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า
“แม่ของหนู?”
“ใช่ เจ้าคือธิดาแห่งข้า ดีมิเทอร์”
และก็ปุ้ง!
เกิดเป็นทุ่งข้าวสาลี..
ความคิดเห็น