NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ตามรักรัฐภาค [ชุด Men Of Lions] + EBook

    ลำดับตอนที่ #5 : สื่อรักข้ามรั้ว 3-1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.31K
      36
      19 ก.พ. 66




    ร่างสูงของสิงห์หนุ่มเดินไปดูอาการของ ‘มาคี’ ลูกม้าพันธุ์ผสมเพศผู้ที่พึ่งคลอดออกมาได้ไม่ถึงสองวัน นอนหายใจแผ่วเบาอยู่บนกองฟางอย่างน่าสงสาร และยังเป็นลูกของ ‘เจ้าทมิฬ’ ม้าคู่ใจของเขาอีกด้วย หลังคนงานมารายงานบอกว่ามันไม่สบาย เขาเป็นห่วงมากกว่าตัวอื่น นี่คงจะเกิดจากอากาศที่ร้อนอบอ้าวมากกว่าปกติจึงทำให้ลูกม้าอ่อนเพลีย และไม่สบายได้ง่าย

    “เป็นไงบ้างหมอ”

    “ดีขึ้นแล้วครับ แต่ยังมีอาการอักเสบที่ลำไส้อยู่ สักสองสามวันก็น่าจะหายเป็นปกติครับ” สัตวแพทย์บอกนายหนุ่ม

    “โล่งอกไปที ผมเป็นห่วงแทบแย่ แล้วนี่เจ้าลิลลี่สบายดีใช่ไหมหมอ ไม่ได้ติดจากลูกมานะ”

    “ปกติดีครับ ตอนนี้กำลังให้คนงานดูแลอยู่”

    รัฐภาคโล่งใจไปมาก เขาแทบจะนอนไม่หลับเพราะเป็นห่วงม้าแม่ลูก เป็นท้องแรกด้วย

    “หายเร็วๆนะตัวเล็ก เดี๋ยวพ่อจะมาเยี่ยมใหม่” ลูบหัวม้าตัวน้อย ก่อนผละมาทางคนเป็นอา สัตวแพทย์ประจำฟาร์มแห่งนี้

    “ฝากด้วยนะ”

    “ไม่ต้องห่วงครับคุณดอม”

    “ขอบใจมาก” 

    สิงห์หนุ่มผละเดินจากคอกม้าไปขึ้นหลังเจ้าทมิฬแล้วควบกลับเข้าไร่ลุยงานต่อ วันนี้มีลงเมล็ดพันธุ์ใหม่เขาต้องไปดูหน่อย หลังเสร็จจะได้ไปความเสียหายแปลงที่ถูกน้ำพัดเสียหาย ช่วงนี้ฝนมามากและมีพายุรุนแรงขึ้นจากหลายปีก่อนจึงทำให้กระทบผลผลิตไม่น้อย

    วันก่อนเขาสั่งให้สร้างคันดินให้สูงและใหญ่กว่าเดิมเพื่อป้องกันน้ำป่าที่จะไหลหลากบากเข้ามาในแปลงเพาะเมล็ดพันธุ์ที่พึ่งลงไป

    “ตบดินให้แน่นนะ ทำยาวไปจนสุดเชิงป่าทางด้านโน้นเลยนะ แล้วอย่าลืมทำคลองเล็กไว้เป็นระยะด้วยล่ะเผื่อน้ำมาแรงจะได้ไม่พังคันดินของเราเสียหาย”

    นิ้วเรียวยาวชี้บอกจุดในการทำคันกั้นน้ำแก่คนงานที่กำลังช่วยกันเร่งมือทำอย่างแข็งขัน ก่อนเดินมาหยุดลงจุดที่พึ่งซ่อมแซมเสร็จจากความเสียหายของน้ำที่บากเข้ามา

    “ขยันจังเลยนะครับคุณดอม” เสือควบม้าคู่ใจมาหยุดลงด้านหลังจุดที่นายหนุ่มยืนอยู่ ก่อนกระโดดจากหลังม้าลงมาหา

     “ไม่ได้สิครับ เดี๋ยวผมจะตามอาไม่ทัน” น้ำเสียงติดตลกเย้าหัวหน้าคนงาน

    “หวังว่าคันดินจะช่วยกันน้ำที่จะไหลเข้าท่วมได้บ้าง” รัฐภาคว่า อดหวั่นใจไม่ได้เพราะพายุครั้งก่อนกวาดไปหลายไร่อยู่เหมือนกัน

    “ก็น่าจะพอป้องกันได้อยู่นะครับ จากที่ดูข่าวเมื่อเช้าบอกว่าพายุอ่อนกำลังลงแล้ว น่าจะไม่กระทบอะไรเรามากนัก”

    “ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีครับ เราจะได้ไม่ต้องมาค่อยกังวล” สิงห์หนุ่มค่อยเบาใจขึ้นมาเมื่อได้ฟังหัวหน้าคนงานบอก

    “คุณดอมครับ นายแม่ให้มาตามไปทานข้าวที่เรือนใหญ่” 

    ลูกน้องร่างใหญ่กระโดดลงจากรถคันใหญ่ตรงเข้าไปหานายหนุ่ม พร้อมส่งต่อคำพูดที่ทางมาดามใหญ่ฝากมาถึงสิงห์หนุ่มผู้เป็นลูก

    “เดี๋ยวฉันตามไป …ลุงไปด้วยกันสิครับ มาดามคงมีเรื่องคุยกับลุงเยอะเลย” 

    สิงห์หนุ่มกล่าวรู้ทัน ท่านทั้งสองเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก นานทีมารดาของเขาจะกลับมาที่ไร่สักครั้งหนึ่ง คงจะมีเรื่องพูดคุยกันเยอะแยะเต็มไปหมด

    “ไปครับ นายหญิงใหญ่จะรอนาน” สองหนุ่มต่างวัยก้าวขึ้นม้าก่อนจะควบตรงมาที่บ้าน

    อึดใจต่อมาทั้งสองได้ควบมาถึงเรือนทิพย์ ก่อนจะมองหน้ากันเมื่อกลิ่นอาหารหอมฟุ้งกระจายมาจนถึงหน้าบ้าน เรียกน้ำย่อยสองหนุ่มได้เป็นอย่างดี

    “สงสัยงานนี้เราคงต้องได้นอนพุงกางกันแน่ครับ” 

    หันมาพูดกับหัวหน้าคนงานอย่างอารมณ์ดี เป็นอีกหนึ่งอย่างของคนเป็นแม่ที่เวลากลับมาเยี่ยมลูกชาย ลงมือเข้าครัวทำอาหารให้ทาน และถือเป็นประเพณีของบ้านไปเสียแล้ว

    เสืออดที่จะยิ้มกว้างด้วยความดีใจไม่ได้ ไม่ว่าจะผ่านไม่นานแค่ไหน สำหรับเขาเธอไม่เคยเปลี่ยนเลย

    “มีอะไรทานบ้างครับวันนี้” ร่างสูงใหญ่เดินเข้าไปโอบกอดมารดา พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่

    “เมนูโปรดของลูกทั้งนั้น ...อ้าวเสือมาด้วยหรือค่ะ นั่งก่อนสิ ฉันไม่รู้ว่าเสือจะมาด้วยเลยไม่ได้ทำเมนูโปรดไว้ให้เลย” มาดามเครือทิพย์มองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังลูกชาย ซึ่งก็คือเพื่อนสมัยเด็กของท่านนั่นเอง

    “ไม่เป็นไร ผมกินอะไรก็ได้”

    “ข้าวเปล่าจานเดียวก็พอแล้ว” คนหัวโต๊ะว่าปนจะไม่พอใจ

    “หึ หึ” หัวหน้าคนงานอดยิ้มให้กับความขี้หึงของมาเฟียใหญ่ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่เปลี่ยน แต่ดีใจที่เขารักษาสัญญา

    “คุณอเดล ไม่เอาค่ะ” อเดลตาร์ยอมเงียบเสียงลง เมื่อถูกภรรยาส่งเสียงหวานดุมาให้

    “มาครับลุง มื้อนี้เราต้องทานให้พุงกางไปเลย มาดามอุตส่าห์โชว์ฝีมือปลายจวักขั้นเทพให้เราได้ทานกัน” รัฐภาคบอกเสียงปนหัวเราะ เกือบได้เห็นมวยคู่เอกกลางโต๊ะอาหารเที่ยงเสียแล้ว จากนั้นทั้งหมดจึงลงมือทาน

    ส่วนคนที่นั่งหัวโต๊ะก็ทำหน้านิ่งขรึม ไม่พูดจาทักทายผู้มาใหม่ ทุกคนต่างรู้กันดีว่ามิสเตอร์อเดลตาร์ไม่ชอบหน้าหัวหน้าคนงานมาตั้งแต่ไหนแต่ไร  เพราะเหตุที่ทั้งสองเคยเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาก่อน แข่งขันกันทุกอย่าง

    แต่สุดท้ายก็เป็นมิสเตอร์ที่ได้ครอบครองหัวใจดวงน้อยของมาดามใหญ่ไป และพากลับไปอยู่ที่อเมริกาด้วยกัน หลังจากนั้นทั้งสองจึงไม่ได้ติดต่อกันอีก แต่พอวันนี้เห็นท่าทางแล้วดูจะมีเรื่องกันอยู่

    มาดามเครือทิพย์เห็นอาการของสามีจึงรีบตักอาหารให้เป็นการเอาใจ พร้อมส่งรอยยิ้มหวานพิมพ์ใจไปให้ มันเป็นวิธีที่ใช้ได้ผลมาตลอด อเดลตาร์เห็นดังนั้นจึงใจอ่อนยวบปัดเรื่องไม่เป็นเรื่องทิ้งไป แล้วลงมือทานอาหารตรงหน้าอย่างว่าง่าย สิ่งที่สำคัญไปกว่านั้นคือภรรยาไม่สนใจชายอื่นนอกจากเขาเพียงคนเดียว 


    โปรดติดตามตอนต่อไป...




    สั่งซื้อ EBook (เต็มเรื่อง) สำหรับวัยรุ่นใจร้อน ได้ก่อนใคร ตามลิงค์ด้านล่างเลยจ้า  

    --> https://www.mebmarket.com/ebook-51191-ตามรักรัฐภาค-Men-Of-Lions <---


    ติดตามข้อมูลข่าวสารได้ที่... ---> 

    เฟชบุ๊คแฟนเพจ  :  Raniya.writer


    ฝากกด   ติดตาม / คอมเมนท์ เป็นกำลังใจให้ด้วยน้า ^^

    *** ขอบคุณทุกกำลังใจและการสนับสนุนทุกช่องทาง ที่มาเพิ่มแรงฮึดให้ไรท์ตัวอ้วน 

    ขอบคุณมากๆ จากใจค่ะ  ^___^



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×