ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อุ้มรักรัฐภพ [ชุด Men Of Lions] + EBook

    ลำดับตอนที่ #3 : คนอุ้มรัก หนึ่ง 2

    • อัปเดตล่าสุด 6 ก.พ. 66







    “อ้าวเฮ้ย เดี๋ยวก่อนสิคุณ นี่...”


    “ไปกัน อยากทานอะไรดีเรา” สิงห์หนุ่มมองท่าทางของสาวเจ้าเกิดอยากจะแกล้ง ก่อนพาเด็กตัวน้อยเดินไปผ่านหน้าหญิงสาวเข้าไปภายในภัตตาคารอาหารเจ้าประจำของเขา โดยไม่สนใจจะหยุดรอร่างบางด้านหลัง


    “มันอะไรกันเนี่ย นี่รอฉันด้วยสิ” อ้อมเดือนทำได้เพียงเดินตามสองหนุ่มไป ถ้าไม่ติดว่าเขามีน้องชายเธออยู่ด้วย เขากับเธอได้เห็นดีกันแน่!

     


    รัฐภพก้าวไปนั่งลงที่โต๊ะประจำพร้อมร่างเล็กนั่งซ้อนบนตักกว้างอีกที ไม่สนใจหญิงสาวที่ยืนจ้องมองมาเหมือนจะกระโจนเข้าฉีกร่างเขาออกเป็นชิ้นๆ แต่มีหรือที่คนอย่างเจ้าแห่งสมุทรจะสนใจ อยากทำอะไรก็ทำไปเลยเขาไม่สนใจอยู่แล้ว


    อ้อมเดือนขมวดคิ้วสวยขมวดยุ่งหลังพึ่งนึกขึ้นได้ และอดที่จะแปลกใจไม่น้อยที่น้องชายยอมให้คนแปลกหน้าอุ้ม ไม่ร้องหรือขัดขื่นอย่างที่เคยเป็น เท่านั้นไม่พอยังพูดจาสนิทสนมเหมือนรู้จักกันมานานแสนนาน


    “นั่งสิ มัวยืนทำอะไรอยู่” เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้หญิงสาวหลุดออกจากภวังค์ ก่อนก้าวไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม


    “ณพครับ มานั่งข้างพี่อ้อม” อ้อมเดือนส่งน้ำเสียงเรียกน้องชาย แต่กลับได้รับการส่ายหน้ามาแทนคำตอบจึงเพิ่มน้ำเสียงเข้มขึ้นอีกเมื่อน้องชายเริ่มเกิดอาการแข็งข้อไม่ยอมทำตาม


    “ณพ”


    “เขาไม่อยากไปคุณจะไปบังคับเขาทำไม เห็นไหมว่าเขากลัวจนตัวสั่นหมดแล้วเนี่ย” รัฐภพติ่ง หลังหญิงสาวมันแต่ออกคำสั่งบังคับน้องชายตัวน้อยให้ทำตามที่ต้องการอยู่นั่น


    อ้อมเดือนส่งแววตาชนิดหนึ่งไปให้เขา ไม่เคยถูกผู้ชายที่เจอหน้าตำหนิมาก่อน พลางเอียงหน้ามาทางร่างเล็กและเห็นแววตาสุกใสที่ส่งมามันบอกเธออย่างที่เขาว่า อดรู้สึกผิดและสงสารไม่น้อย เธอไม่ได้ตั้งใจจะพูดแบบนั้น ก่อนพูดขึ้นใหม่พร้อมเปิดรอยยิ้มกว้าง


    “...ขอโทษครับ พี่อ้อมไม่ได้ตั้งใจ งั้นณพนั่งที่เดิมก็ได้เนอะ”


    “ฮะ” เด็กชายพยักหน้าน้อยๆ ก้มหน้าลงมองมือน้อยของตัวเองเกรงจะถูกพี่สาวดุอีกรอบ


    รัฐภพเห็นท่าทางของหญิงสาวแล้วจึงก้มกระซิบบางอย่างด้วย และได้ผลเมื่อเด็กชายยอมเงยหน้าขึ้นพยักหน้าหงึกๆ อย่างน่าเอ็นดู


    อ้อมเดือนมองสองหนุ่มต่างวัยที่คุยกันอย่างกะหนุงกะหนิง ไม่คิดจะสนใจว่ามีเธออีกคนที่นั่งรวมโต๊ะอยู่ด้วย เธอเกิดรู้สึกอิจฉาไม่น้อยที่น้องชายสนใจคนอื่นที่พึ่งเจอหน้ามากกว่าเธอที่เป็นพี่สาว


    สิงห์หนุ่มเห็นหญิงสาวตรงหน้าเอาแต่นั่งนิ่งเงียบ พอมองดวงหน้าหวานที่ตอนนี้เหมือนกับโดนบังคับกินยาขมแล้วนึกสะใจไม่น้อย มาดูสิว่าจะเก่งสักแค่ไหนกันเชียว


    “ไม่สั่งอะไรหรือคุณ”


    “เล่นสั่งมาจะหมดร้านอยู่แล้วจะให้ฉันสั่งอะไรเพิ่มอีก” บอกน้ำเสียงประชด รู้ดีว่าเขาตั้งใจจะแกล้งเธอ แต่ขอบอกไว้เลยว่าได้ผล


    “งั้นแค่นี้ก่อน” รัฐภพยื่นเมนูอาหารส่งกลับให้พนักงาน แล้วเอนหลังลงพิงพนักเก้าอี้มองดูคนที่นั่งตรงข้าม รอยยิ้มที่มุมปากพลางหยักลงเล็กน้อย ก่อนหันมาสนใจร่างเล็กที่นั่งข้างๆ


    “ชื่ออะไรเรา”


    “อรรณพฮะ จะเรียกณพก็ได้” อรรณพตอบ ส่งยิ้มกว้างไปให้


    “พูดเก่งนะเรา” รัฐภพยกมือหนาลูบศีรษะเล็กอย่างเอ็นดู คิดถึงหลานตัวน้อยขึ้นมาไม่ได้


    “มีมุมแบบนี้กับเขาด้วยหรอเนี่ย” อ้อมเดือนพึมพำในใจ นึกประหลาดใจที่ผู้ชายหน้าโหดพูดเสียงเล็กเสียงน้อยกับน้องชายเธอ


    คนสนิทด้านหลังต่างมองหน้ากันนิ่ง ไม่ได้ยินสิงห์หนุ่มหัวเราะเต็มเสียงแบบนี้มานาน เท่าที่อยู่ด้วยกันมาเขาจะแสดงออกกับคนในครอบครัวเท่านั้น เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเขาแสดงท่าทีสนิทสนมกับคนอื่นก็ว่าได้


    “นี่แค่กินข้าวผิดเวลาไปไม่กี่นาทีทำเจ้านายเราเพี้ยนไปขนาดนี้เลยเหรอวะ” รีทส์กระซิบถามเพียงอย่างไม่เชื่อสายตา


    “ฉันว่าไม่เกี่ยวกับเวลาหรอก เกี่ยวกับคนนั้นมากกว่า”


    “ท่าจะจริงวะ”


    คนสนิทสิงห์หนุ่มด้านหลังสังเกตคนทั้งคู่อยู่ตลอด อดแปลกใจไม่ได้ที่พ่อสิงห์ดูจะมีความสุขกับการแกล้งแม่สาวเอเชียหน้าหวานเสียเหลือเกินทั้งพึ่งเจอกัน ทั้งที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนได้เฉียดกายเข้าใกล้เลยด้วยซ้ำ


    จะยกเว้นอยู่ก็แค่สองคนคือ ‘มาดามเครือทิพย์’ และ ‘ปาลี’ พี่สะใภ้ นอกเหนือจากนั้นจะถูกบอกปฏิเสธตั้งแต่พวกหล่อนยังไม่ได้เอ่ยปากด้วยซ้ำ แต่ครั้งนี้เขาเล่นมานั่งต่อปากต่อคำยิ้มแย้มอย่างสนุกเหลือเกิน แถมพูดจาสนิทสนมกับร่างเล็กที่นั่งข้างขัดกับนิสัยของเจ้าตัวสิ้นเชิง


    นาทีต่อมาพนักงานได้เดินลำเลียงอาหารมากมายมาวางเต็มโต๊ะไปหมด พอดูแต่ละเมนูแล้วอ้อมเดือนรู้สึกฝืดคอจนต้องลอบกลืนน้ำลายเหนียว ราคาอาหารแต่ละอย่างคงไม่ต้องพูดถึง แพงจนกระเป๋าหล่อนฉีกแล้วฉีกอีกแน่


    รัฐภพเห็นสีหน้าเหมือนจะร้องไห้ของหญิงสาวตรงหน้าจึงลอบอมยิ้มนึกสนุก สะใจที่เอาคืนสาวเจ้าได้ ดูสิจะทำอย่างไรต่อ อาหารที่เขาไม่ได้สั่งอะไรเป็นพิเศษ อาหารทุกอย่างที่สั่งมาเมนูทานเป็นประจำที่ทานอยู่ทุกวันจะมีเพิ่มเติมก็แค่ไม่กี่อย่าง


    “สั่งมาขนาดนี้กะจะปล้นฉันหรือไง” 


    อ้อมเดือนก่นด่าคนตรงหน้าในใจ มองเมนูอาหารแต่ละอย่างที่เขาสั่งมาตาแทบถลน ความอยากอาหารเมื่อครู่หายไปหมดสิ้น คงได้อดอาหารไปร่วมเดือนสำหรับอาหารมื้อนี้



    โปรดติดตามตอนต่อไป...


    ลิ้งก์ ดาวน์โหลด  EBook :  ราคา  59  บาท  (ช่วงนี้จักโปรโมชั่น)   **รีบๆ ไปจัดการก่อนหมดโปร!

    https://www.mebmarket.com/ebook-อุ้มรักรัฐภพ-Men-Of-Lions



    ฝากกด ติดตาม / คอมเมนท์ เป็นกำลังใจให้ด้วยน้า ^^

    ติดตามข้อมูลข่าวสารได้ที่... ---> เฟชบุ๊คแฟนเพจ : Raniya.writer

    (ขอบคุณทุกกำลังใจและการสนับสนุนทุกช่องทาง  รวมถึงการติดตาม คอมเม้นท์ ที่มาเพิ่มแรงฮึดให้ไรท์ตัวอ้วน ขอบคุณมากๆ จากใจค่ะ)



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×